Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Ο Αμερικανός Ανθύπατος Πομπέο [ωραίο ρωμαϊκό όνομα] επισκέφθηκε τη χώρα μας, για να υπογράψει τη νέα στρατιωτική συμφωνία, με την οποία δεν φεύγουν «οι βάσεις του θανάτου». Δεν θα επισκεφθεί στη συνέχεια την Τουρκία, πράγμα που  δείχνει,  ότι οι πΗΠΑ παραμένουν σταθερός πάτρωνας [μπαρδόν σύμμαχος] της χώρας μας, όπως μας ενημέρωσαν με χαρά τα ΜΜΕ, πράγμα που δείχνει ότι έχουμε προβάδισμα στις προτιμήσεις της μεγάλης «φίλης» έναντι της γείτονος. Κι’ αν η Τουρκία πλακώσει σε κάποιο νησί μας, οι πΗΠΑ θα αντιδράσουν, είπε ο Πομπέο. Τί έγινε ρε Αποστολάκη; Τελικά δεν θα είμαστε μόνοι;

Από τότε που μερικοί ανεγκέφαλοι ανακάλυψαν πως μπορούν με ένα drone να κάνουν μάτι σε γυμνόστηθες κυρίες που λιάζονται στην πισίνα του σπιτιού τους, να πετούν χαμηλά πάνω από τα κεφάλια ανυποψίαστων πολιτών, να παρενοχλούν τις πτήσεις των αεροπλάνων και των ελικοπτέρων και άλλα τέτοια εξωφρενικά, από τότε μπήκε στο παιγνίδι και η Υ.Π.Α. (ευκαιρία έψαχνε) η οποία συνέταξε στο πόδι (ή μάλλον αντέγραψε) σχετικό Κανονισμό που διέπει τις προϋποθέσεις και τα όρια πτήσης ενός drone, ενώ υποχρέωσε συγχρόνως τους χρήστες των να αποκτήσουν άδεια χειριστού, να καταθέτουν σχέδιο πτήσης, και το κυριότερο, μια και ο καυγάς σ' αυτή τη χώρα ήταν πάντα για το "πάπλωμα", να καταθέτουν τον οβολό τους (καμμιά οκτακοσαριά ευρώ, και λίγα λέω ίσως) για την απόκτηση αυτής της αδείας.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Έγραφα προ μηνός ότι «αγόρασα την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», για να διαβάσω το προσφερόμενο βιβλίο του Νίκου Τσιφόρου «Ελληνική κρουαζιέρα», κι’ αν κάποτε δεν έχω τί άλλο να κάνω, να διαβάσω και το επίσης προσφερόμενον βιβλιάριον του Νίκου Παπανδρέου για τον μπαμπά του. Εικάζω ότι θα εμπεριέχει και ανάλυση της ιδέας του περί επανίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, ώστε να απογυμνωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ».

Τελικά διάβασα και το βιβλιάριον του Νίκου, ώστε να επιβεβαιωθεί η ρήση, ότι «πρέπει να διαβάζουμε τα πάντα».

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πέρασαν 6 χρόνια από τότε που πήγαμε τελευταία φορά στα Μετέωρα και αυτή τη φορά συγκινηθήκαμε το ίδιο όπως και τότε. Ήταν ένα ταξίδι 1.350 περίπου χιλιομέτρων. Είχαμε ξεκινήσει από την Αθήνα, περάσαμε από την Επίδαυρο, το Ναύπλιο, τον Πύργο, την Ολυμπία, τη Ναύπακτο, τους Δελφούς, το Γαλαξείδι, την Άμφισσα, τη Λαμία, την Καρδίτσα και καταλήξαμε στην Καλαμπάκα και στα μοναστήρια των Μετεώρων.
https://www.ribandsea.com/travels/1161-me-camper-apo-tin-epidavro-mexri-ta-meteora.html

Στα Μετέωρα είχαμε διανυκτερεύσει στον φιλόξενο (τότε) χώρο του Κώστα Αρσένη, που βρίσκεται επάνω στον δρόμο προς τα μοναστήρια, ο οποίος παρείχε δωρεάν χώρο πάρκινγκ και διανυκτέρευση στους κατόχους αυτοκινούμενων τροχόσπιτων, ενώ στην ταβέρνα του μπορούσε κανείς να γευματίσει, χωρίς ωστόσο να είναι υποχρεωτικό. Αυτή και μόνο όμως η ευχέρεια που έδινε ο ιδιοκτήτης, έριχνε στο φιλότιμο τον επισκέπτη που γευμάτιζε τελικώς στην ταβέρνα του και το ευχαριστιόταν με ένα μενού που δεν ξεπερνούσε τα 22 ευρώ το ζευγάρι.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Ο χασάπης της γειτονιάς μού διηγήθηκε το εξής ωραίο: κάποιοι τύποι του έκλεψαν δύο ποδήλατα που στάθμευε στο ακάλυπτο τμήμα του οικοπέδου της μονοκατοικίας του. Βλέποντας ότι ο γείτονάς του στην απέναντι μονοκατοικία σταθμεύει και αυτός το μηχανάκι του στο δικό του οικόπεδο, του είπε μια μέρα να το κλειδώνει, διότι υπάρχει κίνδυνος να του το κλέψουν, όπως έγινε με τα ποδήλατα του χασάπη. Και τότε ο γείτονας δεκαετιών του είπε: «Και σένα τί σε νοιάζει;». Ο χασάπης απομακρύνθηκε ζητώντας ταπεινά συγγνώμη για την ενόχληση.

Τη στιχομυθία αυτή προσπαθούσα να μεταφέρω σε κάποιο αρθρίδιο, για να δείξω την κοινωνική κατάπτωση αυτού του λαού. Δεν μου ερχόταν κάτι στο μυαλό, όμως, οπότε ο φίλος Διονύσης Ρηγόπουλος με έβγαλε από το αδιέξοδο στέλνοντάς μου τούτο το γράμμα εξ αφορμής του χθεσινού αρθριδίου μου. Το αντιγράφω χωρίς την άδειά του, διότι φρονώ ότι πρέπει να δημοσιοποιηθεί.