Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Εθνική τραγωδία είναι ο τρόπος που ζούμε.
Γράφει ο Δημήτρης Ιωάννου.
Εδώ και λίγα χρόνια κατοικώ στη Ραφήνα. Κοντά στο κέντρο του οικισμού, και γι’ αυτό το σπίτι μου δεν κινδύνευσε από τη φωτιά. Ευτυχώς, για μένα, επίσης, δεν υπήρχε ανάμεσα σε αυτούς που χάθηκαν κάποιος συγγενής ή φίλος. Πέρα όμως από την οδύνη που μοιράζομαι με τους Έλληνες για την απώλεια τόσων ψυχών, έζησα την καταστροφή της πυρκαγιάς από πολύ κοντά, με μεγάλη αγωνία. Συν το θλιβερό γεγονός ότι διαφόρων φίλων και γνωστών τα σπίτια έχουν γίνει κάρβουνο.
Παρακολουθώ στην τηλεόραση τις συζητήσεις για τις «ευθύνες», και αισθάνομαι θλίψη μαζί με αγανάκτηση. Γιατί είναι αθλιότητα και μικροψυχία να ισχυρίζεται κανείς, σε τέτοιες στιγμές, ότι για την καταστροφή φταίει η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, η πυροσβεστική, ο δήμαρχος ή οι ξένοι πράκτορες. Αθλιότητα γιατί είναι ασέβεια στη μνήμη των νεκρών να χρησιμοποιείς την απώλειά τους για να κάνεις τη συνηθισμένη, τετριμμένη μικροπολιτική σου. Και μικροψυχία γιατί, αν και μετά από μία τέτοια τραγωδία δεν καταφέρεις να δεις την ύπαρξή σου λίγο διαφορετικά, αυτό μαρτυρά ότι είσαι συναισθηματικά πεθαμένος.
Στον κυκλώνα του Ματιού.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
[υπότιτλος: «Και οι σύμβουλοι κύριε;»]
Χάθηκαν ζωές και το βιός αμέτρητων συμπατριωτών στο Μάτι. Δεν είναι η πρώτη φορά. Τέτοιες τραγωδίες μας έχουν συμβεί πάμπολλες φορές. Και πάντοτε ακούμε τη φράση «Δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών. Όλοι στη μάχη για την αντιμετώπιση της κρίσης». Το ίδιο έγινε και τον Νοέμβριο του 2017 με τις πλημμύρες στη Μάνδρα. Στη συνέχεια κάποιος διαπίστωσε, λέει, ότι κάποιος μανδαρίνος έκανε 3 χρόνια να απαντήσει σε κάποιο έγγραφο, με αποτέλεσμα να συντελεσθεί, λέει, η εγκληματική παράλειψη και να πνιγούν άνθρωποι κι να καταστραφούν περιουσίες. Το ότι τα ρέματα είχαν μπαζωθεί αποτελεί κοινό τόπο, αλλά δεν ζητήθηκαν ευθύνες από εκείνους που τα μπάζωσαν. Πρωτίστως δε ουδείς αντιτάχθηκε στο μπάζωμα, ευθύς ως τούτο έγινε αντιληπτό. Εκτός και τέτοια πράγματα δεν γίνονται αντιληπτά, επειδή όλοι οι αρμόδιοι κάνουν τα στραβά μάτια με το αζημίωτο.
Μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου στην Εθελοντική Αιμοδοσία που πραγματοποίησε η ΑΝΕΚ LINES
Η ΑΝΕΚ LINES, με αλληλεγγύη για τους συνανθρώπους μας, πραγματοποίησε για 12η συνεχή χρονιά, χθες (Τετάρτη 25 Ιουλίου), Εθελοντική Αιμοδοσία στα Κεντρικά Γραφεία της στα Χανιά σε συνεργασία με το Σύλλογο Αιμοδοτών Ν. Χανιών «Άγιος Ιωάννης» και το Γενικό Νοσοκομείο Χανίων. Παράλληλα για 3η συνεχή χρονιά πραγματοποιήθηκε δειγματοληψία για Δωρεά Μυελού των Οστών.
Εργαζόμενοι της εταιρείας, πληρώματα, και εθελοντές από όλη την Κρήτη, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα “ζωής” της ΑΝΕΚ LINES, χαρίζοντας ελπίδα σε συνανθρώπους μας που έρχονται αντιμέτωποι με σοβαρά προβλήματα υγείας ή είναι θύματα τροχαίων.
