Rib and Sea

Επανέρχομαι όμως στην οικειοθελή, όπως προανέφερα, παραίτησή μου από το δ.σ., γιατί πάνω σ' εκείνη την επιλογή μου παίχτηκαν πολλά "παιγνίδια" και "ασέλγησαν" αρκετοί. Αμέσως μετά την παραίτησή μου, την οποία υπέβαλα για προσωπικούς λόγους κατά την διάρκεια της συνεδρίασης του δ.σ. στις 10 Ιανουαρίου 1990, ο Διονύσης Δραγώτης πρότεινε την ανακήρυξή μου ως επιτίμου μέλους του Ο.Φ.Σ.Ε., αλλά η συζήτηση ανεβλήθη για την επόμενη συνεδρίαση (φωτο 5 και 6).

Πράγματι, στην συνεδρίαση της 17/1/90, ο Στρατάκης επανέφερε την πρόταση του Δραγώτη για την ανακήρυξή μου ως επιτίμου μέλους του συλλόγου, και το θέμα τέθηκε σε ψηφοφορία. Αρχικώς, οι Γιάννης Λεβαντής, Δημήτρης Καραγεωργίου, Ζήσης Στρατάκης και Ερρίκος Μηλιώρης ψήφισαν θετικά. Ο Γεωργόπουλος είπε ότι δεν τον ενθουσιάζει η ιδέα και ότι θέλει να το σκεφτεί, ενώ ο μόνος ο οποίος ψήφισε αρνητικά ήταν ο Δημήτρης Τσόλιας. Ο Στρατάκης μετέφερε την απόφαση του απόντος Κυριάκου Κώνστα να ψηφίσει κι' αυτός υπέρ. Ήταν σαφές ότι η πρόταση είχε ήδη υπερψηφιστεί με πέντε θετικές ψήφους έναντι μιας λευκής και μιας μόνον αρνητικής.

Ο Τάσος Καραγεώργης όμως, ο οποίος είχε αναλάβει χρέη προέδρου μετά την δική μου παραίτηση, βλέποντας ότι κινδυνεύει να υπερψηφιστεί η πρόταση του Στρατάκη και στην προσπάθειά του να κερδίσει χρόνο, αντέδρασε έντονα, καταφέρθηκε εναντίον μου και ζήτησε την επανάληψη της συζήτησης στην επόμενη συνεδρίαση ενώ, συγχρόνως, κατά την συνήθη τακτική του αρνήθηκε να υπογράψει τα πρακτικά. (φωτο 7).

Το θέμα επανήλθε στην συνεδρίαση της 24/1/90 με όλα τα μέλη του δ.σ. παρόντα, και το κλίμα αντεστράφη εντελώς! Ο Καραγεώργης, που πήρε πρώτος τον λόγο, θέλοντας προφανώς να περάσει την δική του γραμμή, είπε ότι αντελήφθη ότι τα μέλη χάρηκαν και ησύχασαν που έφυγε ο Ιωσήφ (!!!;;;) Περιέργως, με ανυπόστατους και αστείους ισχυρισμούς, όλοι οι υπόλοιποι, οι οποίοι την προηγούμενη Τετάρτη συνηγορούσαν με την πρόταση του Στρατάκη, ψήφισαν κι' αυτοί στη συνέχεια εναντίον! Ήταν προφανές ότι είχε μεσολαβήσει ειδικός... Τσελεμεντές! Τελευταίος έμεινε ο Στρατάκης ο οποίος είπε : "Όσα γνωρίζω για τον Ιωσήφ προέρχονται από τα παραπάνω μέλη, κυρίως, και μέχρι την παραίτησή του ποτέ δεν ανέφεραν κανένα αρνητικό στοιχείο, αντίθετα επέμεναν να μην παραιτηθεί, και παλαιότερα, αλλά μέχρι και τώρα. Αυτή τη στιγμή παρουσιάζεται μια τελείως διαφορετική εικόνα του Ιωσήφ. Γι' αυτό είμαι αναγκασμένος να αποσύρω την πρότασή μου" (φωτο 8 και 9). Ο Καραγεώργης αρνήθηκε πάντως να υπογράψει και εκείνα τα πρακτικά...

