Rib and Sea
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Πάμε για πτώχευση...
Του Θανάση Αλαμπάση, δικηγόρου.
Καταθέσεις και δάνεια σε σχέση µε την διαφαινόµενη (µάλλον βέβαιη) αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Θύτης και θύµα αργοπεθαίνουν µαζί. Κοµµατοκρατία και τράπεζες (θύτης) παρορµούµενοι από βιολογικό αυτοκαταστροφικό ένστικτο ακραίας και άδικης αυτοσυντήρησης, έριξαν στον Ελληνικό Λαό το δηλητήριο που θα σκοτώσει τους Έλληνες (θύµα), μη γνωρίζοντας ότι αυτό θα σκότωνε και τους ίδιους…
Καταθέσεις και δάνεια σε σχέση µε την διαφαινόµενη (µάλλον βέβαιη) αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Θύτης και θύµα αργοπεθαίνουν µαζί. Κοµµατοκρατία και τράπεζες (θύτης) παρορµούµενοι από βιολογικό αυτοκαταστροφικό ένστικτο ακραίας και άδικης αυτοσυντήρησης, έριξαν στον Ελληνικό Λαό το δηλητήριο που θα σκοτώσει τους Έλληνες (θύµα), μη γνωρίζοντας ότι αυτό θα σκότωνε και τους ίδιους…
Το σύνδρομο του θεατή...
"Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος .Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος. Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός. Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε κανείς πια ν' αντισταθεί μαζί μου..."
Μπέρτολ Μπρεχτ
Μπέρτολ Μπρεχτ
Σενάριο εξόδου απ' την κρίση!
Κυκλοφορούν, προσφάτως, πολλών ειδών σενάρια προκειμένου να βγει η χώρα απ' το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει. Πρόκειται για αποτελεσματικές και υλοιποιήσιμες προτάσεις ή για αποκυήματα αρρωστημένης φαντασίας; Διαβάστε ένα από αυτά και βγάλτε το δικό σας συμπέρασμα...
1. Δανείζουμε εμείς (οι Έλληνες) την Ελλάδα, άμεσα. Έχουμε αρκετές καταθέσεις για να καλύψουμε τις ανάγκες της χώρας επί αρκετούς μήνες. Ταυτόχρονα, παραχωρώντας εξωφρενικά προνόμια στους Κινέζους (λιμάνι και ζώνη ελεύθερου εμπορίου για ίδρυση μονάδων συναρμολόγησης και "εξευρωπαϊσμού" των προϊόντων τους) τους πουλάμε 40 με 50 δις ευρώ ομόλογα. Ένα μεγάλο μέρος των ευρώ που μαζεύει η Κυβέρνηση από τα παραπάνω το μετατρέπει σε δολλάρια (δείτε γιατί στο 4).
1. Δανείζουμε εμείς (οι Έλληνες) την Ελλάδα, άμεσα. Έχουμε αρκετές καταθέσεις για να καλύψουμε τις ανάγκες της χώρας επί αρκετούς μήνες. Ταυτόχρονα, παραχωρώντας εξωφρενικά προνόμια στους Κινέζους (λιμάνι και ζώνη ελεύθερου εμπορίου για ίδρυση μονάδων συναρμολόγησης και "εξευρωπαϊσμού" των προϊόντων τους) τους πουλάμε 40 με 50 δις ευρώ ομόλογα. Ένα μεγάλο μέρος των ευρώ που μαζεύει η Κυβέρνηση από τα παραπάνω το μετατρέπει σε δολλάρια (δείτε γιατί στο 4).
Το χρέος του Μεταξά...
Η ιστορία έχει ως εξής : το 1936, η Ελλάδα του Ιωάννη Μεταξά αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δανείου που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα "Societe Commerciale de Belgique". Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο, που είχε ιδρύσει η Κοινωνία των Εθνών, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Η Ελλάδα απάντησε ότι αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις, διότι δεν μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση του Λαού και της χώρας!
Καταραμένε Έλληνα!
Ο μεγάλος γερμανός ποιητής και φιλόσοφος Φρειδερίκος Σίλλερ (1759-1805) αποκαλύπτει, από τότε, το πνεύμα που κατέχει τους Ευρωπαίους απέναντι στην Ελλάδα. Και η αποκάλυψη αυτή έρχεται με το ποίημά του, που έχει τον τίτλο: «Καταραμένε Έλληνα».
Ανεξέλεγκτη η είσοδος λαθρομεταναστών στη χώρα.
Από "Το Παρόν" της Κυριακής 12/12/2010
ΣΧΕΔΙΟ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΕΧΕΙ... ΠΗΞΕΙ Ο ΕΒΡΟΣ - 10.000 ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ!
