Rib and Sea

Tου Όθωνα Κουμαρέλλα.

Το γεγονός ότι βρισκόμαστε σήμερα εδώ σε αυτήν την κατάσταση δεν είναι καθόλου τυχαίο. Η ελληνική κοινωνία διήλθε μια μακριά περίοδο σταδιακού εκμαυλισμού και εκφυλισμού. Εκφυλισμού πολιτισμικού, μορφωτικού, κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού. Έτσι το έδαφος πάνω στο οποίο στήθηκε το σκηνικό της νέας υπό κατοχή χώρας, ήταν ήδη έτοιμο και προετοιμασμένο από χρόνια για να υλοποιηθεί την κατάλληλη στιγμή με τις ελάχιστες δυνατές αντιδράσεις.

Τα πρώτα αποτυχημένα σκιρτήματα.

Είναι γεγονός, ότι το σοκ και το δέος που προκάλεσε η εφαρμογή του πρώτου μνημονίου δημιούργησε συνθήκες αφύπνισης σε ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού. Οι μεγάλες κινητοποιήσεις, εν πολλοίς αυθόρμητες, της άνοιξης του 2011 δημιούργησαν επίσης συνθήκες για έναν ουσιαστικό επανακαθορισμό, αντιλήψεων και νοοτροπιών. Ένας όμως επανακαθορισμός που δεν γενικεύτηκε και οπισθοχώρησε γρήγορα, για λόγους που δεν είναι του παρόντος και έχουν να κάνουν, κατά κύριο λόγο, με την ετοιμότητα και την αντιληπτική ικανότητα των πολιτικών υποκειμένων, κυρίως αυτών της αυτοπροσδιοριζόμενης ως «αριστεράς». Έτσι, η ήττα του κινήματος που επακολούθησε, με κορυφαία στιγμή και επισφράγιση αυτής της ήττας με την πραξικοπηματική ανατροπή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος τον Ιούλιο του 2015, οδήγησε σε αναδίπλωση και στη παραίτηση ευρύτατα στρώματα. Τα οποία υπό το καθεστώς βαθιάς απογοήτευσης, αντιλήφθηκαν, ότι η μοναδική «ρεαλιστική» προοπτική είναι η προσαρμογή στις νέες αντίξοες συνθήκες και η ατομική επιβίωση σε ένα ερημικό τοπίο που τίποτα δεν αλλάζει και όλα τα ίδια μένουν, αν δεν χειροτερεύουν ολοένα.

Του Γιάννη Σιδέρη.*

Ο ΕΝΦΙΑ ήταν ένα από τα θέματα που ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ το είχε «σηκώσει» προεκλογικά, προς άγραν ψήφων, όπως τελικά αποδείχθηκε. Και πράγματι κατάφερε, μέσω της υπόσχεσής του να τον καταργήσει, να ψηφιστεί ακόμη κι από άτομα που δεν θα τον ψήφιζαν ποτέ! Η υπόσχεση κατάργησης του συγκεκριμένου φόρου, ήταν ένα ακόμη προεκλογικό όπλο στα χέρια τους, που τελικά απεδείχθη πως επρόκειτο απλά για πυροτέχνημα.

Καλό είναι να θυμηθούμε κάποιες δηλώσεις νυν στελεχών της κυβέρνησης, πριν ακόμη αναρριχηθούν στην εξουσία για το θέμα, έτσι για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας.

Στις 13 Αυγούστου 2014 δήλωσε στο ΣΚΑΙ ο τότε γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημ. Βίτσας «Ο ΕΝΦΙΑ είναι παντελώς άδικος, αντικοινωνικός. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα τον καταργήσει. Δεν είναι ζήτημα λάθους, είναι ζήτημα λάθους φιλοσοφίας. Ο ΕΝΦΙΑ δεν έχει να κάνει με τις ανάγκες των κατοίκων της χώρας, αλλά με τις ανάγκες των δανειστών.».

Ποιος μπορούσε να του φέρει αντίρρηση; Ποιος δεν συμφωνούσε με την δήλωση αυτή; Φυσικά κανείς!

Σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στο ΒΗΜΑ FM 99,5 στις 14 Ιανουαρίου 2015, λίγο πριν τις εκλογές, ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού και νυν Υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς....

Γράφει ο F. William Engdahl για το New Eastern Outlook.

Πηγή :https://kostasxan.blogspot.gr/2016/08/blog-post_443.html

Θα είναι η Ουγγαρία η επόμενη χώρα που θα βγει από την δυσλειτουργική Ευρωπαϊκή Ένωση; Το θέμα δεν είναι καθόλου τόσο ακραίο όσο μοιάζει.

