Rib and Sea

1ος αγώνας Olympic Rib's στη Ρόδο - 2 έως 3 Μαίου 2009.

Διοργανωτής σύλλογος : "Ροδιακός Όμιλος Ταχυπλόων" (Ρ.Ο.ΤΑ.)

Ήταν στη Ρόδο, είδε, φωτογράφισε, βιντεοσκόπησε και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Τα περισσότερα πρωταθλήματα εμπεριέχουν, κατά κανόνα και κατά γενική ομολογία, "μαγειρέματα", ίντριγκες, παρασκηνιακές ενέργειες και πάθος για τη νίκη και την πρώτη θέση. Πάθος το οποίο, αρκετές φορές, ξεφεύγει από τα όρια του θεμιτού ανταγωνισμού και της καλώς εννοουμένης άμιλλας, αφού η πρώτη θέση σχετίζεται, εμμέσως πλην σαφώς, με το marketing και τις πωλήσεις. Το πρόβλημα λαμβάνει βεβαίως ανεξέλεγκτες διαστάσεις όταν οι ενέργειες αυτές γίνονται εν γνώσει, με την ανοχή πολλές φορές, ή ακόμη και με την "υποστήριξη" των διοργανωτών, οι οποίοι φροντίζουν να εφαρμόζεται ο ελαστικός, και αυτοσχέδιος Κανονισμός, μόνο όμως επιλεκτικώς ως προς τα άρθρα και τους εμπλεκομένους.

Είναι αυτά ακριβώς τα στοιχεία τα οποία κυριαρχούσαν στο χώρο της αγωνιστικής ταχυπλοίας φουσκωτών σκαφών τα τελευταία χρόνια και τα οποία με κρατούσαν σε απόσταση από το άτυπο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, είτε ως δημοσιογράφο είτε ως συμμετέχοντα. Γιατί είναι ευνόητο ότι, όπως η σιωπή σημαίνει συνενοχή, έτσι και η συμμετοχή σημαίνει αποδοχή. Προσφάτως, ωστόσο, φάνηκε ότι κάτι άλλαξε, ότι κάτι πήγε προς το καλύτερο. Τα ηνία της "διαχείρισης" του Πρωταθλήματος ανέλαβε ο Ρ.Ο.ΤΑ., ο οποίος φάνηκε να παίρνει πιο ζεστά την ανάγκη θέσπισης νέου, γενικώς αποδεκτού Κανονισμού, σε συνδυασμό με τις ομολογουμένως πολύ καλές προσπάθειες των μελών του Δ.Σ. του για την εξασφάλιση χορηγών, επικοινωνίας, προβολής και φιλοξενίας, επιτυχίες οι οποίες έγιναν σημεία αναφοράς για όλους τους υπολοίπους συλλόγους, με εξαίρεση τον Σύλλογο της Κέρκυρας ο οποίος έχει παράδοση, κι' αυτός, στις πολύ καλές διοργανώσεις.

Την προσπάθεια του Ροδιακού Συλλόγου αγκάλιασαν οι δύο Σύλλογοι της Κρήτης (Χανίων και Ηρακλείου), ο Σύλλογος της Λέρου, ο Σύλλογος της Κέρκυρας και ο Σύλλογος του Μακρύγιαλου. Στις συναντήσεις και τις διαβουλεύσεις ωστόσο που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα για την ψήφιση του νέου Κανονισμού, την προκήρυξη του νέου Πρωταθλήματος και τον προσδιορισμό των ημερομηνιών διεξαγωγής των αγώνων, σημειώθηκαν κάποιες έντονες διαφωνίες, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει ο Σύλλογος της Κέρκυρας και να αφαιρεθεί το δικαίωμα διοργάνωσης αγώνα στο Σύλλογο του Μακρύγιαλου. Στη θέση του μπήκε ο νεοσύστατος "Όμιλος Φουσκωτών Σκαφών Θεσσαλονίκης", ο οποίος ανέλαβε να διοργανώσει στη συμπρωτεύουσα τον τρίτο κατά σειρά αγώνα του φετινού Πρωταθλήματος.

Οι παραινέσεις των μελών του Ρ.Ο.ΤΑ. να παρευρεθώ στον πρώτο αγώνα του φετινού Πρωταθλήματος, ο οποίος θα επραγματοποιείτο στην όμορφη Ρόδο το πρώτο Σαββατοκύριακο του Μαίου, ώστε να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι την πρόοδο που έχει σημειωθεί, ήταν προσφάτως πιο "έντονες" και έπιασαν τόπο. Έτσι αποφάσισα να προβάλλω στο Rib and Sea το φετινό "άτυπο" Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και να πάω ο ίδιος στη Ρόδο. Αν με ρωτήσετε σήμερα, θα σας έλεγα, με όσο πιο ήπιο τρόπο μπορώ, ότι καλύτερα να μην είχα πάει...

Από οργανωτικής πλευράς τα μέλη και οι φίλοι του Ρ.Ο.ΤΑ., όπως άλλωστε προανέφερα, έδωσαν για άλλη μια φορά τον καλύτερο εαυτό τους, και ουδείς μπορεί να μην τους το αναγνωρίσει αυτό. Μεγάλος χορηγός για πρώτη χρονιά η εταιρεία "Olympic" του Δημ. Καρυοφύλλη, πλήθος άλλων μικρότερων χορηγών, πολλοί χορηγοί επικοινωνίας, με κυρίαρχους εθνικής και τοπικής εμβέλειας τηλεοπτικούς σταθμούς, τοπικές εφημερίδες της Δωδεκανήσου, έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά του χώρου της Θάλασσας, πολυτελές ξενοδοχείο για την παραμονή των αθλητών, των συνοδών και των δημοσιογράφων, δωρεάν ασφαλιστική κάλυψη αγωνιζομένων και θεατών από την εταιρεία "Ασπίς Πρόνοια", δωρεάν μετακίνηση από και προς το ξενοδοχείο και το λιμάνι, γενναίες εκπτώσεις στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια από την "Blue Star Ferries" για τη μεταφορά τρέϊλερς, οχημάτων, αθλητών και συνοδών, από αέρος κάλυψη του αγώνα με την ενοικίαση ελικοπτέρου, υποστήριξη απ' τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Περιφέρειας, συμμετοχή ομάδας ναυαγοσωστών κ.λπ.

Δυστυχώς όμως, ενώ αυτά είναι αρκετά για να ανακηρύξουν τον εκάστοτε σύλλογο ως ιδανικό διοργανωτή πολιτιστικών ή άλλων εκδηλώσεων, δεν αρκούν για να εξασφαλίσουν την ομαλή διεξαγωγή και επιτυχία των αγώνων. Διότι, για την ασφαλή και δίκαιη διεξαγωγή ενός αγώνα είναι απαραίτητο να υπάρχουν οι εξής προϋποθέσεις. 1) Να υπάρχει ένας Κανονισμός, γενικώς αποδεκτός, ο οποίος να μη "μπάζει" και να εξασφαλίζει ένα δίκαιο, και με ίσες ευκαιρίες διάκρισης για όλους τους συμμετέχοντες, αγώνα και, κατ' επέκτασιν να εγγυάται τη διεξαγωγή ενός τιμίου πρωταθλήματος. 2) Να τηρούνται ευλαβικά όλα τα άρθρα του Κανονισμού αυτού, και για όλους ανεξαιρέτως τους αγωνιζομένους, χωρίς επιλεκτικές διακρίσεις και εξαιρέσεις. 3) Να υπάρχει μια Επιτροπή αγώνων, η οποία να διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις και την εμπειρία για τη διαχείριση ενός αγώνα ταχυπλοίας, ώστε να μπορεί να λαμβάνει άμεσες και σωστές αποφάσεις σε θέματα όπου ακόμη και η ανθρώπινη ζωή μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο.