Σχέδιο άλωσης της χώρας βρίσκεται πίσω από τη συνεχιζόμενη εισβολή λαθροµεταναστών απ' όλες τις άκρες της Αφρικής και της Ασίας, µε κοινό παρονοµαστή όλων, το θρήσκευµα, τη µουσουλµανική ταυτότητα. Αυτά δεν είναι φαντασιώσεις και φοβικές εικασίες. Οι αρχές του Έβρου, που ζουν κάθε μέρα την «εικόνα» αυτής της εισβολής, έχουν στα χέρια τους και τις αποδείξεις ότι όλοι οι εισαγόµενοι είναι κατευθυνόµενοι και δασκαλεµένοι. Έρχονται από Βόρεια Αφρική και Ασία και κρατούν στο χέρι ζελατίνα µε φωτοτυπία οδηγίας της Ε.Ε. µε τα... δικαιώµατά τους. Ποιος πληρώνει τα 10.000 ευρώ που χρειάζεται ο καθένας για να έρθει εδώ;
Παράνομα και με τη βούλα τα διόδια των Αφιδνών!
ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΟΙ ΧΑΡΑΤΣΟ- ΕΙΣΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ!
Η πολεοδομία Καπανδριτίου αποφάσισε, κάτω από την πίεση του κινήματος των εκατοντάδων χιλιάδων που αρνούνται να πληρώσουν διόδια, σπρώχνωντας τις μπάρες, να σφραγίσει τα διόδια Αφιδνών και Μαλακάσας για 1 χρόνο (έχουν περιθώριο 15 μέρες για να κάνουν ένσταση). Πρέπει να σφραγιστεί και το κεντρικό κτίριο και οι οικίσκοι είσπραξης διοδίων.
Μια ευχή... διαφορετική.
Τότε, στ’ άγουρα χρόνια, τότε που η αθωότητα έδινε αμαχητί τη θέση της στην αίσθηση της αποκτώμενης δύναμης και το μυαλό ολοένα καταπιανόταν να κρίνει και ν’ αμφισβητεί…Τότε, είχα την εντύπωση πως είναι σχετικά εύκολο, φτάνει να τ’ αποφασίσει κανείς, να γίνει ένας νέος "Ιησούς"…
Ας μη μείνουν μόνο ευχές.
Κύλησε κι' αυτός ο χρόνος και πέρασε από μπροστά μας σαν το φυλλαράκι που επιπλέει στα νερά του ποταμού. Ήταν σαν σήμερα, θυμάμαι, πέρυσι, που έγραψα δυο λόγια και πρόσθεσα τη φωτογραφία ενός θεόρατου Άη Βασίλη από άμμο για να μεταφέρω τις ευχές μου στους φίλους, πελάτες και αναγνώστες αυτού του διαδικτυακού περιοδικού. Τίποτε δεν άλλαξε προς το καλύτερο, από τότε, και οι ευχές εκείνες μοιάζουν περισσότερο με απλές λέξεις και μικρές προτάσεις, που επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο για το τυπικό, ανήμπορες να τα βάλουν με τη βλακεία, την αλαζονεία, την πλεονεξία και την αυτοκαταστροφική μανία των ανθρώπων και να αλλάξουν τις τύχες του κόσμου προς το καλύτερο.
Μπράβο σας και μπράβο μας!
Αγαπητέ κύριε διευθυντά,
Έχει παρέλθει αρκετός χρόνος από την χρονική στιγμή κατά την οποία σας απέστειλα το τελευταίο μου άρθρο υπό την μορφή "επιστολής", αλλά και από την δημοσίευσή του στο περιοδικό σας, στην ιδιαίτερη στήλη που είχατε την ευγενή καλωσύνη να μου παραχωρήσετε, με τον τίτλο "Αγαπητέ κ. διευθυντά".
Γνωρίζετε καλά, καλύτερα ίσως από εμένα, ότι η μη παραγωγή νέων, ανεξαρτήτων, γραπτών κειμένων ορισμένης έκτασης, που αναφέρονται σε συγκεκριμένα επίκαιρα θέματα και διαθέτουν τον δικό τους τίτλο, δεν οφείλεται σε έλλειψη ιδεών η διαθέσιμου χρόνου, αλλά στην πεποίθησή μου ότι ελάχιστοι αναγνώστες πια έχουν την παραμικρή διάθεση να διαβάσουν σύγγραμμα το οποίο ασχολείται με αλλότριο της τραγικής οικονομικής καταστάσεως θέμα, στην οποία (τραγική οικονομική κατάσταση) έχει περιέλθει, κατά την ταπεινή μου άποψη, ανεπιστρεπτί η χώρα και οι εν αυτή υπήκοοί της.