Rib and Sea

Κάμερα - Επιμέλεια - Ρεπορτάζ : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Δύο δικηγόροι της "Δικηγορικής Ανανεωτικής Παρέμβασης", η κα Μαρία Εξαρχουλάκου, ο κ. Εμμανουήλ Παπαδάκης, και ένας επιχειρηματίας - δημοσιογράφος, ο κ. Οδυσσέας Τηλιγάδας, κατέθεσαν σήμερα στην Εισαγγελεία Πλημμ/κών Αθηνών αίτηση για την άσκηση έφεσης στην απόφαση του δικαστηρίου που αθώωσε τον δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη. Μια υπόθεση που συζητήθηκε πολύ πριν από μερικές ημέρες, όταν ο γνωστός δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης δημοσίευσε στο φυλλάδιο "Hot Doc" ένα κατάλογο με ονόματα προσώπων, τα οποία υποτίθεται ότι αποτελούσαν περιεχόμενο της περιβόητης "Λίστας Λαγκάρντ".

Η Λίστα Λαγκάρντ, αν και παρεδόθη εδώ και αρκετούς μήνες σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, στην πορεία χάθηκαν τα ίχνη της και, πότε υπό μορφήν cd, πότε υπό μορφήν stick, περιπλανήθηκε σε κωλότσεπες, συρτάρια και ντουλάπια, με τον κ. Παπακωνσταντίνου να δηλώνει ανερυθρίαστα ότι "ξέχασε" πού την έβαλε και τον κ. Βενιζέλο να λέει τα δικά του και να ρίχνει τη μπάλλα στην εξέδρα. Γεγονός είναι ότι η Λίστα αυτή της ντροπής έγινε  το "best seller" των ημερών, ενώ διάφορες εκδοχές της αναρτήθηκαν, κυρίως, στο διαδίκτυο, ανεβάζοντας την αναγνωσιμότητα, την αναγνωρισιμότητα αλλά, ενδεχομένως, "φουσκώνοντας" και το πορτοφόλι αυτών που την δημοσιοποίησαν.

Και ενώ έπρεπε, εξ αρχής, η Λίστα Λαγκάρντ να παραδοθεί και να αξιοποιηθεί από τις δικαστικές Αρχές, να αποδοθούν ευθύνες και να τιμωρηθούν παραδειγματικώς οι ένοχοι, η δημοσιοποίησή της, σε διάφορες εκδοχές, κατάντησε τελικώς να γίνει η πανάκεια για πάσα νόσο και πάσα μαλακία του συστήματος που, στην προσπάθειά του να θολώσει τα νερά, δεν δίστασε να βγάλει στον αέρα άσχετα ονόματα, σπιλώνοντας υπολήψεις και καλύπτοντας, εν πολλοίς, τα πολιτικά πρόσωπα, τα οποία απουσίαζαν από την λίστα του κ. Βαξεβάνη και τα οποία, χωρίς αμφιβολία, πρέπει να κατέχουν περίοπτη θέση στην επίσημη Λίστα Λαγκάρντ, μαζί βεβαίως με κάποιους επιχειρηματίες "χορηγούς".

Αξίζει όμως νομίζω να αναφερθώ στο περιεχόμενο της αίτησης, αυτής καθ' εαυτής, το σκεπτικό και η σύνταξη της οποίας διεκδικούν σίγουρα εύσημα λογοτεχνικού, περισσότερο, κειμένου, παρά κειμένου που έχει συνταχθεί με συνήθεις νομικούς όρους. Αξίζει επίσης να αναφέρω ότι ο κ. Εισαγγελεύς "πρόλαβε" την κυρία Εξαρχουλάκου, τον κ. Παπαδάκη και τον κ. Τηλιγάδα, αφού άσκησε πρώτος αίτηση για έφεση της αθωωτικής απόφασης του κ. Κ. Βαξεβάνη! Να είναι αυτό ένα δείγμα ότι τα αντανακλαστικά της Ελληνικής Δικαιοσύνης λειτουργούν;