Δεν θα αρχίσω να απαριθμώ τα σοβαρά λάθη τα οποία υπέπεσαν στην αντίληψή μου κατά τη διάρκεια των αγώνων της Ρόδου, έστω και αν αυτά δεν μπορούσα ούτε καν να τα φανταστώ προτού φτάσω στο όμορφο νησί της Δωδεκανήσου. Θα τα θέσω όμως εν είδει ερωτήσεων, ελπίζοντας ότι δια της "μαιευτικής μεθόδου" θα προβληματίσω τους διοργανωτές, ώστε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, το οποίο ούτως ή άλλως είναι "άτυπο" (αφού ο Αθλητικός Νόμος δεν επιτρέπει τη διεξαγωγή του, με τον τρόπο τουλάχιστον που αυτό διεξάγεται), θα μπορέσει να βελτιωθεί ώστε να έχει κάποιες ελπίδες επιβίωσης στη συνέχεια. Κάτι το οποίο κι' εγώ άλλωστε επιθυμώ, όχι λιγότερο από όσο το επιθυμούν οι διοργανωτές σύλλογοι, δεδομένου ότι το "μικρόβιο" των αγώνων το κουβαλάω μέσα μου από την πρώτη στιγμή που σκέφτηκα να τους βάλω στο χώρο των φουσκωτών σκαφών περί τα τέλη της δεκαετίας του '80.

Είμαι όμως υποχρεωμένος, μένοντας πιστός στην πορεία που έχω όλα αυτά τα χρόνια επιλέξει να ακολουθώ σαν δημοσιογράφος, να πω τα πράγματα με το όνομά τους, πιστεύοντας ότι μόνο έτσι μπορούν αυτά να βελτιωθούν. Γιατί είναι κρίμα, ενώ υπάρχουν οι προϋποθέσεις διεξαγωγής δίκαιων και εντυπωσιακών αγώνων, να φτάνουν στο σημείο να κλωτσούν κάποιοι την όμορφη καρδάρα με το γάλα την οποία με τόσο κόπο κατάφεραν να γεμίσουν. Γιατί είναι λυπηρό να ακούμε μακρόσυρτους απαξιωτικούς διφθόγγους κατά την απονομή του κυπέλλου στον πρώτο νικητή. Όταν μάλιστα ο μακρόσυρτος αυτός απαξιωτικός δίφθογγος βγαίνει από τα χείλη απλών θεατών, τότε το πράγμα αγγίζει τις διαστάσεις του γελοίου...

Στη συγκέντρωση κυβερνητών που έγινε το βράδυ της Παρασκευής, ο Αλυτάρχης του αγώνα και Πρόεδρος του Ρ.Ο.ΤΑ. Κώστας Θεουλάκης, ανέλυσε τον τρόπο με τον οποίο θα διεξαχθούν οι αγώνες και θα δοθούν οι εκκινήσεις, και έδωσε τις ακριβείς θέσεις, τόσο της πίστας του "off shore" αγώνα των 50 ν.μιλίων, όσο και αυτής του circuit των 15 ν.μιλίων. Μετά τις απαραίτητες διευκρινίσεις, τον λόγο ζήτησε ο κατασκευαστής των Laser Ηλίας Καρράς, ο οποίος εξέφρασε το παράπονό του για τους βαθμούς ποινής με τους οποίους τον "φιλοδώρησε" η Επιτροπή, και συγχρόνως τις αντιρρήσεις του για τον τρόπο υπολογισμού της ιπποδύναμης των κινητήρων του.

Σημειωτέον ότι ο Ηλίας Καρράς θα έπαιρνε μέρος στην κατηγορία Extra Sport 300 h.p., δεδομένου ότι στον καθρέφτη του σκάφους του υπήρχαν δύο κινητήρες Mariner 150 h.p. έκαστος. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι κινητήρες αυτοί ήταν οι μοναδικοί οι οποίοι, κατά τη δυναμομέτρηση, βρέθηκαν να έχουν ισχύ μεγαλύτερη από την ονομαστική τους κατά 19 ίππους! Έτσι, η Επιτροπή, εφαρμόζοντας τον Κανονισμό, ο οποίος όμως στο σημείο αυτό (και όχι μόνο) έχει κατά τη γνώμη μου κενό, του επέβαλε ποινή, για την οποία ο Ηλίας Καρράς διαμαρτυρήθηκε, χωρίς όμως αποτέλεσμα, αφού ο Αλυτάρχης και η Επιτροπή, η οποία συζήτησε το θέμα αργότερα, ήταν ανένδοτοι.

Σύμφωνα με όσα υποστήριξε ο Ηλίας Καρράς, τα διμήχανα σκάφη, τα οποία συναγωνίζονται στην ίδια κατηγορία με αντίστοιχης ιπποδύναμης μονομήχανα, "υστερούν", και γι' αυτό εφαρμόζεται διεθνώς το σύστημα της αφαίρεσης ενός ποσοστού (ιπποδύναμης), το οποίο εάν αφαιρείτο στην περίπτωσή του, η διαφορά η οποία θα προέκυπτε θα ήταν μόλις 8 h.p. υπέρ του. Υπεροχή την οποία προθυμοποιήθηκε να "διορθώσει", κατεβάζοντας με κάποιο τρόπο την ισχύ των κινητήρων του κατά 8 h.p. Οι αγωνιζόμενοι, οι οποίοι θα έτρεχαν στην ίδια κατηγορία, είχαν ερωτηθεί λίγο πριν αρχίσει η συγκέντρωση και ήταν αρνητικοί (αναμενόμενο). Ο κ. Γιώργος Ξύδης της Technohull πρότεινε να γίνει δεκτή η πρόταση του Ηλία Καρρά και να δυναμομετρηθούν εκ νέου οι κινητήρες του, αλλά και αυτή η πρόταση απερρίφθη. Ας πάμε όμως τώρα να δούμε μαζί τα περιστατικά, τα οποία δημιούργησαν αρκετές απορίες και παρασκηνιακές (μόνο) διαμαρτυρίες.

Περιστατικό Α΄ : Την Παρασκευή 1η Μαίου, τα φουσκωτά σκάφη τα οποία θα λάμβαναν μέρος στον αγώνα, έρχονταν το ένα μετά το άλλο στο χώρο του ζυγίσματος και της δυναμομέτρησης. Μερικά σκάφη βγήκαν από τη γλύστρα, μετά από το πέρας κάποιων δικιμών, και πήγαν κατ' ευθείαν στην ηλεκτρονική ζυγαριά. Ένα από αυτά ήταν το σκάφος με τον αριθμό συμμετοχής 1. Δεν περιορίζομαι τυχαία στο σκάφος αυτό, μια και το Sport Rib του κ. Χαλκιόπουλου ήταν "πιστό" σε όλες τις παραβάσεις και υπερβάσεις, τις οποίες πιστεύω ότι ούτε καλύπτει ούτε νομιμοποιεί ο ισχύων Κανονισμός. Εν πάσει περιπτώσει, για το σκάφος αυτό η ένδειξη της ηλεκτρονικής ζυγαριάς σταμάτησε στον αριθμό 1.744 (κιλά). Αμέσως πάντως μετά το ζύγισμα του σκάφους του, ο κ. Χαλκιόπουλος έβγαλε δύο κιβώτια (αγνώστου βάρους) μέσα από τη θυρίδα που βρίσκεται στο πλωριό τμήμα του deck, και τα παρέδωσε στους βοηθούς του...

