Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Η Καταλονία, η Γερμανία, και ο Γιάνης.
Το κίνημα ανεξαρτησίας του λαού της Καταλονίας με αποκορύφωμα το περσινό δημοψήφισμα θα μπορούσε -εάν πετύχαινε- να έχει αποσταθεροποιητικά αποτελέσματα, όχι για την Ευρώπη, αλλά για την αντιλαϊκή-φασιστική "Ενωμένη" Ευρώπη και τους τοκογλύφους χορηγούς της.
Από ποιόν άλλον λοιπόν θα μπορούσε να συλληφθεί και να συρθεί στο δικαστήριο ο αρχηγός του κινήματος της καταλονικής ανεξαρτησίας, παρά απ' τον νταβατζή τής Ευρωπαϊκής "Ένωσης", το αφεντικό, δυνάστη και επικαρπωτή της φτώχειας των αδυνάμων οικονομιών της, την νεοναζιστική Γερμανία;
Πώς θα μπορούσε ο επίσημος ληστής της Ευρώπης να αφήσει ελεύθερο τον ηγέτη του λαού μιάς απ' τις πιό πλούσιες περιοχές της Ευρώπης, όταν εκείνος ζήτησε ανεξαρτησία και ουσιαστικό απεγκλωβισμό απ' τα ευρωπαϊκο-γερμανικά τρωκτικά;
Υπάρχουν και τέτοιοι αστυνομικοί. Ευτυχώς!
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κατηγορούνται πολλές φορές οι αστυνομικοί, και όχι αδίκως, για αδιαφορία, ολιγωρία, παράβαση καθήκοντος και κατάχρηση εξουσίας. Κάθε απλή παράλειψη, που για άλλες επαγγελματικές τάξεις αποτελεί πταίσμα, για τους αστυνομικούς αποτελεί κατά κανόνα κακούργημα! Επειδή όμως δεν είναι πάντοτε όλα μαύρα ούτε όλα άσπρα, διαβάστε την περιπέτεια που έζησε η σύζυγός μου κατά την άφιξή της στο αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
Τετάρτη μεσημέρι, 28 Μαρτίου 2018. Το αεροπλάνο της γραμμής Αστυπάλαια-Αθήνα προσγειώνεται στο αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" και η Αννέτα Παπαδοπούλου επιβιβάζεται στο πρώτο ταξί της πιάτσας που είναι ελεύθερο. Ο ταξιτζής (δεν θα αναφέρω το όνομά του για ευνόητους λόγους) την ρωτάει πού πηγαίνει και όταν εκείνη του απαντά ότι πηγαίνει στο Κορωπί, εκείνος εξαγριώνεται και της ζητά να κατέβει απ' το ταξί επικαλούμενος (τάχα) ότι σειρά έχει αλλοδαπός επιβάτης που προηγείται και έχει πολλές αποσκευές. Προφανώς η μικρή απόσταση που χωρίζει το αεροδρόμιο από το Κορωπί δεν βόλευε τον ταρίφα για να χρεώσει τα ανάλογα και να συμπληρώσει το μεροκάματο. Γνωστή τακτική ευκαιριακών ταξιτζήδων οι οποίοι αγνοούν το δημόσιο λειτούργημα που επιτελούν και δεν βάζουν τίποτε μπροστά στην ταρίφα και το προσωπικό τους συμφέρον.
Τριπλή διάκριση για την Attica Group στα Tourism AWARDS 2018
Gold βραβείο για τη «Συνολική Κοινωνική Προσφορά».
Silver βραβείο για το «Πρόγραμμα Επιβράβευσης seasmiles».
Silver βραβείο για το «Onboard infotainment platform @sea».
Η Attica Group, μητρική εταιρεία των SUPERFAST FERRIES και BLUE STAR FERRIES, με ιδιαίτερη ικανοποίηση ανακοινώνει την τριπλή διάκρισή της στα Tourism AWARDS 2018 που διοργανώθηκαν από την Boussias Communications.
Στην τελετή απονομής που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 20 Μαρτίου στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος, παρουσία περισσότερων από 700 στελεχών και προσωπικοτήτων του κλάδου, η Attica Group βραβεύτηκε ως ακολούθως:
Arnaud Beltrame.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Την επέτειο της εθνικής παλιγγενεσίας επισκίασε η είδηση για τον αποτρόπαιο βασανισμό ενός σκύλου από δύο ανεγκέφαλους καννίβαλους. Από το πρωί μέχρι το βράδυ κανάλια και ραδιοφωνικοί σταθμοί σχολίαζαν την εγκληματική δράση των 2 κτηνών. Εν τέλει αποκαλύφθηκε ότι το γεγονός χρονολογείται από πενταμήνου. Ο φιλοζωϊκές ή φιλόζωες οργανώσεις ξεσάλωσαν στο προσκήνιο. Ακόμη και σοβαροί δημοσιογράφοι αφιέρωσαν περισσότερο χρόνο στον δυστυχή σκύλο από όσο στην Επανάσταση του ΄21. Έφθασαν στο σημείο να ρίξουν την ιδέα να μετατραπεί σε κακούργημα ο βασανισμός ζώων, ενώ η θανάτωση ανθρώπου από μεθυσμένο οδηγό θα παραμένει πλημμέλημα.
