Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Πρωτοβουλία για την παιδεία και τον πολιτισμό για τους μαθητές των Δημοτικών σχολείων των νησιών του Αιγαίου από την Blue Star Ferries.
31 μαθητές Δημοτικών σχολείων από την Αμοργό, επισκέφτηκαν σημαντικά πολιτιστικά κέντρα στην Αθήνα.
Η Blue Star Ferries στο πλαίσιο του προγράμματος Κοινωνικής Υπευθυνότητας «με προορισμό εσάς», επενδύει στον πολιτισμό και την παιδεία, εγκαινιάζοντας μία πρωτοβουλία διήμερων εκπαιδευτικών επισκέψεων μαθητών Ε΄ και ΣΤ’ δημοτικού των νησιών του Αιγαίου σε Κέντρα και Φορείς Πολιτισμού στην Αθήνα. Συγκεκριμένα, η έναρξη του προγράμματος πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 6 και Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018 και αφορούσε τους μαθητές των δημοτικών σχολείων της Αμοργού.
Στο πλαίσιο της παραμονής τους στην Αθήνα, οι 31 μαθητές και οι συνοδοί τους είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, να ξεναγηθούν στο Πάρκο Σταύρος Νιάρχος και να παρακολουθήσουν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ρομποτικής «Ηλιακή ενέργεια και ένας κόσμος σε διαρκή κίνηση». Επίσης, ξεναγήθηκαν στο Μουσείο της Ακρόπολης και παρακολούθησαν εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο Πλανητάριο.
Novarton και θεάματα*
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι το σκάνδαλο Novartis βγήκε στη φόρα εντελώς συμπτωματικά την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση των υπερδωσίλογων του 21ου αιώνος είναι έτοιμη να ξεπουλήσει τα πάντα, αρκεί να παραμείνει στην εξουσία και να φέρει εις πέρας το έργο που ανέλαβε η παρέα του Αλαίκσοι. Αναρωτιόμουν συνέχεια πώς είναι δυνατόν να είναι εθνικοί μειοδότες οι κυβερνώντες. Δεν ήθελα να το χωνέψω και απλώς διασκέδαζα με τα ξεκατινιάσματα κυβέρνησης-αντιπολίτευσης, τα οποία θα ήταν ίδια και απαράλλαχτα οποτεδήποτε αποφάσιζε η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με την «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη να βγάλει το συγκεκριμένο σκάνδαλο στη φόρα.
Ελληνική Μπανανία, τζάμπα μάγκες, κατάντια και ο ανελέητος αυνανισμός ως κανονικότητα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
1] Ο Χάνος Κλασμένος, για να δείξει πως είναι ατρόμητος, δήλωσε στην Εισαγγελέα Διαφθοράς κ. Τουλουπάκη ότι θα πάει να καταθέσει και παραιτείται κάθε ασυλίας κ.λπ. Γιατί ρε μάγκα; Πόθεν προκύπτει ότι τυγχάνεις κάποιας ασυλίας ως υπουργός-μάρτυς; Το άρθρο 215 του Κώδικος Ποινικής Δικονομίας ορίζει:
«Αρθρο 215.- 1. Ο πρόεδρος και οι αντιπρόεδροι της Βουλής, οι υπουργοί και οι αρχιερείς εξετάζονται στην κατοικία τους, και η ένορκη κατάθεσή τους διαβάζεται στο ακροατήριο. Αν όμως πρόκειται για κακούργημα, είναι δυνατό να κληθούν να εμφανιστούν στο ακροατήριο, οπότε εξετάζονται πρώτοι, κατόπιν μπορούν να αποχωρήσουν, εκτός αν το δικαστήριο διατάξει διαφορετικά. Τα παραπάνω πρόσωπα μπορούν να παραιτηθούν από αυτά τα πλεονεκτήματα.»
Άρα!
Ο θίασος.
Όταν η αριστερά δεν στέκεται στο πλάϊ του λαού, όταν δεν ακούει την ανάσα του και την φωνή του, όταν δεν προασπίζεται το δίκιο και την μικρή του περιουσία, τότε μοιραία ο λαός θα ψάξει να βρεί στήριγμα και αποκούμπι αλλού.