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Το ενδιαφέρον κείμενο της αίτησης για την άσκηση έφεσης της απόφασης, που έκρινε αθώο τον δημοσιογράφο κ. Κ. Βαξεβάνη, έχει ως εξής :

Την 1η Νοεμβρίου 2012, εκδικάσθηκε, ενώπιον του Β' Αυτοφώρου Μονομελούς Πλημ/κείου Αθηνών, μήνυση ασκηθείσα αυτεπαγγέλτως κατά του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη, ο οποίος είχε παραπεμφθεί να δικαστεί ενώπιον του ανωτέρω Δικαστηρίου για το αδίκημα της παραβίασης του τραπεζικού απορρήτου. Ειδικότερα ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά του ανωτέρω δημοσιογράφου, κατόπιν δημοσιεύσεως στο περιοδικό με την επωνυμία "Hot Doc", εκδόσεώς του, των ονομάτων προσώπων (και των ιδιοτήτων τους) τα οποία υποτίθεται ότι αποτελούσαν περιεχόμενο της πολυσυζητηθείσας "Λίστας Λαγκάρντ".

Το Δικαστήριο, αν και προέκυπτε και αποδεικνύετο, αβίαστα και άνευ ουδεμιάς αμφισβητήσεως, η τέλεση του αδικήματος, προχώρησε στην αθώωση του δημοσιογράφου, δια της υπ' αριθμ. 96336/2012 αποφάσεώς του. Ο κ. Εισαγγελέας, κοσμών την έδρα, στην πρότασή του είχε προτείνει την ενοχή του, κάνοντας λόγο για διαπόμπευση και διασυρμό υπόληψης ανθρώπων. Όπως επί λέξει ανέφερε : "... ο Κώστας Βαξεβάνης μας λέει "άρον άρον σταύρωσον αυτούς" και αυτό δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα της Χώρας. Σε μια κοινωνία που ζητάει αίμα, μετέτρεψε τη Χώρα σε Κολοσσαίο και πέταξε μέσα ανθρώπους και υπολήψεις".

Εμείς αιτούμεθα την άσκηση εφέσεως κατά της ανωτέρω αποφάσεως σταθμίζοντας τόσον στην ηθική πλευρά του θέματος όσον και στην νομική. Επί σειρά ετών καταλύονται οι θεσμοί και ακρωτηριάζεται ο νομικός μας Πολιτισμός. Το Σύνταγμα και οι Νόμοι που συνάδουν προς αυτό, έχει μετατραπεί σε "κουρελού" που ο καθένας την ξηλώνει και την ξαναϋφαίνει κατά το δοκούν.

Υπό τα όσα μας υπαγορεύει το εσωτερικό μας όραμα για το αύριο του Έθνους μας, ακούγοντας την φωνή της συνειδήσεώς μας, έχοντας κατά νου την διαχρονική επιταγή του Δικαίου ότι "και οι κρίνοντες κρίνονται" και βάσει της δια της γνωμοδοτήσεως διδαχής του αειμνήστου Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Γεωργίου Χοϊδά, δια της οποίας επεσημάνθη ότι "αι πράξεις των δημοσίων Αρχών και ιδιαίτατα αι υπό της δικαστικής εξουσίας προερχόμεναι εισί του κοινού κτήμα και εις την κοινήν κρίσιν υπόκεινται", νομιμοποιούμεθα, ως Έλληνες, να προβούμε στην επίκριση όχι μόνον των δικαστικών αποφάσεων αλλά και στην πλημμελή άσκηση των καθηκόντων αυτής έναντι ημών ως ενεργών κυττάρων του Έθνους, διότι η Δικαιοσύνη την εξουσία της την αντλεί από τον Λαό. Όθεν, όσον εντονώτερο εκδηλώνεται το ενδιαφέρον του Κυριάρχου Λαού δια την εμπέδωση του κύρους της Δικαιοσύνης, τόσο αποδεικνύεται η πολιτική ωριμότης του και το βάθος της δημοκρατικής του συνειδήσεως.

