Rib and Sea

Του Οδυσσέα Τηλιγάδα.
                                                                                                    
«Θα 'ρθει μέρα, που η απληστία της ιδιοκτησίας, του πλούτου και της έπαρσης θα αποθηκευτεί στις τράπεζες, στις πολυεθνικές και σε τόσους λίγους κατέχοντες, που οι πολλοί μη έχοντες θα ξεσπάσουν σαν θεομηνία που θα κάνει τη ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση…»

Αριστοτέλης Ωνάσης

Δεκέμβρης μήνας σήμερα! Δεκέμβρης του δύο χιλιάδες τίποτα! Ένας Δεκέμβρης παγωμένος, που διαισθάνομαι ότι δεν θα είναι σαν τους αλλοτινούς. Φέτος τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά! Νοιώθω την ανάσα του θανάτου να ακινητοποιεί τα όνειρά μου για το αύριο του Έθνους μου. Βλέπω τον Λαό μου να τον έχει αγκαλιάσει ο φόβος και τούτη η αίσθηση με κατατρέχει και από αυτό το συναίσθημα, που βιώνω, δεν υπάρχει χειρότερο.

Το πολυπλόκαμο χταπόδι του Διεθνούς Σιωνισμού έχει γραπώσει το Έθνος μου για τα καλά και του ρουφάει το μεδούλι. Βρισκόμαστε σε κατάσταση αποπροσωποποίησης ενός Λαού ως να έχουμε καταληφθεί ομαδικά από το «σύμπλεγμα της Μέδουσας» ενώ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ και ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ (SS), τραπεζίτες, οικονομολόγοι, διευθυντές, μάνατζερ, άρτια εξοπλισμένοι, εκπαιδευμένοι και φανατισμένοι, ανέλαβαν όλες τις δύσκολες και «βρώμικες» δουλειές (έως και την πρωθυπουργία), ευαγγελιζόμενοι την εξαφάνιση του ελληνικού Έθνους.

Τα ύπουλα Μέσα Μαζικής Υστερίας των «κακοποιών» της ενημέρωσης, οι διανοούμενες πόρνες που υποδύονται τους δημοσιογράφους και οι διάφοροι αναλυτές του απευθυσμένου, τα ξόανα της τηλεοπτικής χούντας μιάς γλίτσας που σπαράζει τη χώρα, συμπεριφερόμενα με απόλυτη βαρβαρότητα, δημιουργούν ζώνη αποκλεισμού από την ενημέρωση, τορπιλίζοντας κάθε σκέψη αντίστασης και σκορπούν τον οργουελικό τρόμο και η ευνουχισμένη ελληνική κοινωνία ευρισκόμενη σε ψυχική αποσύνδεση στέκεται απαθής μπροστά στην γενοκτονία της δεχόμενη την επέλαση του βαρβαρισμού, της χυδαιότητας και την ανοίκεια επιδρομή από τα άδεια κρανία μιάς λυκοσυμμαχίας.
 
Εδώ και χρόνια οι Έλληνες βρισκόμαστε σε έναν συνεχή και εντεινόμενο διωγμό, εντός και εκτός των τειχών, ενώ η πατρίδα μας είναι στο πραιτώριο. Η άλλοτε κραταιά Ελλάς σήμερα χλευάζεται, κατασυκοφαντείται, επισύρει την διεθνή κατακραυγή και αναίσχυντοι αργυραμοιβοί την παίζουν στα ζάρια. Προσβάλλουν τους ανθρώπους της, αμφισβητούν την ιστορία της και τον πολιτισμό της και όποια  ξένη εφημερίδα και να ανοίξεις, μας έχουν κατατάξει στα  «σκουπίδια». Μας θεωρούν ένα περιττό βάρος, από το οποίο όλοι θέλουν να απαλλαγούν, αλλά δεν ξέρουν ακόμα πώς. Η εθνική μας αξιοπρέπεια έχει συνθλιβεί. Βρισκόμαστε καθημερινώς κάτω από το βλέμμα της επιτήρησης τυλιγμένοι στην αγωνία του αύριο. Μας κατάντησαν να ντρεπόμαστε για την καταγωγή μας και αυτό μας πνίγει! Στους κόλπους της κοινωνίας όλα είναι στενάχωρα καθώς και μέσα στη ψυχή μας. Μέσα μας, γύρω μας, παντού το αδιέξοδο της χώρας αντηχεί στις ψυχές των κατοίκων της. Πατρίδα υποτελής και υπόχρεη. Πατρίδα έρμαιο των ισχυρών του χρήματος, των δανειστών που γυρεύουν εδώ και τώρα πίσω τα λεφτά τους.
 
