Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Παρουσίαση του νέου βιβλίου της Φωτεινής Καϊμάκη στο Χίλτον.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού για την διάδοση της Ελληνικής γλώσσας, στο πλαίσιο του Πολυσυνεδρίου "Money Show, Athens 2018", έχει την τιμή να σας προσκαλέσει σ' ένα ταξίδι 21 χρόνων της φιλολόγου Φωτεινής Καϊμάκη στην Απουλία και στην Καλαβρία με την ευκαιρία του πρόσφατα εκδοθέντος βιβλίου της "Με την φτερούγα του ταξιδιού", Τα ημερολόγια της Πούλιας και της Καλαβρίας 1994-2015, εκδόσεις "Εν πλω".
Την Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018 στην αίθουσα "Θάλεια 2" του ξενοδοχείου Χίλτον και ώρα 20.00
Περί ληξιπροθέσμων χρεών και πάλι.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Αναρωτιόμουν πριν τέσσερα χρόνια, γιατί δεν διαγράφουν όσα, και είναι πολλά, από τα ληξιπρόθεσμα προς το Δημόσιο χρέη δεν είναι εισπράξιμα. Το θυμήθηκα τώρα που άκουσα ότι τα χρέη αυτά έχουν ήδη υπερβεί τα € 100 δισ. Πριν τέσσερα χρόνια ανέρχονταν σε € 61,4 δισ. Πριν οκτώ χρόνια σε € 31 δισ.
Έγραφα τότε και επαναλαμβάνω:
«Πήρα αμπάριζα από χθεσινή ανάρτηση του ευγενούς τούτου ιστολογίου σχετική με τα περίφημα € 61,4 ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο. Από τον Σεπτέμβριο του 2009 τουλάχιστον θυμόμαστε όλοι ότι το Δημόσιο έχει λαμβάνειν μεγάλα ποσά από διάφορους οφειλέτες του. Το σύνολο αυτών των χρεών ανερχόταν τότε στα € 31 δισ. περίπου. Αυτά προσδοκούσε να εισπράξει ο ΓΑΠ, έστω και εν μέρει, για να προσδώσει περιεχόμενο στο προεκλογικό σύνθημα «λεφτά υπάρχουν», με το οποίο εξαπάτησε το εκλογικό σώμα.
Οι Αμερικανοί, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., η προγραμματισμένη συρρίκνωση του ελληνικού έθνους και ο προγραμματισμένος διαμελισμός της Ελλάδας.
Του Δαμιανού Βασιλειάδη (εκπαιδευτικός, συγγραφέας).
Κατωτέρω άρθρο μου που εξηγεί την κρίση της ελληνικής κοινωνίας και τα αίτιά της, που οδηγούν και σε εθνική μειοδοσία. Η ανάλυση μου του 2015 απεικονίζει την σημερινή πραγματικότητα επακριβώς, γι’ αυτό και την παραθέτω, χωρίς καμία αλλαγή.
Εισαγωγή.
Πολλοί Έλληνες πολίτες μέσα στην απόλυτη σύγχυση και τον παραλυτικό φόβο που επικρατεί για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε στα πλαίσια της κρίσης, δεν είναι σε θέση να κάνουν την σωστή ανάλυση και να ερμηνεύσουν τα φαινόμενα, που σαν χιονοστιβάδα ή τσουνάμι παρουσιάζονται μπροστά τους, ανίσχυροι στον πανικό τους να αντιδράσουν ορθολογικά και με ανιδιοτέλεια.
Το φαινόμενο αυτό ενισχύεται και από το γεγονός ότι επιπλέον εκλείπει και το αναγκαίο θάρρος να πει κανείς την αλήθεια, γιατί η αποκάλυψη της αλήθειας θα ερχόταν αναγκαστικά σε αντιπαράθεση με το επικρατούν σύστημα, που προσπαθεί να επιβάλει, με την προπαγάνδα και την πλύση εγκεφάλου, την θέλησή του με οποιοδήποτε νόμιμο και άνομο μέσο, που μπορεί να φτάσει, χωρίς καμία υπερβολή, και έως την φυσική εξόντωση εκείνου ή εκείνων που τολμούν να τα βάζουν μαζί του.
Εθνική μειοδοσία χωρίς όρια.
Του Δαμιανού Βασιλειάδη (εκπαιδευτικός, συγγραφέας).