Εγώ δεν θα σχολιάσω τίποτε. Κάνω άλλωστε απλή εξιστόρηση των γεγονότων και, όσοι διαβάζουν, βλέποντας και τα έγγραφα που παραθέτω, ας βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα. Σκέφτηκα μόνο τότε ότι δεν ήταν δυνατόν μέσα σε επτά ημέρες να έκανα κάτι τόσο τρομακτικό ώστε να διαγραφεί οτιδήποτε καλό είχα κάνει δύο χρόνια για τον Ο.Φ.Σ.Ε. και να αλλάξει η θετική γνώμη αυτών, που με ικέτευαν σχεδόν να τους βάλω στο νέο δ.σ. πριν από δύο μόλις μήνες! Πολύ περισσότερο του Ερρίκου Μηλιώρη με τον οποίον, όπως είπα, είχα άριστη συνεργασία επί δύο ολόκληρα χρόνια! Το θέμα αυτό θα ξεκαθαρίσει πάντως, όπως θα δείτε στη συνέχεια, οπότε και τα πιο σκοτεινά σημεία αυτής της ιστορίας θα φωτιστούν...

Εν τω μεταξύ, και ενώ αγνοούσα όλο αυτό το θλιβερό παρασκήνιο, συνέχιζα να δίνω το παρόν μου στον σύλλογο, σαν απλό μέλος, και να βοηθώ με όποιο τρόπο μπορούσα τις προσπάθειες του δ.σ. για την επιτυχία των εκδηλώσεων. Ο ίδιος ο Καραγεώργης μάλιστα, είχε δώσει εντολή στα μέλη του δ.σ. να μην συνεχιστεί ο θόρυβος για την παραίτησή μου (συνεδρίαση της 10/1/90). Και αναρωτιέται ευλόγως κανείς. Γιατί να μην συνεχιστεί ο θόρυβος, αφού αυτό θα τους διευκόλυνε και θα τους δικαίωνε, με δεδομένη την "αντιπάθεια" που έτρεφαν για το πρόσωπό μου τα απλά μέλη του Ο.Φ.Σ.Ε.; Το κλίμα πάντως ήταν βαρύ και η συμπεριφορά των μελών του δ.σ., όποτε επισκεπτόμουν τον χώρο του εντευκτηρίου στην Καλλιθέα, ήταν από παγερή έως προκλητικά αγενής...

Στο πλαίσιο λοιπόν εκείνων των προσπαθειών μου βοήθησα στην διοργάνωση του ετήσιου χορού, την διάθεση των προσκλήσεων, την εξασφάλιση δώρων για την λαχειοφόρο αγορά, και κατέβαλα προσπάθειες, μέσω της γνωριμίας που είχα με τον τότε δήμαρχο Γλυφάδας, για την παραχώρηση στεγασμένου χώρου προκειμένου να δημιουργηθεί ένα εντευκτήριο για τον Ο.Φ.Σ.Ε. Είχα μάλιστα ενημερώσει με επιστολή μου και το δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε. για την εξέλιξη των προσπαθειών μου. Μεθοδευόταν όμως εκ μέρους του Καραγεώργη, όπως απεδείχθη αργότερα, η τοποθέτηση τροχοβίλλας στην παραλία των Τζιτζιφιών. Και αυτό το θέμα δεν θα το συζητούσα καθόλου, ούτε θα με ενοχλούσε, αν δεν είχαν μεσολαβήσει τα παρακάτω γεγονότα και αν σήμερα ο Ο.Φ.Σ.Ε. δεν είχε μείνει χωρίς δικό του εντευκτήριο στην παραλία... (Ο Δήμος Καλλιθέας παραχώρησε τελικώς στον σύλλογο ένα χώρο στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις της μαρίνας του Φαληρικού Δέλτα, περί τα τέλη του 2010).

Τον Σεπτέμβριο του 1988 (πρακτικό συνεδρίασης δ.σ. της 31/8/88) συνοδευόμενος από τον Γιώργο Χονδρόπουλο, επέδωσα μια επιστολή στον δήμαρχο Καλλιθέας με αίτημα την παραχώρηση χώρου στην παραλία Τζιτζιφιών, προκειμένου να εγκαταστήσουμε εκεί το εντευκτήριο του Ο.Φ.Σ.Ε. Το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τον Σεπτέμβριο του '88 μέχρι τον Ιανουάριο του '90, που παραιτήθηκα από το δ.σ., δεν υπήρξε καμμία απάντηση απ' τον Δήμο Καλλιθέας. Γι' αυτό και οι προσπάθειές μου στράφηκαν προς την Γλυφάδα, τον δήμαρχο της οποίας άλλωστε γνώριζα προσωπικώς. Τι είχε όμως μεσολαβήσει και γιατί ο δήμαρχος Καλλιθέας δεν είχε απαντήσει στην επιστολή μου; Να γιατί.