Ερώτηση : Τι λέει ο Κανονισμός για το ζύγισμα; Αυτή γίνεται με το σκάφος κενό ή πλήρες καυσίμου; Και αν λέει κενό, γιατί κανείς κυβερνήτης δεν ρωτήθηκε και δεν ελέγχθηκε αν στο ρεζερβουάρ του σκάφους του υπήρχε καύσιμο;

Περιστατικό Β΄: Μετά το ζύγισμα τα σκάφη έμπαιναν στη σειρά για τη μέτρηση της ιπποδύναμης των κινητήρων τους. Το σκάφος του κ. Ανδρέα Χαλκιόπουλου βρέθηκε να είναι 1.744 κιλά. Συνεπώς όλοι περίμεναν να δουν τι θα δείξει το δυναμόμετρο, δεδομένου ότι η ονομαστική ισχύς των συγκεκριμένων κινητήρων πρέπει να είναι, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του εργοστασίου και το επίπεδο του κ. Χαλκιόπουλου, minimum 300 ίπποι στις 8.500 - 9.000 r.p.m. Και ω του θαύματος, ο κινητήρας που δυναμομετρήθηκε βρέθηκε να έχει ισχύ 240 h.p. ενώ το στροφόμετρο "κρέμασε" στις 7.000 r.p.m.!!! Ήτοι : 240 h.p. Χ 2 = 480 h.p. χ 3,5 κιλά/ίππο = 1.680 κιλά!!! Απόλυτη ταύτιση με τον Κανονισμό δηλαδή, που ορίζει για κάθε ίππο 3,5 κιλά βάρος σκάφους! Ο δε κ. Χαλκιόπουλος, προφανώς ικανοποιημένος (!?) δήλωνε προς κάθε κατεύθυνση : Για να μη λένε μερικοί μερικοί ότι οι κινητήρες μου δεν είναι 240 h.p.!

Ερώτηση : Το δυναμόμετρο τι πρέπει τελικώς να μετράει; Το πλεόνασμα ή το έλειμμα ιπποδύναμης; Πρέπει να δεχόμαστε την ονομαστική ισχύ ενός κινητήρα ή την ένδειξη του δυναμόμετρου; Και τι γίνεται στην περίπτωση που η ένδειξη του δυναμόμετρου είναι κατά 60 ολόκληρους ίππους κάτω από την ονομαστική του ισχύ, όπως π.χ. έγινε στη μοναδική περίπτωση του Sport Rib του κ. Ανδρέα Χαλκιόπουλου, όπου η ονομαστική (και ελάχιστη εργοστασιακή) ισχύς των κινητήρων του είναι 300 h.p., αν όχι μεγαλύτερη;

Μπορεί, με άλλα λόγια, να δεχθεί η Επιτροπή ότι ένας κινητήρας, ο οποίος πρόκειται να τρέξει σε ένα τέτοιο αγώνα, είναι υποβαθμισμένος κατά 20% (!!!) και ο ιδιοκτήτης του κατεβαίνει για να τρέξει στην υγρή πίστα, εν γνώσει του γεγονότος αυτού, χωρίς να νοιάζεται για την "επιδιόρθωσή" του και χωρίς να διαμαρτύρεται στον αντιπρόσωπο ή κατασκευαστή του κινητήρα για "κλοπή" ιπποδύναμης; Και πώς γίνεται ο συγκεκριμένος κινητήρας, ο οποίος σύμφωνα με τις προδιαγραφές του "καβατζάρει" τις  8.500 r.p.m., να σταματά κατά τη δυναμόμετρηση και να "κρεμάει" ξαφνικά στις 7.000 r.p.m., ενώ κατά την διάρκεια του αγώνα αγγίζει ταχύτητες που υπερβαίνουν τους 70 κόμβους; Και μαθηματικά ακόμη αν κάνει κάποιος τους υπολογισμούς, σε σχέση με τις 7.000 στροφές των κινητήρων, τη σχέση μετάδοσης, μηδενική ολίσθηση και το βήμα των προπελλών, πάλι δεν βγαίνει ο λογαριασμός...

Γιατί τα σκάφη δυναμομετρούνται όλα πριν από τον αγώνα; Πόσο απαραίτητο είναι αυτό, ιδίως μάλιστα όταν οι κινητήρες δεν σφραγίζονται μετά τη δυναμομέτρηση; Πιο σωστό δεν θα ήταν να δυναμομετρεί η Επιτροπή αυτεπάγγελτα όποιο κινητήρα νομίζει εκείνη, μετά το πέρας όμως του αγώνα, ή όποιον έχει ζητήσει να δυναμομετρηθεί με ένστασή του ένας αγωνιζόμενος; Μήπως τελικώς το δυναμόμετρο δεν είναι στην περίπτωση αυτή ένα πολύτιμο εργαλείο μέτρησης υπερέχουσας ισχύος, αλλά το "άλλοθι" για να καλυφθούν κάποιες "ρυθμίσεις" που είναι δύσκολο να εντοπιστούν;

Περιστατικό Γ΄: Μετά από κάθε δυναμομέτρηση οι κινητήρες σφραγίζονταν από την Επιτροπή (σύμφωνα με όσα ορίζει ο Κανονισμός) με την επικόλληση ενός αυτοκόλλητου "Ο.Κ.", το οποίο "εξασφάλιζε", κατά κάποιο τρόπο, ότι το σκάφος θα παραμείνει σε φυλασσόμενο κλειστό χώρο (park fermee) και τα καπάκια των κινητήρων του δεν πρόκειται να ανοιχτούν μέχρι την έναρξη του αγώνα. Και όμως! Ο κ. Ανδρέας Χαλκιόπουλος ζήτησε μετά τη δυναμομέτρηση να εξαιρεθεί αυτής της διαδικασίας λέγοντας : "Μην τις κλείσετε γιατί έχω κάτι δουλειές να κάνω..." (!?). Στη συνέχεια μετέφερε το σκάφος κοντά στη γλύστρα (με την πρύμη στραμένη προς τη θάλασσα) και άνοιξε τα καπάκια των κινητήρων για τα περαιτέρω... Θα πρέπει βεβαίως εδώ να πω ότι σε κανένα σχεδόν από τους κινητήρες των σκαφών, που έλαβαν μέρος στον αγώνα, δεν έμειναν τα αυτοκόλλητα με την ένδειξη "Ο.Κ." στη θέση τους, καίτοι μεταφέρθηκαν στον φυλασσόμενο και κλειστό (υποτίθεται) χώρο (park fermee). Όλοι, λίγο πολύ, φαίνεται πως είχαν κάποιες συμπληρωματικές "εργασίες" να κάνουν...

