Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος δεν λένε; Ε, ορίστε! Η διαφορά είναι ότι, αν και τόσο κοντά στον πάτο του βαρελιού με τους φίλους μας τους Τούρκους, τους Αιγυπτίους και τους Βραζιλιάνους, εμείς δεν καταλαβαίνουμε τίποτε! Είμαστε βέβαια ενωμένοι, αλλά... μόνο στην παραλία, κάτω από τις ομπρέλλες και αραχτοί στις ξαπλώστρες. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει κι' όποιος σας πει το αντίθετο, γυρίστε απ' την άλλη πλευρά και συνεχίστε την ηλιοθεραπεία σας. Ο πλανήτης θα συνεχίσει να γυρίζει και χωρίς εσάς...
Ο πρώην Διευθυντής Ειδήσεων της ΕΡΤ δημοσιογράφος Γιώργος Κογιάννης βγάζει τα άπλυτα στην φόρα.... Διορισμοί κουμπάρων Σαμαρά και συγκυβέρνησης.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Διάβασα με ιδιαίτερη προσήλωση το άρθρο σας στην εφημερίδα «Καθημερινή» και αναρωτήθηκα: Γιατί ξαφνικά γίνατε τόσο σκληρός με τα ίδια τα «παιδιά σας» στα οποία εδώ κι ένα χρόνο παραδώσατε, εν λευκώ, την ΕΡΤ;
Ρωτάτε κύριε πρωθυπουργέ: «Μπορείς να κάνεις μεταρρυθμίσεις χωρίς να ξεβολευτούν οι βολεμένοι»;
Υποθέτω ότι αναφέρεστε σε εκείνους που βολέψατε είτε εσείς ο ίδιος, είτε οι συνοδοιπόροι και εταίροι σας στην κυβέρνηση. Αναφέρεστε, προφανώς, στους 30 - αργόμισθους στην πλειοψηφία τους - ειδικούς συμβούλους και Προσωπικό Ειδικών Θέσεων, που διορίσατε στην ΕΡΤ, από την πρώτη κιόλας μέρα της ανάληψης των καθηκόντων σας.
Γράφει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Υπάρχει, γενικώς, μια απορία: Γιατί όταν αγοράζουμε ένα καινούργιο αυτοκίνητο η εργοστασιακή του μπαταρία κρατάει ίσως και 7 χρόνια, ενώ όταν την αντικαθιστούμε αισθανόμαστε πολύ τυχεροί όταν αυτή μπαίνει στον τρίτο της χρόνο; Σίγουρα μαγικά δεν υπάρχουν, αλλά ούτε και οι κατασκευαστές αυτοκινήτων τοποθετούν στα αυτοκίνητα που βγαίνουν σε παραγωγή μπαταρίες από άλλο… πλανήτη. Η εξήγηση υπάρχει και είναι απλή, την οποία, όμως, αν ρωτήσετε δεν θα σας την πουν. Ας δούμε, όμως, πρώτα τα είδη των μπαταριών.
Κέιμενο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ήμουν στην παραλία της Καραθώνας εκείνο το Σαββατοκύριακο, όταν κάποια στιγμή πήρε το μάτι μου την περίεργη κατασκευή ενός trailer που ήταν κοτσαρισμένο σε ένα τριαξονικό camper με Ολλανδικές πινακίδες κυκλοφορίας. Με την άδεια του Ολλανδού κατόχου του τράβηξα μερικές φωτογραφίες και είχα μια σύντομη συζήτηση μαζί του. Πρόκειται για την ιδιοκατασκευή ενός κοντού trailer το οποίο μεταφέρει ένα σκούτερ. Ο λόγος που ο ιδιοκτήτης του camper αναγκάστηκε να καταφύγει σ' αυτή τη λύση και δεν τοποθέτησε το σκούτερ σε σχάρα, όπως συνηθίζεται, είναι γιατί η μεγάλη απόσταση μεταξύ του πίσω τροχού του camper και του κοτσαδόρου δεν επιτρέπει την ασφαλή μεταφορά φορτίου μ' αυτό το βάρος.
Τεχνική επιμέλεια : Ευθύμιος Κατσαρός.
