Rib and Sea

Σεφ, άνευ χαρτοφυλακίου, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Στις περιπλανήσεις με το αυτοκινούμενο σπίτι μας, η καπετάνισσα (κυρίως) μαγειρεύει. Και δεν μαγειρεύει μόνο επειδή μας "έσφιξαν τα λουριά" οι προδότες που μας κυβερνούν, αλλά, κυρίως, επειδή της αρέσει. Τρώμε λοιπόν πάντα on board, και τρώμε καλά και οικονομικά. Δεν έχει λόγο άλλωστε να αγοράσει κανείς ένα τέτοιο όχημα αν δεν πρόκειται να εκμεταλλευτεί όλες τις δυνατότητες που του παρέχει. Χώρια που έτσι κάνει πιο γρήγορα απόσβεση του κόστους αγοράς του. Είναι σαν να κοιμάσαι στο σπίτι σου και τρως στο εστιατόριο! Γίνεται; Δεν γίνεται! Εξ άλλου, αυτή τη ζωή κάνουμε εδώ και 40 χρόνια. Παλαιότερα, μάλιστα, το τρίκιλο camping gaz έδινε και έπαιρνε στην igloo σκηνή και, αργότερα, στις επαγγελματικές κλούβες που χρησιμοποιούσαμε όταν αποδρούσαμε από το κλεινόν και βρωμερόν άστυ. Δεν μας άρεσε να αφήνουμε την ομορφιά της Φύσης και την απόλαυση της μοναξιάς για το χατήρι μιας ταβέρνας, όπου το φαγητό ήταν αμφίβολης ποιότητας και νοστιμιάς, η εξυπηρέτηση βασανιστήριο και οι τιμές... καραβίσιες.

Μαγειρεύει καλά λοιπόν η καπετάνισσα (ο τίτλος τής έμεινε από την εποχή που είχαμε την πολυτέλεια, και τα χρήματα, να ταξιδεύουμε με φουσκωτά σκάφη) και τρώμε ακόμη καλύτερα. Αποφάσισα λοιπόν να σας κάνω κοινωνούς αυτού του "τσελεμεντέ", σιγά σιγά όμως για να μη βαρυστομαχιάσετε!

Θα αρχίσω λοιπόν από την σαλάτα. Το υπέροχο αυτό πιάτο που συμπληρώνει πάντα τα τραπέζια μας. Ένα πιάτο που αλλάζει μορφή, γεύση και χρώμα, ανάλογα με την εποχή. Γιατί, όπως λέει και ο σοφός λαός, κάθε πράγμα στον καιρό του κι' ο κολιός τον Αύγουστο. Δεν γίνεται, ας πούμε, να τρως αγγουράκια και ντομάτες τα Χριστούγεννα, λάχανο και κουνουπίδι το καλοκαίρι! Εκτός από το ότι τα εκτός εποχής ζαρζαβατικά είναι πανάκριβα και άγευστα, δεν το επιτρέπουν και οι... τροϊκανοί!

Ας ξεκινήσω λοιπόν από την χειμωνιάτικη "σαλάτα της τρόϊκας". Γιατί την βάπτισα έτσι; Γιατί, απλούστατα, είναι μια σαλάτα που δεν κοστίζει πολύ, τα έχει όλα και αφήνει μια υπέροχη γεύση στον ουρανίσκο! Είναι η σαλάτα που, εδώ και αρκετό καιρό, κυριαρχεί στα χειμωνιάτικα τραπέζια μας και θα μπορούσε, κάλλιστα, να αποτελέσει ακόμη και το κύριο πιάτο ενός σαλατοφάγου! Και, μεταξύ μας, είναι η σαλάτα που μ' αρέσει να ετοιμάζω ο ίδιος. Ποια είναι λοιπόν τα συστατικά της "τροϊκανής σαλάτας"; Σημειώστε :

