Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η συζήτησή μου με τον ογδονταπεντάχρονο σήμερα κ. Δημήτρη Σταβλά ανέτρεψε όσα ήξερα και όσα διαπίστωσα κατά την διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής μας στο Βαθύ της Αστυπάλαιας. Ένας όρμος απολύτως προστατευμένος, ασφαλές καταφύγιο για τα σκάφη, κρανίου τόπος όμως στα τέλη Νοεμβρίου, με το καίκι μόνο του Καλύμνιου ψαρά Λευτέρη Ναρλή και την κυρία Σταυρούλα Μαρινάκη να κρατάει ανοικτό το μοναδικό εστιατόριο του μικρού οικισμού που μοιάζει να είναι εγκαταλελειμμένος.
"Μην το κοιτάς πώς κατάντησε σήμερα που ο κόσμος έφυγε. Το Βαθύ κράτησε ζωντανή την Αστυπάλαια στα δύσκολα χρόνια της Γερμανικής κατοχής", λέει ο κ. Δημήτρης Σταβλάς, και συνεχίζει. "Στο Βαθύ ζούσε κόσμος, καλλιεργούσε τη γη και έπαιρνε τα καλά της θάλασσας, που ήταν αφθονα. Εγώ δούλεψα στα ασβεστοκάμινα. Ο Αστυπαλίτικος ασβέστης είναι ο καλύτερος που υπάρχει! Καίγαμε τους κέδρους στα καμίνια και φτιάχναμε κάρβουνα. Με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου και το αίτημα των εργατών για καλύτερο μισθό, η λειτουργία των ασβεστοκάμινων κρίθηκε ασύμφορη και έκλεισαν. Ερχόταν ο κόσμος στο Βαθύ από τη Χώρα και τον Γιαλό με τα μουλάρια γιατί τότε δεν υπήρχε δρόμος. Πολλές φορές φεύγαμε το πρωί και επιστρέφαμε την ίδια ημέρα! Μεταφέραμε ακόμη και νερό με τα μουλάρια στο Ιταλικό στρατόπεδο που βρισκόταν στο Καστελάνο. Υπήρχαν πολλά πηγάδια με νερό στο Βαθύ".
Επιμέλεια :Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σε κάθε γωνιά αυτής της πατρίδας υπάρχουν θέματα. Θέματα με ενδιαφέρον ανθρώπινο, οικολογικό, κοινωνικό, δημοσιογραφικό. Όρεξη να έχεις να τα προσεγγίσεις, να τα αφουγκραστείς και να τα δημοσιοποιήσεις. Για του λόγου το αληθές : Ποιος θα περίμενε ότι στο Βαθύ της Αστυπάλαιας, τέλη Νοεμβρίου, θα έβρισκε άνθρωπο να συζητήσει και, πολύ περισσότερο, να ακούσει το παράπονό του, την αγανάκτησή του για όσα μας ετοίμασαν και προγραμματίζουν για μας χωρίς εμάς; Ε λοιπόν, εγώ είχα την τύχη να βρω έναν τέτοιο άνθρωπο στην ερημιά ενός ερημικού τόπου.