Τι προβλέπει ο επικεφαλής της Daimler Benz: Ένας άλλος κόσμος έρχεται σύντομα…
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ομιλία από τον επικεφαλής της Daimler Benz ! Πρόβλεψε τις ενδιαφέρουσες αλλαγές που θα ζήσουμε στο άμεσο μέλλον, και αυτά που αναφέρει παραπέμπουν σε έναν άλλο κόσμο που ο άνθρωπος περνά σε δέυτερη μοίρα.
Σε μια πρόσφατη συνέντευξη του ο επικεφαλής της Daimler Benz (Mercedes Benz) είπε ότι οι ανταγωνιστές τους δεν είναι πλέον άλλες εταιρείες αυτοκινήτων, αλλά η Tesla, η Google, η Apple, η Amazon και κάποιες άλλες σαν αυτές.
Το ασύμμετρο φαινόμενο.
Χλευάζανε τον "στρατηγό άνεμο" του άλλου γραφικού, για νάρθουν αυτοί τόσα χρόνια μετά να πουν τα ίδια με άλλη διατύπωση. "Πρωτόγνωρο φαινόμενο" κατά τον Τοσκάτο, "ασύμμετρο φαινόμενο" κατά το πρωθυπουργεύον υπόλειμμα ηθικής.
Το μόνο ασύμμετρο φαινόμενο και ασύμμετρη απειλή για όλους μας και την χώρα, είναι η ίδια η κυβέρνηση των "αριστερών" δωσιλόγων. Είναι οι ίδιοι. Αυτοί, που τους ανέσυρε ο λαός από την - δικαιολογημένη εν τέλει - αφάνεια του 4%, μπας και περισώσουν κάτι από την προδοτική λαίλαπα της πασοκοδεξιάς, και το μόνο που ξέρουν, το μόνο επιχείρημα που τους έχει απομείνει είναι να συγκρίνονται μ' εκείνους.
Δεν με χωράει πια αυτός ο τόπος...
Η χώρα μου καίγεται, λεηλατείται, εκχωρείται, μοιράζεται, ασφυκτιά. Άνθρωποι πυρπολούνται από φωτιές ανεγκέφαλων. Άλλοι, απελπισμένοι από τα χρέη που τους πολιορκούν και αδυνατούν να πληρώσουν, αυτοκτονούν.
Ένα τμήμα της χώρας μου εκχωρείται στα παζάρια της τάχα μου Ενωμένης Ευρώπης και του ΝΑΤΟ. Λαθρομετανάστες πλημμυρίζουν τη χώρα γράφοντας ένα σενάριο που μόνο σαν στημένο σκηνικό μιας φρικτής τανίας του μέλλοντος μπορεί να χαρακτηριστεί.
Έσχατος ξεπεσμός της πολιτικής μας ζωής.
Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης.
Η απέλαση διπλωματών είναι κορυφαία και συνάμα ακραία πράξη στις διπλωματικές σχέσεις μεταξύ δυο χωρών. Όταν δε η απέλαση γίνεται από μια μικρή χώρα και αφορά διπλωμάτες μεγάλης δύναμης, το ζήτημα λαμβάνει άλλες διαστάσεις.
Πότε μια χώρα καταφεύγει στο μέτρο της απέλασης;
Όταν διπλωμάτης που είναι διαπιστευμένος στη χώρα αυτή συλλαμβάνεται να προβαίνει σε πράξεις που αντίκεινται στη διπλωματική ιδιότητα και στρέφονται εναντίον της χώρας που τον φιλοξενεί. Για παράδειγμα, πριν από λίγα χρόνια οι αρμόδιες ελληνικές Αρχές έπιασαν στην κυριολεξία στα πράσα κορυφαίο διπλωμάτη μεγάλης συμμάχου χώρας να παίρνει απόρρητα έγγραφα από γυναίκα υπάλληλο του υπουργείου Εξωτερικών, με την οποία διατηρούσε και ιδιαίτερη σχέση. Σημειώνεται ότι η κυρία αυτή υπηρετούσε σε νευραλγική θέση του ΥΠΕΞ.