Και φυσικά ελάχιστα έως καθόλου ασχολήθηκαν τα ΜΜΕ με τον Γάλλο αστυνομικό που δέχθηκε να μπει στη θέση ομήρου στα χέρια άλλου ανεγκέφαλου κτήνους, από το οποίο και έχασε τη ζωή του. Εν γνώσει του ότι αυτή η πράξη του ήταν σφόδρα πιθανό να του στοιχίσει τη ζωή. Διαβάζοντας την είδηση σκέφτηκα ότι αυτή η στάση είναι ο ορισμός της αυτοθυσίας, της αυταπάρνησης. Θυσίασε, αρνήθηκε τον εαυτό του για κάποιον άλλο. Πιστός στο καθήκον.
Πραξικοπήματα χωρίς όπλα.
Υπάρχουν κάποιοι προβληματιζόμενοι και απαισιόδοξοι (μεταξύ αυτών και το blog) που πιστεύουν, ή έστω έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην θεωρία του τυχαίου γεγονότος. Ενός γεγονότος τόσο απροσδιόριστου και τόσο τυχαίου που καταντάει μη προβλέψιμο από το σύστημα, και που θα σταθεί ικανό όμως να γίνει η θρυαλλίδα, ο πυροκροτητής μιάς ανεξέλεγκτης αλλά και τόσο φυσιολογικής αντίδρασης του λαού ώστε να αλλάξει η ροή των πραγμάτων (να υπενθυμίσουμε εδώ πως ένα τέτοιο μη προβλέψιμο γεγονός ήταν η αυτοπυρπόληση ενός μικροπωλητή, που οδήγησε στην "αραβική άνοιξη" με τις όποιες καλές ή κακές συνέπειές της).
Το "παιχνίδι" που παίζεται κάθε Τετάρτη έξω από τα συμβολαιογραφεία μεταξύ υγιώς αντιστεκόμενων πολιτών και των δυνάμεων καταστολής των πραξικοπηματιών, (πραξικόπημα δεν είναι μόνον όταν καταλαμβάνεις την εξουσία με τα όπλα, αλλά και όταν την σφετερίζεσαι με αισχρά ψέμματα, με υποσχέσεις και "προγράμματα", που μετά την εξαπάτηση μέσω της κάλπης δεν αισθάνεσαι καμία υποχρέωση να εφαρμόσεις. Επίσης πραξικόπημα είναι όταν κυβερνάς καταπατώντας συνεχώς τα μισά άρθρα του Συντάγματος και όταν έχεις παραδώσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας σε "ανεξάρτητες αρχές" όπως είναι η ΑΑΔΕ.
Σιωπητήριο.
Μικροί και έφηβοι, τον καιρό που ήμασταν, μάθαμε πως κανένας αγώνας, μικρός ή μεγάλος δεν πάει χαμένος. Ίσως ήταν τέτοια η εποχή. Ή υπήρχε μεγάλη εμπιστοσύνη στον άνθρωπο. Ήταν άλλωστε μιά εποχή που η ανθρωπότητα είχε βγει από δυό παγκόσμιους πολέμους, και η επιστήμη και τα γράμματα έδειχναν να παίρνουν κεφάλι στην κούρσα τους με τον σκοταδισμό, τον φασισμό, την φτώχεια, τον φανατισμό.
Ήταν μάλλον η εποχή της αθωότητας. Ή απλούστατα ήταν η βρεφική ηλικία μιάς μετάλλαξης του φασισμού, που τότε κανείς δεν αξιολογούσε σαν επικίνδυνη, αντίθετα την έβλεπαν χαριτωμένη στα πρώτα της βήματα, και την κανάκευαν, και την νταχντιρντίριζαν και την τάϊζαν δουλειά, πόρους, χρόνο και ενέργεια, ώσπου ο χαριτωμένος έφηβος καταναλωτισμός, ενηληκιώθηκε και έγινε ένας τερατώδης νεοφιλελευθερισμός, άγαρμπος στην αρχή και άπειρος, μαθαίνοντας όμως γρήγορα όλες τις τακτικές της χειραγώγησης,της καταστολής και της καταδυνάστευσης των λαών, της ανθρωπότητας γενικότερα.
Σταμάτησε να σκαρώνει μαντινάδες ο κυρ Γιώργης ο Λιόντας...
Ύστατο χαίρε σε έναν καλό Κασιώτη και φίλο.