Όταν οι Χονδρόπουλος και Ραδαίος έφυγαν απ' τον Ο.Φ.Σ.Ε. για να ιδρύσουν τον "Ιάσονα", έκαναν χρήση εκείνης της επιστολής μου και κατάφεραν να αποσπάσουν την έγκριση του Δήμου Καλλιθέας για την τοποθέτηση ενός container, δίκην εντευκτηρίου, στον ίδιο περίπου χώρο όπου, μέχρι να αρχίσουν οι εργασίες για την ανέγερση των Ολυμπιακών Ακινήτων, βρισκόταν η τροχοβίλλα του Ο.Φ.Σ.Ε.! Παραπλάνησαν προφανώς τον δήμαρχο ο οποίος, μη γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα, πίστεψε πως επρόκειτο για τον ίδιο σύλλογο!

Την ίδια εκείνη εποχή (είχα παραιτηθεί απ' το δ.σ. αλλά παρέμενα στον Ο.Φ.Σ.Ε. σαν απλό μέλος) ήρθε και με βρήκε ο Καραγεώργης ο οποίος προσπάθησε να διερευνήσει πώς οι του "Ιάσονα" κατόρθωσαν να στήσουν εντευκτήριο στις Τζιτζιφιές, ενώ ο Ο.Φ.Σ.Ε., ως παλαιότερο και μεγαλύτερο σωματείο δεν είχε τύχει ίσης τουλάχιστον μεταχείρισης.Του είπα λοιπόν τότε τα περί επιστολής μου, σχολιάζοντας συγχρόνως πως υποψιαζόμουν ότι οι Χονδρόπουλος και Ραδαίος, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός της δικής μου αποχώρησης απ' το δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε., παρουσίασαν εκείνη την επιστολή μου ως δική τους πρωτοβουλία, ξεγελώντας τον Δήμο Καλλιθέας και επιτυγχάνοντας προσωρινώς τον στόχο τους!

Ο Καραγεώργης, επωφελούμενος της κατάστασης και αξιοποιώντας τις πληροφορίες μου, απευθύνθηκε στον Δήμο Καλλιθέας και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Έτσι, το container του "Ιάσονα" απομακρύνθηκε και στον ίδιο χώρο τοποθετήθηκε το λυόμενο του Ο.Φ.Σ.Ε.! Εκείνη η "πρωτοβουλία" του Καραγεώργη ήταν και η βασική αιτία που αργότερα ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος του Ο.Φ.Σ.Ε., έστω και αν εκείνη η επιλογή του απεδείχθη στη συνέχεια ατυχής, αφού το λυόμενο απομακρύνθηκε, λόγω της κατασκευής των Ολυμπιακών έργων, και ο σύλλογος  στερείται μέχρι σήμερα δικού του εντευκτηρίου... (Το απέκτησε τελικώς το 2010, όπως έγραψα και πιο πάνω).

Στο μεσοδιάστημα, μέχρι να ολοκληρωθούν οι συνομιλίες του Καραγεώργη με τον δήμαρχο Καλλιθέας και να εξασφαλιστεί η παραχώρηση χώρου για την εγκατάσταση του εντευκτηρίου στις Τζιτζιφιές, εγώ συνέχιζα τις επαφές μου με τον δήμαρχο Γλυφάδας και ενημέρωνα σχετικώς το δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε. (άλλος ένας λόγος για τον οποίον τα πρακτικά έπρεπε να... "κλαπούν"). Στην συνεδρίαση του δ.σ. της 4/2/90, ο Καραγεώργης ανακοινώνει ότι το θέμα του εντευκτηρίου με τον Δήμο Καλλιθέας προχωρεί και αποφασίζεται να διερευνηθούν οι προθέσεις του "Ιάσονα". Στην συνεδρίαση του δ.σ. της 21/2/90 αναφέρεται ότι η παραχώρηση χώρου στις Τζιτζιφιές είναι σχεδόν οριστική και αποφασίζεται να αγοραστεί τροχοβίλλα. Στη συνέχεια διαβάστηκε δική μου επιστολή για το ανάλογο θέμα της Γλυφάδας, για το οποίο είχα τότε ήδη εξασφαλίσει την έγκριση του δημάρχου για την εγκατάσταση των γραφείων του Ο.Φ.Σ.Ε. στο κτιριακό συγκρότημα που βρισκόταν δίπλα στο δημαρχιακό μέγαρο και μπροστά ακριβώς από την γλύστρα της Γλυφάδας. Σ' εκείνη την συνεδρίαση αποφασίζεται να αναβληθεί η απάντηση του δ.σ. στην επιστολή μου μέχρι την οριστική απόφαση του Δήμου Καλλιθέας.

