Rib and Sea

Κατά την πρόσφατη ολιγοήμερη παραμονή μου στην Αμοργό συνέβη ένα περιστατικό που καταδεικνύει το μέγεθος του στρουθοκαμηλισμού, της γραφειοκρατίας, της άγνοιας και της υποκρισίας των Ελληνικών Αρχών, και δη των λιμενοφυλάκων, στην προκειμένη περίπτωση. Όσο λοιπόν ο Αχμέτ (υπάλληλος του Δήμου Αμοργού) τροφοδοτούσε το αυτοκινούμενο με νερό, στο λιμάνι των Καταπόλων, εγώ βρήκα την ευκαιρία να τραβήξω μερικές φωτογραφίες. Πρόσεξα ότι κάποιος με παρακολουθούσε από το μπαλκόνι του Λιμενικού Σταθμού, αλλά δεν έδωσα σημασία. Λίγη ώρα αργότερα, όμως, και ενώ είχα παρκάρει σε έναν ανοικτό χώρο στάθμευσης λίγο πριν το Ξυλοκερατίδι, ένας λιμενοφύλακας κτύπησε την πόρτα του camper. Του άνοιξα και τότε διεμοίφθη μεταξύ μας η ακόλουθη στιχομυθία:

"Είστε ιδιώτης ή επαγγελματίας";

"Επαγγελμάτίας είμαι" (λάθος, ιδιώτης έπρεπε να πω).

"Τότε απαγορεύεται να φωτογραφίζετε και να βιντεοσκοπείτε! Πρέπει να πάρετε άδεια από την οικεία Λιμενική Αρχή"!

"Αλήθεια; Και πού το γράφει αυτό";

"Υπάρχει σχετική παράγραφος στον Γενικό Κανονισμό Λιμένα Νάξου, κύριε".

"Δεν τον γνωρίζω αυτόν τον νόμο, μολονότι κάνω τη δουλειά αυτή εδώ και 30 χρόνια. Ουδέποτε με ενόχλησε κάποιο Λιμενικό όργανο επειδή φωτογράφισα το λιμάνι ενός νησιού. Πρώτη φορά ακούω ότι για να κάνω τη δουλειά μου πρέπει να παίρνω κάθε φορά άδεια από τις Λιμενικές Αρχές! Για να προβάλλω δηλαδή την Αμοργό πρέπει να πάρω την άδειά σας; Θέλω να τον δω πάντως αυτόν τον νόμο. Τον έχετε";

"Περάστε από το Λιμεναρχείο να πάρουμε τα στοιχεία σας"!

Με είχε "φορτώσει" η υπεροψία και ο ψευτοτσαμπουκάς του νεαρού λιμενοφύλακα ο οποίος πίστευε, προφανώς, ότι η "εξουσία" και ο οπλισμός που κρεμόταν στη μέση του ήταν αρκετός για να αντικαταστήσει την έλλειψη της επαγγελματικής του παιδείας. Μπροστά λοιπόν αυτός, με το αυτοκίνητο, πίσω εγώ με το παπί. Ήμουν τουλάχιστον τυχερός που δεν μου φόρεσε χειροπέδες...

Στο Λιμεναρχείο των Καταπόλων προίστατο γυναίκα. Αφού μου συνέστησε να καθίσω, τηλεφώνησε στο Λιμεναρχείο Νάξου για να στείλουν με fax τον σχετικό νόμο. Απεδείχθη, συνεπώς, ότι δεν είχαν το ΦΕΚ. Και, βέβαια, όταν δεν διαθέτεις το έγγραφο είναι σχεδόν αδύνατο να θυμάσαι από μνήμης τι ακριβώς περιλαμβάνει και σε ποιους απευθύνεται.

Μετά από πέντε λεπτά έφθασε τελικώς, μέσω του fax, ένα δυσανάγνωστο Φ.Ε.Κ. Με αρκετή δυσκολία κατάφερε τελικώς η προϊσταμένη να διαβάσει την επίμαχη παράγραφο η οποία, υποτίθεται, με αφορούσε :

Φ.Ε.Κ. 393/24.4.1978 (!!!) Τεύχος δεύτερο.

Γενικός Κανονισμός Λιμένα Νάξου.

Κεφάλαιο ΚΔ΄- Άρθρο 106.

Φωτογράφοι.

1. Οι εφοδιασμένοι με άδεια κυκλοφορίας εις την περιοχή δικαιοδοσίας της Λιμενικής Αρχής επαγγελματίες φωτογράφοι,οφείλουν να είναι κόσμιοι, καθαροί και ευπαρουσίαστοι.

2. Δεν επιτρέπεται εις αυτούς :

α) Να απομακρύνονται πέραν των ορισθέντων εις αυτούς από την Λιμενική Αρχήν χώρων.