Ερώτηση : Σύμφωνα με όσα είπε η Επιτροπή, σε σχετική ερώτησή μου, υπήρχε εκεί ένας παρατηρητής για να επιβλέψει τις εργασίες που ζήτησε να κάνει ο κ. Χαλκιόπουλος. Τι παρατηρητής; ρωτώ ευλόγως εγώ. Ήταν μηχανικός και γνώστης αυτών των κινητήρων; Και τι εργασίες έγιναν; Μια αλλαγή μπουζοκαλώδιων, ας πούμε, είναι μια εργασία ρουτίνας ή μήπως παίζει κάποιο καθοριστικό ρόλο στην "αναβάθμιση" ενός κινητήρα; Και γιατί δεν τηρήθηκε ευλαβικά αυτό το άρθρο του Κανονισμού το οποίο, κατά τη γνώμη μου, είναι ο θεμέλιος λίθος για την ομαλή, και χωρίς ενστάσεις και πικρόχολα σχόλια και υπονοούμενα, διεξαγωγή του αγώνα; Είναι σύνηθες φαινόμενο να ανοίγονται οι κινητήρες μετά τον τεχνικό έλεγχο και ενώ τα σκάφη είναι στο park fermee; Θα απαιτούσε ο κ. Χαλκιόπουλος να γίνει κάτι τέτοιο αν συμμετείχε σε κάποιο διεθνή αγώνα;

Περιστατικό Δ΄: Οι εκκινήσεις, σύμφωνα πάντα με όσα ορίζει ο Κανονισμός, αλλά και όσα είπε ο Αλυτάρχης του αγώνα Κώστας Θεουλάκης, θα δίνονταν με τα σκάφη ευθυγραμμισμένα και ακίνητα. Φαίνεται όμως πως και γι' αυτό το άρθρο του Κανονισμού ο κ. Χαλκιόπουλος εξαιρείτο! Ενώ λοιπόν τα σκάφη είχαν ευθυγραμμιστεί και είχαν σχεδόν ακινητοποιηθεί δίπλα στο σκάφος του αλυτάρχη, ο κ. Χαλκιόπουλος, ο οποίος είχε παραμείνει αρκετά πίσω, "πήρε φόρα", όπως θα λέγαμε, και μόλις ανέπτυξε ταχύτητα (30-40 τουλάχιστον κόμβων, σύμφωνα με τους δικούς μου υπόλογισμούς) πέρασε σαν βέλος δίπλα απ' το σκάφος του Αλυτάρχη, ο οποίος εκείνη ακριβώς τη στιγμή κατέβασε αστραπιαία τη σημαία εκκίνησης! Αυτό έγινε στις εκκινήσεις και των δύο ημερών του αγώνα, γεγονός το οποίο κατέγραψε η τηλεοπτική κάμερα και είδε έκπληκτος όλος ο κόσμος...

Ερώτηση : Γιατί έγινε αυτό; Αληθεύει ότι ο κ. Χαλκιόπουλος ζήτησε αυτή την ειδική μεταχείρηση επειδή όταν κινείται αργά το σκάφος του τα μπουζί των κινητήρων του λαδώνουν; Άραγε τα μπουζί των κινητήρων των υπολοίπων αγωνιζομένων δεν λαδώνουν; Και γιατί οι υπόλοιποι κυβερνήτες της κατηγορίας αυτής δεν υπέβαλλαν ένσταση, αλλά περιόρισαν τις διαμαρτυρίες τους στα "πηγαδάκια" της καφετέριας και του ξενοδοχείου; Πολύ περισσότερο δε ο κυβερνήτης του σκάφους με τον αριθμό 25 Σταμάτης Μιχελαράκης, ο οποίος είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα τερμάτιζε πρώτος στον αγώνα circuit στη Super Sport κατηγορία, εάν ο Αλυτάρχης του Αγώνα είχε ακυρώσει την απαράδεκτη εκκίνηση του κ. Χαλκιόπουλου.

Σε σχετική εκ των υστέρων ερώτηση που έθεσα στον Κώστα Θεουλάκη, εκείνος απάντησε ως εξής : "Ο Χαλκιόπουλος ήταν πιο έμπειρος και έξυπνος από τους υπολοίπους αγωνιζομένους. Γι' αυτό είχε παραμείνει επίτηδες λίγο πιο πίσω από αυτούς με σκοπό τη στιγμή που θα έπεφτε η σημαία εκκίνησης αυτός να έχει ήδη αναπτύξει μια "μικρή" ταχύτητα, αρκετή όμως για να τους προσπεράσει". Λυπάμαι πολύ που θα στενοχωρήσω τον φίλο μου Κώστα, αλλά δεν με έπεισαν οι εξηγήσεις που μου έδωσε. Εξηγήσεις τις οποίες βρήκα εξαιρετικά "απλοϊκές". Και εξηγούμαι.

Πρώτον, η ταχύτητα με την οποία άφησε πίσω του τους υπολοίπους συμμετέχοντες ο κ. Χαλκιόπουλος, δεν ήταν "μικρή". Άγγιζε, με τους μετριότερους υπολογισμούς μου, τους 50 κόμβους στην εκκίνηση του "off shore" και τους 30 τουλάχιστον κόμβους στην εκκίνηση του circuit. Αυτό το είδαν όλοι και το κατέγραψε και ο τηλεοπτικός φακός. Δεύτερον, εάν ήταν όλοι οι αγωνιζόμενοι το ίδιο "έξυπνοι" και "έμπειροι" και έμεναν πίσω από τη νοητή γραμμή εκκίνησης, όπου σύμφωνα με τον Κανονισμό τα σκάφη έπρεπε να είναι ευθυγραμμισμένα και ακίνητα, διερωτώμαι, πότε και με ποιο τρόπο θα έδινε την εκκίνηση ο φίλος μου Κώστας Θεουλάκης; Τρίτον, πώς γνώριζε ο κ. Χαλκιόπουλος ότι την ώρα που θα περνούσε δίπλα απ' το σκάφος του Αλυτάρχη με ταχύτητα πενήντα κόμβων θα έπεφτε η σημαία εκκίνησης; Διότι όλοι είδαμε ότι δεν μείωσε καθόλου την ταχύτητα του SR9 περνώντας δίπλα απ' το σκάφος στο οποίο επέβαινε ο Αλυτάρχης...

Περιστατικό Ε΄: Κατά τη διάρκεια του αγώνα "off shore" του Σαββάτου (έχει χαθεί βεβαίως εντελώς η έννοια "off shore", αφού η πίστα του αγώνα δεν απείχε παρά μερικές δεκάδες μέτρα από την ακτή) συνέβη το εξής περιστατικό. Το σχοινί της δεύτερης σημαδούρας κόπηκε κάποια στιγμή και η σημαδούρα παρασύρθηκε από τον άνεμο προς την παραλία. Το σκάφος με τον αριθμό συμμετοχής 2 και πλήρωμα τους Φώτη Νικολάου και Μανώλη Χατζηφούντα, μετά την ολοκλήρωση του δεύτερου γύρου, και ενώ είχε περάσει στην πρώτη θέση, μετά την ακινητοποίηση του σκάφους του κ. Χαλκιόπουλου λόγω βλάβης των κινητήρων του, "σκαρφάλωσε" κυριολεκτικώς επάνω στο φουσκωτό σκάφος "Wave", το οποίο εκτελούσε εκείνη τη στιγμή... χρέη "σημαδούρας", με αποτέλεσμα να τραυματιστεί μια νεαρή γυναίκα, η οποία επέβαινε σ' αυτό! Η άτυχη γυναίκα μεταφέρθηκε εσπευσμένως στο νοσοκομείο, ο αγώνας διεκόπη προσωρινώς, και στη συνέχεια ματαιώθηκε...