Συνάντησα τον Λευτέρη Ναρλή, ένα Καλύμνιο ψαρά που αγκυροβολεί το καίκι του εδώ και πολλά χρόνια στο Βαθύ της Αστυπάλαιας. Ένα ασφαλές αλιευτικό καταφύγιο όπου ο καπετάν Λευτέρης βρίσκει την ησυχία που τόσο έχει ανάγκη. Με συντροφιά το ραδιοφωνάκι του και την κυρία Σταυρούλα που κρατάει το μοναδικό εστιατόριο στο Βαθύ.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα τέτοιο υψηλό επίπεδο ξενάγησης στο κάστρο της Αστροπαλιάς όπως αυτή που μου έκανε η 24χρονη συμβασιούχος αρχαιοφύλακας Ξενούλα Πετρινώλη. Ήμουν μάλιστα εξαιρετικά τυχερός καθώς η 30ή Νοεμβρίου ήταν η τελευταία ημέρα της τετράμηνης σύμβασής της! Την επόμενη μέρα η πόρτα του κάστρου θα ήταν κλειστή και η ξενάγησή μου εκεί αδύνατη! Είναι αυτά τα οξύμωρα που υποβαθμίζουν τη χώρα και ταλαιπωρούν τους πολίτες της. Μία νέα κοπέλλα, της οποίας η αγάπη για την ιστορία και την παράδοση του νησιού της την όπλισε με γνώσεις, προσλαμβάνεται με τετράμηνη σύμβαση για να απολυθεί και να λάβει μέρος στον επόμενο διαγωνισμό ανάμεσα σε, ποιος ξέρει, πόσους συν-υποψηφίους. Το Υπουργείο Πολιτισμού δεν θα λάβει υπ' όψη του τις γνώσεις και το ταλέντο της. Θα αρκούν λίγα επιπλέον μόρια (π.χ. λόγω πολύτεκνης οικογένειας) για να χάσει η Ξενούλα τη θέση αυτή που είναι όμως, θα έλεγε κανείς, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι αλήθεια ότι δεν είχα ειδοποιήσει τους υπευθύνους του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Αστυπάλαιας για την άφιξή μου στο νησί. Έτσι, όταν ζήτησα από την Πρόεδρo του Συλλόγου Ιωάννα Μαριάκη να επιστρατεύσει όσα από τα παιδιά του χορευτικού μπορούσαν να χορέψουν στο Κάστρο, φορώντας τις παραδοσιακές ενδυμασίες τους συνοδεία τοπικών παραδοσιακών μουσικών οργάνων, πήρα την απάντηση ότι τα παιδιά διαβάζουν και ο μοναδικός βιολιστής της Αστυπάλαιας βρίσκεται εκτός νησιού.
Παρ' όλα αυτά η Ιωάννα Μαριάκη, που δεν ήθελε να με αφήσει παραπονούμενο αλλά ήθελε συγχρόνως να προβάλει το νησί και τις παραδόσεις του, έκανε ό,τι μπορούσε για να καλύψει το κενό. Φόρεσε λοιπόν η ίδια την παραδοσιακή Αστυπαλίτικη ενδυμασία και χόρεψε σούστα συνοδεία μουσικής από cd player!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τον γνώρισα στην πρώτη εκείνη Αποστολή Αγάπης που διοργάνωσε ο Ο.Φ.Σ.Ε. το 1999. Ήταν η πρώτη χρονιά στη θητεία του σαν Δήμαρχος Αστυπάλαιας. Από τότε εκλέγεται συνεχώς σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Σήμερα λέει πως αυτή η πενταετία θα είναι και η τελευταία γι'αυτόν στο τιμόνι του όμορφου νησιού.
Πρόκειται για τον Πανορμίτη Κονταράτο που συνέδεσε τα τελευταία 16 χρόνια την Αστυπάλαια με το όνομά του. Συζήτησα μαζί του επάνω στα θέματα της Υγείας, της ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας, της Παιδείας, της ύδρευσης, της αποχέτευσης, της διαχείρισης των απορριμμάτων. Ακούστε τι μου είπε.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
"Προσφέραμε τα παξιμάδια και τα κουλούρια που φτιάχναμε με τα χέρια μας στους πελάτες του ξενοδοχείου μας", λέει ο Δημήτρης Πετρίδενας, "μέχρι που αυτά άρχισαν να έχουν ζήτηση. Ξεκινήσαμε πριν από εννέα χρόνια λοιπόν, ανοίξαμε αυτό το εργαστήριο, στο οποίο δώσαμε το όνομα της κόρης μας Ηλιάνας, και μπήκαμε στη μαζική παραγωγή. Γρήγορα η ζήτηση μεγάλωσε, καθώς αρχίσαμε να τροφοδοτούμε μεγάλα super markets σε όλη την Ελλάδα. Όταν μάλιστα η χάρη μας έφτασε στο εξωτερικό, εκμεταλλευτήκαμε κάποια ευρωπαϊκά προγράμματα και αγοράσαμε τα αυτόματα μηχανήματα που βλέπεις μπροστά σου. Έχουμε τώρα τη δυνατότητα να καλύπτουμε όλη τη ζήτηση χωρίς να αγχωνόμαστε και να χρησιμοποιούμε το ανθρώπινο δυναμικό της επιχείρησης σε άλλες δραστηριότητες και στην αναζήτηση νέων προϊόντων".