Ρεπορτάζ - φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όλοι έχουμε κατά καιρούς προβληματισθεί με τη μειωμένη απόδοση του ψυγείου που διαθέτει το αυτοκινούμενο τροχόσπιτό μας. Μειωμένη απόδοση η οποία παρουσιάζεται, κυρίως, όταν ο επιλογέας είναι στο αέριο. Και δεν είναι λίγες οι φορές που αστειευόμαστε, πειράζοντας ο ένας τον άλλον, εκθειάζοντας την ψυκτική κανότητα του δικού μας ψυγείου σε σχέση με τη "ντουλάπα" του γείτονα. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί τα εξωτερικά τοιχώματα του camper, στο ύψος των εξαερώσεων, μαυρίζουν και η μυρωδιά του αερίου είναι μερικές φορές έντονη; Γιατί υπάρχουν φορές που το ψυγείο μας, όταν καταναλώνει αέριο, δεν αποδίδει και δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια μονωμένη "ντουλάπα";
Το camping on board είναι, χωρίς αμφιβολία, ο δημοφιλέστερος τρόπος για να ταξιδεύσετε με το camper ή το τροχόσπιτό σας στην Ιταλία. Και είναι ο δημοφιλέστερος, όχι μόνο γιατί δεν αποχωρίζεστε τις ανέσεις του τροχόσπιτου ή του camper σας κατά την διάρκεια ενός τέτοιου ταξιδιού, αλλά και γιατί έχετε την δυνατότητα να διανυκτερεύσετε σ' αυτό, καταβάλλοντας τα χρήματα για την αγορά ενός απλού εισιτηρίου καταστρώματος! Σε γενικές γραμμές, όσοι σκοπεύετε να ταξιδεύσετε μ' αυτόν τον τρόπο στην Ιταλία, πρέπει να γνωρίζετε ότι :
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το θέμα το οποίο θα τολμήσω να αναπτύξω σήμερα δεν ανήκει σ' αυτά στα οποία, ελαφρά τη καρδία, μπορεί κανείς να αναφερθεί αν δεν έχει παρελθόν πολλών χιλιομέτρων και ταξιδίων. Γιατί θυμόμαστε βεβαίως όλοι, ως νέοι οδηγοί, ότι ο ενθουσιασμός και η απειρία ήταν οι παράγοντες εκείνοι που δεν άφηναν το πόδι μας απ' το πετάλι του γκαζιού, με συνέπεια να επισκεπτόμαστε συχνότερα το βενζινάδικο και τους... φαναρτζήδες.
Του Μανώλη Μαυρομουστακάκη.
"Δεν με ενοχλεί που η δομή της κοινωνίας μας απέχει κατά πολύ της τελειότητας. Μ' εκνευρίζει που καλύπτουμε τα κενά με υποκατάστατα και μάλιστα ελαττωματικά" είχα πει. Και τι έγινε; Άλλαξε κάτι; Ποτέ δεν αλλάζει. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Άνθρωπος; Δηλαδή, άνω θρώσκω, κοιτάω ψηλά. Όσο μπορώ πιο ψηλά. Και αγνοώ το πού πατάω. Έχω όμως τη λογική. Και; Είμαι άνθρωπος; Ή απλά ένα ζώο με λογική που ζει όμως μια παράλογη ζωή; Πώς γίνεται αυτό; Και μόνο που το "λάθος" παλεύει μέσα μας με το "σωστό" παίρνει αξία. Πόσο μάλλον όταν επικρατεί. Με άπειρους τρόπους. Αστείους. Τόσο, ώστε δεν τους υπολογίζεις και η ζημιά γίνεται.
Να βλέπεις ξένους να δακρύζουν στον τόπο τον δικό σου για παλιά μεγαλεία της δικής σου Πατρίδας...ε, είναι συγκινητικό!
Μου το έστειλε φίλος (τον ευχαριστώ) και μου θύμισε κάτι που είχα να ακούσω ...από το Δημοτικό! Από το στόμα κάποιας εμπνευσμένης δασκάλας μου τότε (έχει φύγει πια, βέβαια): Ότι δεν υπήρχαν μόνο οι Ολυμπιακοί αγώνες (τα Ολύμπια, προς τιμή του Διός), αλλά και άλλα, επαναλαμβανόμενα ανά 4-ετία ή 3-ετία αγωνίσματα, σε διάφορα μέρη της αρχαίας Ελλάδας...
Θυμάμαι τα ονόματα (σαν να τα ακούω από το στόμα της): τα Πύθια... τα Νέμεα... τα Ίσθμια... Αυτά ήταν τα πιο γνωστά. Και να τώρα που, μετά από τόσα χρόνια, μου τα ξαναθύμισε αυτό το video!
Έστω και μόνο για την προσπάθεια του ανθρώπου, που ανακάλυψε το αρχαίο στάδιο, που κατόρθωσε να το "αναστυλώσει" μετά τέσσερις σχεδόν δεκαετίες προσπαθειών, και που πέρυσι (2012) αποπειράθηκε μια αναβίωση των Νεμέων, με διεθνή μάλιστα συμμετοχή, αξίζει να του αφιερώσετε τα 5-6 λεπτά που διαρκεί το video. Και να το απολαύσετε!
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΜΕ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ!
Ερευνά και καταγγέλει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αυτό είναι το πρώτο μέρος μιας έρευνας που ξεκινάει στο "Rib and Sea" και αναφέρεται στην απαράδεκτη μεθόδευση των Κρατικών Υπηρεσιών, και συγκεκριμένα του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (πρώην Υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων), προκειμένου να κλείσουν όσες ελληνικές βιομηχανίες αναπνέουν ακόμη και είναι σε λειτουργία, μέσω της προτίμησης ομοειδών προϊόντων που παράγονται σε χώρες του εξωτερικού, όπως είναι η Τουρκία και η Γαλλία.