Rib and Sea

Σχόλια, βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Φωτογραφίες : "Wild Sport" - Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πέρα από τις προδοτικές επιλογές και τακτικές των εκάστοτε κυβερνώντων, που άφησαν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου (και όχι μόνο) στην τύχη τους, συνεχής ήταν ανέκαθεν η επιθυμία των κατοίκων τους να επιμηκύνουν την τουριστική περίοδο, να αυξήσουν το εισόδημά τους και, εν τέλει, να παραμείνουν στις εστίες τους. Σε νησιά όπως η Κάλυμνος, η δραστηριότητα των κατοίκων της οποίας είχε περιοριστεί στο ψάρεμα και την σπογγαλιεία και δεν είχε να επιδείξει σημαντικά αρχαία ευρήματα ή κοσμοπολίτικες παραλίες, ενώ, επίσης, δεν διέθετε αξιόλογη τουριστική υποδομή και αεροπορική σύνδεση με τον υπόλοιπο κόσμο, η επιθυμία για επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου φαινόταν πως θα έμενε για πάντα ένα όνειρο θερινής νυκτός.

Κι' όμως! Σαν από μηχανής θεοί, μια παρέα Ιταλών ιστιοπλόων και αναρριχητών ανέστησαν πριν από 15 περίπου χρόνια τουριστικά το νησί των σφουγγαράδων! Οι Ιταλοί αρμένιζαν με ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος στα νησιά του νοτιοανατολικού Αιγαίου και κάποια στιγμή έφυγαν από την Κω για να γνωρίσουν την γειτονική Κάλυμνο. Βαρέθηκαν όμως να κάθονται στο λιμάνι του νησιού, νοίκιασαν σκουτεράκια και αποφάσισαν να γνωρίσουν την ενδοχώρα. Εκείνη η βόλτα έμελλε να χαρίσει στους Καλύμνιους αυτό που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρά δεν θα μπορούσαν να ονειρευτούν! Μια τουριστική περίοδο εννέα σχεδόν μηνών! Αρκούσε δηλαδή η "τυχαία" επίσκεψη μιας παρέας Ιταλών ιστιοπλόων και αναρριχητών για να αναστηθεί τουριστικά το νησί; Ναι, αρκούσε, όπως απεδείχθη, και να πώς.

Την ώρα που οι Ιταλοί έφθασαν στην περιοχή του κόλπου του Αργινώντα έμειναν έκθαμβοι στη θέα των βουνών που υψώνονταν πάνω από τα χωριά Μασούρι, Αργινώντα και Εμπορειό. Αφού διαπίστωσαν ότι τα βουνά αυτά μπορούσαν να αποτελέσουν ιδανικά πεδία αναρρίχησης και χαρτογράφησαν την περιοχή, επέστρεψαν στην πατρίδα τους. Λίγες ημέρες αργότερα βρέθηκαν και πάλι στην Κάλυμνο μεταφέροντας αυτή τη φορά στις αποσκευές τους τον αναρριχητικό εξοπλισμό και τα εργαλεία τους για να "ανοίξουν" τις πρώτες αναρριχητικές διαδρομές.

Ο Andrea di Bari, ένας από την παρέα των Ιταλών, ο οποίος έχει ανοίξει ένα αναρριχητικό πεδίο έξω από τη Ρώμη και ασχολείται αποκλειστικά και επαγγελματικά με την αναρρίχηση, όταν επέστρεψε στην Ιταλία έγραψε άρθρα στα περιοδικά του χώρου διαφημίζοντας τον κρυμμένο αναρριχητικό θησαυρό της Καλύμνου. Μ' αυτόν τον τρόπο άρχισαν να καταφθάνουν στην Κάλυμνο οι πρώτες "φουρνιές" αναρριχητών. Το 2006 έλαβε χώρα στο νησί μια μεγάλη διεθνής αναρριχητική εκδήλωση που έγινε η αφορμή να απογειωθεί η δραστηριότητα αυτή και να συρρέουν έκτοτε κάθε χρόνο, στα χωριά της βορειοδυτικής κυρίως πλευράς, αρκετές χιλιάδες αναρριχητών από όλη την Ευρώπη, προσφάτως δε και από την Ιαπωνία, τη Βραζιλία, την Αμερική, τη Ρωσία, ακόμη και... πρίγκηπες από την Σαουδική Αραβία!

