Γράφει, μειδιών κάτω απ' τα μουστάκια του, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Εντάξει, είπαμε ρε παιδιά να βοηθάτε τα μικρά νησιά του Αιγαίου και τους κατοίκους τους με παροχή δωρεάν ιατρικών εξετάσεων και ειδών πρώτης ανάγκης, όχι όμως κι' έτσι! Κι' εδώ ο καυγάς για το "πάπλωμα" και την καρέκλα;
Ο λόγος για μια χούφτα μη κερδοσκοπικούς συλλόγους, οργανώσεις και εταιρείες που προσφέρουν κατά καιρούς τη βοήθειά τους στους ακρίτες του Αιγαίου, αλλά και στους... συμμετέχοντες, χάρις στις προσφορές διαφόρων εταιρειών, σε είδη ή μετρητά. Εταιρείες οι οποίες ωφελούνται, εμμέσως πλην σαφώς, από την προβολή τους στα μέσα έντυπης, διαδικτυακής ή τηλεοπτικής μαζικής ενημέρωσης που καλύπτουν αυτές τις αποστολές "αγάπης" και "ανιδιοτελούς" ενδιαφέροντος.
Πάνε σχεδόν 90 χρόνια από τη δημιουργία της. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα έργα αφού προσέφερε νερό σε ολόκληρη την Αττική.
Στις 25 Οκτωβρίου του 1929, παρουσία του προέδρου της Δημοκρατίας, Παύλου Κουντουριώτη, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος τότε μετρούσε κάτι παραπάνω από ένα χρόνο ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, εγκαινίασε, στο Μαραθώνα, την κατασκευή που ξεδίψασε την Αττική.
Υπουργοί και υφυπουργοί της κυβέρνησης, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Παναγής Τσαλδάρης, ο δήμαρχος Αθηναίων Σπύρος Μερκούρης, ο πρεσβευτής των Η.Π.Α. στην Ελλάδα, Ρόμπερτ Σκίνερ, βουλευτές, γερουσιαστές, καθηγητές του Πολυτεχνείου, ανώτεροι υπάλληλοι του Υπουργείου Συγκοινωνίας, το ανώτερο προσωπικό της Ulen και της Ανωνύμου Ελληνικής Εταιρείας Υδάτων, όλοι τους συγκεντρώθηκαν στο νότιο άκρο του φράγματος, όπου έγινε ο αγιασμός από τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο.
Μεγάλη συζήτηση προκάλεσε το τσιγάρο που άναψε ο Π. Πολάκης μέσα στο υπουργείο Υγείας. Αρκετοί χαρακτηρίζουν τον Π. Πολάκη ως τον Κασιδιάρη του ΣΥΡΙΖΑ και πολλοί φίλοι που εντάσσουν τον εαυτό τους στην Αριστερά διαφώνησαν κάθετα με αυτήν την εκτίμηση. Σωστά διαφωνούν. Ο Π. Πολάκης δεν είναι νοσταλγός των SS, δεν συντονίζει τάγματα εφόδου που μαχαιρώνουν πρόσφυγες στα σοκάκια της Αθήνας και δεν επιθυμεί να δει τους πολιτικούς του αντιπάλους να γίνονται σαπούνια. Ο Πολάκης δεν είναι ο Κασιδιάρης του ΣΥΡΙΖΑ. Καμία σχέση δεν έχουν.
Ο Π. ΠΟΛΑΚΗΣ είναι ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Πολάκης είναι ο κουραδόμαγκας που θα πουλήσει νταηλίκι στους γιατρούς και στους νοσηλευτές ενώ στο Χίλτον χοροπήδαγε σαν σκυλάκι μπροστά στους «θεσμούς». Γαυγίσματα στον Άδωνι αλλά στην κα Βελκουλέσκου σούζα. Όπου τον παίρνει δηλαδή.
Στην ΑΝΕΚ LINES, φιλοξενήθηκε για τρίτη συνεχή χρονιά με εξαιρετική επιτυχία, η μεγάλη ετήσια εκδήλωση της Ένωσης Κρητών Σελίνου Αττικής «Η ΕΛΥΡΟΣ».Την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου, το ΕΟ/ΟΓ "ΚΡΗΤΗ ΙΙ", υποδέχτηκε σε έναν ζεστό χώρο, εκατοντάδες Κρητικούς, που είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν τη μοναδική φροντίδα του πληρώματος και μια όμορφη γιορτή με κρητικό χρώμα.