«Και η αλήθεια είναι ότι δούλοι δεν μπορούν, ούτε να υπερασπιστούν, ούτε και να ελευθερώσουν τους σκλάβους»
Γιάννης Πασαλίδης
Ο κύβος ερρίφθη. Η εθνική μειοδοσία είναι υπό εξέλιξη. Ήδη ο υπουργός Εξωτερικών κ. Κοτζιάς ανακοίνωσε επίσημα ότι η κυβέρνηση είναι υπέρ της σύνθετης ονομασίας για τα Σκόπια, επιβεβαιώνοντας τον πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στα Σκόπια Φιλιπ Ρίκερ: «Η επίλυση της διαφοράς για την ονομασία είναι ευθύνη της ηγεσίας της πΓΔΜ και της Ελλάδας. Πιστεύω ότι το ζήτημα αυτό μπορεί να επιλυθεί ανά πάσα στιγμή. Χρειάζεται, ωστόσο, προσπάθεια και από τις δύο πλευρές και η ευθύνη είναι δική τους». Όμοιες και οι δηλώσεις του Αναπληρωτή Υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χόιτ Γι: “Αθήνα και Σκόπια έχουν μια εξαιρετική ευκαιρία να επιλύσουν το ζήτημα της ονομασίας το 2018”, καλώντας την Ελλάδα και την ΠΓΔΜ να επιδείξουν στις διαπραγματεύσεις “καλή πίστη”. Δηλαδή, με άλλα λόγια μας έστειλε τελεσίγραφο οριστικής επιλύσεως του ονόματος της ΠΓΔΜ εντός του 2018.
Θα εξομοιωθεί για άλλη μια φορά ο θύτης και το θύμα;
Πάρτε κυρίες μου σακούλες.
Οπότε, με τέσσερα λεπτά του ευρώ, σώσαμε το περιβάλλον. Διότι, αφ' ενός τόσο αξίζει το περιβάλλον στην συνείδηση των σοφών νομοθετών, αφ' ετέρου και σπουδαιότερο, ως γνωστόν μόνον οι πλαστικές σακούλες ρυπαίνουν το περιβάλλον.
Καθότι, οι πλαστικές συσκευασίες των τροφίμων, των χαρτικών, των απορρυπαντικών και λοιπόν αγαθών, με τις οποίες γεμίζουμε τις πλαστικές σακούλες, δεν επιβαρύνουν καθόλου το γήϊνο οικοσύστημα.
Ούτε οι καμινάδες των εργοστασίων που κατασκευάζουν τις πλαστικές αυτές συσκευασίες ή τα αγαθά που συσκευάζουμε σ' αυτές, και τα λογής απόβλητά τους το επιβαρύνουν. Μόνον οι εξατμίσεις των αυτοκινήτων των πολιτών και τα δικά τους απόβλητα.
Εξ ού και τα κάθε λογής πρόστιμα και περιβαλλοντολογικά τέλη ποιοί πρέπει να τα χρεωθούν και να τα πληρώσουν; Μα οι πολίτες φυσικά. Προς θεού, τί φανταστήκαμε; Οι βιομηχανίες και οι εταιρείες;
Δεν υπάρχει Κράτος ρε! Μαφιόζοι μόνο που κυβερνούν με την άδειά μας!
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κάθε μέρα συμβαίνουν απίστευτα πράγματα σ' αυτή τη χώρα. Πράγματα που είναι αδύνατον να κατανοηθούν και πολύ δύσκολο να περιγραφούν, καθώς η αγανάκτηση τού γράφοντος τού στερεί τη νηφαλιότητα, την ψυχραιμία και την ικανότητα γραφής που απαιτεί η περιγραφή δύσκολων και ψυχοφθόρων καταστάσεων. Ακούστε την απίστευτη περιπέτεια που έζησα - και συνεχίζω να ζω - η οποία άρχισε όταν αποφάσισα να πουλήσω το ιδιόκτητο σπίτι μου στην Ηλιούπολη (μαιζονέτα εμβαδού 130 μ2), για να αγοράσω ένα μικρότερο (εμβαδού 85 μ2) στο Κορωπί. Πίστευα ότι έτσι θα μείωνα το κόστος συντήρησης και τους κεφαλικούς φόρους, με τους οποίους έχουν φορτώσει οι δωσίλογοι κυβερνώντες (νυν και πρώην) τους κατόχους κύριας κατοικίας, και θα αποταμιεύσω τη διαφορά για να αντιμετωπίσω τα δύσκολα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Ακούστε λοιπόν.
Περί αντικειμενικών αξιών για τους νεότερους.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
[Ο εικονιζόμενος είναι ο πασίγνωστος θεμελιωτής της πωλητικής «περσινά ξινά σταφύλια». Είχε δηλώσει προ της 25.01.2015 ότι 700 φάκελοι είναι έτοιμοι για είσπραξη φόρων ύψους μερικών δισ. Μετά την 25.01.2015 το ξέχασε. Ομοίως μετά την 25.01.2015, σε εκδήλωση εκπροσώπων ασφαλιστικών εταιρειών, υποσχέθηκε την ίδρυση ασφαλιστικών δικαστηρίων].
