Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Ένα γιαουρτάκι δεν είναι πιο επιεικής αντιμετώπιση;
Αλίευσα στο YouTube ένα βίντεο μεγάλης διάρκειας, από το οποίο με κέρδισε μια σκηνή μερικών δευτερολέπτων, που είναι νομίζω όλα τα λεφτά. Είναι αυτή ακριβώς η στιγμή που η αυθόρμητη αντίδραση ενός νέου, να μη δώσει το χέρι του στον πρωθυπουργό της χώρας, γράφει ιστορία. Μια εικόνα χίλιες λέξεις.
Και σε ρωτώ Αλέξη Τσίπρα. Δεν θα προτιμούσες χίλιες φορές να σου ρίξει ένα γιαουρτάκι ο νεαρός από το να σε απαξιώσει μ' αυτόν τον τρόπο; Σίγουρα θα το προτιμούσες, αν κρίνω από την αμήχανη στάση σου. Η γλώσσα του σώματος, άλλωστε, είναι πάντοτε αδιάψευστος μάρτυρας των συναισθημάτων μας.
Πολύ θα ήθελα πάντως, μεταξύ μας, να βρω αυτόν τον νεαρό και να του δώσω το χέρι. Κάτι μου λέει πως τη δική μου χειραψία δεν θα την αποφύγει...
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Ο σκοταδόψυχος.
"Δεν υπάρχει μαύρη θάλασσα, υπάρχει η μαύρη προπαγάνδα σας", επιτέθηκε στους δημοσιογράφους ο αρμόδιος υπουργός για την πετρελαιοκηλίδα που καταστρέφει το περιβάλλον.
Μαύρη είναι η ψυχή σου μαυρόψυχε και σκοταδόψυχε πασόκε, που όταν είδες το καράβι του ΠαΣοΚ να βουλιάζει έτρεξες σαν τα ποντίκια, σαν ποντίκι κι εσύ, να σωθείς, τάχα μου πως δεν συμφωνούσες με το πασοκο-νεοδημοκρατικό μνημόνιο, για να πας στο μαντρί του καινούργιου κρυφοπασόκ, όπου βρήκαν καταφύγιο και άλλα ποντίκια σαν και σένα, να ψηφίσεις εκεί με χέρια και με πόδια το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο, και να αμειφθείς με μιά καρέκλα υπουργού, τρόπαιο και επιβράβευση της πολιτικής σου αλητείας.
Δικάζεται γιατί κατήγγειλε το έγκλημα χρήσης φορμόλης στις ιχθυοκαλλιέργειες.
Την Πέμπτη 7 Σεπτέμβρη 2017 εκδικάστηκαν στην Ηγουμενίτσα τα ασφαλιστικά μέτρα της εταιρείας Ανδρομέδα σε εργαζόμενο ιχθυολόγο που κατήγγειλε τη χρήση των καρκινογόνων αντιπαρασιτικών (φορμόλη), τις σάπιες τροφές, και τα χρώματα των ιχθυοκλωβών που μετά την επεξεργασία ρίχνονται στη θάλασσα.
Στη διαδικασία διατυπώθηκε με επιχειρήματα από τον εργαζόμενο ότι αυτές οι πρακτικές δεν αφορούν μόνο τη συγκεκριμένη εταιρεία αλλά συνολικά τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη ρυπογόνο εκμετάλλευση των ιχθυοκαλλιεργειών, που ως μαζική βιομηχανοποιημένη παραγωγή καταστρέφει τη φύση και την ποιότητα της παραγωγής.
Το «σύστημα» και η μεγάλη χάρη της Αγίας Ζώνης ΙΙ της μολυντουργής.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Σύστημα είναι σύνολο οντοτήτων ή αντικειμένων, τα οποία αλληλεπιδρούν ή συσχετίζονται με τουλάχιστον ένα ακόμη στοιχείο του συνόλου. Υποσύστημα είναι ένα σύνολο στοιχείων, το οποίο αποτελεί σύστημα από μόνο του, αλλά και μέρος του όλου συστήματος. Ένα σύστημα δεν είναι απαραίτητο να είναι λειτουργικό ή εξυπηρετικό, αρκεί ότι υπάρχει.