Αν, βέβαια, αυτή μας η παρέμβασις θεωρηθεί εκ μέρους σας ανοίκειος και προσβλητική για τον θεσμό, του οποίου αποτελείτε τους θεματοφύλακες, πράγμα που απευχόμαστε, σας φέρω στην μνήμη σας την ιστορική φράση του συνηγόρου, Προέδρου του Σώματος των δικηγόρων του Παρισιού, που ορίσθηκε από αυτούς να υπερασπίσει στη Συνέλευση του Λαού τον Βασιλιά Λουδοβίκο τον ΙΣΤ' : "Σας φέρνω την κεφαλή μου και την αλήθειαν. Την κεφαλήν μπορείτε να την πάρετε, αλλά την αλήθεια ποτέ".

Εάν το επιθυμείτε λοιπόν Κύριοι/ες Εισαγγελείς, κόψτε μας το κεφάλι, μπήξτε το σε ένα παλούκι, περιφέρετέ το ανά την Επικράτεια και κρεμάστε το τελικά στον μεγάλο πλάτανο του χωριού μας, για παραδειγματισμό, αφού η παρούσα αφορά προσωπικώς και Υμάς. Τούτη η αποκοτιά μας είναι η έκρηξη της ψυχής μας διότι σήμερα ιδιαιτέρως μας καταλαμβάνει υπέρτατη θλίψη και πόνος βαθύς για τον διεθνή διασυρμό της χώρας μας, αφού οι πάντες έχουμε εννοήσει ότι βρισκόμαστε σε ημέρες φθοράς και διαφθοράς, σε ημέρες σήψης και διάλυσης, σε ημέρες που αναδεικνύεται η θεσμική γύμνια. Σήμερα, δηλαδή, που έχει επέλθει ο εκχυδαϊσμός του πολιτικού βίου της χώρας μας και αναδεικνύεται αυτός μέσα από το επικρατούν νοσηρό και διαβρωτικό θεσμικό, πολιτικό και κοινωνικό κλίμα των ημερών μας, η επέμβασή σας όχι μόνο θεωρείται αναγκαία, αλλά είναι και επιβεβλημένη, προκειμένου να αναστραφεί τούτο και να έλθει η αλλαγή στο πολιτικό μας γίγνεσθαι μέσω της εφαρμογής του Συντάγματος και των νόμων που συνάδουν προς αυτό.

Η παρούσα παρέμβασή μας, όμως, βασίζεται (πέραν της παραβιασθείσας διατάξεως Νόμου 2472/1997) επί της Διατάξεως του Άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος, η οποία ορίζει : "Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας". Πού ευρίσκεται κόκκος σινάπεως του σεβασμού αυτού στην εν λόγω αθωωτική απόφαση; Δεν αποτελεί αυτό ονειδισμό, λοιδορία και καταφρόνηση προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια όταν πλήθος ανθρώπων διασύρεται κατά τον τρόπο που επέλεξε ο εν λόγω δημοσιογράφος;

Τις ημέρες που η διαφθορά έχει προσλάβει ενδημικό χαρακτήρα, ο βόρβορος έχει πλημμυρίσει την δημόσια ζωή της χώρας και η σήψη έχει γιγαντωθεί σ' όλη την έκταση της κοινωνικής πυραμίδας με διαβρωτικές επιπτώσεις που οδηγούν στην κατάλυση του Κράτους Δικαίου, δια της παρούσης παρεμβάσεώς μας, απευθυνόμαστε στην Δικαιοσύνη, ως το οχυρό της Δημοκρατίας. Απευθυνόμαστε σε κράτος ευνομίας και όχι σε "κράτος δικαστών" κατά τους φιλιππικούς του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης κυρίου Χατζηγάκη. Απευθυνόμαστε στην Δικαιοσύνη έχοντας κατά νουν την παρακαταθήκη του αλήστου μνήμης Καθηγητού του Συνταγματικού Δικαίου Αλέξανδρου Σβώλου : "Η εκτέλεσις του καθήκοντος απέναντι εις τον κυρίαρχον Ελληνικόν Λαόν δεν πρέπει να έχει όρια".