Σε υποτιμούν σήμερα, δύστυχη πατρίδα μου, για να σε αγοράσουν αύριο σε τιμή ευκαιρίας. Πώς επέτρεψες Ελλάδα μου αλήθεια, να αποφασίζουν για σένα χωρίς εσένα; Πώς επέτρεψες πατρίδα μου στους σταυρωτές, στα όρνεα, στους λεηλάτες, στους λαφυραγωγούς, στους κλεπταποδόχους να διαμοιράζουν τα ιμάτιά σου, τα εδάφη σου, τις θάλασσές σου, τον αέρα σου, τις σάρκες σου; Πώς επέτρεψες μάνα Ελλάδα στους εθνοπροδότες υποτελείς πολιτικούς, σε αυτά τα παρδαλά ελληνόφωνα ανδράποδα, σε αυτούς τους υποτακτικούς δωσίλογους μιας Εξουσίας προδοτικής των συμφερόντων του λαού; Πώς επέτρεψες στα απόβλητα της Ιστορίας, στην αγέλη των υαινών, στην συμμορία των φαύλων να ακονίζει τα νύχια της οργανώνοντας σιωπηλά και μεθοδικά τη μεγάλη σφαγή του ελληνισμού; Πώς επέτρεψες στα αρπακτικά της άρχουσας τάξης να προετοιμάσουν το πλιάτσικο για να ξεκοκκαλίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του πλούτου σου; Αυτόν βλέπουν και ξερογλείφονται. Αλλά εσύ πώς το επέτρεψες;

Χρόνια τώρα, από την «Μεταπολίτευση» και δώθε, ένας φτωχός λαός που πίστεψε στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» κάποιων αδίστακτων ελληνόφωνων πολιτικάντηδων και στα διάφορα φληναφήματα και συνθήματα, που έγιναν θούρια των δοσίλογων πολιτικών του τύπου: «Καραμανλής ή Τανκς», ενός ανερμάτιστου δήθεν κομμουνιστή «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και της «Αλλαγής», του ακατονόμαστου ολετήρα του έθνους, «της ισχυρής Ελλάδας» και του «Ευχαριστώ τους Αμερικάνους» του αρχιερέα της διαπλοκής, του «Σεμνά και ταπεινά» και της «Επανίδρυσης του κράτους» του νταβατζιδοφάγου του Μπαϊρακτάρη, του «Λεφτά υπάρχουν» ενός πολιτικού απατεώνα που έπρεπε ήδη να έχει κρεμαστεί στο Σύνταγμα προς παραδειγματισμό, άγεται και φέρεται κυβερνημένος από τέτοιες φαιδρότητες. Οι διεφθαρμένοι ηγέτες διέφθειραν τον λαό, που έχει παραιτηθεί από κάθε αγωνιστική διεκδίκηση των δικαίων του. Κι αν οι λέξεις άδειασαν με τα χρόνια, δεν φταίνε οι λέξεις. Οι ζωές μας άδειασαν. Και τώρα ήρθε η ώρα του λογαριασμού.

