Rib and Sea

Τότε, στ’ άγουρα  χρόνια, τότε που η αθωότητα έδινε αμαχητί τη θέση της στην αίσθηση της αποκτώμενης δύναμης και το μυαλό ολοένα καταπιανόταν να κρίνει και ν’ αμφισβητεί…Τότε, είχα την εντύπωση πως είναι σχετικά εύκολο, φτάνει να τ’ αποφασίσει κανείς, να γίνει ένας νέος  "Ιησούς"…

Η βλασφημία, φυσικά, για ένα νεαρό αγόρι, δεν είναι έννοια αποδεκτή… Η αμφισβήτηση, βλέπεις…
Ένας άνθρωπος, σκεφτόμουν,  που θα δεχόταν να απαρνηθεί ό,τι υλικό κι' αχρείαστο, που θα σεβόταν το νερό, το ψωμί και τον αέρα, που θα είχε χρόνο να μιλά μόνο για το δίκιο και την αγάπη και να τα διαδίδει, που θα ευφραινόταν απ’ τη χαρά του διπλανού του, που θα υπέμενε να διώκεται  για ό,τι πιστεύει, να ταπεινώνεται για ό,τι υπερασπίζεται, να κατηγορείται για ό,τι μοιράζεται, ν’ αψηφά τη δύναμη των ισχυρών, να δημιουργεί πιστούς φίλους κι' ορκισμένους εχθρούς, ν' αγαπά χωρίς όρια, αυτός θεωρούσα πως θα μπορούσε να επαναλάβει την πορεία Εκείνου, του Μοναδικού.

Σίγουρα δεν θα είχε την "καλύτερη ζωή", ενδεχομένως δε θα έκανε θαύματα και η «σταύρωσή» του θα ήταν βέβαιη, αργά ή γρήγορα! Όμως θα κέρδιζε κάτι ανεκτίμητο. Μια θέση τουλάχιστον στην ιστορία και στην ανθρώπινη μνήμη… όσων τον γνώρισαν… Παιδική ματαιοδοξία; Ανώφελη θυσία; Ίσως… Σίγουρα όμως, έστω κι ένας, μόνος, θα χρωμάτιζε  μια καλύτερη εκδοχή της ανθρωπότητας. Την αυτονόητη!

Τώρα πια μεγάλος, και μη έχοντας βρει τη δύναμη ως σήμερα να γίνω εγώ αυτός που θα αποδείκνυε την παιδική μου θεωρία για τη "θεία" φύση του ανθρώπου, αναρωτιέμαι, γιατί ποτέ κανείς άλλος δεν το κατάφερε, ή έστω το δοκίμασε… τάχα το σκέφτηκε;

Κι' αισθάνομαι τιποτένιος… Κι' όμοια αισθάνομαι  για την ανθρωπότητα…   γιατί δεν μπορέσαμε… γιατί υπολογίσαμε το κόστος και τον πόνο…  γιατί φοβηθήκαμε τη διαφορετικότητα και τη χλεύη… γιατί ξεχάσαμε… και χάσαμε… και το χάρτη και το μπούσουλα…

Αυτές κι' άλλες παρόμοιες είναι οι σκέψεις μου αυτές τις μέρες που τρέχουν και, ως φαίνεται, το πολυπόθητο πνεύμα δεν θα μ' επισκεφτεί εφέτος…

Μόνο ελπίζω… σ ένα Θαύμα! … στο δικό μου… στο δικό σου… στο δικό τους ξύπνημα… για να βρεθούμε… έστω… κατά προσέγγιση ομοίωση… για τα παιδιά…  εκείνα που ακόμη δε χαλάσαμε… που είναι ακόμη αθώα…

Βασίλης Παπαδόπουλος

Σημ. : Ο Βασίλης Παπαδόπουλος τυγχάνει να είναι ο εξ αίματος αδελφός του εκδότη του "Rib and Sea".