Rib and Sea

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πιστεύω ακράδαντα πως ο δημοσιογράφος - ο λειτουργός δηλαδή της ενημέρωσης και του ελέγχου της εξουσίας, που μπορεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να ενημερώνει τον κόσμο αλλά και να διαμορφώνει την κοινή γνώμη - οφείλει να αφουγκράζεται όλες τις απόψεις και να τις αφήνει ελεύθερες στην κρίση των αναγνωστών ή τηλεθεατών του. Ως εκ τούτου, Παπαδημητρίου, Πρετεντέρης, Χασαπόπουλος, Αναγνωστάκης, Χατζής, Μπογδάνος, Λυριτζής και Πορτοσάλτε δεν πρόκειται εγώ να γίνω, επ' ουδενί!

Κτύπησε λοιπόν το τηλέφωνό μου σήμερα το πρωί, εδώ στον Ξηρόκαμπο της Λέρου όπου βρίσκομαι. Στην άλλη άκρη της γραμμής ένας καλός φίλος - το όνομα του οποίου για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω - ο οποίος άρχισε να μου "σέρνει τα εξ αμάξης".

"Καλά ρε Ιωσήφ, το τυρί το είδες, την φάκα δεν την είδες;".

"Τι εννοείς;", τον ρώτησα.

"Καταλαβαίνω από αυτά που γράφεις στα άρθρα σου ότι είσαι υπέρ του "ΟΧΙ".
"Ε, τι να κάνουμε τώρα; Κάπου δεν πρέπει να είμαι κι' εγώ;".
"Ρε συ, μπήκες στο τρυπάκι του Τσίπρα; Ακούω όλες αυτές τις ημέρες τους μισούς να γράφουν υπέρ του "ΝΑΙ" και τους άλλους μισούς υπέρ του "ΟΧΙ". Ρε είστε τρελοί; Τι το θέλαμε το δημοφήμισμα; Δεν το καταλαβαίνεις ότι αυτό είναι το τυρί μιας αόρατης φάκας που έχει στηθεί για να καταστραφεί η χώρα; Είτε υπερισχύσει το "ΝΑΙ" είτε υπερισχύσει το "ΟΧΙ" είμαστε χαμένοι από χέρι! Νομίζεις ότι ο Τσίπρας δεν γνωρίζει πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βγει από την κάλπη το "ΝΑΙ"; Γιατί το κάνει λοιπόν το δημοψήφισμα σπρώχνοντάς μας στο "ΟΧΙ"; Μήπως για να ρίξει την ευθύνη γι' αυτά που πρόκειται να έλθουν σε μας; Μήπως για να μας καταστήσει υπεύθυνους και, συνεπώς, ενόχους, σιωπηλούς και αδρανείς ενώ θα βλέπουμε τη χώρα και το μέλλον μας να υποθηκεύονται και να καταρρέουν; Θα πει λοιπόν ο Τσίπρας : Εγώ σας έλεγα να ψηφίσετε "ΟΧΙ", για να σωθεί η χώρα, κι' εσείς ψηφίσατε "ΝΑΙ". Φάτε τα τώρα!".
"Είναι μια άποψη κι' αυτή", είπα του φίλου. "Θα την θέσω υπ'όψιν αυτών που με διαβάζουν και ας αποφασίσουν αυτοί".
"Αυτό που εύχομαι εγώ", συνέχισε ο φίλος, "είναι να αποφασίσει το Συμβούλιο της Επικρατείας πως το δημοψήφισμα είναι παράνομο, μήπως και έτσι σωθεί ο τόπος".
"Και πιστεύεις ότι αν η ετυμηγορία του Σ.τ.Ε. είναι πως το δημοψήφισμα είναι παράνομο η κυβέρνηση θα του δώσει βάση και θα το ματαιώσει; Είσαι βαθειά νυχτωμένος! Δεν μου είπες όμως, τι προτείνεις εσύ ρε φίλε;" τον ρώτησα.
"Να φύγει από τη μέση ο Τσίπρας, αφού δεν μπορεί να επιτύχει μια συμφωνία της προκοπής, και να αναλάβει μια επαναστατική κυβέρνηση να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά".
"Ποια είναι αυτή η επαναστατική κυβέρνηση που θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά; Και ποιος θα είναι ο ηγέτης;".
"Ο ηγέτης θα βγει από τον λαό".
"Είσαι αφελής αν πιστεύεις ότι θα θελήσει και θα μπορέσει να ηγηθεί της κατάστασης ένας άνθρωπος του λαού που δεν θα έχει διασυνδέσεις και διαπλοκή με το σαθρό παρελθόν, όση αξία και αν έχει. Θα τον φάνε ρε φίλε προτού μπορέσει καν να κουνηθεί! Ακόμη να καταλάβεις πως σ' αυτή τη θεότρελη γωνιά του πλανήτη επιπλέουν μόνο οι φελλοί και οι κουράδες;".

Κάπου εκεί τελείωσε η τηλεφωνική συνομιλία που είχα με τον εξ Αθηνών φίλο, με την υπόσχεση πως θα δημοσιεύσω τις απόψεις του.

Τις τελευταίες πάντως ημέρες γίναμε όλοι προφήτες, ειδήμονες, οικονομολόγοι και πολιτικοί. Καταφέραμε να δούμε καθαρά τι κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες του πολιτικού σκηνικού, από την ανατολική άκρη της Γηραιάς Ηπείρου μέχρι την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, ενώ η ιστορία χρειάζεται τουλάχιστον 50 χρόνια για την καταγραφή των πραγματικών γεγονότων. Και αυτό με την προϋπόθεση ότι οι ένοχοι δεν θα φροντίσουν ή δεν θα προλάβουν να εξαφανίσουν τα στοιχεία...

Διακρίνουμε λοιπόν τις εξελίξεις, κι' ας μη μας λένε τίποτε οι πολιτικοί που αποφασίζουν για τις τύχες μας. Το "plan b" πάει κι'έρχεται. "Έχουμε εναλλακτική λύση", λένε κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς όμως να λένε ποια είναι αυτή. "Θα υπάρξει συμφωνία εντός 48 ωρών μετά το πέρας του δημοψηφίσματος", δηλώνει ο Βαρουφάκης, χωρίς όμως να τεκμηριώνει με στοιχεία αυτή του την πεποίθηση. Κι' εμείς, ολοι εμείς, καλούμαστε να βγάλουμε την ετυμηγορία μας και τα κάστανα από τη φωτιά με τα μάτια και τ' αυτιά μας κλειστά...

Αν υπάρχει Θεός, ας βάλει το χέρι Του να μην φαγωθούμε τουλάχιστον μεταξύ μας...