Οι ελληνόφωνοι πολιτικοί, σπουδαγμένοι σε γνωστές και άγνωστες σχολές παραγωγής «ηγετών», ως υποτελείς του εχθρού, προσφέροντας Γη και Ύδωρ έγιναν υπηρέτες του, εστράφησαν κατά της πατρίδος μας και του Λαού της ικανοποιώντας ξένα συμφέροντα, τα συμφέροντα του εχθρού που λέγεται Παγκόσμια Σιωνιστική Διακυβέρνηση ή άλλως της Διακυβέρνησης του «Σιωνιστικού Τόξου» της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Η χώρα μας, με τη συνεργασία ντόπιων ραγιάδων πολιτικών προδοτών, βυθίζεται πλέον στον απεχθή δανεισμό, στην ανεργία, στις αυτοκτονίες και στην λαθρομετανάστευση. Στις ψυχές των Ελλήνων επικρατεί η απαισιοδοξία βλέποντας ότι δεν αλλάζει κάτι σε ορίζοντα εικοσαετίας. Η νεολαία μας φεύγει, η Ελλάδα ερημώνει, οι Ισλαμιστές λαθρομετανάστες εγκαθίστανται εδώ στην ιερή μας γη, η Ελλάδα πεθαίνει και οι εφιάλτες πολιτικοί περί άλλων τυρβάζουν. Την ίδια, δυστυχώς, αντεθνική πολιτική ακολουθούσαν όλες οι εθνοπροδοτικές κυβερνήσεις 39 χρόνια τώρα και αυτός ο άλλοτε υπερήφανος Λαός, αισθάνεται βαθειά προδομένος εκ των έσω!

Όλα ισοπεδώθηκαν από τον καιρό που ο κύριος Τούρκογλου, με νόμο που τον ψήφισαν όμως όλα τα κόμματα, έδωσε ασυλία στις πομπές των πολιτικών ώστε να παραμένουν ατιμώρητοι οι δειλοί και άπληστοι πολιτικοί εγκληματίες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το σαράκι της διαφθοράς, της εξαχρείωσης, της πνευματικής, ηθικής και υλικής εξαθλίωσης του Λαού διακόρευσε τον υμένα της κοινωνικής του συνοχής και ο Λαός σπρώχθηκε έντεχνα στην επίπλαστη οικονομική ανέλιξη με σκοπό την κάλυψη του οιουδήποτε εσωτερικού του κενού και της οιασδήποτε ανεπάρκειάς του. Και αυτή την ανωριμότητα και αποκοτιά του Λαού καπηλεύτηκαν ασύστολα οι Ελλαδέμποροι και Εθνοκάπηλοι που εκτρέφονται στους κόλπους της Κυβέρνησης, της Βουλής, της Δικαιοσύνης, της Εκκλησίας και του Στρατού χωρίς κανείς να τολμά ή να μην επιθυμεί να ενεργήσει για να ανακόψει την κατολίσθηση των αξιών και των θεσμών. Αυτά τα μισάνθρωπα δουλικά ανήθικα καθάρματα γνωρίζουν την αλήθεια και είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας και για πολλά άλλα εγκλήματα κατά του Λαού.

Μία κυβέρνηση ολετήρων, συνεπής στις ανθρωποκτόνες μνημονιακές υποχρεώσεις των  όρνεων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Παγκόσμιας Τράπεζας και των υπόλοιπων αρπακτικών της οικονομίας, τις οποίες υπηρετεί με υπερβάλλοντα ζήλο, γνωρίζει ότι τα χρέη που δημιουργήθηκαν από τους εγκληματίες-τραπεζίτες δεν αποτελούν ευθύνη του λαού μας. Γνωρίζει ότι αυτοί οι ποταποί άνθρωποι χρεοκόπησαν την οικονομία της χώρας και το γνωρίζει διότι η ίδια είναι η παλλακίδα που τους υπηρετεί.

