Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Τα καρβέλια ολικής αλέσεως Διαολή.
Αν βρεθείτε κάποια στιγμή στη Ζάκυνθο και είστε ένθερμος οπαδός του καλού ψωμιού, το καρβέλι ολικής αλέσεως του Διαολή θα σας ενθουσιάσει! Η όψη, η γεύση, η μυρωδιά του και, κυρίως, το γεγονός ότι παραμένει φρέσκο ακόμη και μετά από παρέλευση αρκετών ημερών, θα σας φέρει πίσω, στην εποχή της γιαγιάς που έψηνε τα καρβέλια στον ξυλόφουρνο! Το καλό ψωμί, όπως άλλωστε και όλα τα αγνά προϊόντα του ανθρώπινου μόχθου, χάθηκαν τα τελευταία χρόνια, υπενθυμίζοντάς μας πόσο υποβαθμίστηκε η ποιότητά της ζωής μας στον βωμό της παραγωγής, του εκσυγχρονισμού και του γρήγορου πλουτισμού.
Το καρβέλι ολικής αλέσεως του Διαολή, στη Ζάκυνθο, ανήκει στα "μικρά" αλλά τόσο σημαντικά πράγματα που ομορφαίνουν τη ζωή και τις διακοπές μας. Ο φούρνος του Διαολή βρίσκεται στην περιοχή του Αγίου Κήρυκα, επάνω στον δρόμο που συνδέει την πόλη της Ζακύνθου με τις Αλυκές, και το τηλέφωνό του είναι 26950 63296. Σημειώστε πάντως ότι καρβέλια ολικής αλέσεως παράγονται μόνο κάθε Δευτέρα και Πέμπτη.
Δίωξη για ελεύθερη στάθμευση camper.
Κύριε Παπαδόπουλε καλημέρα.
Διαβάζω επί ώρες τα γραφόμενα και αναρτημένα στο site, πράγματι πολύ ενημερωτικά και χρήσιμα μιας και μεταξύ πολλών άλλων έπεσα και εγώ θύμα δίωξης από την Ελληνική πολιτεία. (νομίζω πως είναι περιττό να σας δώσω συγχαρητήρια, μιας και όλοι έχουμε προβλήματα και λύσεις αλλά λίγοι είναι αυτοί που κάθονται και γράφουν, αναπτύσσουν, και αναδεικνύουν κάποιο θέμα, μεταξύ των δεύτερων και εγώ).
Συνέχεια της προηγούμενης επιστολής του ίδιου αναγνώστη.
Κύριε Παπαδόπουλε και πάλι καλησπέρα.
Ευχαριστώ για την άμεση απάντηση, καθώς και για την ανάρτηση. Εχω διαβάσει όλα τα ποστ, όχι μόνο τώρα αλλά και παλαιότερα, καθώς επίσης και άλλα σχετικά στο διαδίκτυο και φυσικά απελπίστηκα, όπως και πολλοί άλλοι νομίζω. Δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να προσβάλω τα μπουρδέλα, μιας και αυτά είναι οργανωμένα, καθαρά και παρέχουν υπηρεσίες, κάτι που δεν ισχύει ούτε στο ελάχιστο για το ελληνικό (το "ε" με πεζό) κράτος.
Πάντως νοιώθω άχρηστος, ένοχος, απολίτιστος, μηδαμινός και δεν ξέρω και εγώ πώς αλλιώς να με χαρακτηρίσω, όταν βλέπω αυτούς τους ανθρώπους (όχι όλους) να έρχονται στην Πατρίδα μας, να μας αφήνουν τα ωραία λεφτουδάκια τους, άλλωστε ξέρετε πόσο κοστίζει η μετακίνηση και διαμονή με camper, να κάνουν κάμπινγκ και να καθαρίζουν τις παραλίες από τα σκουπίδια όταν έρχονται για να σταθμεύσουν. αλλά και όταν φεύγουν.
Σχάρα μοτο για camper και συμβατικά ι.χ. αυτοκίνητα.
