Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Παραποτάμια Φλώρινα. "Διατηρητέα" γοητεία και εγκατάλειψη.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ομολογώ ότι τη Φλώρινα την είχα παρεξηγήσει σαν πόλη. Κάτι η γειτνίασή της με την Αλβανία, κάτι τα προβλήματα που είχε παλαιότερα με τις κλοπές, κάτι ο βαρύς χειμώνας, κάτι η έλλειψη χρόνου να περιπλανηθώ στα στενά της, όλα αυτά με είχαν απογοητεύσει και την απέφευγα. Φέτος όμως, με την ευκαιρία του "Δ' Διεθνούς Συνεδρίου - Δημιουργική Γραφή" που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο της πόλης μείναμε (αναγκαστικά) λίγο παραπάνω και έτσι είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα αυτό το κρυμμένο διαμάντι της βορειοδυτικής Μακεδονίας.
Κεραμοσκεπές από άκρη σε άκρη και ένας ποταμός, ο Σακουλέβας, που διατρέχει την πόλη και της δίνει μια ξεχωριστή ομορφιά. Γύρω του ο ποταμός συγκεντρώνει τον πνευματικό κόσμο της πόλης, καθώς τον περιβάλλουν όμορφες καφετέριες, ατελιέ ζωγράφων, όπως επίσης και το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Φλώρινας. Το περιβάλλον του ποταμού και των παραδοσιακών αρχοντικώς έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης και υπήρξε σκηνικό για αρκετές ταινίες του Θ. Αγγελόπουλου.
Νυμφαίο. Η πανέμορφη νύφη του όρους Βέρνον.
Κάμερα - Drone - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ιστορικά στοιχεία - πληροφορίες : Wikipedia και https://www.kathimerini.g
Στα 1.350 μέτρα υψόμετρο βρίσκεται ένα από τα πιο όμορφα και γραφικά χωριά της Ελλάδας. Ο διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός του Νυμφαίου. Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί το παρουσιάζουν ως ένα από τα δέκα ομορφότερα χωριά της Ευρώπης, ενώ στον παγκόσμιο διαγωνισμό της U.N.E.S.C.O. διεκδίκησε το Διεθνές Βραβείο Μελίνα Μερκούρη για την άριστη διαχείριση πολιτιστικού αποθέματος και φυσικού περιβάλλοντος. Ο οικισμός έχει μόνιμο πληθυσμό 132 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2011.
Η παλαιότερη ονομασία που είχαν δώσει οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού ήταν Νιβέστα, όνομα βλάχικης και προηγουμένως δωρικής προέλευσης, με τρεις ερμηνείες: «Νύφη», λόγω της ομορφιάς του χωριού (Νιβέστα) και της τοποθεσίας, «αθέατη» (ni vista) πιθανώς διότι βρισκόταν σε σημείο όπου δεν γινόταν εύκολα ορατό και «χιονάτη» ή «όπου μένει το χιόνι» (nives sta).
Η χορηγός ΑΝΕΚ LINES τιμά τους Χρυσούς Παγκόσμιους Πρωταθλητές Κ. Λιβανό και Α. Παπαστάμο.
Η ANEK LINES, ως Μεγάλη και Υπερήφανη Χορηγός, συνοδοιπόρος του ποδηλατικού Συλλόγου ΤΑΛΩΣ ΑΝΕΚ LINES και συνταξιδιώτης του Ναυτικού Ομίλου Χανίων, σχεδόν 20 χρόνια, τίμησε, κατά την διάρκεια μίας σεμνής τελετής, την όλη πορεία και τις παγκόσμιες διακρίσεις δύο αθλητών τους. Του Κωνσταντίνου Λιβανού στο ποδήλατο και του Απόστολου Παπαστάμου στην κολύμβηση.
Υπενθυμίζεται ότι ο Χανιώτης ποδηλάτης Κωνσταντίνος Λιβανός του ΤΑΛΩΣ ANEK LINES, απέσπασε δύο χρυσά μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων στην Φρανκφούρτη, Ο νεαρός Κρητικός αποτελεί τον πρώτο Έλληνα αθλητή, που αποσπά δύο χρυσά μετάλλια στη συγκεκριμένη διοργάνωση, ενώ αξιοσημείωτη ήταν και η κατάκτηση ενωρίτερα δύο χρυσών Πανευρωπαϊκών Μεταλλίων.
Η δριστέλα και ο νερόμυλος του Νίκου Τζάννη στην κάτω Παλαιοκαρυά.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αφού γύρισε όλη την Ευρώπη, ασκώντας τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, ο Νίκος Τζάννης επέστρεψε πριν από τέσσερα χρόνια στον τόπο καταγωγής του και ανέλαβε, μαζί με τη σύζυγό του, τη δριστέλα και τον νερόμυλο στην Κάτω Παλαιοκαρυά ιδιοκτησίας του τοπικού εκκλησιαστικού συμβουλίου. Οκτακόσια ευρώ μηνιαίο μίσθωμα καταβάλλει ο Νίκος Τζάνης στην εκκλησία (ιερατείο) για την εκμετάλλευση της δριστέλας και του νερόμυλου. Χώρια η ταβέρνα.