Στις 2 Οκτωβρίου, οι Ούγγροι πολίτες θα συμμετάσχουν σε εθνικό δημοψήφισμα, για να δηλώσουν εάν συμφωνούν ή όχι με την αναγκαστική εγκατάσταση μεταναστών στην Ουγγαρία από την ΕΕ. Πρόκειται για ένα σημαντικό ζήτημα, που αγγίζει άμεσα τον περήφανο και ανεξάρτητο αυτόν λαό, ο οποίος, μετά από 150 χρόνια οθωμανικής κυριαρχίας και πολέμους με την Αυστρία των Αψβούργων, οδηγήθηκε  στον αυστρο-ουγγρικό συμβιβασμό του 1867 και την ειρηνική συνύπαρξη υπό την διπλή μοναρχία της Αυστροουγγαρίας.

Το 1945 οι Ούγγροι εντάχθηκαν στην σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης, αρχικά υπό τον αυταρχικό Ματίας Ράκοσι, μέχρι που η Ουγγαρία έγινε η πρώτη κομμουνιστική χώρα του Συμφώνου της Βαρσοβίας που αυτοακηρύχθηκε συνταγματική δημοκρατία, τον Οκτώβριο του 1989, και άνοιξε τα σύνορά της με την Αυστρία, ενεργοποιώντας έτσι το ντόμινο που οδήγησε στην πτώση του καθεστώτος της Ανατολικής Γερμανίας, στη συνέχεια ολόκληρου του Συμφώνου της Βαρσοβίας και τελικά της Σοβιετικής Ένωσης.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Τί είπε ρε το άτομο! Συνεντευξιαζόμενος ο Ντέπιουτης εκστόμισε τόδε:
«Η μεγαλύτερή μου ανησυχία είναι η κοινωνία χαμηλών προσδοκιών, είναι να συμβιβαστεί η κοινωνία με την κατάσταση όπως έχει και με την παραδοχή, ότι δεν υπάρχει άλλη λύση.»
Τί να του πρωτογράψω του αλήτη μέρες που είναι και έχουμε και διαγωνισμό για τηλεοπτικές άδειες; Τί να του πω του απύθμενου πτυελοδοχείου; Τί να του πρωτοθυμίσω του υπερχειλισμένου δοχείου νυκτός; Να του πω ότι αυτός και οι άλλοι λακέδες εκμαύλισαν τον ελληνικό λαό που για μια θέση στο Δημόσιο πουλάει και την ψυχή του;  Να του πω ότι αυτός  και οι άλλοι λακέδες επέτρεψαν σε έναν απότακτο γιατρό της ΕΛ.ΑΣ. [λόγω καραμπινάτων υπεξαιρέσεων και πλαστογραφιών] να ασκεί το επάγγελμα του γιατρού και να χορηγεί  εξ αποστάσεως πιστοποιητικά ικανότητος σε οδηγούς οχημάτων και χειριστές σκαφών ή ένας στρατιωτικός γιατρός να χορηγεί σε εμπόρους ναρκωτικών πιστοποιητικά τοξικομανίας έναντι του αναλόγου τιμήματος; Να του γράψω για τα μαύρα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ; Για το στικάκι με τη λίστα Lagarde; Ή μήπως να του θυμίσω πόσο εκδικητικά φέρθηκε στον βουλευτή Ρομπόπουλο, όταν αυτός παραιτήθηκε τον Οκτώβριο του 2011 αρνούμενος να συνεχίσει να ψηφίζει νομοσχέδια χωρίς να τα διαβάζει; Ποιός κατήγγειλε τη σύμβαση leasing της επιχείρησης του Ρομπόπουλου για τα αυτοκίνητα των βουλευτών και λοιπών μανδαρίνων, με αποτέλεσμα να οδηγήσει την επιχείρηση στην πτώχευση; Όχι πως ο Ρομπόπουλος πέτυχε τη σύμβαση με διαφάνεια κ.λπ., αλλά η καταγγελία της σύμβασης δεν αποτελεί παρά ένα ακόμη δείγμα της αλητείας του Ντέπιουτη, ο οποίος θεώρησε σκόπιμο να μας ενημερώσει για τις ανησυχίες του σχετικά με το ενδεχόμενο να πεισθεί η κοινωνία ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Τί λες βρε όρθιο χοντροτόμαρο! Πού την είδες την άλλη λύση; Εκτός αν είσαι έτοιμος να πάρεις τα όπλα …