Ας μη τρομοκρατούν λοιπόν και κατατάσσουν τον λαό οι ινστρούχτορες της αριστεράς στον φασισμό απλώς και μόνο γιατί ο λαός διαμαρτύρεται και δεν συμφωνεί με την απερίγραπτη εφαρμοσμένη ιδεολογία της πλέμπας που κυβερνά, διότι είναι ο φασισμός της δικής τους ιδεοληψίας (αν πρόκειται απλώς και μόνο για ιδεοληψία και όχι για καθαρό προσωπικό και κομματικό συμφέρον) που τον σπρώχνει μακριά απ' τον λεγόμενο "φυσικό του σύμμαχο" την αριστερά, σε ξένες αγκαλιές.
«Αρχή άνδρα δείκνυσι».
Γράφει ο Δημήτρης Παξινός.*
Το γνωμικό αποδίδεται στον Βίαντα τον Πριηνέα, έναν εκ των επτά σοφών, ενώ χρησιμοποιείται από τον Σοφοκλή στην Αντιγόνη, με τον Κρέοντα να υποστηρίζει ότι η εξουσία αποκαλύπτει τον πραγματικό χαρακτήρα του άνδρα. Ποικιλόμορφη η εξουσία και δεν περιορίζεται μόνο στην πολιτική. Εκφάνσεις της συναντούμε στην οικονομική – κυρίως – δραστηριότητα, αλληλοσυμπλεκόμενη και αλληλοεξαρτώμενη στην Ελλάδα, αλλά και την κοινωνική, με την ευρύτατη αυτής έννοια.
Κάθε σχέση επαγγελματική αυτομάτως θέτει πρόσωπα σε κρείσσονα και ήσσονα μοίρα. Γενεσιουργός αιτία, η εξουσιομανία στις διάφορες πτυχές της ζωής. Εντός και κυρίως εκτός οικογένειας. Ο καθένας σέρνει βιώματα άγνωστα στο ευρύ κοινό, πολλές φορές καταχωνιασμένα μέσα του, θεωρεί εαυτόν αδικημένο από τη φύση, το περιβάλλον, την Πολιτεία και απαιτεί, μόνο που δεν μπορεί να το εκφράσει εύκολα. Αναμένει να του δοθεί η ευκαιρία. Κι’ αυτή συνήθως δίνεται μέσα από το πολιτικό σύστημα, το οποίο καλλιεργεί ελπίδες στους ψηφοφόρους του, για ανέλιξη και εξέλιξη μέσω της κομματικής ιεραρχίας. Στην εποχή του τέλους των ιδεολογιών, πολύ πιο εύκολα παρασύρεις. Δεν υπάρχουν ιδεολογικοί φραγμοί και η ύλη, το κέρδος φαντάζει ως ο απώτερος στόχος για την καταξίωση. Διογκώθηκε το ’81 και γιγάντωσε στις μέρες μας. Το πρόπλασμα βεβαίως πάντα υπάρχει και αναλόγως συνθηκών, της θέσης εξουσίας, εκτινάσσεται, με αχαλίνωτο πάθος, πολλές φορές.
Πωλητική αλητεία de lege Nov-artis.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Σαν τα χιόνια! Ένα χρόνο δούλευαν τη μεγάλη αποκάλυψη του «μεγαλύτερου σκανδάλου όλων των εποχών» κατά τον τέως Εισαγγελέα, τέως Διοικητή της ΕΥΠ, νυν Αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης αρμόδιο για τη πάταξη της διαφθοράς των άλλων.
http://makpress.blogspot.gr/2017/01/de-lege-nov-artis.html
https://taxalia.blogspot.gr/2012/01/blog-post_327.html
http://makpress.blogspot.gr/2017/07/blog-post_90.html
Ύστατο αντίο σε έναν θαλασσινό φίλο...
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2018 είπαμε στον αγαπημένο μας φίλο Βίκτορα το ύστατο αντίο, ρίχνοντας την τέφρα του στη θάλασσα του Μαραθώνα. Ο Δαυίδ Πεσσάχ, ένας από τους καλούς φίλους του Βίκτορα, αλλά και δικός μου, καθέλκυσε το φουσκωτό του σκάφος στη γλύστρα της Νέας Μάκρης, με τον φίλο τού Βίκτορα, Βασίλη, να επιβιβάζεται στο σκάφος κρατώντας ευλαβικά τη μεταλλική τεφροδόχο στα χέρια του. Στο σκάφος επιβιβάστηκαν επίσης η αδελφή τού Βίκτορα Χριστίνα και η καλή της φίλη Εβίτα, ο 
φίλος τού Βίκτορα Θανάσης, η καπετάνισσά μου, εγώ κι' ο David, βέβαια, σαν ιδιοκτήτης και κυβερνήτης του σκάφους
Απομακρυνθήκαμε λίγο απ' τη στεριά, με την Χριστίνα να ρίχνει την τέφρα του αδελφού της στην αγκαλιά της Θάλασσας μέσα σε μια έντονα φορτισμένη συναισθηματικά ατμόσφαιρα.. Καλό ταξίδι φίλε στις θάλασσες του ουρανού...