Ευτυχώς τα νέα από το νοσοκομείο ήταν καθησυχαστικά, με τη νεαρή γυναίκα να έχει υποστεί ελαφρύ σχετικώς τραυματισμό. Αναλογίζομαι, ωστόσο, ποια θα ήταν η τύχη του διοργανωτή συλλόγου, του Πρωταθλήματος, αλλά και όλων μας, αγωνιζομένων και μη, εάν ο τραυματισμός της άτυχης κοπέλλας δεν ήταν (ό μη γένοιτο) επιπόλαιος. Ποιος θα έπαιρνε τότε την ευθύνη για ένα σοβαρό ατύχημα με ανθρώπινα θύματα, το οποίο θα συνέβαινε κατά την διεξαγωγή ενός αγώνα του "ατύπου" Πανελληνίου Πρωταθλήματος;

Ερώτηση : Αληθεύει ότι ο Αλυτάρχης του Αγώνα έδωσε εντολή στον κυβερνήτη του φουσκωτού σκάφους "Wave", στο οποίο επέβαινε κάποιος κριτής, να εκτελέσει χρέη σημαδούρας, μέχρις ότου το πλήρωμα κάποιου άλλου σκάφους τοποθετήσει και πάλι τη σημαδούρα στη θέση της; Και αν δεν εδόθη τέτοια εντολή, πήρε την πρωτοβουλία αυτή μόνος του ο κυβερνήτης του εν λόγω φουσκωτού; Γιατί όταν διεπιστώθη ότι κόπηκε το σχοινί της σημαδούρας δεν διεκόπη αμέσως ο αγώνας, μέχρις ότου επιλυθεί το πρόβλημα, αλλά σηκώθηκε μόνο η κίτρινη σημαία; Τι ακριβώς αναφέρει η υπεύθυνη δήλωση, την οποία ώφειλε να υπογράψει ο διοργανωτής σύλλογος προς το Υ.Ε.Ν. - Τοπικό Λιμεναρχείο, σχετικώς με την τήρηση των κανόνων ασφαλείας;

Περιστατικό ΣΤ΄: Μετά τη ματαίωση του πρώτου αγώνα, το "SR9" με τον αριθμό 1 εθεάθη σε συνεργείο της περιοχής του λιμανιού της Ρόδου, όπου οι τεχνικοί του κ. Χαλκιόπουλου προέβησαν σε κάποιες επισκευές ή, όπως ακούστηκε, άλλαξαν τα blocks των κινητήρων!

Ερώτηση : Αναμενόμενη, θα έλεγε κανείς, και δικαιολογημένη ενέργεια, κι' εγώ θα συμφωνήσω απολύτως με όποιον τυχόν θα επεκαλείτο κάτι τέτοιο, αφού το σκάφος έπρεπε να λάβει μέρος στον αγώνα της επόμενης μέρας και ο ιδιοκτήτης του είχε την ευχέρεια να αλλάξει ακόμη και block στις μηχανές του. Όμως δεν θα έπρεπε οι κινητήρες να περάσουν και πάλι από το δυναμόμετρο μετά την επισκευή τους; Και αν ο κ. Χαλκιόπουλος δεν το ζητούσε, για τους δικούς του λόγους, η Επιτροπή Αγώνα δεν θα έπρεπε να το κάνει αυτεπάγγελτα; Και οι έχοντες "έννομο συμφέρον", αγωνιζόμενοι της κατηγορίας Super Sport 2Χ300 h.p., γιατί δεν διαμαρτυρήθηκαν; Γιατί σιώπησαν; Γιατί δεν κατέθεσαν ένσταση όπως εδικαιούντο; Δεν είναι φυσιολογικό να πλέκονται "σενάρια" όταν τέτοιου είδους ενέργειες περνάνε απαρατήρητες;

Περιστατικό Ζ΄ : Το πρωί της Κυριακής, και δύο περίπου ώρες προτού δοθεί η εκκίνηση του circuit, ένα μέλος της Επιτροπής ειδοποίησε τους κυβερνήτες των σκαφών ότι πρέπει οπωσδήποτε να δώσουν το παρόν στο Φαληράκι μέχρι τις 12 το μεσημέρι. Τόνισε μάλιστα ότι όποιος δεν είναι εκεί στην ώρα του, θα αποκλειστεί. Ο κ. Χαλκιόπουλος, φανερά εκνευρισμένος, εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του, είπε ότι δεν προλαβαίνει να είναι στο Φαληράκι μέχρι τις 12, συμπλήρωσε ότι αντιμετωπίζει προβλήματα με τους κινητήρες του σκάφους του, τα οποία και πρέπει να λύσει!

Ερώτηση : Εάν η Επιτροπή Αγώνα, σε κάποιο από τα Διεθνή Πρωταθλήματα, όπου λαμβάνει μέρος κάθε χρόνο ο κ. Χαλκιόπουλος, έδινε την ίδια οδηγία, αυτός θα απαντούσε με τον ίδιο τρόπο;

Δεν θα επεκταθώ στα άλλα δύο σημεία τριβής  κάποιων κυβερνητών με την Επιτροπή Αγώνων, οι οποίοι δήλωσαν τις αντιρρήσεις τους απέχοντας συμβολικώς σε ένδειξη διαμαρτυρίας απ' το φετινό Πρωτάθλημα. Πρόκειται αφ' ενός μεν για το μήκος της διαδρομής του circuit, και αφ' ετέρου για την ευθύνη που έχει ή όχι η Επιτροπή, σε περίπτωση που προκληθεί κάποια ζημιά σ' ένα κινητήρα κατά τη δυναμομέτρηση. Και δεν επεκτείνομαι σ' αυτά, όχι επειδή τα θεωρώ ήσσονος σημασίας, αλλά γιατί αυτά που προανέφερα πιστεύω ότι είναι πολύ πιο σημαντικά και προσδιορίζουν την προχειρότητα με την οποία συντάσσονται και εφαρμόζονται οι Κανονισμοί αυτών των αγώνων.

Κατά τα άλλα, ο αγώνας της πρώτης ημέρας ματαιώθηκε, ενώ είχαν ολοκληρωθεί οι δύο μόνο από τους δέκα γύρους, με το "SR 9" των Ανδρέα Χαλκιόπουλου και Δημήτρη Μπρόκου να εγκαταλείπει, λόγω ζημιάς στους κινητήρες, τον αεροθάλαμο του "SR9" των Φώτη Νικολάου και Μανώλη Χατζηφούντα να σκίζεται κατά την "αναρρίχησή" του στο "Wave", το δε "Technohull 777" με αριθμό συμμετοχής 24 και πλήρωμα τους Παντελή Πατακιούτη και Σωτήρη Παριανό από τη Σάμο, να αναποδογυρίζει, να ρυμουλκείται από το φουσκωτό σκάφος του Δημ Φώκιαλη και να εγκαταλείπει.