Τα κόμματα της Εθνικής προδοσίας, κατάστρεψαν την Ελλάδα και εξαθλίωσαν το Λαό της, ενώ με δημοσιονομικούς νόμους μεθοδεύτηκε το δέσιμο της χώρας στα δεσμά των Μνημονίων. Κατά σαφή παρέκκλιση του Συντάγματος μας βάλανε στο Αγγλικό Δίκαιο και μας έστειλαν στα Δικαστήρια του Δουκάτου του Λουξεμβούργου, επειδή αυτό συνέφερε στη Σιωνιστική Δικτατορία που εφάρμοσε στον Ελληνικό Λαό τους κανόνες «ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ του ΣΟΚ». Τα πιόνια της Νέας Τάξης Πραγμάτων ή του «Σιωνιστικού Τόξου», οι πολιτικοί μας, βύθισαν τον Ελληνικό Λαό σε οικονομική εξαθλίωση και την πατρίδα σε μέγιστους κινδύνους, κατόπιν εντολών και σχεδίων των Ολιγαρχών Παντοκρατόρων της Οικουμένης και ούτε καν ελικόπτερο χρειάστηκαν για την ασφαλή διαφυγή τους. Ακόμα εδώ είναι και μας κυβερνάνε. Ακόμα μας εμπαίζουν χωρίς ντροπή. Μιλάνε για «σαξές στόρυ», την ίδια ώρα που οι συμπολίτες μας αυτοκτονούν ομαδικώς. Ονειρεύονται μια «Νέα Ελλάδα» στην οποία θεωρούν και πάλι ότι δικαιούνται να μας εξουσιάζουν. «Χτίζουν» μια Ελλάδα «προτεκτοράτο» με τους εαυτούς τους μάνατζερ των ξένων ιμπεριαλιστών με αποτέλεσμα σήμερα την Ελλάδα να κυβερνάει πλέον μια Σιωνιστική Τρόϊκα.

Οι Σάϋλοκ της Νέας Τάξης Πραγμάτων βρήκαν την πόρτα ορθάνοικτη, τους πολιτικούς μας ηγέτες ευάλωτους και δεκτικούς και μας έπεισαν εκβιαστικά ότι η μόνη λύση, για να μη γίνουμε Τρίτος Κόσμος έξω από το Ευρώ, θα ήταν να πάρουμε μέτρα που καταλύουν κάθε δικαίωμα που έχουμε ως πολίτες: εργασία, ασφάλεια, περίθαλψη, μόρφωση και, πάνω απ' όλα, την ίδια μας την αξιοπρέπεια. Κι έτσι βρεθήκαμε πιασμένοι στο δόκανο, αλλά όλα αυτά είναι παραμύθια για νεοφιλελεύθερους χαρτογιακάδες αφού πλέον οι επιχειρήσεις µας πέφτουν έξω, οι δουλειές µας πάνε κατά διαόλου, η ύπαιθρός µας ασφυκτιά, τα νοσοκομεία µας καταρρέουν, τα σπίτια µας κατάσχονται, τα κορµιά µας δηλητηριάζονται, τα µυαλά µας φρακάρουν και το πνεύµα αυτής της χώρας έχει συνθλιβεί και δεν µπορεί να πάρει ανάσα. Η οργή θολώνει τα μάτια μου και γίνεται αίμα που με πνίγει για εκείνους που άνοιξαν την πόρτα στους κατακτητές για άλλη μιά φορά. Γι’ αυτό τους µισώ! Ναι, τους µισώ! Τους µισώ αφάνταστα, για όσα έχουν κάνει εις βάρος του Έθνους μου!

Σήμερα οι Έλληνες, υπό τα χειροκροτήματα των Ούννων Γερμανών πατρώνων, ζούμε το δικό μας δεύτερο ολοκαύτωμα, από τους ίδιους εχθρούς, όπως το ολοκαύτωμα του Βου παγκοσμίου πολέμου. Οι ορδές των βαρβάρων του 20ού αιώνα του Γου Ράϊχ έχουν αντικατασταθεί από τους μισθοφόρους της Μπλάκ Γουώτερ, της διαβόητης για τις δραστηριότητές της στο Ιράκ αμερικανικής ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας και της Νατοϊκής Μεραρχίας Τιρνάβου και η ώρα που η χώρα θα ζήσει νύχτες των Κρυστάλλων είναι κοντά.