Η δριστέλα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η νεροτριβιά, όπως ονομάζουν οι κάτοικοι πολλών περιοχών της χώρας το πλύσιμο των ρούχων σε ειδικές για τον σκοπό αυτό κοιλότητες του εδάφους όπου η ορμή του νερού απαλλάσσει τα ρούχα από κάθε βρωμιά. Στην περίπτωση της δριστέλας της Κάτω Παλαιοκαρυάς τον ρόλο της γήϊνης κοιλότητας παίζει ένας τεράστιος ξύλινος κάδος όπου τα ρούχα στροβιλίζονται και αναδεύονται υποκλινόμενα στη δύναμη του τρεχούμενου νερού που διοχετεύεται μέσω της μικρής σχετικώς τρύπας ενός μεταλλικού υδραγωγού ώστε να αυξάνεται η πίεσή του.
Ο Αρκτούρος του Νυμφαίου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αφού φθάσαμε μέχρι την Φλώρινα δεν θα μπορούσαμε να μην πεταχτούμε μέχρι το Νυμφαίο και τον Αρκτούρο. Οι πληροφορίες και τα σχόλια άλλωστε του ξαδέλφου μου Βασίλη Υφαντή ήταν άκρως κολακευτικά.
Απίστευτης ομορφιάς το Νυμφαίο, με τα γραφικά πέτρινα παραδοσιακά σπίτια του και τις οροφές από λαμαρίνα προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι όγοι του χιονιού που πέφτει τον χειμώνα. Απίστευτης ομορφιάς και το δάσος της οξιάς που περιβάλλει το χωριό αλλά και τα 50 στρέμματα του Αρκτούρου. Η "αιχμαλωσία" και η φυλακή είναι σ' αυτή την περίπτωση ο "παράδεισος" της αρκούδας χορεύτριας που ζει στο δάσος του Νυμφαίου χωρίς να νοιάζεται για την τροφή της και την υγειονομική της περίθαλψη που φροντίζουν οι άνθρωποι του Αρκτούρου. Μια "αιχμαλωσία" που έχει επιμηκύνει τον χρόνο ζωής της αρκούδας σε σύγκριση με την ελεύθερη συγγενή της που καλείται να αντιμετωπίσει μόνο της τα προβλήματα της διατροφής και τους κινδύνους του φυσικού περιβάλλοντος.
Δύο διαφορετικοί κόσμοι.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Παρακολουθούσα ξανά και ξανά την Πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Ηνωμένου Βασιλείου να απαγγέλλει την απόφαση, με την οποία κρίθηκε μη νόμιμη η ενέργεια του Βρεταννού πρωθυπουργού να εισηγηθεί στη Βασίλισσα την αναστολή λειτουργίας τού Κοινοβουλίου. Όχι την απόφαση της Βασίλισσας να αναστείλει τη λειτουργία. Την ομόφωνη απόφαση των ένδεκα δικαστών που συγκροτούν το Ανώτατο δικαστήριο. Και κάθε φορά μελαγχολούσα όλο και περισσότερο.
Τη μία σκέφτηκα ότι εμείς έχουμε τρία ανώτατα πολυμελή δικαστήρια. Ο Άρειος Πάγος αριθμεί 70 μέλη. Μετά ένοιωθα συγκλονισμένος από την απλότητα, με την οποία η Πρόεδρος διάβαζε την απόφαση. Καταρρακωμένος καθώς άκουγα να παραπέμπει σε απόφαση του ιδίου δικαστηρίου του 1611. Ανατρίχιαζα νοιώθοντας το κύρος που ανέδυε η εικόνα της απλότητας και των μετρημένων λέξεων.
Βασίλης Λαζακίδης. Παράδειγμα προς μίμηση!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Βασίλης Λαζακίδης είναι αυτό που λέμε παράδειγμα προς μίμηση. Εργατικός, λάτρης της δημιουργίας, τίμιος, ειλικρινής, καλός οικογενειάρχης και πατέρας, επιτυχημένος επιχειρηματίας. Φαίνεται πως ακολουθεί την αλάνθαστη συνταγή που του άφησε σαν κληρονομιά ο πατέρας του και μαζί με τον αδελφό του Λευτέρη αποτελούν ένα δίδυμο που συνεχίζει την παράδοση της οικογένειας Λαζακίδη.
