Rib and Sea

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Άκουσα προ ολίγου ότι τα ασιατικά χρηματιστήρια κατρακύλησαν, το ευρώ έπεσε στα γόνατα του Mr. Dollar, ο Ομπάμα τηλεφώνησε στη Φράου Μέρκελ, λέγοντας πως πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες ώστε η Ελλάδα να μείνει εντός της ευρωζώνης, ενώ ο Γιούνκερ ανακάλυψε ξαφνικά πως μπορεί να υπάρξει βελτιωμένη πρόταση προς την Ελλάδα. Οι υπουργοί των Οικονομικών της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Ολλανδίας ζητούν από την Ελλάδα να επιστρέψει στις διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση μιας, ευνοϊκής γι' αυτήν, λύσης. Ο με ειδικές σωματικές και νοητικές ανάγκες υπουργός των Οικονομικών της κραταιάς Γερμανίας έχασε ξαφνικά το ειρωνικό του χαμόγελο και δηλώνει πως η Ελλάδα παραμένει μέλος της ευρωζώνης.

Τι έγινε ρε παιδιά; Τι πάθατε; Εσείς δεν λέγατε μέχρι χθες ότι η Ευρώπη και ο κόσμος γενικότερα δεν φοβάται ένα ενδεχόμενο Grexit; Εσείς δεν λέγατε μέχρι χθες ότι έχετε Plan B ώστε να αντιμετωπίσετε με ανώδυνο τρόπο την πιθανή πτώχευση της Ελλάδας; Ενός μικρού τρωκτικού, με άλλα λόγια, με δεδομένο το θηριώδες δικό σας μέγεθος; Τι έγινε λοιπόν ξαφνικά και βαράτε τα καμπανάκια του κινδύνου; Τόσο πολύ σας τρόμαξε η αναγγελία του δημοψηφίσματος που επέλεξε σαν μέσο εκτόνωσης ο Τσίπρας απευθυνόμενος στον ελληνικό λαό;

Είμαι πεπεισμένος ότι οι τοκογλύφοι, οι εμπνευστές της παγκοσμιοποίησης και οι μεγάλοι τραπεζίτες δεν είχαν προβλέψει το ενδεχόμενο ανυπακοής μιας χώρας, και δη τόσο μικρής και αδύναμης οικονομικά, όπως είναι η Ελλάδα σήμερα. Είχαν εγκαταστήσει εδώ τα δικά τους υπάκουα πολιτικά πιόνια που θα έσκυβαν απλώς και θα υπέγραφαν μνημονιακές συμβάσεις χωρίς καν να διαβάζουν τα κείμενα και ήταν ήσυχοι. Ένοιωθαν ασφαλείς. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο ήταν ακλόνητοι στα σκληρά μέτρα που ετοίμαζαν για τους Έλληνες και απροετοίμαστοι στο άκουσμα του διαγγέλματος του Έλληνα πρωθυπουργού και της απόφασής του να ζητήσει την ετυμηγορία του λαού μέσω ενός δημοψηφίσματος. Και τώρα που το δημοψήφισμα είναι προ των θυρών, άρχισαν να προβληματίζονται, να απολογούνται, να εκλιπαρούν την ελληνική κυβέρνηση να επιστρέψει στις διαπραγματεύσεις έχοντας στο πλευρό τους τα εγχώρια πολιτικά, οικονομικά και μιντιακά παπαγαλάκια τους.

Ο λαός καλείται να ψηφίσει στις 5 Ιουλίου αν θέλει μια άνευ όρων διαπραγμάτευση και, ως εκ τούτου, παραμονή στην ευρωζώνη (λέω εγώ) ή αν δεν δέχεται τους δυσβάστακτους όρους των τοκογλύφων και, συνεπώς, την έξοδο από την ευρωζώνη (λέω πάλι εγώ). Η αλήθεια είναι ότι από την στιγμή της ανακοίνωσης του δημοψηφίσματος και τα σενάρια τρόμου που φρόντισαν να σπείρουν οι οσφυοκάμπτες εγχώριοι πολιτικοί και τα μιντιακά παπαγαλάκια των μεγαλοεργολάβων, οι απλοί άνθρωποι άρχισαν να παίρνουν "τα πάνω τους" νοιώθοντας πως η μπάλλα ήρθε στο γήπεδό τους. Άρχισαν να συζητούν με πολιτικούς όρους σε πηγαδάκια, άρχισαν να νοιώθουν ότι τους δίνεται η δυνατότητα να αποφασίσουν οι ίδιοι για το αύριο.

Είναι βεβαίως αμφίβολο κατά πόσον ο Αλέξης Τσίπρας θα τιμήσει αυτή την εντολή ή αν απώτερος σκοπός του είναι να εξασφαλίσει το συγχωροχάρτι για τις μεγάλες αμαρτίες που θα ακολουθήσουν εξ αιτίας των επιλογών της κυβέρνησής του. Αυτό πάντως που εξοργίζει (όλους μας νομίζω) είναι η προσπάθεια των ευρωπαίων "εταίρων" να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες πολίτες και να επηρεάσουν το φρόνημά τους και την επιλογή τους να ψηφίσουν ελεύθερα. Ο κ. Γιούνκερ μάλιστα, στην προ ολίγων λεπτών συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε προς του δημοσιογράφους, επιχείρησε να επηρεάσει τους Έλληνες ψηφοφόρους τοποθετούμενος, χωρίς να κρατήσει μάλιστα τα προσχήματα, υπέρ του "ΝΑΙ". Τόνισε δε με έμφαση ότι το "ΟΧΙ" θα σημάνει την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και το ευρώ.

Θέλετε την άποψη ενός απλού Έλληνα πολίτη και μοναχικού θαλασσόλυκου της δημοσιογραφίας, κ. Γιούνκερ, ο οποίος δεν έχει ψηφίσει κανένα κόμμα ή απόκομμα από το 1985 και εντεύθεν; Οι προσπάθειές σας μπορεί να επιτύχουν - και πρέπει - το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα! Ίσως να μην γνωρίζετε - γιατί προφανώς δεν διαβάζετε ιστορία - ότι οι Έλληνες αποτελούν Έθνος ανάδελφον, σύμφωνα με την ρήση του άλλοτε προέδρου της Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ότι ο ελληνικός λαός είναι απρόβλεπτος, ατίθασος, με τάσεις διχαστικές και αυτοκτονικές ενίοτε, αλλά και με εξαιρετικές δυνάμεις όταν κάποιοι σαν και του λόγου σας τον βάλουν με την πλάτη στον τοίχο και με το πιστόλι στον κρόταφο. "ΟΧΙ" λοιπόν κ. Γιούνκερ και πάλι "ΟΧΙ". Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που λέει "ΟΧΙ" αυτός ο λαός όταν πρόκειται να μείνει αξιοπρεπής και όρθιος, αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα. Στο κάτω κάτω δεν μας έχετε χαρίσει και τον παράδεισο κ. Γιούνκερ. Ή μήπως δεν είναι έτσι;