Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Especially dedicated to Mr. N. Karanikas, special advisor to the Prime Minister’ s Strategic Planning Bureau.

Ήλθε ο υδραυλικός στο σπίτι κι’ αφού τελείωσε τη δουλειά του  τον ρώτησα τί του οφείλω. Ακολούθησε ο εξής διάλογος.

- 50 + 12 ΦΠΑ = 62.
- Δεν θέλω απόδειξη. Να σου δώσω 40;
- Δεν γίνεται.
- Γιατί;
- Ακούστε κύριέ μου. Δύο παιδιά μου πάνε στο Δημόσιο σχολείο της περιοχής μου και έχουν καταπληκτικούς δασκάλους. Μερικοί απ’ αυτούς κάνουν δωρεάν το απόγευμα δίωρο μάθημα στους αδύναμους μαθητές. Ο Βενιαμίν της οικογενείας πηγαίνει σε έναν εξαίρετο δημοτικό  παιδικό σταθμό όση ώρα δουλεύει η γυναίκα μου.

Artemis Sorras ΕΝΑ ΠΟΥΛΑΚΙ ΤΟΥ ΑΜΑΖΟΝΙΟΥ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ Ο ΡΗΝΟΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΣΤΗΝ Ε.Υ.Π ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΒΡΑΙΚΕΣ ΣΥΝΑΓΩΓΕΣ [ ΕΙΝΑΙ ΖΕΥΓΑΡΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΤΑΘΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ] ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΕΠΙΣΗΜΑ ΤΟΤΕ ΕΠΙΣΗΜΑ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΜΑΣ ΔΙΩΚΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΣΠΑΕΙ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΠΑΡΙΘΜΟΥΝ ΣΕ 125 ΠΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑ Ο ΡΗΝΟΣ ΝΑ ΔΕΣΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΩΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΟΤΙ Ο ΡΗΝΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΕΑ ΕΙΝΑΙ ΞΟΠΙΣΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΙΩΚΟΥΝ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ ΣΕ ΜΜΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΦΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑ ΜΕ ΤΟΥ ΜΠΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΣΤΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΥΓ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΚ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΔΙΩΚΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΣ ΓΕΝΙΚΩΣ ΥΠΟΜΟΝΗ ΔΥΝΑΜΗ ΦΩΣ

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Οι Γερμανοί, λέει, δεν υποχωρούν στις παράλογες αξιώσεις τους για τη νιοστή αξιολόγηση, διότι κάτι τέτοιο δεν μπορούν να το κάνουν πριν από τις εκλογές τον Σεπτέμβριο. Δηλαδή; Θα φανούν στον γερμανικό λαό σκληροί έναντι των Ελλήνων, για να τους ψηφίσει, και μετά θα αλλάξουν θέσεις; Πανευρωπαϊκή αξία, η οποία οδηγεί τα βήματα όλων των πωλητικών και στην Ελλάδα και στη Γαλλία και στην Ολλανδία και παντού στην ΕΕ. Χωρίς αιδώ.

Ο Κούλης, λέει, συναντήθηκε με τον κ. Σόιμπλε και του ανέπτυξε το σχέδιό του για την έξοδο της Ελλάδος από την κρίση. Εμάς ρε Κούλη πότε θα μας το ανακοινώσεις το σχέδιο; Γιατί μας αφήνεις στο σκοτάδι; Δεν μας αφορά; Κι’ άλλη πανευρωπαϊκή αξία. Δεν κάνουμε του κεφαλιού μας. Παίρνουμε το «έχει καλώς» από τα αφεντικά και μετά σερβίρουμε το σχέδιο στο πόπολο την κατάλληλη για τα συμφέροντα του κώματος στιγμή. Άλλωστε, με σχέδιο μπήκαμε στο 1ο Μνημόνιο [λεφτά υπάρχουν], με σχέδιο μπήκαμε και στο 2ο [αναδιαπραγμάτευση 18 σημείων], με στρατηγικό σχέδιο μπήκαμε και στο 3ο το μακρύτερο [με ένα νόμο και ένα άρθρο καταργούμε τα Μνημόνια]. Και τώρα πάμε καρφωτοί για το 4ο [δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα λιτότητας, δεν υποχωρούμε από τις αρχές μας], επειδή φταίνε οι προηγούμενοι που μας έφεραν εδώ και εμείς δεν μπορούμε παρά να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτά που μας έφεραν ως εδώ. Μπορεί να λέγαμε «go back madame Merkel», αλλά δεν τρέχει και τίποτε να λέμε τώρα  «come back madame Merkel». Και η κυβίστηση πανευρωπαϊκή αξία. Ουάου!

Παρασκευή μεσάνυχτα στην Παθολογική κλινική του Σκυλίτσειου. Δωμάτιο 5.

Η μυρουδιά του ζεστού αέρα, των φαρμάκων, της αρρώστιας και της δυστυχίας ανακατεύονται με την εγκατάλειψη του κτιρίου, την αγωνία του εφημερεύοντος ιατρού και των ελάχιστων νοσηλευτών  και φτιάχνουν  μια εικόνα τραγική.

 Τα κρεβάτια όλα γεμάτα. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι γέροντες. Κορμιά που έχουν περάσει μέσα από τις ταλαιπωρίες της ζωής κατέληξαν άλλα άρρωστα και άλλα να ζουν τις τελευταίες τους στιγμές,  μέσα σε ένα χώρο  που θυμίζει παρακμιακό ξενοδοχείο 5ης κατηγορίας.

 Ξαπλώσαμε την ετοιμοθάνατη γιαγιά στο μεσαίο κρεβάτι. Ο νοσοκόμος έφυγε να φέρει ένα σεντόνι.

Θυμάται ο γιατρός Εμμ. Αρ. Χριστουλάκης.

Νησιώτης την καταγωγή και παράλιος μικροαστός, πρωτοαντίκρισα καστανιές τον Ιούνιο του 1948 στο χωριό Πεντάλοφο του νομού Κοζάνης. Ήταν η εποχή που είχε ανάψει ο Εμφυλιος με «κατά μέτωπο» συγκρούσεις. Μεγάλες στρατιωτικές μονάδες προωθούντο και συγκεντρώνονταν απ'τη μια και την άλλη μεριά της νοητής γραμμής του μετώπου.

Οι καστανιές είναι όμορφα δένδρα με πανύψηλους κορμούς και πυκνή φυλλωσιά. Αχόρταγα τα μάτια απολαμβάνανε την πράσινη γοητεία, καθώς καθισμένοι στην καρότσα ενός «Τζέϊμς» (GMC) ανεβαίναμε τις
στροφές του ανηφορικού χωματόδρομου (την εποχή εκείνη) που οδηγούσε στο Πεντάλοφο. Το χωριό, κτισμένο πάνω στις πλαγιές μιας βουνίσιας καμπούρας, με τα πέτρινα καλοκτισμένα σπίτια του, που απ' την μια μεριά ήταν τριώροφα και απ' την άλλη ισόγεια, εντυπωσίαζε κι έδειχνε πως κάποτε πρέπει να ‘τανε ένα σημαντικό κεφαλοχώρι πλούσιο κι ονομαστό.