Στον αναρριχητικό χορό, εκτός από τα χωριά Μυρτιές, Μασούρι, Αργινώντα και Εμπορειό, δεν άργησε να μπει και η Τέλενδος. Πρόκειται για το νησάκι που βρίσκεται απέναντι από τις Μυρτιές. Η Τέλενδος δημιουργήθηκε μετά τον καταστροφικό σεισμό του 535 μ.Χ. αφού απεκόπη από τον κορμό της Καλύμνου. Τα καραβάκια, που φεύγουν από τις Μυρτιές κάθε μισή ώρα, μεταφέρουν τους επισκέπτες αλλά και τους αναρριχητές στα ήσυχα ταβερνάκια, τις απόμερες παραλίες και τα αναρριχητικά πεδία της Τελένδου. Το εισιτήριο, μέχρι το ντόκο της Τελένδου τουλάχιστον, κοστίζει τέσσερα ευρώ ανά άτομο (μαζί με την επιστροφή). Για τους αναρριχητές υπάρχει άλλη διαδρομή και άλλη, ενδεχομένως, τιμή.

Τα αποτελέσματα, από αυτή την ξαφνική τουριστική έκρηξη, ήταν πολύ ευνοϊκά για όλη την Κάλυμνο και ιδιαιτέρως για τους οικισμούς της βορειοδυτικής ακτής της. Τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και τα ξενοδοχεία παρουσιάζουν ζηλευτή πληρότητα, τα γραφεία ενοικίασης μοτοποδηλάτων κάνουν χρυσές δουλειές, ενώ αναλόγως κινούνται τα εστιατόρια, οι καφετέριες και τα μπαρ της περιοχής. Το αεροδρόμιο, πάντως, που κατασκευάστηκε πριν από μερικά χρόνια, ελάχιστα εξυπηρετεί, δεδομένου ότι τα αεροπλάνα που προσεγγίζουν είναι μικρής χωρητικότητας. Οι αναρριχητές φθάνουν όμως με πτήσεις charter μέχρι την Κω και από το Μαστιχάρι μεταφέρονται στον επίγειο αναρριχητικό τους παράδεισο σε μισή περίπου ώρα.

Είχα την ευκαιρία να μιλήσω με έναν έμπειρο εκπαιδευτή αναρρίχησης και συγγραφέα, τον Άρη Θεοδωρόπουλο, ο οποίος με μύησε στον αναρριχητικό κόσμο της Καλύμνου. Περπάτησα μαζί του μέχρι το καινούργιο αναρριχητικό πεδίο, στον δρόμο προς την Παλιόλιμνο, που φέρει το όνομα "secret garden", και δεν έχασα βεβαίως την ευκαιρία να φωτογραφίσω και να βιντεοσκοπήσω την αναρριχητική δραστηριότητα σαράντα περίπου αναρριχητών, Ιταλών στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Ζευγάρια οι περισσότεροι, αλλά και κάποιοι με τα παιδιά τους, με τα μικρότερα να θηλάζουν το στήθος της μητέρας τους ή να κοιμούνται σε ειδικά αντίσκηνα, και τα μεγαλύτερα να ζωγραφίζουν φορώντας, καλού κακού, κράνη προστασίας!

Η Σοφία Λαγούδη, με καταγωγή από τη Χίο, συνέδεσε το χόμπυ, το επάγγελμα αλλά και την οικογενειακή ζωή της με την Κάλυμνο. Έχει ανοίξει ένα κατάστημα πώλησης αναρριχητικού εξοπλισμού - και όχι μόνο - στο Μασούρι και φαίνεται να το διασκεδάζει. "Ήρθα για πρώτη φορά στην Κάλυμνο, πριν από 15 χρόνια, με τον δάσκαλό μου της αναρρίχησης και αποφάσισα να φύγω από την Αθήνα, να παντρευτώ και να δημιουργήσω την δική μου οικογένεια εδώ", λέει η Σοφία και συνεχίζει : "Η Κάλυμνος προσφέρει μια ήσυχη ζωή ενώ, παράλληλα, με ικανοποιεί και επαγγελματικά".

Αν είστε πάντως λάτρης της αναρρίχησης, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να πάτε στην Κάλυμνο. Αν δεν είστε, και θέλετε να μάθετε, να πάτε και πάλι στην Κάλυμνο! Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Άρης Θεοδωρόπουλος, "η Κάλυμνος προσφέρει ό,τι αναζητά ένας αναρριχητής : Εξαιρετικές αναρριχητικές διαδρομές όλων των επιπέδων, πολύ καλό κλίμα κατά την διάρκεια όλου του χρόνου, μεγάλη ηλιοφάνεια, αλλά και σκιερά σημεία για αναρρίχηση, ήσυχες διακοπές, θάλασσα, καλό φαγητό, καλές τουριστικές υποδομές και φιλόξενους κατοίκους. Οι λίγες διαδρομές που είχε ανοίξει ο Andrea Di Bari, έχουν φθάσει σήμερα σε αριθμό τις 2.300".