Rib and Sea

Πηγή : http://www.makeleio.gr/?p=22221

Δεν το έμαθε ποτέ κανείς. Όπως φυσικά και του αγέννητου παιδιού της που κάηκε μαζί της στον δολοφονικό εμπρησμό της ΜΑΡΦΙΝ στις 5 Μαΐου 2010.

Στη μνήμη της δεν έγινε ούτε ένα συλλαλητήριο. Κανείς δεν έγραψε τραγούδι.

Ο σύζυγος κι η οικογένεια της δεν διεκτραγώδησαν τον πόνο τους στην εκπομπή κανενός Σταύρου Θεοδωράκη.

Κανένας Πρετεντέρης ή Τρέμη δεν απαίτησαν από τους δικαστές την άμεση προφυλάκιση των δολοφόνων της.

Κανένα Μέγκα, Αντένα, Σκάι, Σταρ, Άλφα δεν έκανε αφιέρωμα στην στυγερή δολοφονία της.

Κανένας Σαμαράς δεν έκανε δηλώσεις διεθνώς ότι πάταξε το τέρας της ανεξέλεγκτης βίας που οδήγησε στη δολοφονία της.

Κανένας Δένδιας δεν συνέλαβε τους δολοφόνους της.

Κανένας εισαγγελέας δεν βρήκε μάρτυρες που να αποκαλύψουν μέσα σε μια εβδομάδα την εγκληματική συμμορία που την σκότωσε.

Βλέπετε, κανείς δεν ενδιαφερόταν να την κάνει τηλεοπτικό σόου η να την εκμεταλλευθεί πολιτικά.

Γιατί όπως φώναζαν οι δολοφόνοι της, προτού πετάξουν τις μολότοφ που την σκότωσαν: «Να καείτε, να καείτε, στις τράπεζες δουλεύετε".

Κι εκείνη, η Αγγελική, λίγο προτού ξεψυχήσει, μιλώντας στο κινητό, στον τρομαγμένο σύζυγό της, του είπε: «Δεν μπορώ να σου μιλήσω άλλο. Πνίγομαι».

Και μαζί της πνίγηκε το αγέννητο παιδί της. Θύματα της διεστραμμένης λογικής κάποιων φανατικών περί δήθεν «κοινωνικών αγώνων».

Καληνύχτα Ελλάδα.

Πηγή : http://www.protothema.gr/greece/article/321165/epistoli-manas-ston-adoni-ehei-nosileutei-pote-to-paidi-sas-se-domatio-feretro-tou-paidon/

Η «περιπέτεια» που έζησε η οικογένειά της μέσα στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», όπου ο γιος της χρειάστηκε να νοσηλευτεί, οδήγησε μια μητέρα στο να στείλει μια επιστολή στον υπουργό Υγείας, κ. Άδωνι Γεωργιάδη.
 
Η εν λόγω μητέρα μεταφέρει στον κ. Γεωργιάδη, μέσα από το γράμμα της, την απελπισία της, εξιστορώντας του όλα όσα έζησε στο νοσοκομείο, σε μια προσπάθεια να λάβει απαντήσεις στα ερωτήματα που της προέκυψαν έπειτα από τη νοσηλεία του γιου της.
 
Διαβάστε το γράμμα της μητέρας:

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 13-22 Μαίου 2005

Θυμάται και γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος, Μπάμπης Κωνσταντάτος.

Κάμερα : Νίκος Κονιτσιώτης, Ιωσήφ Παπαδόπουλος, Στέλιος Μιχαλόπουλος.

Μοντάζ : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Το 2004, ενώ ήμουν στο τιμόνι του "Ναυτίλου", πέταξα την ιδέα, στα υπόλοιπα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, για ένα ταξίδι μέχρι την Κων/πολη. Η ιδέα μου βρήκε απήχηση και έτσι αρχίσαμε να βάζουμε το ταξίδι επί χάρτου. Είχα πάει στη Βασιλεύουσα, με φουσκωτό, άλλες δύο φορές. Το 1990, με τον αείμνηστο φίλο μου Μάκη Παυλάτο και τις γυναίκες μας, και το 2000, με τον καλό μου φίλο Σταύρο Βαμβουνάκη και τους Γρηγόρη Ντούζο και Δημήτρη Χουρμουζιάδη που επέβαιναν στο δεύτερο, δίδυμο με το δικό μου, 22άρι "Απάτσι" του Γρηγόρη. Κατά συνέπειαν, αυτό που μέτρησε για μένα στο ταξίδι που σχεδιάζαμε το 2005, ήταν κυρίως η πείρα.

Ο αρχικός στόχος, λοιπόν, ήταν τα σκάφη που θα έπαιρναν μέρος στο ταξίδι της Κωνσταντινούπολης να μην υπερβούν τα πέντε. Τα μίλια μέχρι την Πόλη ήταν πολλά, συνεπώς δεν μπορούσε παρά ανάλογες να είναι οι γραφειοκρατικές διαδικασίες, τα έξοδα και οι πιθανότητες για ζημιές και παρατράγουδα, στην περίπτωση που τα σκάφη θα ήταν πολλά. Στην πορεία, όμως, το ενδιαφέρον για συμμετοχή αυξήθηκε και έτσι τα σκάφη έφτασαν αισίως τα δέκα. Πώς ήταν λοιπόν δυνατόν να απαγορεύσω σε αγαπητά και ικανά μέλη του συλλόγου να λάβουν μέρος στο ταξίδι;

Ανοικτή επιστολή προς τον υπουργό Υγείας Άδωνη Γεωργιάδη από έναν Κρητικό.

Πηγή : http://www.candianews.gr/2013/10/25/μια-φωνή-από-το-αμπάρι-του-καραβιού/

Ακούστε κύριε υπουργέ…
(με αφορμή την παρουσία σας «στον ενικό» του Ν. Χατζηνικολάου)

Παρακολούθησα με ψυχαναγκαστικό μαζοχισμό, την επί 3 ώρες και 40 λεπτά, φιλότιμη, ομολογουμένως, προσπάθειά σας, να με πείσετε ότι ζείτε σε άλλη χώρα από αυτήν στην οποία κατοικώ εγώ και τα εκατομμύρια των συμπολιτών μου. Τα καταφέρατε κύριε υπουργέ. Πείστηκα ότι ζείτε στον κόσμο σας που, ευτυχώς, καμία σχέση δεν έχει με το δικό μας.

Κάμερα - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Απροσδόκητα καλές οι καιρικές συνθήκες εκείνης της ημέρας του Γενάρη, που τα μέλη της "Φυσιολατρικής Λέσχης Φίλων Φουσκωτού Σκάφους - Ναυτίλος" αποφάσισαν να γιορτάσουν τα Θεοφάνεια και να κόψουν την Πρωτοχρονιάτικη πίτα τους στην Πέρδικα της Αίγινας.

Νωρίς το πρωί της 6ης Ιανουαρίου του 2005 δώδεκα περίπου φουσκωτά σκάφη γλύστρησαν στη ράμπα της Αναβύσσου με επιβαίνοντες μέλη του "Ναυτίλου" και τις οικογένειές τους. Το σκηνικό ήταν απόκοσμο, με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου να ζεσταίνουν τα παγωμένα νερά και την υγρασία να αναδύεται σαν μια περίεργη δέηση στον ουρανό...