Πρωτότυπα τα παξιμάδια και τα κουλούρια που περιλαμβάνει το μενού παραγωγής του Δημήτρη Πετρίδενα. Τα συστατικά; Ρίγανη, ζαφορά, θυμάρι, αμύγδαλα, κανέλλα, τοπικό ανθότυρο (χλωρή), μελάσσα! Προσφάτως έβαλε στην παραγωγή ένα νέο παξιμάδι για την παρασκευή του οποίου χρησιμοποιεί θαλασσινό νερό αντί του νερού της βρύσης!
Ζωντανό παράδειγμα ανθρώπου, ο Δημήτρης Πετρίδενας, που θέλει να μείνει στο νησί του και να επιτύχει επαγγελματικά.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Επέλεξε την Αστυπάλαια για τις διακοπές της, πριν από επτά χρόνια, και δύο χρόνια αργότερα, επηρεασμένη από το φως και την θετική ενέργεια του όμορφου νησιού, αποφάσισε να εγκατασταθεί μονίμως σ' αυτό. Εδώ και πέντε χρόνια φτιάχνει διάφορα καλούδια, χρησιμοποιώντας προϊόντα της Αστυπαλίτικης γης γεμίζοντας συγχρόνως τις ώρες της με δημιουργική και αποδοτική εργασία.
Τα βότανα, το θυμαρίσιο μέλι, η άγρια ζαφορά, που ευδοκιμεί στις βουνοπλαγιές της Αστυπάλαιας, και οι καρποί του Λιβαδιού δίνουν απλόχερα στην Έλλη Σαμπατακάκη τις πρώτες ύλες για να φτιάξει μ' αυτά λικέρ, φυσικά καλλυντικά, ζυμαρικά, σάλτσες, γλυκά κουταλιού, μαρμελάδες και χίλια δυο άλλα καλούδια που γεμίζουν τα ράφια του μαγαζιού που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Δημαρχείο του νησιού και το οποίο μοιράζεται μαζί με τον σύντροφό της, τον μελισσολάτρη Μιχάλη Γιάνναρο, που είναι και ο Πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συνεταιρισμού της Αστυπάλαιας.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Με την μελισσοκομία έχω ασχοληθεί ελάχιστα στο παρελθόν. Μία φορά ήμουν παρών στον τρύγο της κυψέλης με τον Νίκο Παλαιοκώστα http://www.ribandsea.com/face/1291-mathimata-melissokomias-stin-eyvoia-apo-ton-n-palaiokosta και άλλη μία στο ξεμέλιασμα και την παραγωγή βασιλικού πολτού στην οργανωμένη μονάδα του Δημήτρη Γκλαβά λίγα χιλιόμετρα έξω από την Πάτρα http://www.ribandsea.com/face/1311-ksemeliasma-paragogi-vasilikoy-poltoy-syskevasia-me-ton-dim-glava
Έκτοτε δεν ευτύχησα να έχω άλλη εμπειρία, αν και το θέμα της μελισσοκομίας έχει προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον μου. Όταν μου δόθηκε λοιπόν η ευκαιρία να κάνω μια συζήτηση με δύο μελισσοκόμους, εραστές θα έλεγα της μελισσοκομίας, τον Μιχάλη Γιάνναρο και τον Ανδρέα Καλή, κατά την διάρκεια της πρόσφατης παραμονής μου στην Αστυπάλαια, δεν την άφησα να πάει χαμένη.
«Αν δεν είχαν κερδίσει οι Έλληνες, όπως συμφωνούν όλοι σχεδόν οι μελετητές, ο κόσμος σήμερα θα ήταν διαφορετικός. Η Ναυμαχία της Σαλαμίνος δεν είναι απλά η πιο σημαντική, από τις τόσες που συνέβησαν, σε τούτα τα βράχια. Είναι η αρχή της Γέννησης της Δύσεως.»