Στην συνεδρίαση του δ.σ. της 28/2/90 κατατίθεται το έγγραφο του Δήμου Καλλιθέας για την παραχώρηση χώρου στις Τζιτζιφιές και αποφασίζεται να μου σταλεί επιστολή προκειμένου να σταματήσω τις ενέργειές μου στον Δήμο Γλυφάδας! Ήταν ηλίου φαεινότερο γιατί ο Καραγεώργης δεν ήθελε να ευοδωθούν οι ενέργειές μου για την απόκτηση εντευκτηρίου στη Γλυφάδα και γιατί ήθελε να προχωρήσει ο ίδιος στις Τζιτζιφιές. 1) Αν οι δικές μου προσπάθειες είχαν ευτυχή κατάληξη (αυτό ήταν σχεδόν βέβαιο), πώς θα μπορούσαν να με χαρακτηρίσουν αργότερα "επικίνδυνο για τα συμφέροντα του ομίλου" και να με βάλουν στο "ψυγείο"; 2) Αν προχωρούσε το εντευκτήριο στις Τζιτζιφιές επί της προεδρίας του, ο Καραγεώργης θα εμφάνιζε τον εαυτό του περίπου ως "σωτήρα" του Ο.Φ.Σ.Ε. (το τόνιζε άλλωστε αυτό όποτε του δινόταν η ευκαιρία), ικανοποιώντας έτσι την ανάγκη του για επιβεβαίωση και κοινωνική "καταξίωση" με κάλπικους τιμητικούς τίτλους. Το γεγονός ότι έμπλεξε τελικώς σε περιπέτειες που έβλαψαν το προφίλ του, προσπαθώντας να νομιμοποιήσει το παρακείμενο "δείγμα" γλύστρας, μάλλον προς κατανάλωσιν των αφελών επινοήθηκε αφού : α) Δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο, με αποτέλεσμα να καταδικαστεί ερήμην και β) Παραπονέθηκε για όσα τάχα "τράβηξε" εξ αιτίας του συλλόγου και ζήτησε τα "ρέστα" απ' τον Πορτοκάλλογλου, ενώ η αλήθεια είναι πως ό,τι "τράβηξε" εξ αιτίας του εντευκτηρίου και της παράνομης γλύστρας, το "τράβηξε" με δική του αποκλειστικώς ευθύνη, αφού τον βόλευε να εμφανίζει τον εαυτό του ως δήθεν "σωτήρα" και την μόνη εναλλακτική λύση που έβγαλε τον Ο.Φ.Σ.Ε. από το κενό που άφησε η αποχώρηση του Παπαδόπουλου! Αυτά τα ομολόγησε άλλωστε και τα προσυπέγραψε σε σημέιωμά του σε ένα από τα περιοδικά που εξέδωσε ο Ο.Φ.Σ.Ε. και τα διένειμε στο Ναυτικό Σαλόνι του 1995. Το τίμημα είναι πάντοτε ανάλογο των επιλογών μας και αυτό ώφειλε να το γνωρίζει ο Καραγεώργης. Ή προσφέρεις δηλαδή αφιλοκερδώς στα κοινά και το καταπίνεις, ή κάθεσαι στ' αυγά σου αν πρόκειται αργότερα να ζητάς και τα ρέστα...