Για τον αγώνα "off shore" του Σαββάτου ελάχιστα σχόλια μπορώ μόνο να κάνω, αφού δεν ευτύχησε να ολοκληρωθεί, λόγω του ατυχούς περιστατικού το οποίο πιο πάνω περιέγραψα. Το SR9 των Ανδρέα Χαλκιόπουλου και Δημήτρη Μπρόκου έφυγε πρώτο στην εκκίνηση, ακολουθούμενο σε απόσταση αναπνοής από το SR9 των Φώτη Νικολάου και Μανώλη Χατζηφούντα. Η μικρή απόσταση μεταξύ των δύο σκαφών διατηρήθηκε, μέχρις ότου το σκάφος του Α. Χαλκιόπουλου ακινητοποιήθηκε λόγω βλάβης των κινητήρων του. Ελάχιστα δετερόλεπτα πριν ο Νικολάου είχε περάσει στην πρώτη θέση, αλλά στη συνέχεια έπεσε πάνω στο βοηθητικό σκάφος, το οποίο εκτελούσε προσωρινώς χρέη... σημαδούρας, με τα γνωστά δυσάρεστα αποτελέσματα. Τραυματισμός της νεαρής γυναίκας, η οποία επέβαινε σ' αυτό, και ακύρωση του αγώνα.

Από τα υπόλοιπα σκάφη, το Technohull 777 με οδηγό τον Π. Πατακιούτη και συνοδηγό των Σωτήρη Παριανό, ανετράπη λίγο πριν την ολοκλήρωση του δευτέρου γύρου, χωρίς ευτυχώς να τραυματιστούν οι επιβαίνοντες. Το σκάφος ρυμουλκύθηκε στη νέα υπό κατασκευή μαρίνα της Ρόδου από το  φουσκωτό ασφαλείας του Δημ. Φώκιαλη. Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι το σκάφος αυτό έφθασε στη Ρόδο από τη Σάμο εν πλω, ενώ σαν συνοδηγός είχε δηλωθεί αρχικώς η Σοφία Δημολιάνη. Η Επιτροπή του Αγώνα αποφάσισε ωστόσο να μην της επιτρέψει να λάβει μέρος στον αγώνα γιατί εστερείτο διπλώματος χειριστού ταχυπλόου. Πολύ σωστή απόφαση κατά τη γνώμη μου.

Τα πρωτοεμφανιζόμενα Olympic 820, Top Line 940 και Technohull 888 δεν πρόλαβαν να δείξουν τις αρετές τους, με τα πληρώματά τους να επιφυλάσσονται για την επίλυση των "διαφορών" τους στο circuit της Κυριακής. Μέχρι τη στιγμή πάντως της διακοπής του αγώνα, οι Λουλουργάς και Κενενούνης προπορεύονταν με το καινούργιο τους Technohull και κινητήρα Mercury 290,5 h.p. στην κατηγορία Extra Sport 300 h.p., ενώ οι Μιχάλης Κέλης και Γιώργος Κολιός με Rib Eye 810 και κινητήρα Evinrude 218 h.p., είχαν πάρει κεφάλι στην κατηγορία Sport 200 h.p.

Το μεσημέρι της Κυριακής το τοπίο στο Φαληράκι ήταν εντελώς διαφορετικό. Αρκετός κόσμος είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται στην παραλία, με νεαρές ιππείς να βολτάρουν πάνω στα άλογά τους, και ανήλικες cheer leaders να χαρίζουν, με τους χορούς και τις ασκήσεις τους, ένα όμορφο θέαμα. Τα σκάφη έφθασαν εγκαίρως στο χώρο του αγώνα, αλλά η προσέγγισή τους στην παραλία ήταν από δύσκολη έως αδύνατη, με το νοτιά και τα ρηχά νερά να μην επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Έτσι, τα σκάφη των κατηγοριών που δεν έτρεχαν, συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της πίστας μέχρις ότου έρθει η σειρά τους.

Πολύ καλοί οι Σταμ. Καλαφατάς και Στέργος Γιαννάς, πήραν με το εξ ίσου καλά στημένο Technohull 688 από την αρχή τα ηνία του αγώνα, και έμειναν στην πρώτη θέση μέχρι τον τερματισμό, ακολουθούμενοι σε μικρή απόσταση από το Rib Eye 810 των Μιχ. Κέλη και Γιώργου Κολιού, οι οποίοι φρόντισαν να τιμήσουν τους "ομόσταυλούς" τους με έναν εντυπωσιακό πίδακα νερού που εκτοξεύτηκε απ' το πόδι του τριμαρισμένου κινητήρα τους! Το Banana Shark 750 με τους Στ. Στεφανάκη και Μιχάλη Πέτρου κατάφερε να τερματίσει στην τρίτη θέση, αφήνοντας τελευταίους τους περσινούς πρωταθλητές, Μανώλη Κτιστάκη και Γιώργο Παπουτσάκη, οι οποίοι κατέβαλαν φιλότιμες προσπάθειες με το Top Line 640.

Στη μεσαία κατηγορία των 300 h.p., τα πράγματα ξεκαθάρισαν απ' την αρχή και η μάχη δόθηκε ανάμεσα στο ολοκαίνουργιο Technohull 888 των Στ. Λουλουργά και Τρ. Κενενούνη, και το εξ ίσου καινούργιο Olympic 820 του Δημ. Καρυοφύλλη, με πλήρωμα τους Ηρ. Μποτζολάκη και Μιχ. Χαραλαμπάκη. Πολύ καλά στημένα και τα δύο σκάφη, με τον Σταύρο Λουλουργά ωστόσο να ξεχωρίζει, λόγω της εμπειρίας του αλλά και της καλύτερης αναλογίας βάρους σκάφους-ιπποδύναμης κινητήρα. Αν μάλιστα συνυπολογίσει κανείς σ' αυτό ότι το Olympic φορτώθηκε στο καράβι για τη Ρόδο χωρίς να προλάβει να πέσει προηγουμένως στο νερό, και ότι ο 300 άρης Evinrude ήταν άστρωτος, τότε ίσως μπορούμε να προβλέψουμε ότι οι μάχες που θα δοθούν μεταξύ των κυβερνητών των δύο αυτών σκαφών στους επόμενους αγώνες θα είναι άνισες και εντυπωσιακές.

Στην τρίτη θέση τερμάτισαν οι Κ. Μαρκόπουλος και Κ. Βλάχος με το Rib Eye 810, ενώ τις υπόλοιπες θέσεις μοιράστηκαν κατά σειρά οι Κ. Δουκιατζάκης και Αν. Αναστασάκης με ένα ακόμη Rib Eye 810, οι Νικ. Κουμπάρος και Ν. Ταχλιαμπούρης με επίσης Rib Eye 810, ενώ στην έκτη θέση τερμάτισαν οι Αντ. Νικολάου και Κ. Κοντογιωργάκης με το Banana Shark 750. Το Laser 885 με οδηγό τον Ηλ. Καρρά και συνοδηγό τον γιο του Γιώργο, είχε μια αρκετά καθυστερημένη εκκίνηση, αλλά στη συνέχεια ο έμπειρος οδηγός του κατάφερε να προσπεράσει τα δύο προπορευόμενα σκάφη, εγκαταλείποντας όμως την προσπάθεια, λόγω προβλημάτων στα ηλεκτρικά, τρεις γύρους πριν τον τερματισμό.