Είμαστε στην αρχή ενός δύσβατου δρόμου. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καν δρόμος, μόλις αρχίζουμε να κατανοούμε προς τα πού πρέπει να πάμε, αλλά χρειάζεται να ανοίξουμε το μονοπάτι βήμα βήμα. Το δικό μας αύριο θα είναι μια περίοδος μακροχρόνιων αναταραχών, ένας αγώνας για τον επανακαθορισμό της δημοκρατίας η οποία στην Ελλάδα έχει ηττηθεί. Υπήρξε σύγκρουση ανάμεσα στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία και τον καπιταλισμό και νίκησε το κεφάλαιο. Όμως έχει ξεκινήσει σιγά σιγά να συντελείται ένας δημοκρατικός μετασχηματισμός από όλους όσους έχουν πληγεί από την κρίση: συνταξιούχοι, νέοι, επιστήμονες, επαγγελματίες, οι οποίοι αποτελούν μια καινούρια συλλογικότητα που διαπερνά όλες τις γενιές. Αυτή δεν υπήρχε στο παρελθόν, σήμερα όμως καλείται να πραγματοποιήσει μια δημοκρατική συνειδησιακή επανάσταση.

Οι δυσκολίες βέβαια είναι προφανείς και οι δυνάμεις μας παραμένουν ασύντακτες. Αλλά οι μεγάλες ανατροπές, οι εξεγέρσεις, οι επαναστάσεις δεν είναι έργο ξεχωριστών ανθρώπων, αλλά των συνηθισμένων ανθρώπων του μόχθου, οι οποίοι, σε εντελώς ασυνήθιστες εποχές, γίνονται ικανοί για εντελώς ασυνήθιστα πράγματα. Είναι η εποχή όπου οι καταναλωτές τηλεοπτικών ειδήσεων γίνονται παραγωγοί ιστορικών γεγονότων, βγαίνοντας από τα ατομικά καταφύγια, στο δημόσιο χώρο της αλληλεγγύης και της συλλογικής ελπίδας. Είναι η εποχή όπου τα αδύνατα γίνονται δυνατά, όπου οι νικημένοι του χθες γίνονται οι νικητές του αύριο, όπου ο ψύλλος τρελαίνει το παχύδερμο και το «ποτέ» γίνεται «τώρα». Και τώρα είναι η δική μας εποχή. Είναι μια δύσκολη ώρα, αλλά δεν ήρθε το τέλος. Ε, λοιπόν, η Ελλάδα δεν είναι για τα σκουπίδια! Δεν είμαστε οι Έλληνες διεφθαρμένοι και τεμπέληδες.
 
Οι Αμερικανοί λένε: «Το Ευρώ σκοτώνει τους Έλληνες, αλλά αυτοί είναι δειλοί, δεν τολμούν». Και εμείς απαντάμε: «Όχι, οι Έλληνες δεν είμαστε δειλοί και τολμούμε!». Η Ελλάδα έχει ακόμα μέλλον και η ελπίδα δεν χάθηκε. Υπάρχει ακόμα το μέταλλο του νικητή. Υπάρχει η μικρή και φτωχή Ελλάδα που δεν ήταν απούσα από καμιά μεγάλη μάχη για την ελευθερία. Και έδινε το είναι της, όταν οι άλλοι είχαν ήδη παραδώσει και την ψυχή και το πνεύμα. Η Ελλάδα έχει μέλλον, γιατί στη μακραίωνα ιστορία της κάθε μεγάλη ήττα και καταστροφή, αντί να την  αφανίσει, την ανάσταινε!

ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ λοιπόν τα τετελεσμένα γεγονότα και θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, μόνοι και μετά πολλών, για να ανατρέψουμε την πραξικοπηματική εκχώρηση της πατρώας γης και της ελευθερίας μας. Θα δώσουμε έναν αγώνα ενάντια στην λαίλαπα του αφελληνισμού, του πολιτιστικού και πνευματικού εκφυλισμού και της καταρράκωσης της εθνικής μας αξιοπρέπειας!
Τώρα είναι η κατάλληλη ώρα, όχι μόνο να απαιτήσουμε επιτακτικά την καταδίκη και φυλάκιση των κλεφταράδων των περιουσιών μας, αλλά να  αναγκάσουμε με δυναμικό τρόπο κυβέρνηση, κομματικό κατεστημένο και τον υπόκοσμο με τον οποίο συνεργάζονται να επιστρέψουν τα κλεμμένα. Αυτά τα καρκινώματα εμείς έχουμε την δύναμη να τα ξεριζώσουμε από τα σωθικά του Έθνους μας, τώρα!

Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ υποστήριζε ότι: «Όταν το άδικο γίνεται νόμος, η αντίσταση γίνεται καθήκον». Τούτη η ρήσης πληροί τις προϋποθέσεις της έναρξης του δικού μας αγώνα και υπό την επίκληση του υπερσυνταγματικής δυνάμεως αξιώματος: «Υπέρ πάντων Νόμος είναι η σωτηρία του Έθνους και του Λαού», διεκδικώντας και υπερασπιζόμενοι τα Συνταγματικά μας δικαιώματα, ενστερνιζόμαστε τις διατάξεις του ακροτελεύτιου Άρθρου 120 παράγραφος 4 του Συντάγματος, που οι εξουσιαστές το έχουν καταντήσει κουρελόχαρτο, το οποίο επιτάσσει: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία», η έννοια δε της βίας δεν αφορά μόνον τη σωματική και φυσική βία, αλλά και την ψυχολογική.

Κανείς δεν θα μας διώξει από τον τόπο που μας γέννησε. Κανείς δεν θα βγάλει την Ελλάδα από τις σελίδες της Ιστορίας. Ετούτη η χώρα είναι δική μας. Ετούτο το ιερό χώμα των προγόνων μας, το ποτισμένο με τίμιο μόχθο και ιδρώτα, είναι καταδικό μας και δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει. Θα νικήσουμε και αυτή την φορά γιατί πάντα νικάει το δίκαιο. Μιά μέρα θα νικήσουμε για πάντα! Ενωμένοι, αδερφωμένοι, ψύχραιμοι και δυνατοί σε τούτη την δύσκολη στιγμή που έλαχε σ’ εμάς να σηκώσουμε στους ώμους μας την Ιστορία του Έθνους μας. Κομουνιστές, δεξιοί και αριστεροί πατριώτες, ανεξάρτητοι πολίτες που ανήκουν στις παραγωγικές δυνάμεις του λαού, πρέπει να στρέψουμε τα πυρά μας προς τον ένα και μοναδικό εχθρό που είναι το σύμπλεγμα των πολιτικών με την Νέα Τάξη Πραγμάτων και την Νέα Εποχή.

Η επίθεση ενάντια στην δημοκρατία των κουκουλοφόρων και όλες τις δυνάμεις που την συνθέτουν πρέπει να είναι πόλεμος ολοκληρωτικός και απόλυτος που να αποσκοπεί στην τελειωτική συντριβή και τον όλεθρο του εθνικού και κοινωνικού εχθρού. Είναι χρέος μας να απομονώσουμε και να πολεμήσουμε με πάθος όλους εκείνους τους εγκάθετους που προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τον ελληνικό λαό και να τον ρίξουν στα γρανάζια μιας εμφύλιας λαϊκής σύγκρουσης.

Η ευθύνη για το μέλλον της χώρας μας είναι μόνον στα χέρια μας και χρέος όλων μας είναι ο γενικός ξεσηκωμός. Τα θύματα της σημερινής κατοχής ζητάνε εκδίκηση και όχι δικαίωση, διότι ζητώντας δικαίωση αναγνωρίζεις την επιβολή των κατοχικών δυνάμεων του σήμερα. Δεν τους πρέπει οίκτος κανένας. Οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να επιζήσουμε ως Έθνος. Αυτός ο κόσμος είναι δικός μας, ας τον πάρουμε πίσω. Κανείς δεν είναι ανίκητος αν υπάρχει Σχέδιο και Σκοπός. Και ας το έχουν υπ’ όψιν τους οι σφουγγοκωλάριοι των σκοτεινών Στοών και των Λεσχών του Σιωνισμού ότι: Για τον τίτλο του Εφιάλτη, «ποίαν έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων»; Η εσχάτη προδοσία δεν παραγράφεται!

Αδέρφια Έλληνες, μην υποκύψετε ποτέ, σταθείτε όρθιοι και ορμάτε τους! Ίσια κατά πάνω τους! Ορμάτε μωρέ! Ορμάτε!