Η εκδήλωση ξεκίνησε σε ευχάριστο κλίμα, με τον χαιρετισμό του Πρόεδρου της Ένωσης Κρητών Σελίνου Αττικής «Η ΕΛΥΡΟΣ», κ. Ευτύχη Καστρινάκη, ο οποίος καλωσόρισε τους παριστάμενους, υπογραμμίζοντας: «Με ιδιαίτερη χαρά, βλέπω ότι για μία ακόμη χρονιά, συγκεντρωθήκαμε όλοι για να γιορτάσουμε μαζί την έναρξη του νέου έτους τιμώντας την παράδοση και την κληρονομιά μας. Σήμερα περισσότερο από ποτέ παραμένει ισχυρή η ανάγκη μεταλαμπάδευσης των ηθών και των εθίμων της Κρήτης. Ευχαριστώ θερμά την ΑΝΕΚ LINES, που στέκεται στο πλευρό μας, στηρίζοντας κάθε πρωτοβουλία μας, που διατηρεί άσβεστη την επαφή μας με το νησί».
Ο Πολυχώρος Vault παρουσιάζει για 1η φορά στην Ελλάδα το αριστούργημα του Λαρς Φον Τρίερ «Χορεύοντας στο Σκοτάδι» σε διασκευή Πάτρικ Ελσουέρθ, σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά, μουσική Μάνου Αντωνιάδη, στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου.
Ο Πολυχώρος VAULT παρουσιάζει για 1η φορά στην Ελλάδα, το αριστούργημα του Λαρς Φον Τρίερ, «Χορεύοντας στο Σκοτάδι» σε διασκευή Πάτρικ Ελσουέρθ, μετάφραση Αντώνη Γαλέου, σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά, μουσική Μάνου Αντωνιάδη και στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Το συγκινητικό μιούζικαλ του Λαρς Φον Τρίερ, στη σκηνή του VAULT από έναν εννιαμελή θίασο. Από τη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου, κάθε Δευτέρα στις 20:00 και Τρίτη στις 21:15, έως την Τρίτη 28 Μαίου.
Το Χορεύοντας στο Σκοτάδι (Dancer in the Dark) παρουσιάστηκε στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Lars Von Trier, με τους Björk (βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας στις Κάννες, στα European Film Awards, στα Bodil Awards, υποψήφια στις Χρυσές Σφαίρες και στα Oscar), Catherine Deneuve, David Morse, Cara Seymour, Peter Stormare, κ.α
Αυτή τη φορά ήμουν πιο τυχερός καθώς ο Μανώλης Κουφόπουλος βρισκόταν στον Λυώνα. Δέχθηκε λοιπόν με προθυμία και ευχαρίστηση να με ξεναγήσει στους χώρους της επί μισό αιώνα ενασχόλησής του με την εξόρυξη της σμύριδας, και σ' αυτήν ακριβώς την ξενάγηση αναφέρεται το βίντεο που ακολουθεί.
Αν και οι περιγραφές του Μανώλη Κουφόπουλου ανταποκρίνονται πλήρως στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι υπήρξε αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς όσων διαδραματίσθηκαν στις στοές που τρυπούν τον ορεινό όγκο που δεσπόζει πάνω απ' τους οικισμούς του Λυώνα και της Κορώνου, παραθέτω το ιστορικό της Ναξιακής σμύριδας και της εξόρυξής της όπως περιγράφεται στη wikipedia.
Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στους νεώτερους χρόνους, οι παλαιότερες αναφορές για το εμπόριο ναξιακής σμύριδας είναι για την περίοδο 1625 έως 1700. Το δικαίωμα εκμετάλλευσής της το είχαν οι φεουδάρχες, οι οποίοι ήταν οι απόλυτοι κύριοι και των ορυκτών που εξορύσσονταν και των νερών που πήγαζαν από τα βουνά της επικράτειάς τους. Με την κατάργηση των φεουδαρχικών δικαιωμάτων το 1721, το δικαίωμα εκμετάλλευσης της σμύριδας παραχωρήθηκε στις κοινότητες, που νοίκιαζαν σε εμπόρους το δικαίωμα συλλογής και πώλησής της.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι τελικώς εντελώς διαφορετική εμπειρία να πηγαίνεις στα νησιά μεσούντος του χειμώνα. Τα περισσότερα μαγαζιά είναι κλειστά, οι δρόμοι βιώνουν τη μοναξιά τους, τα παντζούρια των περισσότερων σπιτιών είναι σφραγισμένα, λιγοστοί οι άνθρωποι που κυκλοφορούν στους δρόμους.