Μέσα στο γενικό κλίμα δυστοκίας και ανέχειας, το ελληνικό εφευρετικό μυαλό βρήκε και πάλι τη λύση για τη μεταφορά των δίτροχων! Οι κάτοχοι λοιπόν των αυτοκινούμενων τροχόσπιτων, αλλά και όλων γενικώς των αυτοκινήτων που φέρουν κοτσαδόρο, μπορούν πλέον να φορτώνουν το μοτοποδήλατο ή το σκούτερ τους, χωρίς να μπουν στη διαδικασία αγοράς ειδικής σχάρας μεταφοράς. Μια ειδική μεταλλική κατασκευή, που "αγκαλιάζει" με ασφάλεια τον κοτσαδόρο του αυτοκινήτου, μετατρέπεται σε μια στιβαρή σχάρα μοτοποδηλάτου. Το είδαμε κι' αυτό! Για περισσότερες πληροφορίες : Τηλ. 210 9940977 - 6977 544446
Είναι νόμιμη η σχάρα κοτσαδόρου για μοτο στο camper;
Aγαπητέ κε Παπαδοπουλε,
Σας ευχαριστώ για τις πληροφορίες που μου δώσατε σχετικώς με τη βάση του κοτσαδόρου για τα μοτοποδήλατα.
Θα επικοινωνήσω με τον Νίκο γιατί θέλω την γνώμη του όσον αφορά την νομιμότητα αυτών των κατασκευών, γιατί διαβασα ότι οι βάσεις κοτσαδορου, είτε για ποδήλατα-μοτο, είτε κουτιά μεταφοράς σκύλων, είναι παράνομες. Αυτό είναι ένα θέμα, γιατί δεν ξέρω πώς θα το αντιμετωπίσει η ασφαλιστική σε περίπτωση εμπλοκής σε ατύχημα. Με την ευκαιρία θα ήθελα επίσης να σας ευχαριστήσω για την επιστολή σας πριν από χρόνια στην Αττική οδό. Ένας φίλος, ο Μενέλαος Μελετζής μου την είχε στείλει τότε και σας θυμάμαι κάθε φορά που πληρώνω 2,80 με το κάμπερ στην Αττική Οδό.
Πωλούνται λάδια κινητήρων.
Πωλούνται λάδια κινητήρων των κάτωθι αναφερόμενων τύπων σε μειωμένες τιμές (όλα σε τετράκιλη συσκευασία) :
Tohatsu Gold (για δίχρονους εξωλέμβιους κινητήρες).
Johnson (για δίχρονους εξωλέμβιους κινητήρες).
Castrol RX Super SAE 30 Monograde Super Diesel.
Castrol GTX2 Super Multigrade 20W -50
Τηλ. στο : 210 9940977 - 6977 54444
Άλλος τρώει τη μπανάνα, άλλος πατάει τη μπανανόφλουδα!
Είναι αλήθεια ότι έχω κάπως "ξεχάσει" τους αναγνώστες αυτού του διαδικτυακού περιοδικού. Όμως, μεσούσης όλης αυτής της ανεξέλεγκτης πολιτικο-οικονομικής κατάστασης που μας έχει κάνει τον βίο αβίωτο και έχει κλείσει εμάς και τις τρελοcamperες μας (όπως λέει ο φίλος μου ο Μπάμπης) στο καβούκι μας, αναγκάστηκα να ρίξω μεγαλύτερο βάρος στο έτερο διαδικτυακό περιοδικό μου, το http://www.ribandsea.com/ το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, έχει... "μεταλλαχθεί" κι' αυτό - κατ' ανάγκην - σε site με πολιτικο-οικονομικές "ευαισθησίες". Ευτυχώς μας θυμάται, κατά καιρούς, ο Μπάμπης Κωνσταντάτος για να μην πήζει, όπως λέει, κι' αυτός ο διαδικτυακός τόπος από απελπισία. Απολαύστε τον, λοιπόν, δεδομένου ότι το άρθρο το οποίο επιμελήθηκε είναι, εκτός από πολύ χρήσιμο, και απολαυστικό!
Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Άλλος τρώει τη μπανάνα, άλλος πατάει τη μπανανόφλουδα!
Συμβουλεύει και φωτογραφίζει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Εκεί που βολτάριζα προχθές με το ποδήλατο, βλέπω ξαφνικά λίγα μέτρα μπροστά από τη ρόδα, φαρδιά πλατιά πάνω στο οδόστρωμα, μια μπανανόφλουδα. Έκανα ένα γρήγορο ελιγμό να την αποφύγω, για να μην τσακιστώ, ενώ βλαστήμαγα αυτόν τον παλιο… μπιπ-μπιπ που γεύτηκε τη γλύκα της και πέταξε τη φλούδα-παγίδα στο δρόμο.
