Rib and Sea

Συνέντευξη του Μπάμπη Μπουζάκη στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.

Ο Μπάμπης Μπουζάκης αποτελεί, χωρίς αμφιβολία, ένα από τα βασικά κομμάτια που συνθέτουν το παζλ της ιστορίας του φουσκωτού σκάφους στην Ελλάδα.

Είπα τις προάλλες σε κάποιο γνωστό και όψιμο "παντογνώστη", ο οποίος ειρωνευόταν τις απόψεις μου για τη θέση της άγκυρας στο σκάφος, την ανάγκη ή όχι ύπαρξης εργάτη, τη θέση και το είδος ενός ασφαλούς καθίσματος κυβερνήτη κ.λπ., ότι η συζήτηση με έναν μεγαλύτερο, ηλικιακά, και πιο έμπειρο από εκείνον στη θάλασσα, θα έπρεπε να αποτελεί κανονικά μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μάθηση και όχι για ειρωνεία. "Άκου τον συνομιλητή σου", είπα στο νεαρό ξερόλα, "ιδίως εάν αυτός τυγχάνει να είναι πιο μεγάλος και πιο έμπειρος από σένα. Άκου προσεκτικά όσα υποστηρίζει και μείνε αν θέλεις στις δικές σου απόψεις. Μην ειρωνεύεσαι όμως τις δικές του και, κυρίως, μην υποτιμάς την ιστορία του". Ξέρετε τι απάντησε ο νεαρός; "Είσαι υπερβολικός Ιωσήφ"! Δεν έδωσα βεβαίως συνέχεια στη συζήτηση, γιατί κατάλαβα ότι ήταν άσκοπο. Τι να συζητήσεις με ένα παιδί που απαντά μ' αυτόν τον τρόπο; Τον χρόνο σου θα χάσεις απλώς. Θα μου πείτε τώρα: Γιατί ξεκίνησες έτσι; Θα καταλάβετε στη συνέχεια...

Αν δεχθούμε ότι οι ψυχές δεν χάνονται και υπάρχει μετενσάρκωση, ένα είναι βέβαιο. Ότι ο τετράποδος φίλος μας στην προηγούμενη ζωή του ήταν Άνθρωπος, με άλφα κεφαλαίο...

Μπήκε στη ζωή μας στις 8 Ιουλίου του 1994. Μια κατάλευκη "μπάλλα" σαράντα ημερών, που μου την επέβαλαν με το "έτσι θέλω" τα παιδιά μου, έχοντας καταθέσει όλα τα χαρτζηλίκια τους σε ένα κοντινό pet shop, συνηγορούσης και της μητέρας τους, βεβαίως. Ήμουν ανένδοτος, θυμάμαι, στην αρχή. "Ή ο σκύλος ή εγώ"! φώναξα ενοχλημένος. "Μένουμε σε διαμέρισμα, δεν έχουμε κήπο, δεν είναι χώροι κατάλληλοι για σκύλους αυτοί. Εξ άλλου, τον ρωτήσατε αυτόν αν θέλει να ζήσει εδώ μέσα"; συμπλήρωσα, προσπαθώντας έτσι να εξηγήσω τους λόγους της αντίδρασής μου.

Δείτε και ακούστε με ποιο τρόπο αντέδρασε ο Γάλλος εκπρόσωπος των "Πράσινων" κ. Daniel Cohn Bendit στις 5  Μαίου 2010, μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το σύγχρονο οικονομικό Βατερλώ της χώρας μας, και τι πρότεινε στους Ευρωπαίους συναδέλφους του. "Είναι ντροπή και υποκρισία να δανείζουμε τους Έλληνες εταίρους μας με επιτόκιο έξι τοις εκατό για να αγοράσουν τα όπλα μας", λέει αγανακτισμένος μεταξύ άλλων ο κ. Bendit, και συνεχίζει : "Θα έπρεπε κανονικώς να εξασφαλίσουμε τα σύνορα της Ελλάδος, να ζητήσουμε την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων απ' την Κύπρο και τον αφοπλισμό των δύο χωρών".

Ας τα βλέπουν και ας τα ακούνε αυτά κάποιοι "δικοί μας"...

https://www.facebook.com/video.php?v=794956357227759&set=vb.338214039568662&type=3&theater

Ας θυμηθούμε όμως και την "περίεργη προφητεία" του Πασοκικού στελέχους Μιχάλη Χαραλαμπίδη το 1996...

http://www.youtube.com/watch?v=-HXjskb2EMY&feature=email

Συνέντευξη του κ. Γήση Παπαγεωργίου στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.

Ο κ. Γήσης Παπαγεωργίου έχει καβατζάρει τα εβδομήντα, κι' όμως μοιάζει να διανύει ακόμη τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του! Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι από την πρώτη στιγμή που τον συνάντησα, απέκλεισε τον πληθυντικό στις μεταξύ μας προσφωνήσεις! Απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, όπου υπηρέτησε με την ειδικότητα του Μηχανικού, για την οποία, όπως λέει σήμερα χαριτολογώντας, δεν είχε καν τις απαραίτητες γνώσεις! Η θητεία του, σαν διοικητής της Φαρικής Βάσης, και το έμφυτο ταλέντο του στο σκίτσο και την ζωγραφική, του έδωσαν το ερέθισμα να ασχοληθεί με την καταγραφή και αποτύπωση, με σκίτσα και ακουαρέλλες, όλων των Ελληνικών επιτηρούμενων φάρων. Πρόκειται για την πρώτη και μόνη έκδοση για τους φάρους, μετά από την εργασία του Λυκούδη το 1914. Τον συνάντησα στο σπίτι του, στο Παλαιό Φάληρο, ένα από εκείνα τα παραθαλάσσια διαμερίσματα που αρμενίζουν θαρρείς στο πέλαγος, και συζητήσαμε για τη ζωή του και τα πράγματα που αγάπησε.