Στη μεγάλη κατηγορία των Super Sport 2X300 h.p., οι Α. Χαλκιόπουλος και Δ. Μπρόκος εκτοξεύτηκαν κυριολεκτικώς προς την πρώτη σημαδούρα, δέκατα του δευτερολέπτου μετά την πτώση της σημαίας του Αλυτάρχη, αφήνοντας πίσω τους το Technohull 999 των Στ. Μιχελαράκη και Χ. Φετάχ, οι οποίοι πάλεψαν μέχρι την τελευταία στιγμή για την πρώτη θέση. Είναι χαρακτηριστικό ότι η διαφορά που χώρισε στο τέλος τους δύο "μονομάχους" περιορίστηκε στα δύο μόλις δευτερόλεπτα! Το SR9 με τους Φ. Νικολάου και Εμμ. Χατζηφούντα, παρ' όλες τις προβλέψεις και τις πολύ καλές εντυπώσεις που είχαν αφήσει την προηγούμενη μέρα, περιορίστηκε τελικώς στην τρίτη θέση. Ίσως το σοκ από το ατυχές περιστατικό, στο οποίο άθελά τους ενεπλάκησαν κατά τη διάρκεια του αγώνα "off shore" που ματαιώθηκε, σε συνδυασμό και με κάποια μηχανικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν, περιόρισαν τις αρχικές προβλέψεις για διάκριση.

Τέταρτοι τερμάτισαν οι Κ. Γραμματικάκης και Κ. Σταράκης με το ολοκαίνουργιο Top Line 940, το οποίο λίγο έλειψε να χάσει τον αγώνα, αφού βγήκε απ' το ναυπηγείο στις έξι το απόγευμα της Παρασκευής και δεν πρόλαβε το καράβι που απέπλευσε απ' τον Πειραιά στις επτά! Το Technohull 999 με τους Ι. Στιβακτάκη και Κ. Τσιριλάκη δεν κατάφερε να πάρει εκκίνηση, ενώ το "αδελφάκι" του, επίσης Technohull 999 με τους Κ. Κωνσταντίνου και Χρ. Παρμακλή ξεκίνησε, αλλά δεν κατάφερε να τερματίσει.

Αγώνας CIRCUIT - Κατηγορία RIB SPORT 200 h.p.

1οι :  Σταμ. Καλαφατάς - Στέργ. Γιαννάς - Technohull 688 - Mercury 170,4 h.p. - Ρ.Ο.ΤΑ.

2οι : Μιχ. Κέλλης - Γιώργος Κολιός - Rib Eye 810 - Evinrude 218 h.p. - Ρ.Ο.ΤΑ.

3οι : Στ. Στεφανάκης - Μιχ. Πέτρου - Banana Shark - Mercury 200 h.p. - Ρ.Ο.ΤΑ.

4οι : Εμμ. Κτιστάκης - Γ. Παπουτσάκης - Top Line 640 - Johnson 218,7 h.p. - Π.Ο.Φ.Σ.

Αγώνας CIRCUIT - Κατηγορία RIB EXTRA SPORT 300 h.p.

1οι : Στ. Λουλουργάς - Τρ. Κενούνης - Technohull 888 - Mercury 290,5 h.p. - Ρ.Ο.ΤΑ.

2οι : Ηρ. Μποτζολάκης - Μιχ. Χαραλαμπάκης - Olympic 820 - Evinrude 269,4 h.p. - Λ.Φ.Σ.Χ.

3οι : Κ. Μαρκόπουλος - Κ. Βλάχος - Rib Eye 810 - Mercury 299,7 h.p. - Ο.Φ.Σ.Θ.

4οι : Κ. Δουκιατζάκης - Αν. Αναστασάκης - Rib Eye 810 - Mercury 262 h.p. - Π.Ο.Φ.Σ.

5οι : Νικ. Κουμπάρος - Νικ. Ταχλιαμπούρης - Rib Eye 810 - Mercury 279 h.p. - ΛΕΡ.Ο.Σ.

6οι : Αντ. Νικολάου - Κ. Κοντογιωργάκης - Banana Shark 750 - Mercury 270 h.p. - ΛΕΡ.Ο.Σ.

Οι Ηλίας και Γιώργος Καρράς, με Laser 885 και Mercury 2Χ169 h.p., εγκατέλειψαν και δεν τερμάτισαν.

Οι Παντελής Πατακιούτης και Σωτήρης Παριανός με Technohull 777 και Evinrude 265,8 h.p., ανετράπησαν κατά τη διάρκεια του δεύτερου γύρου του αγώνα "off shore" της πρώτης ημέρας και δεν έλαβαν μέρος στον αγώνα του circuit.

Αγώνας CIRCUIT - Κατηγορία RIB SUPER SPORT 2X300 h.p.

1οι : Ανδρ. Χαλκιόπουλος - Δημ. Μπρόκος - SR9 - Eagle 2X240 h.p. - Ρ.Ο.ΤΑ.

2οι : Στ. Μιχελαράκης - Χ. Φετάχ - Technohull 999 - Mercury 2X300 h.p. - Ρ.Ο.ΤΑ.

3οι : Φ. Νικολάου - Εμμ. Χατζηφούντας - SR9 - Mercury 2x299,3 h.p. - Ρ.Ο.ΤΑ.

4οι : Κ. Γραμματικάκης - Κ. Σταράκης - Top Line 940 - Mercury 2x300 h.p. - ΛΕΡ.ΟΣ.

Οι Ι. Στιβακτάκης και Κ. Τσιριλάκης με Technohull 999 και Mercury 2X300 h.p. δεν πήραν εκκίνηση.

Οι Κ. Κωνσταντίνου και Χρ. Παρμακλής με Technohull 999 και Mercury 2x300 h.p. δεν τερμάτισαν.

Μερικές σκέψεις, σχόλια και προτάσεις.

Είναι γενικώς αποδεκτό ότι ο κ. Ανδρέας Χαλκιόπουλος "ανέβασε" με τη συμμετοχή του τον πήχυ στο "άτυπο" Πανελλήνιο Πρωτάθλημα φουσκωτών σκαφών. Ο συναγωνισμός κτύπησε κόκκινο, αρκετοί κατασκευαστές υπέκυψαν στον πειρασμό να ναυπηγήσουν νέα μοντέλλα, ειδικώς στημένα για τους αγώνες, εμφανίστηκαν χορηγοί, "ερεθίστηκαν" τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Αυτό όμως άραγε τι σημαίνει; Ότι στο όνομα αυτής της "επανάστασης" δικαιούται ο κ. Χαλκιόπουλος, ο όποιος κ. Χαλκιόπουλος, να γίνεται ο ρυθμιστής του Κανονισμού και του Πρωταθλήματος και να τυγχάνει προνομιακής μεταχείρισης στο ζύγισμα, στις δυναμομετρήσεις, στο park fermee και στις εκκινήσεις; Γιατί δεν βλέπουν οι διοργανωτές ότι αυτή η προνομιακή μεταχείριση ενός αγωνιζομένου ευθύνεται για το ότι οι περσινές συμμετοχές μειώθηκαν φέτος δραματικά στις 18 και ενδέχεται στο μέλλον να θέσουν σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια την ύπαρξη των αγώνων;