Στην ίδια συνεδρίαση της 28/2/90, ο Καραγεώργης θέτει θέμα τήρησης των πρακτικών, ισχυρίζεται δε ότι δεν αποδόθηκε τάχα σωστά το περιεχόμενο των συζητήσεων στις συνεδριάσεις της 10/1/90 και της 24/1/90, κατηγορεί τον γενικό γραμματέα Ζήση Στρατάκη ότι είναι ανίκανος να τηρήσει τα πρακτικά και του καταλογίζει κακή πρόθεση. Σημειωτέον ότι ο Στρατάκης ήταν καθηγητής στο επάγγελμα και βεβαίως οι γραμματικές γνώσεις του απείχαν παρασάγκας από τις γραμματικές γνώσεις των υπολοίπων μελών του δ.σ.! Ισχυρίστηκε μάλιστα φανερά ο Καραγεώργης ότι ο Στρατάκης με υποστήριζε και έπαιρνε το μέρος μου! Ήταν πλέον φανερό ότι η παρουσία του Στρατάκη και η μαγνητοφώνηση των συνεδριάσεων ενοχλούσαν (;;) Έπρεπε ως εκ τούτου να απομακρυνθεί το συντομότερο απ' το δ.σ. Κάτι που τελικώς ο Καραγεώργης κατάφερε, όταν στην συνεδρίαση της 21/3/90 ο Στρατάκης μη μπορώντας πλέον να ανεχθεί τον εις βάρος του πόλεμο, παραιτήθηκε λέγοντας : "Για να σας διευκολύνω, υποβάλλω την παραίτησή μου". Ο δρόμος για την εξαφάνιση των πρακτικών ήταν πλέον ανοικτός...

Η εξαφάνιση των πρακτικών, όχι μόνο έδωσε, τρόπον τινά, "συγχωροχάρτι" σε όσα απαράδεκτα  ειπώθηκαν ή αποφασίστηκαν μέσα στο δ.σ., όχι μόνο εξαφάνισαν την πρόταση του Δραγώτη και του Στρατάκη να ανακηρυχτώ επίτιμο μέλος του συλλόγου, όχι μόνο εξαφάνισαν τις όποιες ενέργειές μου για την εξασφάλιση εντευκτηρίου στη Γλυφάδα, αλλά διευκόλυνε αργότερα τους ψευδείς ισχυρισμούς του Πορτοκάλλογλου ότι τάχα ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος διεγράφη (και μάλιστα δύο φορές!) από το μητρώο των μελών του Ο.Φ.Σ.Ε. με ανέκκλητες αποφάσεις γενικών συνελεύσεων! Έναν ισχυρισμό τον οποίον είχαν μάλιστα το θράσος να δημοσιεύσουν στο υπ' αρ. 11 τεύχος του περιοδικού "Φουσκωτό σκάφος", αλλά και να αναφέρουν στην επιστολή τους προς την Ε.Ο.Φ.Τ.Α., με ημερομηνία 26/4/98 και αρ. πρωτοκ. 362, στην προσπάθειά τους να σαμποτάρουν τον πρώτο αγώνα τριγώνου για φουσκωτά σκάφη, που είχα αναλάβει να διοργανώσω τον Ιούλιο του 1998 για λογαριασμό του Δήμου Κερκύρας, στο πλαίσιο του αγώνα της Formula I για το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Σ' εκείνη την απαράδεκτη και εμπαθή επιστολή του δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε., απάντησα στο υπ' αρ.11 τεύχος του ίδιου περιοδικού, με μακροσκελή αποστομωτική επιστολή μου.

Ατυχώς για το δ.σ. του Ο.Φ.Σ.Ε. και ευτυχώς για την Αλήθεια, ο Στρατάκης, λίγο προτού παραιτηθεί, μου παρέδωσε αντίγραφα των επίμαχων πρακτικών, μαζί με τις μαγνητοφωνημένες συνομιλίες των συνεδριάσεων του δ.σ. λέγοντας : "Πάρ' τα Ιωσήφ για να δεις ποιοι ήταν οι φίλοι σου που είχαν αναρτήσει πανώ και ζητωκραύγαζαν υπέρ σου ικετεύοντάς σε να μην παραιτηθείς και να τους επιλέξεις ως συμβούλους του επόμενου διοικητικού συμβουλίου σου. Φαίνεται πως σ' αυτόν τον τόπο είναι γραφτό οι καλοί να μένουν στην αφάνεια και να επιπλέουν οι ..."

