Rib and Sea
My name is Bond. James Bond.
Αγαπητέ κ. Διευθυντά.
Εν όψη των επικειμένων εκλογών στη χώρα μας, με σκοπό την παροχή νέας εξουσιοδότησης σ΄ αυτούς οι οποίοι θα μας αντιπροσωπεύσουν Δημοκρατικά (sic), δηλαδή την συνέχιση της επικυριαρχίας της ντόπιας οικονομικής ελίτ με λαϊκή επικύρωση (αντιπροσωπευτική Δημοκρατία), μέσω της παροχής ψήφου από τους πολλούς, αλλά και μετά από τις σημερινές αποκαλύψεις περί της παρακολουθήσεως των πολιτικών κομμάτων στην Ελλάδα, θέλω να σας καταθέσω τις σκέψεις μου, όσο μπορώ πιο περιεκτικά και απλά, αρχίζοντας από κάποιο γεγονός, φαινομενικώς άσχετο.
Στις 17/11/2013, μεγάλη δημοσιότητα έλαβε στην Ευρώπη, αλλά και στις υπόλοιπες προηγμένες χώρες, (πχ. Guardian, German, Der Spiegel, Sueddeutsche κλπ), άρθρο, το οποίο αποκάλυπτε τις περιβόητες "δραστηριότητες" της Αγγλικής υπηρεσίας κατασκοπίας αντίστοιχης της Αμερικανικής N.S.A, δηλαδή της G.C.H.Q.
Αν ήμουν Κομμουνιστής. Με ποια έννοια;
Αγαπητέ κύριε Διευθυντά.
Εν όψει του προβάλλοντος νέου έτους και αντ΄ ευχών, αφιερώνω στους αναγνώστες σας, αλλά και σ΄ εσάς προσωπικά, το παρακάτω βίντεο και την απομαγνητοφώνηση του, με την σιγουριά ότι και εγώ, και εσείς, και οι αναγνώστες σας, σιωπηλά συνεννοηθήκαμε.
Με τιμή
Ο παράξενος και διαστροφικός αναγνώστης σας.
Ο παράξενος και διαστροφικός αναγνώστης σχολιάζει την πρόταση για ήπια ανάδειξη των Αρμαθιών.
Αγαπητέ κύριε διευθυντά.
Πάντα σας απευθύνω τον λόγο στον πληθυντικό. Μετά από όσα διάβασα όμως, πετώ στην θάλασσα την φραγγολεβαντίνικη αυτή επιλογή μου και χρησιμοποιώ Πειραιώτικη διάλεκτο.
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις προτάσεις για τ΄Αρμάθια και καταλήγω σε δύο ασφαλή συμπεράσματα.
Ή έχεις ξεφύγει εντελώς, ή πάσχεις από οξείδωση του αποθηκευμένου στον οργανισμό σου από την συνεχή επαφή με την θάλασσα, ιωδίου.
Με τι ασχολείστε κύριε διευθυντά; Μα καλά, Αρειανός είστε;
Αγαπητέ κύριε Διευθυντά.
Πραγματικά δεν το περίμενα αυτό από εσάς! Με ποιο δικαίωμα, κύριε, εν μέσω καθολικού μουντιαλισμού, με ορθόδοξο καύσωνα, και εν όψη θερινών διακοπών, διαταράσσετε την ραστώνη επιτρόπων, πανελιστών, παρατρεχάμενων, μεταφραστών και λοιπών (συναδέλφων σας, δυστυχώς, και να τους χαίρεστε) γονατογραφίσκων;
Καλά Αρειανός. Αλλά τόσο άμπαλος;
Ποιος Καλογεράκης, ποιο υδρογόνο από την ατμόσφαιρα και πράσινα άλογα, κύριε;
Ας πραγματοποιηθεί, περίτεχνα φωταγωγημένη, η βύθισή μας...
Αγαπητέ κύριε διευθυντά.
Η αδιάλειπτα ιλιγγιώδης βύθιση της Ελληνικής κοινωνίας μονόμπρατσα προς τον σκοτεινό πάτο εις τον οποίο ενεδρεύουν τα πλέον ταπεινά μας ένστικτα, με αφορμή (και όχι αιτία) την οικονομική κρίση, δημιούργησε ευκαιρίες. Σήμερα που η ανθρώπινη αξιοπρέπεια αποτελεί στόχο, πανταχόθεν βαλλόμενη, τώρα που ο αγωγός του ζωώδους παρελθόντος μας, ο οποίος έως τώρα εύρισκε ανακουφιστική διέξοδο προς την αλόγιστη κατανάλωση αγαθών, ταπώθηκε, όλα τα ζέοντα λύματα της ψυχής μας, οδηγήθηκαν και σερφάρουν δύσμορφα, στον αφρό της καθημερινότητας. Οι άνθρωποι, τώρα, αποκαθηλώνουν τους ιδρυτικούς τους μύθους και γίνονται, σιγά - σιγά, πιο στοχαστικοί μπροστά στις εικόνες τους, αμφισβητώντας παράλληλα τις εξιδανικεύσεις τους. Τοιουτοτρόπως, η δημιουργηθείσα κοινωνία βαρβάρων και βανδάλων, προσπαθεί να διακρίνει αμυδρές αχτίδες φωτός ως παρηγοριά και ελπίδα, οι οποίες, έτσι ή αλλιώς, είναι εγγεγραμμένες ανεξίτηλα στα κύτταρα της τέχνης.