β) Να φωτογραφίζουν οποιοδήποτε πρόσωπο, εν αγνοία του ή χωρίς προηγούμενη συγκατάθεσή του, καθώς και κάθε φύσεως λιμενικές εγκαταστάσεις, χωρίς άδεια της Λιμενικής Αρχής.

γ) Να ενοχλούν κατά οποιοδήποτε τρόπο το κοινό, τους ταξιδιώτες ή τους άλλους εργαζομένους.

Άρθρο 292.

Απαγόρευση λήψεως κινηματογραφικών ταινιών.

1. Απαγορεύεται η λήψη κινηματογραφικών ταινιών χωρίς την έγκριση της Λιμενικής Αρχής και την προβλεπόμενη από τις ισχύουσες διατάξεις άδεια της οικείας Επιτροπής Ελέγχου κινηματογραφικών ταινιών (Α.Ν. 955/37/ΦΕΚ 474 Α΄) και κατά παράβαση των ισχυουσών κάθε φορά συναφών διατάξεων.

2. Επίσης απαγορεύεται η λήψη φωτογραφιών Λιμενικών εγκαταστάσεων, και γενικά εντός του λιμένος, χωρίς την άδεια της Λιμενικής Αρχής.

"Και σε τι με αφορά αυτός ο χουντικός νόμος"; ρώτησα την προϊσταμένη του Λιμενικού Σταθμού Καταπόλων, φανερά εκνευρισμένος. "Νομίζω ότι κάνετε λανθασμένη ανάγνωση του νόμου ο οποίος, ούτως ή άλλως, είναι αναχρονιστικός και άδικος, αν όχι απαράδεκτος. Άλλωστε, ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι απαραιτήτως και ηθικό.

Σαφώς και είμαι, κατ' αρχάς, κόσμιος, καθαρός και ευπαρουσίαστος. Δεύτερον δεν είμαι επαγγελματίας φωτογράφος, αλλά δημοσιογράφος. Απλώς η φωτογραφική μηχανή και η βιντεοκάμερα είναι τα εργαλεία της δουλειάς μου όταν κάνω ρεπορτάζ. Τρίτον, δεν με είδατε να φωτογραφίζω κανένα πρόσωπο χωρίς την συγκατάθεσή του, ούτε να ενοχλώ το κοινό, τους ταξιδιώτες ή τους εργαζομένους. Τέλος, δεν είμαι παραγωγός κινηματογραφικής ταινίας και δεν είμαι υποχρεωμένος να εξασφαλίσω την άδεια της Επιτροπής Ελέγχου κινηματογραφικών ταινιών ή, πολύ περισσότερο, την έγκριση της Λιμενικής Αρχής.

Αναρωτιέμαι, αλήθεια, θα τηρούσατε την ίδια στάση αν στη θέση μου ήταν ας πούμε ο Τριανταφυλλόπουλος, ο οποίος ούτε ευπαρουσίαστος είναι ούτε κόσμιος, αλλά και τους πολίτες βιντεοσκοπεί και ενοχλεί χωρίς την άδειά τους; Όχι βέβαια! Αν τηλεφωνούσατε στον προϊστάμενό σας, στο Λιμεναρχείο της Νάξου, και του λέγατε πως ο Τριανταφυλλόπουλος βιντεοσκοπεί χωρίς σχετική άδεια, εκείνος προφανώς θα σας συνιστούσε να προσποιηθείτε πως δεν βλέπετε για να μη μπλέξετε.

Θα ήθελα, επίσης, να δω πώς θα αντιδράσετε αν κάτω από τον Λιμενικό Σταθμό διεξάγεται λαθρεμπόριο ή διακίνηση ναρκωτικών και λαθρομεταναστών. Εγώ πάντως, σαν δημοσιογράφος, θα καταγγείλω αυτές τις παράνομες δραστηριότητες αν υποπέσουν στην αντίληψή μου".

"Μας απειλείτε"; ρώτησε προκλητικά ο λιμενοφύλακας.

"Θεωρείτε πως η σωστή άσκηση του επαγγέλματος μου είναι για σας απειλή";

Και ενώ οι λιμενικοί με κοιτούσαν αμήχανα, ζήτησα αποχωρώντας ένα ευανάγνωστο αντίγραφο του ΦΕΚ, συμπληρώνοντας και την σχετική αίτηση.

"Περάστε να το πάρετε αύριο", είπε η προϊσταμένη του Λιμενικού Σταθμού Καταπόλων αφού, εν τω μεταξύ, οι τόνοι είχαν πέσει και ο αρχικός τσαμπουκάς είχε υποχωρήσει ατάκτως...

Εσείς, αλήθεια, τι θα κάνατε στη θέση μου αγαπητοί αναγνώστες; Εγώ πάντως τους αγνόησα και συνέχισα την δουλειά μου...