Υπό τα αξιώματα αυτά επιβάλλεται ο σεβασμός, εκ μέρους των υπηρετούντων την αξιοπρέπεια του Έθνους φορέων της Δικαιοσύνης προς την αρχήν της λαϊκής κυριαρχίας.

Όλοι οι Έλληνες πιστεύουμε ότι βασικό στοιχείο της Δημοκρατίας μαςείναι η ποιοτική απονομή της Δικαιοσύνης και αρχή κάθε κυρίαρχου εθνικού κράτους είναι η εύρυθμος λειτουργία αυτής. Όλοι οι Έλληνες πιστεύουμε στην Ανεξαρτησία της Ελληνικής Δικαιοσύνης και στην τόλμη των Ελλήνων Δικαστών και Εισαγγελέων που με τις γενναίες αποφάσεις των έχουν γράψει τις λαμπρότερες σελίδες της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας τιμώντας τα υψηλά ιδανικά της Πατρίδας και της Δημοκρατίας και όλοι οι Έλληνες αποτείνουμε χείρα βοηθείας σε σας. Εσείς όμως ΞΕΧΑΣΑΤΕ ΤΟΝ ΛΑΟ, υπεραμυνόμενοι των μισθολογικών σας κεκτημένων που καθορίζονται από τις διατάξεις των άρθρων 88 παρ. 2 και 99 του Συντάγματος.

Υπό τις ανωτέρω θέσεις θέτουμε, την παρούσα έγγραφη του Γένους μας κραυγή, υπό την εχέφρονα κρίση εντίμων και εγκρίτων Ελλήνων Διακόνων της Θέμιδας καθ' ότι αφορά το σύνολο του ελληνικού λαού και εμάς προσωπικώς, που στεκόμαστε αντιμέτωποι σε έναν πρωτόγνωρο, στην σύγχρονη Ιστορία, καταιγισμό μεθοδευμένων μέτρων και καταστάσεων που προσβάλλουν την οντότητά μας, στοχεύοντας στην υποβάθμισή μας ως ανθρώπων και στην πλήρη απαξίωση και διαρραγή του νομικού μας Πολιτισμού.

Έχοντας την ευθύνη των γραφομένων μας, απευθυνόμαστε στους πραγματικά έντιμους, επαρκείς και αδέκαστους λειτουργούς της Δικαιοσύνης, απευθυνόμαστε σε όσους εξ Υμών αντέχουν να μαθαίνουν την αλήθεια και δεν ανέχονται την αδικία, σε όσους πιστεύουν ότι η γνώση είναι δύναμη και θέτουμε το ερώτημα Κύριοι σε Εσάς τους "Φύλακες του Νόμου" : "Υπάρχουν Δικαστές στο Βερολίνο;"...

Δυόμισι αιώνες μετά την παροιμοιώδη αυτή φράση του Πρώσου χωρικού που εξέφραζε τη βεβαιότητά του για τη Νομιμότητα στο κράτος του παραμένει απορίας άξιο αν και ο σημερινός απλός Έλληνας έχει αυτήν τη βεβαιότητα και αυτήν τη δυνατότητα. Κοιτάξτε τον Λαό στα μάτια. Ίσια στα μάτια και απαντήστε σε τούτο το ερώτημά του : "Υπάρχουν άραγε Εισαγγελείς στην Αθήνα; Υπάρχουν Φύλακες του Νόμου; Υπάρχει Νομιμότητα στο λυκαυγές του 21ου μ. Χ. αιώνα;".

Ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή, σε τούτη τη χώρα, θα ακουστούν ξανά τα λόγια του αείμνηστου Αναστάσιου Πολυζωίδη όταν τον Μάϊο του 1834 ο Υπουργός της Δικαιοσύνης Κωνσταντίνος Σχινάς εισέβαλε με τους χωροφύλακες στο δωμάτιο της διάσκεψης που δίκαζε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Δημήτρη Πλαπούτα και έσυρε τον Πολυζωίδη μαζί με τον Γεώργιο Τερτσέτη στην έδρα για να απαγγείλουν καταδικαστική απόφαση. Λόγια που αποτελούν ύμνο για τους λειτουργούς της Θέμιδας : "Το μεν σώμα μου μπορείτε να κάμετε όπως θέλετε, αλλά τον στοχασμό μου δεν θα δυνηθείτε να παραβιάσετε". Θα ακουστούν άραγε ξανά τέτοια λόγια ελληνικά;