Τα ασύμμετρα φαινόμενα ως απόρροια της ασύμμετρης αβελτηρίας.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Θρηνώντας για πολλοστή φορά νεκρούς και τραυματίες από πυρκαγιές σκέφτηκα πως δεν είναι ώρα για συγγραφή άρθρων. Άλλωστε, τί να γράψει κανείς. Τα ίδια και τα ίδια. Με αντιγράφω, λοιπόν, επειδή και χθες όλοι οι πληγέντες από τη φωτιά ζητούσαν βοήθεια από το κράτος. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Όπως θα συμβεί και σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο, σε δύο χρόνια, σε τρία χρόνια κ.ο.κ. Και στο τέλος παραθέτω ένα συγκινητικό άρθρο από το μακρυνό 2009, αναρτημένο στο ιστολόγιο του Χάνου Κλασμένου. Μου το έστειλε ένας φίλος πρωί-πρωί και δεν άντεξα να μην το αναπαραγάγω. Εις μνήμην των ολίγων ηρώων. Είναι πάντοτε λίγοι αυτοί που σώζουν την τιμή των πολλών καρεκλοκένταυρων. Και μην τολμήσει καμμιά μαϊμού να μου πει «τί να προλάβουμε να κάνουμε σε 3,5 χρόνια διακυβέρνησης, εδώ που μας έφεραν οι άλλοι». Εσείς είστε οι άλλοι ρε γίδια. Και οι άλλοι είναι εσείς.
Απάντηση Γιάννη Πουλόπουλου στις κακοήθειες των κ.κ. Ακρίβου και Ματζιαβά.
Απαντώντας στην «έκθεση αυτοψίας στο ΕΚΠΑΖ» που συντάχθηκε χωρίς ημερομηνία και υπογράφεται από τους ιδιώτες κτηνιάτρους κ.κ. Αχ. Ακρίβο και Αν. Μαντζιαβά έχουμε να πούμε τα εξής: κατ αρχήν δεν αναφέρονται τα ονόματα των 4 προσώπων που συμμετείχαν, όπως αναφέρεται και που έχουν κατά τα λεγόμενα των μόλις προαναφερόμενων «μακρά θητεία σε αντίστοιχους φορείς και εγνωσμένη εμπειρία» (γι αυτό έβαλαν μωρό Κοτσιφάκι σε κλουβί να φάει μόνο του σπόρους για Καναρίνια όλη την ημέρα ενώ αυτό χρειάζεται κάθε δύο ώρες τάισμα με καθετήρα και με τροφή εμπλουτισμένη με πάρα πολλή πρωτεΐνη;)
Οι συντάκτες της έκθεσης μιλούν για έντονη εγκατάλειψη τη στιγμή που ο υπογράφων υποχρεώθηκε (με ποινή κράτησης στο Α. Τ. Αίγινας) να απομακρυνθεί από τον χώρο 3 εβδομάδες πιο πριν. Άρα η εγκατάλειψη οφείλεται στο τσούρμο του Παύλου Μπήτρου και της Μαρίας Γανωτή που λαθραία λυμαίνονται τους χώρους και τα κινητά πράγματα του Κέντρου - ενώ και ο προσωπικός χώρος του υπογράφοντος έχει κλειδωθεί με κλειδαριά ασφαλείας από τον ψευδοδιαχειριστή Παύλο Μπήτρο που μπαίνει ανεξέλεγκτα μέσα κατά το δοκούν είτε αφήνει άλλους να μπαίνουν, ενώ τηλεοπτικό συνεργείο που προσκάλεσε, τράβηξε πλάνα εκεί μέσα χωρίς να είμαι παρών και χωρίς την άδεια μου.
Η δικτατορία των αμετροεπών μικροτήτων.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο ΠτΔ Πάκης ο Άσπιλος τίμησε με την παρουσία του τον εορτασμό των 150
χρόνων από τη γέννηση του ποιητή και πεζογράφου Κώστα Κρυστάλλη. Εγώ τον θυμάμαι τον Κρυστάλλη από τα κείμενά του που διάβαζα στα βιβλία του Δημοτικού. Οι νέοι της εποχής μας έχουν ακούσει, άραγε, το όνομά του ή γνωρίζουν μόνον τον Μάριο Χάκκα και τα λογοτεχνήματα του παιδόφιλου αξιωματούχου του ΟΗΕ;
https://makpress.blogspot.com/2018/04/blog-post_737.html
Και τί σκαρφίστηκε ο μπαγάσας ο ΠτΔ να μας πει στη σύντομη ομιλία του. Μας μίλησε για τη «δικτατορία των μετρίων» που αποτελεί, λέει, εθνικό κουσούρι. Και μόλις πρόφερε τις 3 μαγικές λέξεις, έκανε μία παύση, έγειρε ελαφρώς την κεφαλήν με ύφος από αινιγματικόν έως και περιφρονητικόν και αμέσως ηκούσθησαν χειροκροτήματα, τα οποία έφεραν δάκρυα στα μάτια του ΠτΔ. Τί να ήθελε, άραγε, να πει; Και ποιοί ήταν οι παλαμοκρούστες; Οι άριστοι;