Στις 28-29/11/2015 στον φιλόξενο κόλπο του Βουρκαρίου Σαλαμίνας έγιναν οι αγώνες Ιστιοπλοΐας στην μνήμη των προγόνων μας Σαλαμινομάχων. Ο Ναυτικός Όμιλος Πάρου, ως ώφειλε, έδωσε το παρόν συμμετέχοντας στην μνήμη και υποστηρίζοντας ταυτόχρονα διοργανώσεις εκτός του κέντρου.
Η ομάδα του Ναυτικού ομίλου Πάρου είχε μια πολύ καλή παρουσία και σημειώνει συνεχώς πρόοδο, παρά το νεαρό της ηλικίας της.
Οι θέσεις που κατέκτησαν οι αθλητές μας είναι:
• Μπρούσης Βίκτωρ 1ος στην γενική και 1ος στην κατηγορία αγοριών
• Παναγιωτίδης Κωνσταντίνος 3ος στην γενική και 1ος στην κατηγορία 11χρονων αγοριών
• Ραγκούσης Στέφανος 10ος στην γενική και 4ος στην κατηγορία 11χρονων
• Ανδρεάδης Γρηγόρης 13ος στην γενική
• Καλακώνα Μαρίνα 16ος στην γενική
• Δαφερέρα Θεοφανία 29ος στην γενική
• Δαφερέρα Θεοδώρα 30ος στην γενική
• Καλακώνα Μαρία-Ελένη 31ος στην γενική
• Καρασαντές Κωνσταντίνος 40ος στην γενική
Την αποστολή συνόδευσε ο προπονητής μας Ταγαρόπουλος Παναγιώτης.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα τον Ν.Ο. Βουρκαρίου Σαλαμίνας για την «κουλουριώτικη» φιλοξενία, την εταιρεία Blue star Ferries και την κοινοπραξία Ε/Γ-Ο/Γ Σαλαμίνος για την μετακίνηση των αθλητών και του εξοπλισμού, καθώς και το ξενοδοχείο «Γαβριήλ» για την φιλοξενία.
Το τμήμα χειμερινής κολύμβησης ανοιχτής θάλασσας του ΝΟΠ συμμετείχε στο χειμερινό κολυμβητικό διάπλου Βουλιαγμένης στις 29 Νοέμβρίου 2015. Οκτώ αθλητές, μαζί με την προπονήτριά τους Παντελαίου Μαρία, πήραν μέρος στα αγωνίσματα των 1000, 2500 και 5000χλμ χωρίς wetsuits όπου οι συνθήκες είναι ακόμη πιο απαιτητικές.
Τα αποτελέσματα των προσπαθειών τους ήταν τα παρακάτω:
1000μ:
Μαλτζή Ηλέκτρα 1η στη κατηγορία κάτω των 12ετών και 9η στη γενική γυναικών και 40η στο σύνολο των 121 αθλητών.
Τριβυζά Ελισσάβετ 2η στην κατηγορία κάτω των 12ετών 12η στη γενική γυναικών και 47η στο σύνολο των 121 αθλητών.
2500μ:
Κορτιάνου Αδριέττα 1η στην κατηγορία κάτω των 12 ετών 7η στη γενική γυναικών και 43η στο σύνολο των 170 αθλητών.
Χανιώτη Δαμασκηνή 2η στην κατηγορία κάτω των 16 ετών 10η στη γενική γυναικών και 56η στο σύνολο των 170 αθλητών.
Κβάστ Αννα 3η στην κατηγορία κάτω των 16 ετών.
Ξανθοπούλου Εμμανουέλα 6η στην κατηγορία κάτω των 16 ετών, 20η στη γενική γυναικών και 93η στο σύνολο των 170 αθλητών.
5000μ:
Παντελαίου Μαρία 2η στην κατηγορία γυναικών 30-44 ετών, 7η στη γενική γυναικών και 24η στους 53 συμμετέχοντες.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους γονείς των αθλητών που συμμετείχαν και βοήθησαν την αποστολή στους αγώνες. Τα αποτελέσματα αυτά μας δειχνούν πόσο μεγάλη είναι η ανάγκη απόκτησης κολυμβητηρίου για το νησί μας. Ευχομαστε να υλοποιηθεί σύντομα το όνειρο αυτό ώστε να μην χάνονται τα ταλέντα του νησιού μας.