Ωμό κουνουπίδι.
Σέλινο.
Καρότα.
Κρεμμύδι ξερό.
Καλαμπόκι βρασμένο (ή κονσέρβας).
Σταφίδες ξανθές.
Κουκουνάρι, ρόδι και καρυδόψιχα (προαιρετικά για τους έχοντες και κατέχοντες).
Ελαιόλαδο.
Ξύδι.
Λεμόνι.
Μουστάρδα.
Μέλι και, φυσικά, αλάτι. Προσοχή όμως, όχι με την χούφτα! Αφ' ενός μεν γιατί ανεβάζει την πίεση και, αφ' ετέρου, γιατί η υπερβολή ποτέ δεν κάνει καλό. Χώρια που καταστρέφει και την γεύση των υπολοίπων συστατικών.

Μη σας τρομάζει πάντως η ποικιλλία όλων αυτών των υλικών! Για σαλάτα άλλωστε πρόκειται! Και τώρα πάμε να παντρέψουμε όλα αυτά τα ετερόκλητα μεταξύ τους (εκ πρώτης όψεως) υλικά:

Διαλέγετε, κατ' αρχάς, μια σαλατιέρα. Καλό είναι αυτή να είναι ευρύχωρη, ώστε να μπορέσετε άνετα να ανακατέψετε τα υλικά χωρίς να μετατραπεί ο μικρός χώρος της κουζίνας του camper σε πεδίο μάχης μεταξύ κουκουλοφόρων και αστυνομικών! Ας υποθέσουμε, για τις ανάγκες αυτού του άρθρου, ότι οι συνδαιτημόνες είναι τέσσερις. Δύσκολο το βρίσκω, άλλωστε, να φάτε περισσότεροι στο αυτοκινούμενο, αν και τίποτε δεν αποκλείεται.

Κόβετε λοιπόν πρώτα σε μικρά κομμάτια το κουνουπίδι, προσέχοντας να μην συμπεριλάβετε και τα κοτσάνια. Στη συνέχεια ψιλοκόβετε δύο καρότα, ένα ξερό κρεμμύδι και ένα μικρό ματσάκι σέλινο. Προσθέτετε το καλαμπόκι, αφού το ξεπλύνετε καλά ώστε να απαλλαγεί από τα συντηρητικά του (αν είναι κονσέρβας), τις σταφίδες - όσες τραβάει η όρεξή σας και αφού τις μουλιάσετε λίγο στο νερό ώστε να μαλακώσουν - και λίγο (ή καθόλου) αλάτι. Αν, όπως είπαμε, ανήκετε στους έχοντες και κατέχοντες και θέλετε να πικάρετε τους... τροϊκανούς, προσθέστε λίγο κουκουνάρι, ένα ρόδι και λίγη ψιλοκομμένη καρυδόψιχα.

Και ήρθε η ώρα του λεγόμενου dressing, που αποτελεί και το... κερασάκι στην τούρτα. Σε ένα μπολάκι βάζετε το ελαιόλαδο (τρία τέταρτα ενός νεροπότηρου) και προσθέτετε λίγο ξύδι, τον χυμό ενός λεμονιού, μια κουταλιά της σούπας μουστάρδα και δύο κουταλιές μέλι. Τα ανακατεύετε καλά, μέχρις ότου γίνουν ένα ομοιόμοφο μίγμα, και περιχύνετε μ' αυτό τα υπόλοιπα υλικά, τα οποία στη συνέχεια επίσης ανακατεύετε καλά ώστε το dressing να πάει παντού. Δοκιμάστε την τροϊκανή σαλάτα και θα με θυμηθείτε.

Καλή σας όρεξη!

Υ.Γ. Ξέρω, ξέρω, θα πείτε κάποιοι ότι ο κόσμος δεν έχει πια να φάει κι' εσύ μας μιλάς για τροϊκανές σαλάτες. Για να ξεχνιόμαστε το κάνω αγαπητοί αναγνώστες μου. Ασε που εμείς δεν βάζουμε κουκουνάρι, ρόδι και καρυδόψιχα γιατί δεν φθάνουν τα χρήματα...