Τί κατάλαβε ο πασόκος.
Ο πασόκος δεν χρειάζεται να καταλάβει τίποτα. Ο πασόκος δεν έχει γεννηθεί να καταλαβαίνει. Έχει γεννηθεί να διαστρέφει, να παραμορφώνει, να κοροϊδεύει την πραγματικότητα, να ασχημονεί (να διευκρινίσουμε πως η ιδιότητα του πασόκου επικαλύπτει όλες τις προηγούμενες ιδιότητες ή ιδεολογίες του ατόμου, τις καταπίνει, τις καταβροχθίζει, τις βρωμίζει μέχρι μυελού των οστών, τις εξαφανίζει).
Ο πασόκος ο γαλουχημένος στην λαμογιά και την απάτη του "εκσυγχρονισμού" του κιτρινιάρικου γκόλουμ, που πιστά υπηρέτησε σε όλη την διάρκειά του, δεν μπορεί να καταλάβει. Μπορεί να αδιαφορεί για τον λαό, για την αλήθεια, για την ηθική, για οποιεσδήποτε αξίες, αλλά όχι να καταλάβει. Δεν χρειάζεται άλλωστε. Τον επικαλύπτει και του δείχνει τον δρόμο σε βρωμιά, αναλγησία και διαστρέβλωση της πραγματικότητας ο ίδιος ο "πρώτη (και τελευταία) φορά αριστερός" πρωθυπουργός του, όταν κατάλαβε σαν "ΝΑΙ" το ηχηρό εκείνο "ΟΧΙ" του δημοψηφίσματος του 2015.
Σηκώθηκαν τα κολοκυθάκια να πηδήξουν τους μανάβηδες.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Κατά το διαδίκτυο, το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από τον εγγονό τού Μίκη:
«Γιατι ο Μικης Θεοδωρακης ειναι περα και πανω απο οποιονδηποτε Σύλλογο, Κομμα, Παραταξη και δεν αμαυρωνεται απο τιποτε και απο κανεναν . . . Η ουσια ειναι οτι αυτος ο γιγαντας θα παραστει εκει παρα την κλονισμενη του υγεια για να δωσει ενα πολυ σημαντικο μηνυμα στον ελληνικο λαο . Ενα μηνυμα που προαισθανομαι οτι θα ειναι πολυ γενικοτερο του Σκοπιανου ζητηματος. Μια ισως τελευταια κραυγη σε ενα λαο που καποιοι μεθοδευμενα κοιμησαν τα τελευταια 8 χρονια . . .
Το συλλαλητήριο-δημοψήφισμα της πλατείας Συντάγματος για την Μακεδονία.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Και ο κόσμος, μετά την άνοιξη του 2011, μαζεύτηκε και πάλι στην πλατεία. Ενήλικες, παιδιά, ηλικιωμένοι, άτομα με ειδικές ανάγκες. Έλληνες που κατέφθασαν στην Αθήνα από όλα τα μέρη της χώρας με πούλμαν, καράβια και αεροπλάνα. Μπαχαλάκηδες, κουκουλοφόροι, καμουφλαρισμένοι (ταγματ)ασφαλίτες και επεισόδια πάντως δεν υπήρξαν. Δεν τους "έπαιρνε", καθώς ο κόσμος ήταν πολύς και δεν υπήρχαν κομματικά λάβαρα. 140.000 λαού, κατά την αστυνομία (λέγε με υπουργό Προστασίας του Πολίτη ή αλλέως πώς κυβέρνηση), 1,5 εκατομμύριο κατά τους διοργανωτές, γύρω στους 600.000 κατά την ταπεινή μου άποψη.
Μια θάλασσα γαλανόλευκων σημαιών (να βγάλουν κάνα φράγκο και οι μικροπωλητές σημαιών) πλημμύρισε όλο τον χώρο του συλλαλητηρίου, και ήταν η πρώτη ίσως φορά που συνέβη κάτι τέτοιο. Εκεί πάντως και οι καντίνες, τα κάστανα, τα σουβλάκια, τα καλαμπόκια, τα ξηροκάρπια. Δεν λείπουν άλλωστε αυτά ποτέ απ' τις συγκεντρώσεις.