Πότε όμως ζήτησα να διαγραφώ οριστικώς από το μητρώο των μελών του Ο.Φ.Σ.Ε. και ποιοι ήταν οι λόγοι που με ανάγκασαν να το κάνω; Επειδή είχα αρχίσει ήδη να αντιλαμβάνομαι (κάλλιο αργά παρά ποτέ) τι είδους "μαλλί" έγνεθαν κάποιοι "καλοί φίλοι" για την αφεντιά μου, φρόντισα να κρατήσω αντίγραφο της επιστολής μου, με την οποία ζητούσα απ' το δ.σ. να με διαγράψει απ' το μητρώο των μελών του. Το πρωτότυπο παρέλαβε και υπέγραψε ο Γιώργος Τρέζος στις 17 Ιανουαρίου 1991 (φωτο 10 και 11).

Έτσι εννοούσε λοιπόν ο κ. Πορτοκάλλογλου την "διαγραφή" μου!  Αν υποτεθεί ότι εκείνοι με είχαν διαγράψει, όπως ψευδέστατα ισχυρίζονται, θα έπρεπε τουλάχιστον να εξηγήσουν και τους λόγους που τους οδήγησαν να το κάνουν ή, εν πάσει περιπτώσει, να προσκομίσουν τα έγγραφα ή τα πρακτικά των γενικών συνελεύσεων που αποδεικνύουν ότι για κάποιους σοβαρούς λόγους η ολομέλεια των μελών του συλλόγου αποφάσισε να διαγράψει τον ιδρυτή του. Δεν είναι, με άλλα λόγια, δυνατόν να κάνεις επίτιμο πρόεδρο αυτόν που σε βρίζει χυδαία και εκθέτει τον σύλλογο στα
περιοδικά, την ίδια στιγμή που "διαγράφεις" και χαρακτηρίζεις "persona non grata" τον ιδρυτή του, χωρίς μάλιστα να μπεις καν στον κόπο να του εξηγήσεις γιατί!

Την δική μου οικειοθελή αποχώρηση από τον Ο.Φ.Σ.Ε. ακολούθησαν και πολλά από τα παλαιά μέλη του συλλόγου. Για να αποδειχθεί, για άλλη μια φορά, ότι οι ισχυρισμοί του Καραγεώργη και της παρέας του ότι τάχα η παραίτησή μου από το δ.σ. "χαροποίησε" και "ανακούφισε" τα περισσότερα μέλη του συλλόγου, δεν ήταν παρά άλλο ένα "επιχείρημα-σαπουνόφουσκα" στην προσπάθειά τους να δυσφημίσουν το έργο μου, να με βάλουν στο περιθώριο και να με απομακρύνουν απ' τον σύλλογο που ίδρυσα.

Αρκετά μάλιστα από τα παλαιά αυτά μέλη του Ο.Φ.Σ.Ε. με έπεισαν, προς στιγμήν, ότι δεν πρέπει να μείνουμε αδρανείς, ότι πρέπει να ξεκινήσουμε μια καινούργια προσπάθεια για να διοχετεύσουμε μ' αυτόν τον τρόπο την αγάπη μας για τη θάλασσα και τα φουσκωτά σκάφη. Έτσι, τον Μάϊο του 1991 ιδρύθηκε η "Φυσιολατρική Λέσχη Φίλων Φουσκωτού Σκάφους-Ναυτίλος". Ένα σωματείο το οποίο έμελλε να πέσει αμέσως σε χειμερία νάρκη, με δική μου πρωτοβουλία, και να βγει απ' αυτήν δεκατρία χρόνια αργότερα (2003), όταν οι εντάσεις είχαν πια "ξεφουσκώσει". Το τελευταίο που επιθυμούσα εκείνη την εποχή ήταν να δώσω τροφή σ' αυτούς που θα έβρισκαν την ευκαιρία να με κατηγορήσουν ότι δημιούργησα ένα νέο σύλλογο για να διαλύσω τον Ο.Φ.Σ.Ε.

Στο επόμενο η συνέχεια και το τέλος, με αποκορύφωμα την αποκάλυψη μιας απίστευτης συνωμοσίας...

http://www.ribandsea.com/main/index.php/memo/273-2010-02-18-12-20-48