Και όμως! Τα νησιά του Αιγαίου είναι όμορφα κάθε εποχή του χρόνου! Θα έλεγα μάλιστα ότι για τους κατόχους αυτοκινούμενων τροχόσπιτων ο χειμώνας προσφέρεται περισσότερο καθώς όλα είναι πιο εύκολα γι' αυτά τα ευμεγέθη οχήματα. Η στάθμευση στα καλύτερα οικόπεδα, δίπλα στην παραλία ή στο κέντρο ενός γραφικού ορεινού οικισμού, είναι πανεύκολη και δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα, ενώ η ησυχία για έναν ξεκούραστο ύπνο, δεδομένη.
Η συνέχεια εδώ : https://followjoseph.com/index.php/taksidia/56-naksiotikes-xeimoniatikes-pinelies
Του Γιώργου Ελιά.
Προχωρώντας στο δεύτερο μέρος της μελέτης πάνω στους Πελασγούς Ετρούσκους,θα περάσουμε σε μέρος των ευρημάτων που έχει φέρει στο φως η αρχαιολογία και μας δίνουν σημαντικές πληροφορίες αλλά και αποδείξεις για την παράδοση και τις αξίες του λαού αυτού.
Σύμφωνα με τους Ρωμαίους συγγραφείς Σενέκα, Πλίνιο, Κικέρωνα, Φήστο, Βάρρωνα, η παράδοση των Ετρούσκων είχε παρακαταθήκες πανάρχαιες που καταγράφονταν και αναφέρονταν με τον τίτλο "Disciplina Etrouska".Eνα αντικείμενο που βρέθηκε στην Τουσκανία της Ιταλίας, είναι ένα ανάγλυφο καθρεφτάκι με τη σκηνή της απαρχής της παράδοσής τους. Ο Πρώτος βασιλιάς τους ο Τάρχων, οργώνει χωράφι με άροτρο και μέσα από αυλάκι ξεπηδά ένα νεογέννητο αρσενικό βρέφος, ο Τάγης, που δίδαξε τους Ετρούσκους τα πάντα για τις τέχνες, τη γεωργία, τη μεταλλουργία, και τη μαντική.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κακή, από πλευράς καιρικών συνθηκών, εποχή διαλέξαμε για να πάμε αυτή τη φορά στην Αμοργό. Οι ουρανοί έμειναν ανοιχτοί τις 5 από τις 7 ημέρες που μείναμε συνολικώς στο νησί, με τους θυελλώδεις ανέμους, τη βροχή και το χαλάζι να μη μας επιτρέπουν να ξεμυτίσουμε σχεδόν απ' το αυτοκινούμενο!
Σε μια μικρή ανάπαυλα των ισχυρών ανέμων και της βροχής ξαμολύθηκα λοιπόν να κάνω τα πλάνα που ήθελα με το drone, καθώς για την Αμοργό έχω γράψει πολλές φορές στο παρελθόν, ενώ την έχω απαθανατίσει άλλες τόσες δημοσιεύοντας εικόνες τραβηγμένες απ' το ύψος των ματιών : https://www.ribandsea.com/travels/880-2013-01-22-17-26-18.html
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το "Εξπρές Σκοπελίτης" και ο καπετάνιος του Γιάννης Φωστιέρης αποτελούν ένα εκπληκτικό και ακούραστο δίδυμο που δίνει πνοή στα νησιά των Μικρών Κυκλάδων τα τελευταία 30 χρόνια. Μπορεί η "Blue Star Ferries" να έχει συνδέσει την Αμοργό, τη Δονούσα, την Ηρακλειά, τη Σχοινούσα και το Κουφονήσι με τη Νάξο και τον Πειραιά, το "Εξπρές Σκοπελίτης" όμως είναι αυτό που συνδέει τα νησιά αυτά με τη Νάξο σε καθημερινή βάση. Και γνωρίζουν πολύ καλά οι νησιώτες πόσο σημαντικό είναι αυτό το καθημερινό δρομολόγιο. Φεύγουν οι Αμοργιανοί από το νησί τους το πρωί, κάνουν τις δουλειές και τα ψώνια τους στη Νάξο και επιστρέφουν το ίδιο βράδυ στην Αμοργό.
Ο καπτα Γιάννης είναι ένας ιδιαίτερα αγαπητός άνθρωπος. Απολαμβάνει την αγάπη και τον σεβασμό τόσο του πλοιοκτήτη και των μελών του πληρώματος, όσο και αυτών που ταξιδεύουν με το "Εξπρές Σκοπελίτης". Έχει κλείσει ήδη τρεις δεκαετίες στη γραμμή αυτή, ξεκινώντας από τον "Σκοπελίτη", που πουλήθηκε και έγινε εστιατόριο στον Τάμεση, και μεταπηδώντας στη συνέχεια στο "Εξπρές Σοπελίτης" το οποίο καπετανεύει μέχρι σήμερα.