Την 07.09.2017 πολίτης τις μεταβαίνει στο ΚΕΠ που λειτουργεί ακριβώς μπροστά από το ΥπΕθΑ. Τον υποδέχεται ένα σημείωμα δακτυλογραφημένο έχον ούτω: «ΤΟ ΚΕΠ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΟ 04.09-15.09.2017 ΛΟΓΩ ΑΔΕΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ». Προφανώς δεν υπήρχε τρόπος αντικατάστασης της αδειούχου υπαλλήλου. Ούτε είχε προβλεφθεί κάτι τέτοιο. Γιατί να προβλεφθεί; Επειδή 1 ή 21 ή 50 ή 100 πολίτες θα προσέφευγαν στις υπηρεσίες του εν λόγω ΚΕΠ χάνοντας τον χρόνο τους; Ποίος ο λόγος να σκεφθεί κανείς κάτι τέτοιο; Άλλωστε, και τα ΚΕΠ εν τέλει υπάρχουν για την εξυπηρέτηση όχι του πολίτη, αλλά του υπαλλήλου που εξυπηρετείται εκεί.
Athens Flying Week 2017 στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τανάγρας.
Ένα Σαββατοκύριακο (16-17 Σεπτεμβρίου) κράτησε αυτή η γιορτή της αεροπορίας στο αεροδρόμιο της Τανάγρας και, αν δεν υπήρχε από την Οργανωτική Επιτροπή αυτός ο διαχωρισμός των επισκεπτών μεταξύ "πατρικίων" και "πληβείων", θα έλεγα πως η εκδήλωση ήταν μακράν η καλύτερη από όσες έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα.
Ίσως θεωρηθεί "μιζέρια" εκ μέρους μου να μην βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο, αν όμως δεν αποκατασταθεί αυτός ο αδικαιολόγητος διαχωρισμός των επισκεπτών σε επισκέπτες δύο ταχυτήτων, τότε πολύ φοβάμαι ότι το Athens Flying Week του 2018 θα είναι πολύ φτωχότερο σε επισκέπτες και η ίδια η εκδήλωση θα έχει φθίνουσα πορεία στο μέλλον. Μακάρι να διαψευστώ...
Άξεστο λαμόγιο, στον αιώνα σου, λέγε, τί βλέπεις;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Αφ’ ότου έγραψα το αρθρίδιο το σχετικό με τα 106 παλληκάρια και τις κοπελλάρες αντιγραφής, κάτι δεν μ’ αφήνει ήσυχο τις νύχτες. Μέχρι που ήλθε στον ύπνο μου μια φιγούρα, κάτι σαν την Ελευθερία που με βία μετράει τη γη κρατώντας το σπαθί με την κόψη την τρομερή και μου μιλούσε. Σκέτη λογοδιάρροια:
«Μετά το πτυχίο στο Παρίσι, γράφτηκα για μεταπτυχιακά στο τμήμα της Γενικής και Συγκριτικής Φιλολογίας στη Σορβόννη. Στην υπέροχη αίθουσα, στο παλαιό κτήριο στην Place de la Sorbonne, όπου γινόταν το μάθημα, πήγα με χαρά και έφυγα, αφού ολοκλήρωσα τον συγκεκριμένο κύκλο σπουδών, σοκαρισμένη. Ένα σοκ που με τα χρόνια μετατράπηκε σε χρόνια αηδία. Εμφανίστηκαν ξαφνικά 'Ελληνες (μεταπτυχιακοί) φοιτητές. Άξεστοι, επιθετικοί, κόλακες, ρουφιάνοι, άσχετοι, ψευτομορφωμένοι, επηρμένοι, ψεύτες ... 'Αλλοι είχαν σχέση με την Εκκλησία, κι’ άλλοι, οι περισσότεροι, με τον χώρο της Αριστεράς, τα poulains της. Βολεμένοι, με υποτροφίες, με στέγη κάπου εξασφαλισμένη, χωρίς γαλλικά, θα τα μάθαιναν αργότερα, με συστατικές επιστολές Σοφών και Πανεπιστημιακών της εποχής μου, συστατικές που τους είχαν εξασφαλίσει οι διαμεσολαβητές "φίλοι" τους, νέοι διδάσκοντες (εραστές, μνηστήρες κ.λπ.) ή οι συγγενείς τους...
Όταν τη λεηλασία την ονομάζουν... "επένδυση".
Eldorado: “Ανύπαρκτο όφελος, τεράστιο κόστος”, λέει καθηγητής του ΑΠΘ.
