Γράφει ο Ανδρέας Φουράκης.
Πολυαγαπημένο χειροποίητο παιχνίδι και όπλο πολλαπλών χρήσεων, απαραίτητο για να μετράς ως υπολογίσιμη μονάδα στον παιδόκοσμο της γειτονιάς σου και να απολαμβάνεις σεβασμό από τους εχθρούς και εκτίμηση από τους φίλους σου, ιδίως αν ήσουν και καλός σκοπευτής.
Είχες χαρχάλα; Ήσουν μάγκας και αλάνι, θα πει μάχιμος και υπολογίσιμος.
Δεν είχες; ΄Ησουν βουτυρόπαιδο και κουραμπιές. Βαρείς οι χαρακτηρισμοί καθότι βουτυρόπαιδο ίσον μαμάκιας και κουραμπιές ο άκαπνος, ο άχρηστος, ο αστράτευτος.
Η χαρχάλα πρωτοεμφανίστηκε γύρω στο 1930 και για την κατασκευή της χρησιμοποιούσαν σαμπρέλες ποδηλάτου.