Ωστόσο, αυτή η μπανανόφλουδα έγινε η αφορμή να αρχίσω να αναρωτιέμαι πόσες μπανανόφλουδες μας πετάνε καθημερινά και εμείς άλλοτε τις βλέπουμε και τις αποφεύγουμε, αλλά αρκετές φορές τις πατάμε και τσακιζόμαστε. Αλλά μην πάει ο νους σας ότι θα αρχίσω καμιά πολιτική γκρίνια ή έστω της τρέχουσας επικαιρότητας. Με τον χαρακτήρα που έχω αυτό δεν μου ταιριάζει καθόλου και το αφήνω σε άλλους (να μη πήζει και αυτός ο δικτυακός τόπος από απελπισία).
Κάσος. Η μικρή πατρίδα της καρδιάς μου.
Κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πάει καιρός από τότε που πήγα για τελευταία φορά στην Κάσο με φουσκωτό. Πού να βρεθεί άλλωστε σκάφος μ' αυτή την κρίση; Αλλά και αν ακόμη υποθέσουμε ότι κάποιος μου δάνειζε ένα "αξιοπρεπές" φουσκωτό για να φορτώσω το μεσόκοπο πια κορμί μου, πού να βρεθούν τα χρήματα για να αγοράσω μερικές εκατοντάδες λίτρα βενζίνης προκειμένου να διασχίσω το Αιγαίο, αποπλέοντας από κάποια ακτή της Αττικής, και να καταλήξω στην Κάσο; Την ανάγκη φιλοτιμία λοιπόν ποιούμενοι, αναγκαστήκαμε τα τελευταία χρόνια να ταξιδεύουμε με το πλοίο της άγονης. Δέκα τέσσερις ώρες η κοντινή διαδρομή, μέσω Σαντορίνης και Ανάφης, πάνω από είκοσι μία ώρες μέσω Μήλου, Σαντορίνης, Ηρακλείου και Σητείας. Ασπρίζουν τα μαλλιά μας μέχρι να αντικρύσουμε τ' Αρμάθια και το εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου στην Αμμούα! Μελαγχολώ όταν αναπολώ εκείνα τα ταξίδια των οκτώ ωρών με το φουσκωτό, παρέα με τα δελφίνια και τους γλάρους...
Η τρελοcamperα πήρε τα βουνά.
Γράφει και φωτογραφίζει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Η αρχή του χειμώνα στην Ελλάδα είχε πάντα σε μένα μια μαγική επίδραση. Ακόμα και τότε που η θάλασσα είχε την αποκλειστικότητα, μια εβδομάδα στις αρχές του Δεκέμβρη τη φύλαγα για ορεινές εξορμήσεις. Τα χρώματα της φύσης και η μυρουδιά του αέρα αυτή την εποχή είναι στοιχεία που δεν τα βρίσκεις καμιά άλλη εποχή του χρόνου. Τα φύλλα στα δέντρα δεν έχουν πέσει αλλά έχουν πάρει τα πιο όμορφα και περίεργα χρώματα, καταρρίπτοντας κάθε κανόνα αισθητικής χρωματικών συνδυασμών, ακόμα και του πιο έμπειρου μαιτρ των χρωμάτων, ενώ η άχνα που αναβλύζει από το βρεγμένο χώμα, γεμίζει τα ρουθούνια από πρωτόγονες μυρουδιές που είναι ξεχασμένες αλλά τόσο γνώριμες.
Μια φορά κι' ένα καιρό ήταν ένα camper...
Περιγράφει το όνειρο (όσο πρόλαβε να το δει και να το φωτογραφίσει) ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τον Οκτώβριο του 2009 πήγα με το αυτοκινούμενο στην Ιταλία, προκειμένου να καλύψω το μεγάλο Διεθνές Ναυτικό Σαλόνι της Γένοβας για τις ανάγκες του άλλου διαδικτυακού περιοδικού μου : http://www.ribandsea.com/
Πολλές εμπειρίες, εικόνες, νέα πράγματα, που εισπράττει κανείς όταν φεύγει έξω απ' τα σύνορα της Ελλάδος. Τελείωσε κάποια στιγμή η έκθεση κι' εμείς αποφασίσαμε να τρενάρουμε λίγο τον γυρισμό μας για να κάνουμε μια σύντομη βόλτα στην περιοχή της λίμνης Γκάρντα. Χειμώνας ήταν βέβαια, αλλά αυτό δεν εμπόδισε εμένα και την καπετάνισσα να καβαλήσουμε το παπί, που μεταφέραμε στη σχάρα του camper, και να κάνουμε τον περίπλου της λίμνης. Γιατί σας τα λέω αυτά; Μα κάτι έπρεπε να γράψω σαν εισαγωγή για να σας δείξω αυτό που είδα σε κάποιο parking της λίμνης.