Αχ αυτές οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων που δεν μπορούν οι αρμόδιοι να τις προσαρμόσουν στις εμπορικές ή αγοραίες. Και γιατί δεν μπορούν παρακαλώ; Διότι δεν υπάρχουν στοιχεία. Και πώς να υπάρξουν στοιχεία, αφού είχαμε κάποτε υπουργό Οικονομικών τον πανέξυπνο Παλαιοκρασσά;
Ευχές απ' τον γιατρό Εμμ. Χριστουλάκη.
Σήφη, ευχαριστώ για τις ευχές.
Όμως η ζωή διδάσκει, ότι ούτε οι ευχές εκπληρώνονται, ούτε οι προσδοκίες και ελπίδες πραγματοποιούνται, ούτε οι προσευχές εισακούονται.
Επί Γης ειρήνη δεν θα υπάρξει ποτέ, όσο θα υπάρχει πολεμική βιομηχανία.
Ούτε οι θρησκείες, ούτε οι ιδεολογίες, ούτε τα κοινωνικά συστήματα, ούτε οι επιστήμες απάλλαξαν τα τρισεκατομμύρια των ανθρώπων που, με το χαμηλό μας IQ, ζουμε με αυταπάτες και ψευδαισθήσεις.
Προς τί κι αν βελτιώθηκε η λεγόμενη "ποιότητα ζωής" μας και αυξήθηκε το "προσδόκιμο επιβίωσης";
Πόσες φορές θα ευχηθεί ο καθένας μας το "Καλή χρονιά;" Ε! καί;
Ίτε λοιπόν παίδες ελεύθερων σκλαβωμένων".
Εμμ. Α. Χριστουλάκης
Καλά περνάμε!
Βολτάροντας παραμονή πρωτοχρονιάς στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε άλλα συνοικιακά κέντρα, και βλέποντας όλον αυτό τον ορυμαγδό κατανάλωσης, τον συνωστισμό σε καταστήματα και καφέ, τις χιλιάδες σακούλες να πηγαινοέρχονται εύθυμα, τις χαρούμενες φάτσες πάνω από ανέμελα κασκόλ, τα smarthpones και τα tablets να δουλεύουν υπερωρίες, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να βουλιάζουν από ευχές και πίστεις ευτυχούς μέλλοντος, κι από βιντεάκια διονυσιακού ξεφαντώματος, το blog έπεσε σε βαριές σκέψεις.
"Ρε μπας κι είσαι εσύ ο μίζερος που τα βλέπεις όλα μαύρα;" σκέφτηκε.
"Μπας και τούτη 'δω η κανονικότητα μετά από 8 χρόνια μνημονίων είναι κανονική και μόνο εσύ και κάτι άλλοι γραφικοί την βλέπετε ανώμαλη;".
"Μήπως τελικά οι προδότες δεν είναι δωσίλογοι, αλλά συνεπείς πολιτικοί που φροντίζουν για τον λαό, και σύ τους βρίζεις άδικα;".
"Ρε μήπως ο λαός γουστάρει μνημόνια κι επιτροπείες, και eurogroup, και τέτοια;".
"Ρε μπας κι είχε δίκιο το γουρούνι και τα μνημόνια είναι ευλογία;".
German and Italian statistics!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
[Φωτο : το μέγα πωλητικό κεφάλαιο του Έθνους].
Επειδή μας έχουν πρήξει με τα Greek statistics, χάρη στα οποία μπήκαμε στο ευρώ, ενώ δεν αξίζαμε μία τόσο μεγάλη... τιμή-λαιμητόμο, αφιερώνω στου ευρωλάγνους, επί τη 16η επετείω της εισόδου μας στην ευρωζώνη, απόσπασμα από το βιβλίο τού Βαρουφάκη «And the weak suffer what they must?» [σελίδες 135-136].
«Όμως, το δημόσιο χρέος της Ιταλίας ήταν διπλάσιο εκείνου που ορίζει το Μάαστριχτ ως το ανώτατο όριο για την είσοδο στο ευρώ και ο πληθωρισμός της βυθιζόταν στην κόκκινη ζώνη. Η Ρώμη έκανε τα αδύνατα δυνατά, για να κατεβάσει αυτούς τους δείκτες στα όρια του Μάαστριχτ. Ευφυείς αξιωματούχοι, συνεργαζόμενοι με το καλλίτερο οικονομικό μαγειρείο που θα μπορούσε να προσφέρει η Goldman Sachs, επεδόθησαν στη δημιουργική λογιστική που κατάπιε μέρος του χρέους και λίγο από το έλλειμμα του κυβερνητικού προϋπολογισμού.