Γνωστός και αγαπητός σε όλη την Πτολεμαίδα και την ευρύτερη περιοχή για τις συμβουλές, τη βοήθεια και τις λύσεις που παρέχει στους φίλους και πελάτες του. Και αυτό το κάνει αυθόρμητα χωρίς να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του πως η επιτυχία στον επαγγελματικό χώρο είναι δεμένη άρρηκτα με το after sales service.
Φάκελλος : Ελικοδρόμια.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σαν άνθρωπος της αεροπορικής οικογένειας ήταν φυσικό να σοκαριστώ στην είδηση της πτώσης του ελικοπτέρου στον Γαλατά και την απώλεια των τριών επιβαινόντων. Πολλά ακούστηκαν, ακόμη πιο πολλά γράφτηκαν στα διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα μαζίκής ενημέρωσης, αλλά το θέμα γρήγορα ξεχάστηκε όπως τόσα και τόσα άλλα που μπαίνουν σαν κρέας στη μηχανή του κιμά της ενημέρωσης-παραπληροφόρησης και εξέρχονται ως κιμάς. Θα έλεγε κανείς ότι κάποιοι θέλουν να ξεχαστούν...
Οφείλω, κατ' αρχάς, να τονίσω ότι σαν εκπρόσωπος του σωματείου με την επωνυμία "Ελληνική Αθλητική Αεροπορία", που εδρεύει στο Κάστρο της Βοιωτίας, έχω καταβάλλει (μαζί με τον Πρόεδρό του Σάκη Φιτσώρο) πολλές προσπάθειες, επί σειρά ετών, προκειμένου ο ιδιόκτητος χώρος που διαθέτει το σωματείο να αδειοδοτηθεί. Οι υπηρεσίες όμως της Υ.Π.Α. κωφεύουν και κωλυσιεργούν περιέργως, παρ' όλο ότι το πεδίο έχει κριθεί κατάλληλο για την προσγείωση υπερ-ελαφρών αεροσκαφών και μηχανοκίνητων αετών μετά από επιτόπια έρευνα που πραγματοποιήθηκε από υπαλλήλους της Υ.Π.Α. Ιδιαιτέρως η Υπηρεσία Δ3, της οποίας προίσταται η κυρία Γκλιάτη, ευθύνεται γι' αυτή την καθυστέρηση, όπως μου είπε ο υφιστάμενός της κ. Γ. Κορμάς.
Το "Athens Flying Week 2019" στην Τανάγρα.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Για 8ο χρόνο πραγματοποιήθηκε το "Athens Flying Week" στη χώρα μας και τέταρτο εν συνεχεία χρόνο στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τανάγρας.
Εντυπωσιακή η οργάνωση, με ρυθμιστές κυκλοφορίας και παρκαδόρους, με πινακίδες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμη και τυφλούς στον χώρο της 
εκδήλωσης, αλλά και με σοβαρή διάκριση των επισκεπτπών (για άλλη μια φορά) σε πατρικίους και πληβείους, αναλόγως των οικονομικών τους δυνατοτήτων. Δεκαπέντε ευρώ το άτομο για τους ορθίους περιπλανώμενους (πληβείοι), σαράντα ευρώ το άτομο στην ξεσκέπαστη εξέδρα (ημι-πατρίκιοι) και 60 ευρώ στις πολυτελείς καρέκλες και τα τραπέζια των V.I.P. της σκεπαστής (πατρίκιοι με πλήρη δικαιώματα).
Ωχ, έρχεται απόσυρση.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Χαράς Ευαγγέλια. Για ποιους; Θα δείξει.
Έρχεται, λέει, απόσυρση των παλαιών αυτοκινήτων και ανταλλαγή των με καινουργή νέας τεχνολογίας. Για να δούμε πώς θα οργανωθεί ο «θεσμός» τούτη τη φορά. Έχει γίνει μάθημα το πάθημα [;] της περιόδου 1991-1993;
Θυμίζω από το μακρυνό 1991: η κυβέρνηση αποφασίζει να απαλλάξει από δασμούς κ.λπ. τις αγορές νέων αυτοκινήτων αντιρρυπαντικής τεχνολογίας. Για χάρη του περιβάλλοντος. Διότι τα καταλυτικά αυτοκίνητα εκπέμπουν λιγότερους ρύπους. Πλακώνουν οι εισαγωγείς τις παραγγελίες και γεμίζουν απαστράπτοντα αυτοκίνητα όλοι οι τελωνειακοί χώροι απανταχού της επικρατείας. Παρατηρείται, όμως, αδυναμία απορρόφησης αυτών καθώς δεν είναι άπειροι οι ιδιοκτήτες παλαιών οχημάτων που έχουν το χρήμα να τα αντικαταστήσουν με καινουργή. Και τότε ο υπουργός Συντονισμού Μάνος επιτρέπει τη μεταβίβαση σε τρίτον του δικαιώματος απόσυρσης. Διότι το περιβάλλον είναι πάνω απ’ όλα.