Κανείς δεν μπορεί να εμψυχώσει τώρα πια τον κόσμο, κανείς. Και ενώ απαιτείται εκ μέρους σας η υπέρβαση εν τούτοις η ατιμωρησία, παρά την σωρεία παραβάσεων της κείμενης νομοθεσίας, συνεχίζεται υπό τα όμματα όλων.

Τολμήστε όμως την υπέρβαση Εσείς μην ξεχνώντας ότι Η ΣΙΩΠΗ δεν είναι πάντα ΧΡΥΣΟΣ και "ο σιωπών δοκεί συναινείν" κατά δε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ : "Η ζωή μας τελειώνει όταν σιωπούμε για πράγματα που μας αφορούν". Θα ανεχθείτε λοιπόν επί μακρόν την ύβρη προς το Δίκαιο; Άν έτσι έχουν τα πράγματα, μην αμφισβητείτε την Νέμεση και αναμείνετε την Τισιφόνη.

Καθώς αρχή κάθε κυρίαρχου εθνικού κράτους είναι η λειτουργία της Δικαιοσύνης, αυτή η αρχή, ως περιεχόμενη στο Σύνταγμα, σας δεσμεύει ως υπέρτατο θεσμό.

Σε όλα τα κράτη, τα εκ του νόμου οριζόμενα ως εγκλήματα τιμωρούνται. Στην πατρίδα μας ακόμη και αν διαλυθεί η χώρα, ΟΥΔΕΜΙΑ κύρωση επιβάλλεται στο "όνομα του Δημοσίου Συμφέροντος". Ποιού συμφέροντος; Και ποιος το καθορίζει;

Κύριοι λειτουργοί της Θέμιδος, η πατρίδα μας που μέσα σε τρεις δεκαετίες κατάφεραν να εξευτελίσουν, να ευτελίσουν, να διαπομπεύσουν και να συρρικνώσουν οι αργυρώνητοι αιρετοί άρχοντες και το σάπιο αυτοτροφοδοτούμενο σύστημα που δημιούργησαν, είναι η Ελλάδα μας και "η Ελλάδα δεν είναι αποικία. Η Ελλάδα δεν είναι εταιρεία που χρεοκοπεί αλλά είναι έθνος με ψυχή, υπερηφάνεια και ιστορία που οδηγείται στον εξευτελισμό και την απελπισία" και η κοινωνία απαιτεί γενναιότητα εκ μέρους σας.

Οφείλετε να ανταποκριθείτε στο αίτημα της κοινωνίας για επικράτηση της ΕΥΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ώστε να μην υποθέσουμε ότι εμμέσως επιδοκιμάζετε και ότι υιοθετείτε :

1. Την κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος και των Νόμων.

2. Την παραπλάνηση της κοινής γνώμης σε θέματα υψίστης Εθνικής σημασίας.

Σε κάθε περίπτωση η αρμόδια Εισαγγελική Αρχή οφείλει να ερευνήσει πάντα τα ανωτέρω και να μη παραμείνει παγερά ασυγκίνητη και απαθής.

Κύριοι της Δικαοσύνης σας θυμίζω τα λόγια του μεγάλου μας Αριστοτέλη : "Των πολιτών έργον εστίν η σωτηρία της κοινωνίας προστρέχοντας προς Υμάς με την επίκληση της ασκήσεως ΕΦΕΣΕΩΣ κατά της εκδοθείσας υπ' αριθμ. 96336/2012 αποφάσεως του Β' Αυτοφώρου Μονομελούς Πλημ/κείου Αθηνών προς αποκατάστασιν της Έννομης Τάξης, η οποία έχει ανεπανόρθωτα πληγεί, εκφράζοντας τον βαθύτατο σεβασμό μας.