Rib and Sea

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ακούω όλες αυτές τις ημέρες να μονοπωλεί τις ειδήσεις των εντύπων και ηλεκτρονικών μέσων εξαπάτησης η απεργία πείνας που κάνει ένας νέος άνθρωπος, ο Ρωμανός, προκειμένου η Πολιτεία να του επιτρέψει να σπουδάσει ενώ εκτίει ποινή φυλάκισης 15 ετών για διάπραξη εγκληματικών ενεργειών. Βλέπω την Αθήνα να πολιορκείται και να καίγεται από τους υποστηρικτές του νεαρού, τους δρόμους να κλείνουν, τους πολίτες να τρέχουν αλλόφρονες, οδηγώντας επάνω σε πεζόδρομους και ανάποδα σε μονόδρομους, προσπαθώντας να πάνε στις δουλειές τους. Βλέπω καταστήματα, για άλλη μια φορά, να καίγονται και να λεηλατούνται. Βλέπω τον πατέρα του νεαρού να συναντάται με τον πρωθυπουργό και να συζητά μαζί του επί μισή ώρα για το αίτημα του παιδιού του και αναρωτιέμαι, απευθυνόμενος στον κ. Σαμαρά.

Θέλω κι' εγώ να σας δω κ. πρωθυπουργέ, για μισή ώρα έστω, προκειμένου να σας εκθέσω τα προβλήματα που με ταλαιπωρούν, αν και υπήρξα ανέκαθεν ένας ελεύθερος, έντιμος και συνειδητοποιημένος πολίτης. Ένας πολίτης που ήταν πάντα νομοταγής, που ουδέποτε έχει διαπράξει κάποια εγκληματική ενέργεια, που δεν έχει εκτίσει ποινή φυλάκισης, που έχει πάρει το πτυχίο του χωρίς να σπάει βιτρίνες και να ρίχνει μολότωφ, που είναι άνεργος από τον Μάρτιο του 2012, που δεν πήρε επίδομα ανεργίας γιατί ήταν ελεύθερος επαγγελματίας και χρωστούσε κάποια ένσημα στο ασφαλιστικό του ταμείο, που δεν έκανε ένοπλη ληστεία σε τράπεζα για να βγάλει το χαρτζηλίκι του, που περιμένει εδώ και 24 μήνες να πάρει μειωμένη σύνταξη, που με δυσκολία μπορεί πια να παρακολουθεί την κατάσταση της υγείας του και να αγοράζει τα φάρμακά του, που το παιδί του είναι άνεργο και ετοιμάζεται να μεταναστεύσει.

Δεν μπορώ όμως να σας δω κ. πρωθυπουργέ, γιατί είστε πολύ απασχολημένος. Και αναρωτιέμαι : Μήπως πρέπει να μπουκάρω, τώρα στα 63 μου, με ένα καλάσνικοφ σε κάποια τράπεζα, να με χώσουν στη στενή και να κάνω απεργία πείνας για να σας συναντήσω και να σας εκθέσω τα προβλήματα που με απασχολούν; Μήπως;

Έχω όμως και άλλη μία απορία κ. Σαμαρά. Θυμάστε εκείνο τον Τούρκο μεγαλέμπορο ναρκωτικών, τον Χουσείνογλου ντε, που συνελήφθη, δικάστηκε και κλείστηκε σε φυλακή της Πάτρας; Θυμάστε τι έγινε όταν του χορηγήθηκε δεκαήμερη άδεια, μετά από έκτιση δύο περίπου ετών ποινής, ενώ θα έπρεπε κανονικά να καταδικαστεί εις θάνατον; Την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια και μη τον είδατε μη τον απαντήσατε! Έμεινε μόνο σε όλους μας η απορία πόσοι και πόσα έφαγαν για να μπορέσει ο Χουσείνογλου να πάρει εκείνη την δεκαήμερη και να εξαφανιστεί...

Γιατί, λοιπόν, κ. πρωθυπουργέ, ενώ στην περίπτωση του Χουσείνογλου εφαρμόστηκε ο νόμος, που επιτρέπει την χορήγηση αδειών στους φυλακισμένους, δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση του Ρωμανού; Προφανώς, για σας αλλά και τους διορισμένους εντολοδόχους θεράποντες της Θέμιδος, ένας νεαρός του αναρχικού χώρου είναι πολύ πιο επικίνδυνος από ένα μεγαλέμπορο ναρκωτικών. Και μη μου πείτε ότι σοβαρολογούσατε όταν είπατε στον πατέρα του Ρωμανού πως κατανοείτε το πρόβλημά του αλλά δεν μπορείτε να παρέμβετε στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, γιατί, εγώ τουλάχιστον, δεν θα σας πιστέψω...