«Το οικονομικό όφελος δεν είναι μόνο υποπολλαπλάσιο του περιβαλλοντικού κόστους. Είναι σχεδόν ανύπαρκτο». Αυτήν την άποψη καταθέτει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο ομότιμος καθηγητής Εδαφολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Κυριάκος Παναγιωτόπουλος με αφορμή τη διελκυστίνδα ανάμεσα στην καναδική εταιρία εξόρυξης χρυσού Eldorado Gold και την ελληνική κυβέρνηση.
Εκ της ιδιότητάς του αλλά και έχοντας παρακολουθήσει την υπόθεση από πολύ κοντά από το 2003, όταν και ξεκίνησαν οι συζητήσεις για την υπογραφή της σύμβασης, ο Κυριάκος Παναγιωτόπουλος υπενθυμίζει την ύπαρξη ενός όρου σύμφωνα με τον οποίο η μεταλλευτική δραστηριότητα θα ήταν καθετοποιημένη, το τελικό προϊόν δηλαδή θα ήταν μέταλλο.
Έκθεση φωτογραφίας 270 φωτογράφων του Instagram στο "Ελευθέριος Βενιζέλος" της "ΑΝΕΚ LINES"
Αρκετός ήταν ο κόσμος που "επιβιβάστηκε" σήμερα το μεσημέρι στο "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ", τη ναυαρχίδα της "ΑΝΕΚ LINES", για να θαυμάσει τις δημιουργίες 270 φωτογράφων του Instagram. Τα θέματα όλα ελληνικά, βγαλμένα από την καθημερινή ζωή της επαρχίας, και όχι μόνο, γαρνιρισμένα με όμορφα τοπία, ήθη, έθιμα και ανθρώπινες φιγούρες.
Φιλόξενη όπως πάντα σαν οικοδέσποινα η "ΑΝΕΚ LINES", που γιορτάζει φέτος τα 50 της χρόνια, με τους καμαρώτους του πλοίου να περιφέρονται ανάμεσα στους επισκέπτες προσφέροντας κρασί και μεζέδες. Παρούσα και η διευθύντρια του Τμήματος Marketing κυρία Ειρήνα Σίμου, όπως επίσης η κυρία Ασπασία Νικολακάκη και ο σεφ κ. Απόστολος Δέρης.
 |
 |
 |
 |
Το ημερολόγιο της στρατιωτικής μου ζωής (μέρος Β')
Συνέχεια απ' το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/face/3213-to-imerologio-tis-stratiotikis-mou-zois
20.8.1916
Επαρουσιάσθην εις το Στρατολογικόν Γραφείον Χαλκίδος. Χαλκίς, η πόλις των ονείρων μου. Μα δεν θα την απολαύσω. Σε λίγονε πολύ καιρό θα φύγω, και για πού; Μόνον ο Θεός το ξέρει.
21.8.1916
Πρωί πρωί με ντύσανε και στα χακί με χώσανε. Και από τώρα πλεια στρατιώτης είμαι στον πόλεμο θα πάω χίλιους εχθρούς θα φάω. Έτσι μας είπαν σαν το χακί μου δώσανε! Κατετάγην εις τον 2ον λόχον του 3ου Πεζικού Συντάγματος.
1.10.1916
Μετέβην εις τον 8ον λόχον. Σ' αυτόν εδώ τον λόχο τα πάντα βλέπω σκοτεινά. Μου λείπει και το θάρρος που στον παλιό μου λόχο είχα. Μα κάθε αρχή και δύσκολη, θε να περάσει και αυτό.
Θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα...
Εκτός απ' την καταδυνάστευση των λαών, το άλλο κύριο χαρακτηριστικό της Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης Πραγμάτων, είναι η πλήρης αδιαφορία, για να μην πούμε η εχθρότητα, για το περιβάλλον.
Το περιβάλλον, η φύση, για τον παγκόσμιο, παράλογο, υπερβολικό και σαφώς ανήθικο πλούτο δεν αποτελεί παρά μέσον ακόμη μεγαλύτερου πλουτισμού.
Η αδιαφορία για την καταστροφή του είναι πασιφανής και το σύστημα έχει πετάξει και το τελευταίο από τα πέπλα υποκρισίας που τα προηγούμενα χρόνια κάλυπταν την τάχα ανάπτυξη, την εντατικοποίηση της οικονομίας, τον καλπασμό του δυτικού "πολιτισμού".