Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Ο Στέφανος Αττάρτ είναι γνωστός στον κόσμο της τετρακίνησης και των αγώνων, κυρίως λόγω της διάκρισής του σ' αυτούς, αλλά και της δημιουργίας ενός off road πάρκου στην Κερατέα, όπου μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να μάθουν πώς οδηγείται σωστά και με ασφάλεια ένα αυτοκίνητο που διαθέτει κίνηση και στους 4 τροχούς.
Σήμερα, εκτός της off road βόλτας που έκανα μαζί του, είχα την ευκαιρία να ακούσω απ' τα χείλη του άγνωστες πτυχές της ζωής του. Για την παιδική του ηλικία, όταν προτιμούσε να μείνει νηστικός αν δεν έβαζαν οι γονείς του απέναντί του μια μηχανή. Για τη συμμετοχή του στα θερμοκήπια λουλουδιών που
διατηρούσε η οικογένειά του, αρχικά στα Πατήσια και αργότερα στην Παιανία. Για τη μεγάλη του αγάπη για τα αυτοκίνητα, και ιδίως την τετρακίνηση, και την απόφασή του τελικώς να δημιουργήσει ένα πάρκο για 4Χ4 αυτοκίνητα στην Κερατέα, αντί, όπως λέει, να χτίσει μια πολυκατοικία με τα χρήματα που πήρε από την πώληση των θερμοκηπίων.
https://attartoffroadpark.gr/
3 χλμ Λεωφ. Κερατέας - Λαυρίου Ντάρδεζα - Κερατέα Αττικής
Τηλ.: 697 883 63 90
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μια καλοκουρδισμένη μηχανή, ένα μελίσσι σε πλήρη δράση! Αυτή την εντύπωση σχημάτισα όταν μπήκα στα άδυτα του εργαστηρίου όπου φτιάχνονται τα donuts "Nanou", στον Γέρακα της Αττικής.
Πενήντα σχεδόν άνθρωποι εργάζονται ασταμάτητα και μεθοδικά, όχι μόνο στον δικό τους τομέα, αλλά όπου τους καλεί η γραμμή παραγωγής για να μη μείνει χωρίς λειτουργία έστω και μια συσκευή!
Και ο μαέστρος αυτής της εξαιρετικής ορχήστρας ο Φατμίρ Αχμέτ, ο άνθρωπος στον οποίον ο Γιάννης Νανούρης έχει αναθέσει εδώ και χρόνια τη διεύθυνση παραγωγής του εργαστηρίου, αλλά και του... πεντάστερου τυροκομείου, όπου ο Φατμίρ αρμέγει πέντε κατσίκες και τυροκομεί καθημερινώς γλυκιά και ξινή μυζήθρα για να πλαισιώσει τα υπόλοιπα εδέσματα με τα οποία γευματίζει κάθε μεσημέρι με τους φίλους και συνεργάτες του ο Γιάννης Νανούρης! 10 μόλις λεπτά απ' το κέντρο της Αθήνας και ελάχιστα μέτρα απ' το εργαστήριο της "Nanou"!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική επιμέλεια : Μιχάλης Παούρης.
Όταν τον άκουσα για πρώτη φορά να παίζει μπουζούκι στο YouTube, με αυτή τη μαεστρία, την εξωπραγματική άνεση και την υπερηχητική ταχύτητα των χεριών του, μου καρφώθηκε στο μυαλό η ιδέα να του πάρω μια συνέντευξη. Συγχρόνως διερωτήθηκα : Θα δεχθεί αυτός ο κολοσσός της μουσικής, με τις δεκάδες διεθνείς διακρίσεις, να μιλήσει σε έναν άσημο δημοσιογράφο ο οποίος είναι μάλιστα εκτός τηλεόρασης;
Και όμως, ο Μιχάλης Παούρης, αυτός ο ταλαντούχος και συγχρόνως ταπεινός μουσικός, με την καρδιά ενός μικρού παιδιού, απεδέχθη αμέσως το αίτημά μου και με ευχαρίστησε μάλιστα για το ενδιαφέρον μου!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πραγματικό περιβόλι ο Παντελής Τρικενές, ο ιδιοκτήτης του ομώνυμου ποτοποιείου στο Μεσολόγγι. Λαλίστατος, ευδιάθετος, καλαμπουρτζής, γνώστης του αντικειμένου της εργασίας του και της ιστορίας του τόπου του κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μας καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στο ποτοποιείο του.
Ήταν η πρώτη φορά που, ενώ πήγα για να μιλήσω με έναν ποτοποιό, βρέθηκα τελικώς να ακούω περισσότερο την ιστορία του τόπου του παρά την ιστορία του ποτοποιείου του και τις λεπτομέρειες της απόσταξης! Και για να είμαι ειλικρινής καθόλου δεν με χάλασε αυτό!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έχουμε συνηθίσει μέχρι τώρα να βλέπουμε τα γηροκομεία σαν τόπους "αποθήκευσης" ηλικιωμένων ανθρώπων, όπου συχνά οι συνθήκες διαβίωσης και περίθαλψής τους είναι από άσχημες έως απάνθρωπες. Δεν σας κρύβω πως την ίδια εντύπωση είχα κι' εγώ. Μέχρι χθες τουλάχιστον που επισκέφτηκα το Σελίβειο Γηροκομείο Μεσολογγίου και μίλησα με την εκπληκτική διευθύντριά του κυρία Ρούλα Κουτσαγγέλη.
Δεν ήταν ανάμεσα στα θέματά μου η προβολή ενός γηροκομείου. Ίσως γιατί τρόμαζα στην ιδέα αυτών που ενδεχομένως θα αντίκρυζα. Η επίμονη προτροπή όμως της Αντωνίας Μαρούλη να πάρω συνέντευξη από τη διευθύντρια του Σελίβειου ήταν αυτή που με έκανε να της τηλεφωνήσω και να κλείσουμε ένα ραντεβού στο γραφείο της. Αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς πως η κυρία Κουτσαγγέλη δεν είναι λάτρης των δημοσίων σχέσεων και της προβολής, τότε μπορεί να καταλάβει πόσο τιμητικό ήταν για μένα που δέχτηκε να μου μιλήσει.