Έφυγε απ' τη ζωή ο κυρ Γιώργης ο Λιόντας και οι ραχούλες της Κάσου έχασαν το χρώμα τους, θαρρείς, έχασαν την ζωντάνια τους. Απλός άνθρωπος ο κυρ Γιώργης, τραγουδούσε τη ζωή, τη δουλειά και το νησί του σκαρώνοντας μαντινάδες. Μου προσέλκυσε πολλές φορές το ενδιαφέρον και θέλησα να του μιλήσω. Πότε την ώρα που έπηζε τη σιτάκα στο μιτάτο, καθισμένος με τις ώρες πάνω απ΄ τη φωτιά, πότε στην επίσκεψη του ορθοπεδκού Ανδρέα Παπαδόπουλου στο σπίτι του, κατά την διάρκεια της αποστολής αγάπης του "Ναυτίλου" στην Κάσο τον Νοέμβριο του 2015, και πότε σε μια εξομολόγηση εκ βάθους καρδίας όταν με δυσκολία έσερνε τα κουρασμένα πόδια του μέχρι το εκκλησάκι του Άγιου Παντελεήμονα.
Ανταποδοτικοί φόροι χωρίς ανταπόδοση από ένα κράτος απατεώνα!
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τί θα κάνατε αν σας έλεγαν ότι δεν μπορείτε να κάνετε το ταξίδι των ονείρων σας επειδή το ελληνικό κράτος (λέμε και καμμιά μαλ...) δεν σας έχει χορηγήσει το καρτελλάκι της αδείας χειριστή ταχυπλόου αλλά ένα απλό κωλόχαρτο σε μέγεθος Α4 που ουδεμία ισχύ και αναγνώριση έχει στο εξωτερικό; Τί θα κάνατε, με άλλα λόγια, αν είχατε λύσει όλα τα μεγάλα προβλήματα που συνεπάγεται ένα ταξίδι με σκάφος γύρω απ' την Ευρώπη και ο λιμενικός σάς έλεγε ότι δεν υπάρχει καρτελλάκι για να αντικαταστήσει το κωλόχαρτο;
Επιστολή του Ελ. Ρήνου στον εκπρόσωπο της Καναδικής Πρεσβείας στην Ελλάδα.
Αγαπητέ εκπρόσωπε της Καναδικής Πρεσβείας στην Ελλάδα,
Υπάρχει συγκεκριμένος Καναδός πολίτης, ο οποίος εδώ και αρκετούς μήνες με βρίζει και με απειλεί για τη δημοσιογραφική μου έρευνα, ενώ φαίνεται ότι συμμετέχει σε μια ιδιαίτερα επικίνδυνη απάτη, με πλαστά χρεόγραφα του αμερικανικού δημοσίου από το διαγραμμένο αμερικανό πρώην δικηγόρο Stephen Louis Wozny, για να εξαπατήσει πολίτες (πρόκειται για την απάτη του φυγόποινου Αρτέμιου Σώρρα).
Ονομάζεται Evangelos ή Evaggelos ή Angelos ή Aggelos ή Ευάγγελος Κωνσταντακάκος (Konstantakakos), ανάλογα με τον τρόπο που εμφανίζεται κάθε φορά και έχει διατελέσει για πολλά έτη τρόφιμος των αμερικανικών φυλακών για απάτη με immigration visas, ενώ ζητήθηκε να τον παρακολουθεί ψυχίατρος στις ΗΠΑ μετά την αποφυλάκισή του, σύμφωνα με τις αμερικανικές αρχές. (https://www.gpo.gov/fdsys/pkg/USCOURTS-nyed-1_02-cr-00315)
«Εκατόν πενήντα μίες γυναίκες» και εγώ ο βλαμμένος.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Έχω επανειλημμένως ακούσει τους παραμορφωμένους δημοσιογράφους και παρουσιαστές τών ΜΜΕ να κάνουν λόγο για τον τάδε ηλικίας «εκοσιένα χρόνων» [μερικοί χρησιμοποιούν και το «χρονώνε»], για «εικοσιένα χιλιάδες πρόσφυγες» κ.λπ. Χθες όλο το πρωί άκουγα στο ραδιόφωνο για το Λιμενικό που «περισυνελέγει ναυαγούς», που έχουν «περισυνελεγεί τόσα πτώματα» κ.λπ. Και το μεσημέρι μού ρίχνει ο Σταύρος στο δόξα πατρί από το συνέδριο του «Πολίτες βλήματα κάντε μας κουνήματα» το ανεπανάληπτο όνειρό του: «την ώρα που στη Βουλή θα υπάρχουν εκατόν πενήντα μίες γυναίκες».
Εξουθενωμένος αυτοπαρηγορήθηκα προσπαθώντας να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν έχει, όπως λένε πάμπολλοι, σημασία η ορθογραφία, η γραμματική ή το συντακτικό, αρκεί να μεταδίδεις κάτι μεστό που καθηλώνει τον ακροατή ή τον αναγνώστη. Ίσως δεν πρέπει να διαφωνήσω, αν λάβω υπόψη μου πως όταν διαβάζω «η εφεσιβόληση της πρωτόδικης απόφασης» μένω κάγκελο επ’ αρκετόν, ήτοι καθηλωμένος και αποσβολωμένος. Ας δώσω, λοιπόν, σημασία στην ουσία. Τί ουσιαστικό μού είπαν οι «αναδυόμενοι νέοι πωλητικοί αστέρες» από το βήμα του σιναιδρήου ενώπιον δεκάδων δημοκρατικά διορισμένων συνέδρων.