Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Αυτή την ερώτηση υπέβαλε την 29.02.2016 ο πρωθυπουργός στον κ. Χατζηνικολάου, ο οποίος απήντησε: «όχι βέβαια». Αλλοίμονο.
Ας πάμε ένα χρόνο πίσω. «17-02-2015: Δελτίο Τύπου των Αναπληρωτών Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης κ. Γιάννη Πανούση και κας Αναστασίας Χριστοδουλοπούλου σχετικά με τα Κέντρα Κράτησης ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ».
Ο υπουργός εκδίδει δελτίο τύπου μαζί με κάποια κυρία Χριστοδουλοπούλου, η οποία εμφανίζεται ως υπουργός, ενώ δεν είναι. Ουάου!! Ήταν τότε που άρχισαν να ξηλώνονται τα κλειστά κέντρα «φιλοξενίας», τα και «προαναχωρησιακά» έκτοτε αποκαλούμενα.
Σιγά ρε παιδιά. Μη βαράτε άλλο. Μας ταράξατε στη νομιμότητα!
09.03.2016 – ανταπόκριση από τη Χίο.
«Μετά τις συμφωνίες του πρωθυπουργού μας… τους κρατάνε εδώ για να φαίνονται πιο λίγοι σε Αθήνα-Πειραιά. Για πρώτη φορά είδαν 500ευρα στα χωριά μας φέτος με τους μετανάστες (για να αγοράσουν μπουκαλάκι νερό .50 ευρώ από το περίπτερο. Τους τα χαρίζανε. Τα χωριά μας δεν κέρδισαν τίποτα, μόνο έδωσαν, και φάγαμε και βρώμα από τα σκουπίδια...).
Κάτοικος του χωριού, πάνω από 15 χρόνια, λαθρομετανάστης στο παρελθόν από Συρία, έχοντας κάνει λεφτά από τα μαστίχια, φέτος βοήθησε τα αδέρφια του (!!!!!) που όλο το καλοκαίρι έφθαναν από Συρία. Τους φιλοξενούσε, πήγαινε απέναντι στην Τουρκία και έφερνε τα μπαγκάζια τους, στη Σάμο για μετάφραση (πάντα για τα αδέρφια του!!!) κ.λπ. Εβγαλε 500ευρο να πληρώσει… Τώρα φιλοξενεί πάλι αδέρφια του (λέει ότι έχει πολλά!!! πόσα;;;). Αυτά τα αδέρφια γνωρίζουν πολύ καλά τί γίνεται στην Ειδομένη αλλά θα φύγουν από Χίο κατ” ευθείαν για εκεί. Και μετά θα φταίει η Ελλάδα!
Στον συγκεκριμένο άνθρωπο προσφέρθηκε δουλειά διερμηνέα στο hot spot με € 1200-1300 το μήνα μικτά, αλλά το σκέφτεται γιατί μετά τα έξοδα (βενζίνη κ.λπ.) θα του μένουν καθαρά μόνο 800-900. Τόσα χρόνια ήταν και είναι μαστιχοπαραγωγός (με όλα τα κομφόρ του αγρότη) και επιπλέον δούλευε μαύρα € 60 μεροκάματο.
Στη φωτογραφία (είναι φρέσκια) φαίνονται οι «πρόσφυγες» που φθάνουν τώρα (νέοι άνδρες). Αυτοί οι ίδιοι κάνουν τα πιο πολλά παράπονα. Έχουν απαιτήσεις, αντί να πουν «ευχαριστώ» για ό,τι τους δίνεται στην Ελλάδα. Στην Κεφαλλονιά λένε σε τέτοιες περιπτώσεις «ωρέ μπιλιέτο σου στείλαμε;». H TV δείχνει μόνον τα παιδιά (ναι, είναι φοβερό το θέαμα, σε πονάει).
Όλη η Ελλάδα μαζεύει πράγματα για τους μετανάστες-πρόσφυγες. Εμείς οι λίγοι στο χωριό προσπαθούμε να βρούμε παιδικά ρούχα για μία οικογένεια (μάνα + 2 παιδιά), πρώην σχετικά πλούσια και καρκινοπαθή, στην Αθήνα που πολεμάει να τα βγάλει πέρα με € 500 (300 ενοίκιο), χωρίς κρατική βοήθεια (είναι περήφανη – «Μαμά, τα άλλα παιδάκια στο σχολείο (νηπιαγωγείο) έχουν μπισκότα.»). Δηλαδή μία περίπτωση Ελλήνων από τις χιλιάδες… Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στοίβες ρούχα για τους πρόσφυγες… Είναι πιο in να δίνεις για τους πρόσφυγες, για τους άλλους...
Πώς να μη θυμώνω;»