Πρέπει όμως να επισημάνω ότι και οι αγωνιζόμενοι φέρουν τη δική τους ευθύνη για όσα "παράξενα" και κωμικοτραγικά διαδραματίζονται κατά την διάρκεια αυτών των αγώνων. Διότι αγνοούν, ή προσποιούνται πως αγνοούν, ότι :

1) Οφείλουν να συμμορφώνονται προς τον εκάστοτε Κανονισμό και τις αποφάσεις της Επιτροπής Αγώνα, εφ' όσον υπέγραψαν υπεύθυνη δήλωση και συμμετέχουν κανονικώς στο Πρωτάθλημα. Σε αντίθετη περίπτωση έχουν δύο επιλογές. Ή να καταθέσουν εγγράφως τις αντιρρήσεις και τις προτάσεις τους προς τον διοργανωτή φορέα, ή να απόσχουν του Πρωταθλήματος, εκδηλώνοντας μ' αυτόν τον τρόπο την αντίθεση και τη δυσαρέσκειά τους. Επιστολές οι οποίες αποστέλλονται σε διάφορα fora και γίνονται αντικείμενο κουτσομπολιού, ειρωνικών σχολίων κ.λπ., είναι τουλάχιστον απαράδεκτες. Το μόνο που επιτυγχάνεται μ' αυτόν τον τρόπο είναι το "σπασμένο τηλέφωνο" και οι "παράπλευρες απώλειες".Υπεύθυνοι για την επίλυση αυτών των διαφορών δεν είναι τα fora, αλλά οι σύλλογοι οι οποίοι διοργανώνουν τους αγώνες.

2) Οφείλουν να είναι πρωτίστως αυστηροί και τυπικοί με τον εαυτό τους, και μετά να επιρρίπτουν ευθύνες σε τρίτους. Οφείλουν να έχουν πλήρη γνώση των Κανονισμών. Οφείλουν να είναι εγκαίρως παρόντες στις συγκεντρώσεις κυβερνητών, στο ζύγισμα, στη δυναμομέτρηση και σε όποια άλλη συνάντηση κρίνει απαραίτητο η Επιτροπή ότι πρέπει να είναι παρόντες. Οφείλουν να έχουν στο σκάφος τους τα υποχρεωτικά εφόδια που προβλέπει ο Κανονισμός για την απρόσκοπτη και ασφαλή συμμετοχή τους στον αγώνα. Οφείλουν να τηρούν την αναλογία 3,5 προς 1 (βάρος σκάφους - ιπποδύναμη κινητήρα). Δεν πρέπει να προσπαθούν να ξεγελάσουν την Επιτροπή ή να υποτιμήσουν τη νοημοσύνη των άλλων αγωνιζομένων έχοντας φορτώσει το σκάφος τους με καύσιμα κατά τη ζύγιση. Οφείλουν να αφήνουν το σκάφος τους στο φυλασσόμενο χώρο (park fermee) μέχρι την έναρξη του αγώνα, και να μη θυμούνται ότι μετά τη δυναμομέτρηση έχουν κάτι "εργασίες" να κάνουν στη μηχανή. Μόνο αν πληρούν όλες αυτές τις αυτονόητες "προδιαγραφές" νομιμοποιούνται να κρίνουν ή να επιρρίπτουν ευθύνες στην Επιτροπή του Αγώνα για πλημμελή εφαρμογή του Κανονισμού.

Κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες, αποφάσισα, προς στιγμήν, να μην καλύψω άλλο αγώνα αυτού του "ατύπου" Πανελληνίου Πρωταθλήματος, ώστε να παύσω να είμαι ο "γραφικός επαναστάτης χωρίς αιτία", ο οποίος θα επαναλαμβάνεται, γράφοντας συνεχώς τα ίδια και τα ίδια, και θα γίνεται το εξιλαστήριο θύμα για τα λάθη και τις παραλείψεις τρίτων. Σαν υπεύθυνος έκδοσης όμως αυτού του διαδικτυακού περιοδικού, αλλά και σαν δημοσιογράφος που σέβεται τους αναγνώστες αλλά και την ιστορία του, σκέφτηκα πως είμαι υποχρεωμένος να δώσω το παρόν και στη Λέρο, και στη Θεσσαλονίκη, και στους δύο αγώνες της Κρήτης, ελπίζοντας ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν και θα παύσουν πλέον να συμβαίνουν παρόμοια θλιβερά περιστατικά, τα οποία υποβαθμίζουν τις προσπάθειες κάποιων ανθρώπων και υποτιμούν τη νοημοσύνη όλων μας. Και αυτό, παρ' όλο ότι οι φίλοι του Ρ.Ο.ΤΑ. "ξέχασαν" να αναρτήσουν το λογότυπο του Rib and Sea (αυτό και μόνο) στα διαφημιστικά πανώ του αγώνα...

Προϋπόθεση βεβαίως για την παρουσία μου στους υπολοίπους αγώνες είναι να καλυφθούν όλα τα έξοδα μετακίνησής μας, προς και από τους τόπους τέλεσης των αγώνων, γιατί δεν νοείται τα μέσα προβολής να επιβαρύνονται με το αντίτιμο ενός εκπτωτικού έστω εισιτηρίου. Δεν είναι θέμα πενήντα ή εκατό ευρώ, αλλά δεοντολογίας. Είναι τουλάχιστον άκομψο να υποχρεούται ο δημοσιογράφος να πληρώσει το ήμισυ των εξόδων μετάβασης και επιστροφής του, πολύ δε περισσότερο όταν οι διοργανωτές έχουν φροντίσει να μεταφέρονται τα σκάφη των μελών τους στους τόπους διεξαγωγής των αγώνων εντελώς δωρεάν...

 

Υ.Γ. Παρακαλώ, στην περίπτωση κατά την οποία κάποιος αναγνώστης επιθυμεί να σχολιάσει κάτι πάνω σε όσα έγραψα, να το κάνει χωρίς όμως να αναφερθεί σε αγώνες και "άτυπα" Πανελλήνια Πρωταθλήματα παρελθόντων χρόνων. Τέτοιες επιστολές δεν πρόκειται να δημοσιευτούν, συνεπώς ούτε και  να απαντηθούν. Δυστυχώς, ή ευτυχώς, στα Πρωταθλήματα αυτά δεν ήμουν παρών σαν δημοσιογράφος, ούτε συμμετείχα σαν αγωνιζόμενος, οπότε δεν μπορώ να απαντήσω πάνω σε θέματα που δεν γνωρίζω.

Διευκρίνιση : Τα βιντεάκια με τα στιγμιότυπα του αγώνα διεγράφησαν από τον Νίκο Κολούμπα, άγνωστο γιατί. Τα στιγμιότυπα είχα τραβήξει με την βιντεοκάμερά μου αλλά λόγω του ότι την εποχή εκείνη δεν γνώριζα την τέχνη του μοντάζ, ανέλαβε να το κάνει για λογαριασμό μου ο "φίλος" μου Νίκος Κολούμπας. Στη συνέχεια "φόρτωσε" το μονταρισμένο υλικό στον λογαριασμό του στο YouTube. Θα καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε το υλικό αυτό να ξαναμονταριστεί και να "φορτωθεί" πλέον στον δικό μου λογαριασμό. Αν και δεν ευθύνομαι για την αψυχολόγητη και απαράδεκτη αυτή ενέργεια του Νίκου Κολούμπα, ζητώ συγγνώμη από τους αναγνώστες του "Rib and Sea".