Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Με την μελισσοκομία έχω ασχοληθεί ελάχιστα στο παρελθόν. Μία φορά ήμουν παρών στον τρύγο της κυψέλης με τον Νίκο Παλαιοκώστα http://www.ribandsea.com/face/1291-mathimata-melissokomias-stin-eyvoia-apo-ton-n-palaiokosta και άλλη μία στο ξεμέλιασμα και την παραγωγή βασιλικού πολτού στην οργανωμένη μονάδα του Δημήτρη Γκλαβά λίγα χιλιόμετρα έξω από την Πάτρα http://www.ribandsea.com/face/1311-ksemeliasma-paragogi-vasilikoy-poltoy-syskevasia-me-ton-dim-glava

Έκτοτε δεν ευτύχησα να έχω άλλη εμπειρία, αν και το θέμα της μελισσοκομίας έχει προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον μου. Όταν μου δόθηκε λοιπόν η ευκαιρία να κάνω μια συζήτηση με δύο μελισσοκόμους, εραστές θα έλεγα της μελισσοκομίας, τον Μιχάλη Γιάνναρο και τον Ανδρέα Καλή, κατά την διάρκεια της πρόσφατης παραμονής μου στην Αστυπάλαια, δεν την άφησα να πάει χαμένη.

Πρόεδρος του Αστυπαλίτικου Μελισσοκομικού Συνεταιρισμού ο Μιχάλης, με πέντε μόλις χρόνια προϋπηρεσία στην μελισσοκομία, μελισσοκόμος με απέραντη αγάπη, πολλές γνώσεις για τις μέλισσες και δεκαπενταετή προϋπηρεσία ο Ανδρέας Καλής.

Σεμινάριο ταχύρρυθμης εκπαίδευσης για τον θαυμαστό κόσμο της μέλισσας ήταν για μένα εκείνη η συζήτησή μας στο Λιβάδι της Αστυπάλαιας. Είχα την εντύπωση πως οι δύο φίλοι μελισσοκόμοι μου εξιστορούσαν τον έρωτά τους για τις μέλισσες που έχουν αλλάξει τη ζωή και έχουν βελτιώσει τον χαρακτήρα τους! "Σε ηρεμεί και σε κάνει καλύτερο άνθρωπο η ενασχόληση με τις μέλισσες", λέει ο Μιχάλης. "Ο άνθρωπος είναι παράσιτο μπροστά τους", συμπληρώνει ο Ανδρέας.

Με δύο κυψέλες, που του χάρισε ένας φίλος του, ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια ο Μιχάλης και σήμερα έχει περίπου 70! Οι περιγραφές του Ανδρέα για τον παρεξηγημένο κηφήνα, την ευθιξία της άρρωστης εργάτριας που αυτοκτόνησε για να μην κολλήσει την αρρώστια όλο το μελίσσι και το... gps που διαθέτουν στον εντοπισμό του νέκταρ, με άφησαν άναυδο. Αν οι πληροφορίες δεν ήταν επιστημονικά και εμπειρικά τεκμηριωμένες, θα έλεγα πως άκουγα ένα όμορφο παραμύθι.