Το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2023, στις 12 πμ, θα συναντηθούν για κοπή της πίτας μετά από σαράντα επτά χρόνια οι απόφοιτοι του 4ου Γυμνασίου Αρρένων Πειραιώς. Η συνάντηση θα γίνει στην αυλή του σημερινού 8ου Γυμνασίου Πειραιά, στον χώρο του οποίου υπήρχε το γκρεμισμένο πλέον παλιό εξατάξιο γυμνάσιο. (Κουμουνδούρου 91 και Δερβενακίων Πειραιάς).
Κάτω από τα ίχνη της τοιχοποιίας του παλιού γυμνασίου που ορθώνονται στην σχολική αυλή, θα ζωντανέψει η μνήμη των τότε παιδιών που κρατούν αναλλοίωτη την σχέση τους μέχρι σήμερα.
Μέσα από τραγούδια του παρελθόντος και μαρτυρίες εμπειριών, οι τότε τελειόφοιτοι εξατάξιου γυμνασίου την σχολική περίοδο 1975-76, θα θυμηθούν την εποχή τους.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αρκούσε η παραίνεση ενός επισκέπτη του καναλιού να φτιάξω γαλακτομπούρεκο με τη συνταγή του πατέρα μου για να κατέβω στην αποθήκη του σπιτιού και να "ξεθάψω" την παλιά ζυγαριά που χρησιμοποιούσαμε στο ζαχαροπλαστείο μας. Μια από εκείνες τις ζυγαριές που χρησιμοποιούσε ο κόσμος τη δεκαετία του '50 οι οποίες μετρούσαν το βάρος των υλικών με τα ζύγια της οκάς! Μ' αυτήν λοιπόν είχαμε σκοπό να σκαρώσουμε το γαλακτομπούρεκο στο αυτοκινούμενο κατά την διάρκεια της επικείμενης παραμονής μας στο Καστελλόριζο!
Βρήκαμε τελικώς τη ζυγαριά η οποία ήταν κλεισμένη σε μια σακούλα, διαλυμένη σε κομμάτια, και έπρεπε να συναρμολογηθεί. Την έφερε η καπετάνισσα σε κάποια αξιοπρεπή κατάσταση, αλλά η ζυγαριά δεν μπορούσε ακόμη να χρησιμοποιηθεί γιατί, αφ' ενός μεν το μπακιρένιο τάσι μέσα στο οποίο έμπαιναν τα υλικά είχε ξεκολλήσει, αφ' ετέρου έλειπαν τα δυο από τα τέσσερα λαμάκια που κρατούσαν τα αιωρούμενα τμήματα της ζυγαριάς ώστε να ευθυγραμμιστούν τα δυο "κοκοράκια".
Βίντεο και επιμέλεια συνέντευξης : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Πηγή πληροφοριών : "Ομιλος Φίλων Λίμπερτυ"
Το πλωτό μουσείο "ΕΛΛΑΣ ΛΙΜΠΕΡΤΥ" αποτελεί ένα από τα 3 εναπομείναντα πλοία Liberty, το οποίο η κυβέρνηση των ΗΠΑ δέχθηκε να δωρίσει στην Ελληνική κυβέρνηση το 2007 χάρη στις συντονισμένες προσπάθειες της πολιτείας και της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας. Το πλοίο έφθασε ρυμουλκούμενο στον Πειραιά τον Ιανουάριο του 2009 και περί τον Μάϊο άρχισαν εργασίες αποκατάστασης στην αρχική του μορφή, οι οποίες περατώθηκαν τον Ιούλιο του 2010.
Η διαχείριση και λειτουργία του μουσείου παραχωρήθηκε από το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου στον "ΟΜΙΛΟ ΦΙΛΩΝ ΛΙΜΠΕΡΤΥ". Η απόκτηση και αποκατάσταση του πλοίου, καθώς και η λειτουργία του ως πλωτό μουσείο, αναδεικνύει τον σπουδαίο ρόλο που έπαιξαν τα Liberty στην ανασυγκρότηση του Ελληνικού Εμπορικού στόλου, αλλά και της Εθνικής μας οικονομίας, και προβάλλει τη συμβολή που έχει η Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία στην πρόοδο και ευημερία του Ελληνικού Έθνους, στόχοι που αποτελούν και τους καταστατικούς σκοπούς του Ομίλου. Εμπνευστής και πρωτοστάτης για την απόκτηση του ΛΙΜΠΕΡΤΥ ήταν ο Σπύρος Μ. Πολέμης. Σε αυτή την προσπάθεια συνέδραμε οικονομικά μια μικρή ομάδα Ελλήνων Εφοπλιστών με προεξέχουσα τη συνεισφορά του αείμνηστου καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου ο οποίος έδωσε τη δυνατότητα να ολοκληρωθεί η αποκατάσταση του πλοίου και η συντήρησή του καλύπτοντας τα έξοδα, μέχρι και σήμερα.
Η Ομάδα Ιστορικής Αναβίωσης Ε.Σ. 1940 είναι η πρώτη οργανωμένη αναβιωτική ομάδα που αναπαριστά τον στρατιώτη της περιόδου 1940 – ’41 και αποτελείται από 21 μέλη με έδρα την Αθήνα.
Κύριος σκοπός της Ομάδας είναι να κάνει ιστορική αναβίωση (reenactment) κατά τον τρόπο που αυτό γίνεται στο εξωτερικό, με την εξομοίωση - όσο είναι δυνατόν - των συνθηκών που βίωσαν οι Έλληνες στρατιώτες την εποχή εκείνη.
Πρόκειται για έναν εναλλακτικό τρόπο διάδοσης της ιστορίας και διάσωσης των υλικών της εποχής προκειμένου να διαδοθεί η εικόνα του Έλληνα στρατιώτη της εποχής, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, αλλά και να αναδειχθεί η συμβολή του Ελληνικού Στρατού κατά τα πρώτα χρόνια του Β΄Π.Π. και στη γενικότερη εξέλιξη του.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αυτά που αντικρύζει ο επισκέπτης του παλιού κλωστοϋφαντουργείου Ζησιμάτου στην Ερμούπολη της Σύρου είναι πέρα και πάνω από κάθε φαντασία!
Ο χρόνος πάγωσε στις 27 Αυγούστου του 1986, όταν οι ιδιοκτήτες του εργοστασίου αποφάσισαν να σταματήσουν ξαφνικά τη λειτουργία του και να αποζημιώσουν τους εργαζομένους, ενώ εκκρεμούσαν πολλές παραγγελίες και δεν υπήρχαν χρέη ή οικονομικές υποχρεώσεις!
Εύλογα τα ερωτήματα που γεννώνται για τους λόγους εκείνης της ξαφνικής κατάρρευσης του κλωστοϋφαντουργείου, καθώς στις αρχές της δεκαετίας του '80 η χώρα έμπαινε στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, τα ευρωπαϊκά προϊόντα είχαν αρχίσει να κατακλύζουν την ελληνική αγορά και τα εργοστάσια να κλείνουν το ένα μετά το άλλο υπακούοντας θαρρείς σε μια "άνωθεν εντολή".