Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Αιφνιδιαστικά εισάγει η Κυβέρνηση στην ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο-τέρας του Καρούμπαλου προς ψήφιση την Κυριακή 08.05.2016. Αυτοί οι βολευτές δεν έχουν ούτε γιορτές ούτε σχόλες. Στις επάλξεις νυχθημερόν για να εξοπλίσουν τον Ευκλείδη ως αστακό, να μετάσχει στο Eurogroup της 09.05.2016. Σε έναν νομικά ανύπαρκτο θεσμό, ο οποίος παίρνει αποφάσεις για τη ζωή του ευρώ και των λαών της ευρωζώνης. Σ’ αυτόν τον άτυπο θεσμό θα ληφθούν τη Δευτέρα οι τελειωτικές αποφάσεις για το μέλλον μας.

Σύσσωμες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, με μια φωνή, σαν μια γροθιά κήρυξαν απεργία για δύο ημέρες. Δεν θα λειτουργεί τίποτα.  Πόσες φορές δεν το έχουμε δει αυτό το έργο; Απεργίες και κόντρα απεργίες, απλώς για να διατρανώσουν  οι εργαζόμενοι, όσοι έχουν απομείνει, την αντίθεσή τους στη διάλυση των πάντων. Μέχρι να γίνει η επόμενη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δοθέντος ότι όλα αυτά γίνονται επί έξη χρόνια για να μην κουρευτούν de jure οι καταθέσεις, οι οποίες έχουν de facto κουρευτεί με αναλήψεις για πληρωμή ΕΕΤΗΔΕ, ΦΑΠ, ΕΝΦΙΑ, αλληλεγγύη, 100% προκαταβολή φόρου εισοδήματος κ.λπ.

Θα παρακολουθήσω και εγώ τις αγορεύσεις των βολευτών που αντί να μιλάνε για το νομοσχέδιο θα μας θυμίζουν πόσα θαλασσοδάνεια έχουν πάρει  τα κώματα και τα ΜΜΕ και ότι για όλα φταίει ο Παπασταύρου. Από βίτσιο.

Και μετά; Μετά τα προβατάκια πίσω στο παχνί, για να συζητούμε τί έγινε στο Eurogroup, πόσες κωλοτούμπες έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, αν θα πρέπει να πάμε σε εκλογές κ.λπ. Déjà vu που λένε και οι μορφωμένοι.

Είπαμε ότι η μόνη αποτελεσματική μέθοδος για την αναχαίτιση των ορδών των στατεσσεράκηδων είναι γενική απεργία διαρκείας. Να μην κουνιέται ούτε πούστης. Στους δρόμους να κυκλοφορούν μόνον υπουργικά και περιπολικά. Είναι, όμως, τόσο πολλά τα λεφτά Άρη που τέτοια πράγματα δεν γίνονται.
*τα όπλα-των όπλων, αι οπλαί-των οπλών.

Συμπληρώνει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Το έργο αυτό το έχουμε δει πολλάκις. Συγκεκριμένοι συνδικαλησταράδες, συγκεκριμένοι ΠΑΜίτες, συγκεκριμένοι πανηγυρτζήδες, ομού μετά εποχούμενων αγροτών, ναυτεργατών και γραββατωμένων ή μη δικηγόρων, θα ξεχυθούν για ένα τριήμερο στους δρόμους και στις πλατείες, θα παρελάσουν, θα φωνάξουν, θα απειλήσουν με αγχόνες και, στη συνέχεια, αφού ψηφιστεί το αισχρό κατοχικό νομοσχέδιο Καρούμπαλου, θα επιστρέψουν άπραγοι στα γραφεία τους, στα πλοία και στα χωράφια τους, ικανοποιημένοι που απήργησαν και έκαναν το καθήκον τους απέναντι στις τάξεις τους, στο έθνος και στον λαό.

Άκουσε, φίλε Σωτήρη, για να μην πελαγοδρομούμε. Ακόμη και αν κατέβουν άπαντες σε γενική απεργία διαρκείας, η οποία όμως είναι όνειρο θερινής νυκτός όταν απευθύνεσαι σε έναν λαό εαυτούληδων και δημοσίων υπαλλήλων-ψηφοφόρων, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει γιατί, απλούστατα, οι απέναντι έχουν πολύ λίπος που θα αντέξει μέχρι εμείς να τινάξουμε τα πέταλα. Και αφού δεν τολμά κανείς να το καταθέσει εγγράφως, αλλά όλοι το συζητάμε στα μουλωχτά, θα το γράψω εγώ. Τσεκούρι και αίμα! Μόνο έτσι θα τρομάξουν. Όχι το δικό μας αίμα, όμως, το δικό τους, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό.

Αν έχει βεβαίως την φαεινή ιδέα κάποιος από τους δικαστικούς-μαριονέτες να με κλείσει στη στενή, με την κατηγορία της προτροπής σε ένοπλη λαϊκή εξέγερση, εδώ είμαι. Ας έχει όμως, καλού κακού, κατά νου και το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος, έτσι;

"H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία".