Rib and Sea

Καθώς ο αναγνώστης, που μου ζήτησε να αφηγηθώ τι έγινε σ' εκείνη την Αποστολή του "Πατραϊκού Ομίλου Φουσκωτών Σκαφών" στον Άη Στράτη και την Ίμβρο, επανήλθε, μου έδωσε με τα σχόλιά του το κίνητρο να αλλάξω γνώμη, να επιστρατεύσω τα τσιπάκια της μνήμης μου, τις φωτογραφίες, τα έγγραφα και το βίντεο από εκείνο το ταξίδι ώστε να μπει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.

Ιδού τι έγραψε ο αναγνώστης μου στο δεύτερο μήνυμά του :

Αγαπητέ Ιωσήφ,

Με λένε ....., είμαι ... χρόνων και κάτοχος φουσκωτού σκάφους.
Απ' το 1989 διάβαζα περιοδικά για σκάφη και η γραφίδα σου μου άρεσε πολύ (ήσουν όπως ο κ. Καββαθάς στους 4Τ), γι' αυτό σε ακολούθησα στην ιστοσελίδα.
Όσο αφορά το εν λόγω ταξίδι, αυτό που περισσότερο δεν μου κολλάει από αυτά που είπανε είναι, πώς εσύ, που είσαι λεπτολόγος και "ψείρας", κανόνισες μεγάλη εκδρομή στην Τουρκία χωρίς τα απαραίτητα έγγραφα, και στο τέλος τους άφησες στα κρύα του λουτρού και έφυγες!
Γι' αυτό και η παράκληση αφήγησης...
Ευχαριστώ πολύ.

Αποστολή στον Άη Στράτη και την Ίμβρο (Αύγουστος 2001).

Θυμάται και γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

"Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δώσε κλώτσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινίσει.". Μόνο που αυτό που θα διηγηθώ, μετά από παράκληση του αναγνώστη μου, δεν είναι παραμύθι, αλλά η πραγματική ιστορία μιας Αποστολής Αγάπης στον Άη Στράτη και την Ίμβρο (και όχι μιας εκδρομής στη... βορειοανατολική Τουρκία) που άφησε όμως ανεξίτηλα τραύματα στην ψυχή τη δική μου και του Κώστα Κηπουργού. Μια ιστορία που είχα αποφασίσει να μην τη διηγηθώ ποτέ, κρατώντας μόνο στην προθήκη της μνήμης μου τα χαρούμενα πρόσωπα των ακριτών του Άη Στράτη και της Ίμβρου, του Προέδρου του Άη Στράτη Χαράλαμπου Μακρή, των ιατρών, των παιδιών και των δασκάλων τους.

Ποτέ μη λες ποτέ, όμως. Γιατί τα σχόλια που συνεχίζουν ακόμη κάποιοι να κάνουν πίσω από την πλάτη μου δεν μου επιτρέπεται να τα αφήσω αναπάντητα. Στο κάτω κάτω έχω χρέος απέναντι στην ιστορία μου και στον τρόπο με τον οποίο μου συμπαραστάθηκε ο τότε Πρόεδρος του Π.Ο.Φ.Σ. και φίλος μου Κώστας Κηπουργός. Ακριβώς όπως έκανα τον Φεβρουάριο του 2010 δημοσιεύοντας ένα άρθρο σε έξι συνέχειες, με τίτλο "Τα χαμένα αρχεία του Ο.Φ.Σ.Ε.": http://www.ribandsea.com/memo/265-ta-xamena-arxeia-tou-ofse-1 Και ενώ μέχρι τότε οι "γνωστοί άγνωστοι" ασχημονούσαν πίσω από την πλάτη μου, διαδίδοντας εις βάρος μου ένα σωρό ανακρίβειες και ψεύδη, μετά τη δημοσίευση του εν λόγω άρθρου κατάπιαν τη γλώσσα τους και λούφαξαν. Μεταξύ αυτών πρωτεργάτης ο Τάσος Πορτοκάλογλου, ο οποίος συνέχισε την παρασκηνιακή δράση του και στην Αποστολή στον Άη Στράτη και την Ίμβρο. Το πώς και γιατί βεβαίως στη συνέχεια ο "κύριος" αυτός ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος του Ο.Φ.Σ.Ε. (?!), αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να διερευνήσει η επιστήμη της ψυχιατρικής...

Πάμε, λοιπόν, και καλό κουράγιο να έχετε όσοι αποφασίσετε να διαβάσετε αυτή την ψυχοφθόρο περιπέτεια με το αίσιο (για τους Αγιοστρατίτες μόνο) τέλος. Και ας μην τολμήσουν κάποιοι να με διαψεύσουν, γιατί προνόησα να μην πετάξω κανένα από τα έγγραφα που αναφέρονται σ' εκείνη την Αποστολή και πιστοποιούν, ένα προς ένα, όλα όσα θα αναφέρω στη συνέχεια, αλλά και όσα θα παραλείψω για λόγους οικονομίας. Ας καταλάβουν επιτέλους, αυτοί οι κάποιοι, πως στο σπίτι του κρεμασμένου δεν πρέπει να μιλάνε για σχοινί.

Επιστρέφοντας το 2000 με δύο φουσκωτά σκάφη "Apache" από την Κων/πολη, με τους καλούς μου φίλους Γρηγόρη Ντούζο, Σταύρο Βαμβουνάκη και Δημήτρη Χουρμουζιάδη, δέσαμε για λίγο στον Άη Στράτη και είχαμε μια συζήτηση με τον τότε Πρόεδρο του νησιού Μπάμπη Μακρή, η οποία περιεστράφη κυρίως γύρω από τα προβλήματα και τις ελλείψεις που αντιμετώπιζε το μικρό ακριτικό νησί των 200 περίπου κατοίκων. Καθώς το ένα φέρνει συνήθως το άλλο, έτσι και η περί ανέμων και υδάτων συζήτηση κάρφωσε στο μυαλό μου την ιδέα της διοργάνωσης μιας Αποστολής Αγάπης, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι άμεσες ανάγκες του ακριτικού νησιού σε σχολικό εξοπλισμό, φάρμακα και ιατρικά μηχανήματα. Στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου στρίμωξα και την επιθυμία του Μπάμπη Μακρή για την ανάγκη προμήθειας ενός μεγάλου φουσκωτού σκάφους που θα εκτελούσε επείγουσες μεταφορές, ακόμη και ασθενών ή τραυματιών, από τον Άη Στράτη στη γειτονική Λήμνο. Αποχαιρετώντας τότε τον Μπάμπη Μακρή του είπα : "Πρόεδρε, δεν σου υπόσχομαι τίποτε, αλλά θα προσπαθήσω να δώσω σάρκα και οστά σε μια ιδέα που μου καρφώθηκε στο μυαλό καθώς συζητούσαμε. Αν έχω κάτι θα σε ενημερώσω...".

Όταν επιστρέψαμε στην Αθήνα, άρχισα τις επαφές και τις συζητήσεις. Επειδή ήμουν "άστεγος", δεδομένου ότι είχα οικειοθελώς αποχωρήσει από τον σύλλογο που ίδρυσα το 1987 (Ο.Φ.Σ.Ε.), σκέφτηκα να αποτανθώ αρχικώς στον "Μακεδονικό Όμιλο Φουσκωτών Σκαφών". Όταν διαπίστωσα ότι οι φίλοι του Μ.Ο.Φ.Σ. ήταν απρόθυμοι - να το θυμάστε αυτό, έχει σημασία - μοιράστηκα τη σκέψη μου με τον τότε Πρόεδρο του "Πατραϊκού Ομίλου Φουσκωτών Σκαφών" Κώστα Κηπουργό, με το θάρρος ότι ήμουν και επίτιμο μέλος του συλλόγου αυτού (αφού μ' αυτόν τον τρόπο θέλησε το διοικητικό του συμβούλιο να με τιμήσει όταν επέστρεψα το 1991 από το ταξίδι της Σκωτίας) και του πρότεινα να θέσει ο Π.Ο.Φ.Σ. υπό την αιγίδα του την Αποστολή στον Άη Στράτη και την Ίμβρο. Ο Κώστας έπιασε το νόημα, αγκάλιασε με θέρμη την ιδέα μου και την έφερε προς συζήτηση στο Δ.Σ., το οποίο ομοφώνως απεδέχθη την πρόταση και μου ζήτησε να ηγηθώ της Οργανωτικής Επιτροπής και της Αποστολής. Με την ομόφωνη μάλιστα απόφαση του Δ.Σ. του Π.Ο.Φ.Σ. της 8ης Νοεμβρίου 2000 με αριθμ. πρωτοκ. 95, εξουσιοδοτήθηκε η Οργανωτική Επιτροπή να προβεί σε όποιες ενέργειες θα έκρινε αυτή πρόσφορες προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα και να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του Άη Στράτη, κυριότερη των οποίων ήταν η απόκτηση ενός μεγάλου φουσκωτού σκάφους παντός καιρού. Την πενταμελή Οργανωτική Επιτροπή αποτελούσαν οι : Ιωσήφ Παπαδόπουλος (πρόεδρος), Κώστας Κηπουργός (γραμματέας), Αποστόλης Καρούσος (ταμίας), Ανδρέας Ανδριόπουλος (υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων) και Κώστας Διαμαντής (μέλος).

Θέλοντας να γεφυρώσω, τρόπον τινά, το χάσμα που υπήρχε με τον Ο.Φ.Σ.Ε., πρότεινα να μπει στην πενταμελή επιτροπή ο Κώστας Διαμαντής, κυρίως λόγω της εμπειρίας που είχε αποκομίσει από τις προηγούμενες αποστολές στα Ψαρά και την Αστυπάλαια. Όταν όμως αργότερα ο τότε πρόεδρος του Ο.Φ.Σ.Ε. Τάσος Πορτοκάλογλου, ελεεινός συκοφάντης και ιντριγκαδόρος, όπως εκ των υστέρων απεδείχθη, άρχισε να σαμποτάρει την Αποστολή και να απειλεί τα μέλη του Ο.Φ.Σ.Ε. που είχαν δηλώσει ήδη συμμετοχή, ότι θα τα διαγράψει εάν συμμετάσχουν (!), αναγκάστηκα μετά λύπης μου να ζητήσω την παραίτηση του Διαμαντή, ο οποίος, δυστυχώς, δεν είχε αποστασιοποιηθεί από αυτή την επιεικώς απαράδεκτη θέση του Πορτοκάλογλου. Θα αναρωτηθείτε πώς γίνεται να βρίζω δημοσίως τον Πορτοκάλογλου. Θα σας πω. Τον βρίζω, εδώ και χρόνια, στην προσπάθειά μου να τον κάνω να μου υποβάλει μήνυση, αλλά δεν τον βλέπω να "τσιμπάει"! Γάτα ο κοντός!

Όπως πάντως εκ των υστέρων απεδείχθη, και όπως όσοι διαβάσουν αυτό το άρθρο θα καταλάβουν, η επιλογή μου να ζητήσω να τεθεί η Αποστολή εκείνη υπό την αιγίδα κάποιου σωματείου, και δη του Π.Ο.Φ.Σ., ήταν ατυχής, για να μη χρησιμοποιήσω κάποια άλλη λέξη. Με δεδομένο μάλιστα ότι στην πράξη ουδείς άλλος, πλην του Κώστα Κηπουργού και εμού, εργάστηκε και έτρεξε για εκείνη την Αποστολή, μπορώ σήμερα εκ του ασφαλούς να πω ότι θα αρκούσαμε εμείς οι δύο να την φέρουμε εις πέρας, χωρίς να υποχρεωθούμε να βιώσουμε τόσες τραυματικές εμπειρίες... Ήμαστε όμως, δυστυχώς, αναγκασμένοι να θέσουμε την Αποστολή εκείνη υπό την αιγίδα κάποιου μη κερδοσκοπικού σωματείου, ώστε να μπορέσουν οι ιεροί σκοποί της Αποστολής να ενισχυθούν οικονομικώς από χορηγούς και δη από Δημόσιες Υπηρεσίες και Υπουργεία.

Προσπαθώντας να δώσω κίνητρα στους χορηγούς, στα μέσα μαζικής εξαπάτησης και στους φορείς της Πολιτείας να δείξουν έμπρακτο ενδιαφέρον για την Αποστολή, σκέφτηκα αφ' ενός μεν να βάλω στο παιγνίδι ένα μεγάλο Έλληνα καλλιτέχνη, που θα πραγματοποιούσε μια συναυλία στο νησί της Ίμβρου, αφ' ετέρου να συμπέσει η ημερομηνία, που τα σκάφη της Αποστολής θα ήταν στην Ίμβρο, με την προγραμματισμένη επίσκεψη εκεί του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου. Σε συνεννόηση λοιπόν με τον καλό μου φίλο Νίκο Δολδούρη, ο οποίος έμενε μονίμως σχεδόν στην Ίμβρο και είχε πείρα από τέτοιου είδους μουσικές εκδηλώσεις, ήλθα σε επαφή με την Χαρούλα Αλεξίου η οποία απεδέχθη την πρόταση.

Αφού προσδιορίστηκαν οι ημερομηνίες πραγματοποίησης της Αποστολής (10-15 Αυγούστου 2001), ώστε να διευκολυνθεί η συμμετοχή της Χαρούλας Αλεξίου στη συναυλία του Σχοινουδίου (Δευτέρα 13 Αυγούστου 2001), άρχισα να βομβαρδίζω με επιστολές όλους τους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, όλα τα περιοδικά και τις εφημερίδες, εμπορικές επιχειρήσεις και υπουργεία, ζητώντας προβολή και χρήματα. Δεν άφησα απ' έξω κανένα, μηδέ του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλου εξαιρουμένων! Από όλους αυτούς, οι πρώτοι που ευαισθητοποιήθηκαν ήταν το καλλιτεχνικό δίδυμο των Ζαραλίκου και Παπαγεωργίου, οι οποίοι με κάλεσαν στην πρωϊνή ραδιοφωνική τους εκπομπή στον "Super Sport FM", προκειμένου να μιλήσω για την Αποστολή, ενώ προσέφεραν τα έσοδα μιας παράστασής τους στην Κρήτη για τις ανάγκες του Άη Στράτη!

Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρότασή μου στα τηλεοπτικά κανάλια να αναλάβουν τη διοργάνωση ενός τηλεοπτικού μαραθωνίου, προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για την ικανοποίηση των αναγκών του Άη Στράτη και των ξεχασμένων Ελλήνων της Ίμβρου, έπεσε στο κενό αφού οι υπεύθυνοι ζήτησαν το αντίτιμο του χρόνου που θα μας διέθεταν γι' αυτόν τον τηλεμαραθώνιο και χορηγός δεν υπήρξε!

Ο Ο.Π.Α.Π. προσέφερε πάντως το ποσό των 1.500.000 δρχ, με τη μεσολάβηση του Κηπουργού, και το Υπουργείο Πολιτισμού 5.000.000 δρχ. για την αγορά του σκάφους. Υπουργός ήταν τότε ο Ευάγγελος Βενιζέλος ο οποίος υπέκυψε στο στενό μαρκάρισμα που του είχα κάνει με την επίμονη αλληλογραφία μου. Λεπτομέρειες εκείνης της περιπετειώδους χορηγίας θα διαβάσετε πιο κάτω. Δεν θυμάμαι βέβαια γιατί οι χορηγίες του ΟΠΑΠ και του Υπουργείου Πολιτισμού ήταν σε δραχμές, αλλά υποθέτω, επειδή η Αποστολή είχε συμπέσει χρονικά με την αλλαγή του νομίσματος της χώρας από δραχμές σε ευρώ, κάποιοι δεν είχαν προλάβει ακόμη να προσαρμοστούν.

Εν τω μεταξύ ο Π.Ο.Φ.Σ., μέσω του Αποστόλη Καρούσου, ο οποίος είχε αναλάβει χρέη ταμία της Οργανωτικής Επιτροπής, άνοιξε ένα τραπεζικό λογαριασμό στη Eurobank, στο όνομα του Π.Ο.Φ.Σ., με την ενδεικτική ονομασία "Άη Στράτης 2001" (αριθμ. λογ/μού 015.000 002314 640.01.07) όπου θα κατατίθεντο όλα τα χρήματα που απαιτούντο για την αγορά του σκάφους, του κινητήρα και των άλλων ειδών πρώτης ανάγκης που χρειαζόταν η Κοινότητα του Άη Στράτη. Πρέπει εδώ να πω ότι ο "Παγκρήτιος Ο.Φ.Σ." κατέθεσε στον ειδικό λογαριασμό το συμβολικό ποσό των 50.000 δρχ., ο φίλος μου Γιώργος Μαργιώλης το ποσό των 110.000 δρχ. και το μέλος της Επιτροπής Αποστόλης Καρούσος 50.000 δρχ. Αυτή ήταν η "μαγειά".

Παράλληλα έστειλα επιστολές προς όλους τους Έλληνες κατασκευαστές μεγάλων φουσκωτών σκαφών και τους αντιπροσώπους εξωλεμβίων κινητήρων, προκειμένου να πάρουμε την καλύτερη δυνατή προσφορά για την αγορά του σκάφους και του κινητήρα που χρειαζόταν η Κοινότητα του Άη Στράτη. Επρόκειτο για ανοικτό διαγωνισμό με σφραγισμένες προσφορές οι οποίες θα έπρεπε να υποβληθούν από τους ενδιαφερόμενους στην πενταμελή Οργανωτική Επιτροπή της Αποστολής το αργότερο μέχρι την 31η Ιανουαρίου 2001. Τελικώς, τη χαμηλότερη τιμή για το 9μετρο Laser open deck (5.000.000 δρχ. μαζί με τον Φ.Π.Α.) προσέφερε η "Craft Marine" του Ηλία Καρρά, ενώ η αντιπροσωπεία της Yamaha έκανε την καλύτερη προσφορά για τον δίχρονο 200άρη της.

Επειδή σκοπός μας ήταν να επιτρέψουμε την ελεύθερη συμμετοχή, στείλαμε επιστολές προς όλους τους συλλόγους, από την Κερκυραϊκή Λέσχη Ταχυπλοίας και τους φίλους της Αλεξανδρούπολης, μέχρι τους συλλόγους της Κω, των Χανίων και της Ρόδου. Έτσι, ο αριθμός των κυβερνητών που είχαν δηλώσει συμμετοχή ανήλθε στους 52, μέχρι τη στιγμή που το Δ.Σ. του Ο.Φ.Σ.Ε., επικουρούμενο δυστυχώς και από μέλη του Π.Ο.Φ.Σ. (!), αποφάσισε να μποϋκοτάρει την Αποστολή, απειλώντας τα 22 μέλη του, που είχαν ήδη δηλώσει συμμετοχή, ότι θα τα διαγράψει, περιορίζοντας έτσι τον αριθμό των σκαφών στα 30. Αριθμός διόλου ευκαταφρόνητος, βεβαίως, λαμβανομένων υπ' όψιν :
α) Των δυσμενών καιρικών συνθηκών, β) της ολομέτωπης και αδικαιολόγητης επίθεσης του Ο.Φ.Σ.Ε. και ιδίως του Πορτοκάλογλου, γ) της έλλειψης χορηγών για την κάλυψη των καυσίμων και δ) της σύμπτωσης των ημερομηνιών με τις καλοκαιρινές διακοπές.

Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης για την κοπή της πίτας του Π.Ο.Φ.Σ., που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα στις 12 Ιανουαρίου του 2001, ανακοινώθηκε επισήμως, παρουσία των μέσων μαζικής εξαπάτησης, ότι ο Πατρινός σύλλογος έκανε δεκτή την πρότασή μου για μια Αποστολή Αγάπης στον Άη Στράτη και την Ίμβρο και την έθεσε υπό την αιγίδα του. Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης εκείνης απονεμήθηκε ο τίτλος του επιτίμου μέλους του συλλόγου στον δημοσιογράφο Τέρρενς Κουίκ, ο οποίος δεσμεύτηκε ότι θα βοηθήσει για την επιτυχία της Αποστολής, υπεσχέθη δε ότι θα λάβει μέρος σ' αυτήν με το φουσκωτό του σκάφος. Από κει και μετά, αφού έφαγε, ήπιε και πήρε το αναμνηστικό για την ανακήρυξή του σε επίτιμο μέλος του συλλόγου, όσο τον είδατε εσείς, άλλο τόσο τον είδαμε κι' εμείς! Χαράμι πήγε ο τίτλος του επιτίμου! Οι λόγοι της αποχής του θα έπρεπε ίσως να αναζητηθούν στις προσωπικές σχέσεις που διατηρούσε ο Κουίκ με τον Πορτοκάλογλου (υπήρξαν συμμαθητές), δεδομένου ότι ο τελευταίος μποϋκοτάρησε, όπως ήδη είπα, την Αποστολή και έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να υποδαυλίσει τα μέλη της Επιτροπής και, ει δυνατόν, να υποβαθμίσει την Αποστολή ή ακόμη και να την ακυρώσει.

Στις 7 Ιανουαρίου του 2001 πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο "Μετροπόλιταν" συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε η πενταμελής Οργανωτική Επιτροπή στα μέσα μαζικής εξαπάτησης, παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων του ΑΝΤ1 και του STAR CHANNNEL, εκπροσώπων του περιοδικού "Φουσκωτό & Jet", του κ. Παναγιώτη Στουρνάρα ως εκπροσώπου του Υ.Ε.Ν., μελών του Ο.Φ.Σ.Ε. και του προέδρου του Τάσου Πορτοκάλογλου, του Νίκου Δολδούρη από την Ίμβρο, της Σοφίας Σακοράφα και άλλων. Χορηγοί της press conferrence ήταν το περιοδικό "Φουσκωτό & Jet" του Δημ. Παπανδρέου με 150.000 δρχ. και η Αλιευτική εταιρεία "Αρτέμιος" Ν.Ε. με 100.000 δρχ. Μέχρι εκείνη την ημέρα ο Πορτοκάλογλου κρατούσε τα προσχήματα. Λίγο αργότερα άφησε τον εαυτό του να εκτεθεί, για άλλη μια φορά, ανεπανόρθωτα.

Τον Ιούλιο, ο Κώστας Κηπουργός, εγώ και η Σοφία Σακοράφα (η οποία συνόδευσε τελικώς την Αποστολή με τον σύζυγό της Κώστα Μπιτσάνη), κληθήκαμε από τον δημοσιογράφο Γιώργο Οικονομέα να παραστούμε στην πρωϊνή εκπομπή "Πανόραμα", που παρουσίαζε στον ALPHA, προκειμένου να μιλήσουμε για την Αποστολή. Υπήρξε μάλιστα και δεύτερη εκπομπή, μετά το πέρας της Αποστολής, με την παρουσία και του ταμία της Οργανωτικής Επιτροπής Αποστόλη Καρούσου.

Από τα υπουργεία που έλαβαν την επιστολή μας ανταποκρίθηκε πρώτο το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και έθεσε υπό την αιγίδα του την Αποστολή, εγκρίνοντας μάλιστα και τη συνοδεία των φουσκωτών που θα έπαιρναν μέρος σ' αυτήν από πλωτά σκάφη των Λιμεναρχείων Σκιάθου και Λήμνου. Τα Υπουργεία Εθνικής Αμύνης (Τσοχατζόπουλος) και Εξωτερικών (Τζέφρυ Παπανδρέου) δεν απάντησαν ποτέ, παρά τις συνεχείς τηλεφωνικές κλήσεις μου. Οι αρμόδιοι υπάλληλοι του Υπουργείου Εξωτερικών ωστόσο, θυμήθηκαν να βγάλουν την τελευταία στιγμή από το συρτάρι τους την επιστολή μου, προκαλώντας έτσι αναστάτωση στις αντίστοιχες Τουρκικές Στρατιωτικές Υπηρεσίες, οι οποίες μέχρι εκείνη τη στιγμή, με τη συνδρομή του Νίκου Δολδούρη, είχαν δώσει τη συγκατάθεσή τους στην άδεια που μας είχε δώσει ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Ισμαήλ Τζεμ για ελεύθερη είσοδο των σκαφών μας στην Ίμβρο. Χωρίς δηλαδή να χρειαστεί να ακολουθήσουμε τις διαδικασίες εισόδου και εξόδου στο Τσανάκκαλε. Εκείνη η αψυχολόγητη ενέργεια του Υπουργείου Εξωτερικών στάθηκε ωστόσο η αιτία να υπαναχωρήσουν οι Τουρκικές Αρχές, που μας διεμήνυσαν την τελευταία στιγμή, μέσω του Υ.Ε.Ν., και ενώ βρισκόμασταν ήδη στην Αλόνησο εν πλω προς τον Άη Στράτη, ότι για να επισκεφθούμε την Ίμβρο θα πρέπει να κάνουμε είσοδο και έξοδο στο Τσανάκκαλε, με ό,τι αυτό συνεπάγεται από πλευράς χρόνου και χρημάτων!

Αυτή η δυσάρεστη και απρόβλεπτη εξέλιξη έφερε τα πάνω κάτω στο πρόγραμμα της Αποστολής και έδωσε το "άλλοθι" στον επικεφαλής των σκαφών του "Μακεδονικού Ομίλου Φουσκωτών Σκαφών" Θεόδωρο Καρτσιώτη να αυτονομηθεί, παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις του στη συνάντηση και στις μεταξύ μας συζητήσεις που είχαμε στην Αθήνα και τις οποίες είχε αναφέρει ο ίδιος σε έγγραφο στο οποίο έδινε οδηγίες προς τους συμμετέχοντες Θεσσαλονικείς του Μ.Ο.Φ.Σ.! Έφυγαν λοιπόν ξημερώματα σαν κλέφτες από τον Άη Στράτη, κάνοντάς μας να τους ψάχνουμε και να μην ξέρουμε τι είχε συμβεί! Έφθασαν στη Λήμνο και από εκεί στο Τσανάκκαλε, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τον σκοπό της Αποστολής και μετατρέποντάς την σε "1η διεθνή εκδρομή του Μ.Ο.Φ.Σ. στη βορειοανατολική Τουρκία", όπως είχαν το θράσος να γράψουν σε ένα άρθρο τους που δημοσιεύτηκε στα περιοδικά "Υποβρύχιος Κόσμος" και "Πλεύση"! Ο τίτλος και μόνο του δημοσιεύματος (που εκτός των άλλων ήταν και λάθος, καθώς η Ίμβρος και το Τσανάκκαλε δεν βρίσκονται στη βορειοανατολική Τουρκία!) θα αρκούσε για να δικαιολογήσει την αιτία της διαμαρτυρίας όλων όσων κουράστηκαν για να μπορούν οι Θεσσαλονικείς του Μ.Ο.Φ.Σ. να καυχώνται για τη μεγάλη "επιτυχία" του συλλόγου τους! Επρόκειτο βεβαίως για την ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Π.Ο.Φ.Σ. ΣΤΟΝ ΑΗ ΣΤΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΜΒΡΟ και όχι για την 1η διεθνή εκδρομή του Μ.Ο.Φ.Σ. στη βορειοανατολική Τουρκία!

Λησμόνησαν οι φίλοι του Μ.Ο.Φ.Σ. ότι υπέβαλα πρώτα σ' αυτούς την πρότασή μου να θέσουν υπό την αιγίδα τους εκείνη την Αποστολή, αλλά εκείνοι την απέρριψαν περιοριζόμενοι σε μια απλή συμμετοχή. Φαίνεται πως εκ των υστέρων οι διοικούντες τον Μ.Ο.Φ.Σ. μετάνοιωσαν για τη στάση τους. Δεν φρόντισαν όμως να ενημερώσουν επισήμως και εγκαίρως τον διοργανωτή σύλλογο, αν ένοιωσαν πως η θέση του δικού τους συλλόγου ως απλού συμμετέχοντος μείωνε το κύρος του. Αντ' αυτού απεφάσισαν να επαναστατήσουν, χωρίς αιτία, και να μετατρέψουν την Αποστολή σε δικό τους ταξίδι αναψυχής με παράλληλη επίσκεψή τους στην αρχαία Τροία!

Πουθενά επίσης δεν αναφέρθηκε στο κείμενο του ταξιδιωτικού τους άρθρου το όνομα του διοργανωτή συλλόγου, ούτε έγινε μνεία για την πλούσια προσφορά του στο νησί του Άη Στράτη. Πουθενά δεν αναφέρθηκε ότι στην Αποστολή συμμετείχαν, εκτός του "Πατραϊκού Ο.Φ.Σ.", και μέλη του "Παγκρητίου Ο.Φ.Σ.", του συλλόγου των Χανίων, αλλά και φίλοι από την Αθήνα, τη Λαμία, τη Λάρισα, την Κομοτινή και την Αλεξανδρούπολη.

Παρέλειψε επίσης να αναφέρει ο κ. Μέξης ότι εκτός του κλιματιστικού που προσέφερε ο Μ.Ο.Φ.Σ. στον Λιμενικό Σταθμό του Άη Στράτη και ενός κιβωτίου με χαρτικά, ο διοργανωτής σύλλογος της Πάτρας κατόρθωσε, μέσω διαφόρων χορηγών, να συγκεντρώσει τον κάτωθι εξοπλισμό για το Αγροτικό Ιατρείο, τα σχολεία, τα γραφεία της Κοινότητας και τον Λιμενικό Σταθμό του Άη Στράτη : Ηλεκτρονικό υπολογιστή, scanner, βιβλία, χαρτικά, αθλητικό υλικό (μπάλλες, μπλουζάκια, καπελλάκια, ακόντια, σφύρες, σφαίρες, δίσκους, στηλοβάτες ύψους κ.λπ.), τέσσερα καρτοτηλέφωνα, πέντε έγχρωμες τηλεοράσεις, ζυγαριά ιατρείου, πιεσόμετρο, υψόμετρο, μάσκα ambu για παιδιά, κλίβανο ξηράς αποστείρωσης, φορητή αναρρόφηση, οφθαλμοσκόπιο, λαρυγγοσκόπιο, ηλεκτροκαρδιογράφο, εξεταστικό κρεββάτι, λάμπα πλαγίου φωτισμού, 3 βελονοκατόχους, 3 χειρουργικές λαβίδες, μεταλλικό τροχήλατο, φορείο τύπου φαράσι, ειδικό φορείο μεταφοράς τραυματιών, 2 γραφεία με καθίσματα, 2 καναπέδες για την αναμονή ασθενών, τραπέζι κουζίνας, 2 κρεββάτια ξενοδοχειακού τύπου, ψυγείο, ηλεκτρική κουζίνα, 5 θερμαντικά σώματα, βιβλιοθήκη, φορητό οξύμετρο, 63 12βολτες μπαταρίες αυτοκινήτου, προσφορά του Σπύρου Σάκκου για όλα τα αλιευτικά σκάφη του νησιού και τους συμμετέχοντες κ.λπ. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι ο διοργανωτής σύλλογος (Π.Ο.Φ.Σ.) εξασφάλισε μεταξύ των άλλων και το ποσό των 5.000.000 δρχ. από το Υπουργείο Πολιτισμού, 1.500.000 δρχ. από τον ΟΠΑΠ και 6.500 ευρώ από το Υπουργείο Αιγαίου, τα οποία δόθηκαν για την αγορά του 9μετρου φουσκωτού σκάφους και του κινητήρα για τις έκτακτες ανάγκες του Άη Στράτη.

Γιατί και πώς τα έξι σκάφη του Μ.Ο.Φ.Σ. αυτονομήθηκαν μετά τον Άη Στράτη, αυτό μόνο ο επικεφαλής τους μπορεί ίσως να εξηγήσει. Είναι επίσης ανακριβές ότι στην Ίμβρο τους φίλους από την Θεσσαλονίκη περίμεναν τάχα "διάφοροι φίλοι από την Ελλάδα" οι οποίοι εκδήλωσαν την απορία και τον θαυμασμό τους για το "κατόρθωμά" τους! Στην πραγματικότητα, όπως αυτοί οι "διάφοροι φίλοι" (οι εξής δύο!) με πληροφόρησαν την άλλη μέρα (πάντα υπάρχουν καλοθελητές), κάποιοι από την ομάδα των Θεσσαλονικέων απαντώντας στην ερώτηση γιατί ήρθαν μόνοι τους στην Ίμβρο ενώ ο αρχηγός της Αποστολής έφθασε εκεί το προηγούμενο βράδυ, απάντησαν ότι ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΤΟΥΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΣΤΗ ΛΗΜΝΟ! (Καταλάβατε αγαπητέ αναγνώστη μου;). Ποιος εγκατέλειψε ποιον το γνωρίζουν όλοι οι κυβερνήτες που έλαβαν μέρος στην Αποστολή, αλλά και το πλήρωμα του πλωτού που τους είδε να φεύγουν κρυφά από τον Άη Στράτη στις 6 τα ξημερώματα, αντί στις 8 όπως είχε προσυμφωνηθεί! Είχαν μάλιστα δέσει σε άλλο σημείο του λιμανιού, μακριά από τα υπόλοιπα φουσκωτά σκάφη της Αποστολής, όπως μου θύμισε ο Κώστας Κηπουργός, με προφανή σκοπό να αυτονομηθούν και να φύγουν νωρίτερα χωρίς να τους πάρει είδηση κανείς! (Καταλάβατε αγαπητέ αναγνώστη μου;). Λεπτομερή αφήγηση του τι ακριβώς έγινε τότε θα διαβάσετε στη συνέχεια, σε μια αναδημοσίευση μέρους του άρθρου μου που είχε δημοσιευτεί τον Οκτώβριο του 2001 στο περιοδικό "Φουσκωτό & Jet".

Ο Πρόεδρος του Μ.Ο.Φ.Σ. παρέλειψε επίσης να αναφέρει ότι το λεωφορείο που νοίκιασαν μόλις έφθασαν στην Ίμβρο δεν έπεσε από τον ουρανό, αλλά τους το έστειλε ο Νίκος Δολδούρης, μετά από δική μου προτροπή, καθώς ο ίδιος ήταν απρόθυμος λόγω της απαράδεκτης συμπεριφοράς που είχαν επιδείξει οι Θεσσαλονικείς απέναντί του. Η αλήθεια είναι ότι ο Δολδούρης, δίνοντας τόπο στην οργή (αφού οι Θεσσαλονικείς αρνήθηκαν να κάνουν χρήση των δωματίων που είχε κλείσει για λογαριασμό τους, με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί ο ίδιος με 90.000 δρχ.), προχώρησε ακόμη περισσότερο. Κάλεσε τους Θεσσαλονικείς, πάλι μετά από δική μου προτροπή, στην εκδήλωση που είχε ετοιμάσει στο σπίτι του στο χωριό Σχοινούδι το βράδυ της Κυριακής 12 Αυγούστου. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πώς αμείβονται όσοι επιλέγουν να στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Το κυριότερο όμως που "λησμόνησε" να αναφέρει ο κ. Μέξης είναι γιατί στην Ίμβρο έφθασαν μόνο τα έξι σκάφη του Μ.Ο.Φ.Σ. και το σκάφος του αρχηγού της Αποστολής με το λάβαρο του Π.Ο.Φ.Σ.; Αν κάποιοι αμφισβητούν την αλήθεια όσων γράφω, εδώ είναι ο Νίκος Δολδούρης να τους τα επιβεβαιώσει δια ζώσης.   

Το Υπουργείο Αιγαίου ανταποκρίθηκε με κάποια καθυστέρηση, αφού προηγήθηκε η διαβεβαίωσή μου προς την αρμόδια υπάλληλο κυρία Φραγκιαδάκη ότι η Αποστολή δεν ακυρώθηκε! Οι "γνωστοί άγνωστοι" είχαν φροντίσει να διαδώσουν ότι η Αποστολή στον Άη Στράτη και την Ίμβρο δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί! Παρ' όλες τις πιέσεις μου η κυρία Φραγκιαδάκη αρνήθηκε να μου αποκαλύψει τα ονόματα των "καλοθελητών", στάθηκε δε αδύνατον να της αποσπάσω κάτι περισσότερο από το ότι "αυτοί που τα διέδωσαν δεν είναι υπάλληλοι του Υπουργείου". Πώς είπατε; Ο εχθρός είναι εκτός; Λάθος! Εντός ήταν και είναι πάντα, και το όνομά αυτού... Εφιάλτης! Μετά από αυτό, και το Υπουργείο Αιγαίου έθεσε την Αποστολή μας υπό την αιγίδα του, ενώ με την μεσολάβηση του κ. Αθ. Σκαμάγκη (Ν.Ο. Λήμνου) προσέφερε και το ποσό των 6.500 ευρώ.

Όσο για το Υπουργείο Πολιτισμού; Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, με την από 9 Ιουλίου 2001 επιστολή του, μας ενημέρωσε ότι το Υπουργείο του, "εκτιμώντας την προσπάθεια που καταβάλουμε για την ενίσχυση των ακριτικών περιοχών, θέτει την Αποστολή υπό την αιγίδα του, ενισχύοντάς την παράλληλα με το ποσό των 5.000.000 δρχ.". Η χορηγία αυτή έμελλε ωστόσο να περάσει από 40 κύματα αφού, όπως απεδείχθη, οι "γνωστοί άγνωστοι" κατάφεραν να επηρεάσουν καταστάσεις ώστε η απόφαση της χορηγίας να αλλάξει χαρακτηρισμό (για πολιτιστικές εκδηλώσεις) και να μπει στο "ψυγείο". Αυτό μου κοινοποιήθηκε από την κυρία Λέντζη στις 5 Οκτωβρίου του 2001. Κάποιοι από το νέο Δ.Σ. του Π.Ο.Φ.Σ., που προέκυψε μετά την άρνηση του Κώστα Κηπουργού να θέσει και πάλι υποψηφιότητα, βλέποντας πως καθυστερεί η συγκέντρωση των χρημάτων για την αγορά σκάφους και κινητήρα, θέλησαν να κρατήσουν τα χρήματα που είχε προσφέρει το Υπουργείο Πολιτισμού και να τα βάλουν στο ταμείο του συλλόγου! Αυτό φάνηκε άλλωστε καθαρά από την επιστολή που μας είχε στείλει τότε το Δ.Σ. του Π.Ο.Φ.Σ., με την οποία ζητούσε την παραίτησή μας από την Οργανωτική Επιτροπή της Αποστολής, αμέσως μετά την επιστροφή μας, καίτοι δεν είχε ολοκληρωθεί το κύριο κομμάτι αυτής, που ήταν η παράδοση του φουσκωτού σκάφους στον Άη Στράτη! Τελικώς, μετά από την έντονη αντίδραση τη δική μου και του Κηπουργού, το έργο της Επιτροπής ολοκληρώθηκε με την παράδοση του σκάφους στον Άη Στράτη στις 6 Ιανουαρίου του 2003.

Στις 7 Ιουλίου επρόκειτο να βγούμε στον αέρα, στην εκπομπή του Γιώργου Οικονομέα. Χρησιμοποίησα λοιπόν αυτό το ατού και αποφάσισα να παίξω το τελευταίο μου χαρτί. Απείλησα έτσι, εμμέσως, την κυρία Λέντζη ότι θα δημιουργήσω θέμα στην τηλεόραση και θα εκθέσω την αναξιοπιστία του Υπουργείου Πολιτισμού. Αυτό φαίνεται ότι λειτούργησε γιατί, την επομένη κι' όλας ημέρα, η κυρία Λέντζη με κάλεσε στο κινητό μου για να μου πεί ότι η απόφαση βγήκε απ' το "ψυγείο" και υπεγράφη! Παρ' όλα αυτά, παίρνοντας το αντίγραφο της απόφασης με αριθμό 183, διαπιστώσαμε ότι αυτή υπεγράφη καθυστερημένα, με ημερομηνία 18 Οκτωβρίου 2001, την επομένη δηλαδή των αρχαιρεσιών του Π.Ο.Φ.Σ. για την ανάδειξη νέου Δ.Σ., με Πρόεδρο τον απηνή διώκτη της Αποστολής κ. Κοκκινάκο, με την αόριστη ένδειξη "για πολιτιστικές εκδηλώσεις"! Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορία που μου έδωσε ο Κώστας Κηπουργός, το νέο Δ.Σ. του Π.Ο.Φ.Σ. φρόντισε να αναληφθούν τα χρήματα αυτά από τον τραπεζικό λογαριασμό της Eurobank, που είχε ανοιχθεί ειδικώς για την Αποστολή, και να μεταφερθούν σε τραπεζικό λογαριασμό μέλους του νέου Δ.Σ. με σκοπό αυτά να χρησιμοποιηθούν για άλλες "πολιτιστικές εκδηλώσεις" του συλλόγου. Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος...

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, μακαριστός Χριστόδουλος, απάντησε με απαράδεκτο κατά τη γνώμη μου τρόπο στην επιστολή που του είχα στείλει, προκαλώντας τη δίκαιη αγανάκτησή μου. Έγραφε σε κάποιο σημείο εκείνης της επιστολής του ο μακαριστός Χριστόδουλος : "Με ιδιαίτερη χαρά απευθύνω μέσω των μελών του Πατραϊκού Ομίλου Φουσκωτών Σκαφών, τα οποία είχαν την αγαθή πρόθεση να οργανώσουν αυτήν την αποστολή, πατρικό χαιρετισμό στους ακρίτες νησιώτες της Ίμβρου που στέκονται καταμεσίς στο πέλαγο και ενώνουν τη γη των προγόνων με τη γη των Ελλήνων. Μακάριοι όσοι κρατούν άσβεστην την ιστορική μνήμη με κάθε τρόπο και λογίζουν τους εαυτούς τους αδελφούς όσων, λόγω πολιτικών συγκυριών και στρατιωτικών νόμων, βρίσκονται εμπερίστατοι επί δεκαετίες, προσπαθώντας να κρατήσουν τα ίχνη του αρχαίου κλέους και να διατηρήσουν αλώβητα μορφώματα αιώνια, βλάστημα εκ των οποίων αποτελεί και η σεβάσμια μορφή του Παναγιωτάτου Πατριάρχου μας κ. Βαρθολομαίου..." Κουβέντα για τον Άη Στράτη στην πρώτη εκείνη επιστολή του Χριστόδουλου, η πολιτική τοποθέτηση του οποίου πάνω στο θέμα της Ίμβρου θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα στην Αποστολή σε περίπτωση που κοινοποιούσαμε εκείνη την επιστολή στα μέσα μαζικής εξαπάτησης και γινόταν γνωστή στις Τουρκικές Αρχές.

Μετά την έγγραφη διαμαρτυρία μου, ακολούθησε δεύτερη επιστολή του Αρχιεπισκόπου, με την οποία ο μακαριστός Χριστόδουλος κατέβαλε φιλότιμη προσπάθεια να ανασκευάσει την πρώτη, χορηγώντας μάλιστα εκ μέρους της Εκκλησίας το "εξωφρενικό" ποσό των 100.000 δρχ. "για τις όποιες ανάγκες των αγαπητών και γενναίων ακριτών του Αγ. Ευστρατίου!", όπως χαρακτηριστικά αναφερόταν στην τελευταία παράγραφο της δεύτερης εκείνης επιστολής. Η αφ' υψηλού στάση της Αρχιεπισκοπής απέναντι στα προβλήματα των ακριτών του Άη Στράτη φάνηκε καθαρά από την δήλωση του εκπροσώπου της, στη μεταξύ μας τηλεφωνική συνομιλία, ότι η Εκκλησία δεν διαθέτει χρήματα αλλά μόνο οικήματα! Του απάντησα βεβαίως κι' εγώ ότι θα μπορούσε εν τοιαύτη περιπτώσει η Εκκλησία να εκποιήσει ένα από τα ακίνητα αυτά και να προσφέρει τα χρήματα για τις ανάγκες του Άη Στράτη και των Ελλήνων της Ίμβρου...

Ο φίλος μου Πέτρος Δαφνούλης φιλοτέχνησε αφιλοκερδώς το έγχρωμο ενημερωτικό φυλλάδιο με το αναλυτικό πρόγραμμα της Αποστολής, το δε τυπογραφείο, με το οποίο τότε συνεργαζόταν, το τύπωσε δωρεάν σε 1.000 αντίτυπα που μοιράστηκαν στους επισκέπτες της ναυτικής έκθεσης, καθώς επίσης στους χορηγούς και στους συμμετέχοντες, ενώ ο φίλος μου Χρήστος Γαρμπής της "Μεταξοτυπική Αθηνών", κατασκεύασε δωρεάν το πλαστικό πλαίσιο το οποίο αναφερόταν στην Αποστολή και το οποίο αναρτήθηκε στο περίπτερο του Π.Ο.Φ.Σ. κατά την διάρκεια της ναυτικής έκθεσης στο Σ.Ε.Φ.

Ήταν τότε που η πλαστικοποιημένη σελίδα Α4 που είχα κρεμάσει σε μια γωνιά του περιπτέρου με το κείμενο : "Μην απευθύνεστε σε ανεπιθύμητους, κινδυνεύετε να χαρακτηρισθείτε persona non grata", ενόχλησε τον Τάσο Πορτοκάλογλου ο οποίος έστειλε έγγραφη νότα διαμαρτυρίας προς το Δ.Σ. του Πατραϊκού Ομίλου, απειλώντας ότι, αν δεν μου βάλουν "πάγο", τα μέλη του Ο.Φ.Σ.Ε. δεν θα λάβουν μέρος στον αγώνα ταχυπλοίας που διοργάνωνε εκείνη την εποχή ο Πατραϊκός Όμιλος στην Πάτρα! Διευκρινίζω ότι η ταμπελίτσα εκείνη ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω για να εκφράσω την δυσαρέσκειά μου απέναντι στην απαράδεκτη και ανεξήγητη πράξη του υπό τον Τάσο Πορτοκάλογλου Δ.Σ. του Ο.Φ.Σ.Ε. να με χαρακτηρίσει "persona non grata" και να σαμποτάρει την Αποστολή. Κανονικά θα έπρεπε να καταθέσω μήνυση εναντίον του Πορτοκάλογλου, για συκοφαντική μου δυσφήμιση, όταν ανακάλυψα τις ίντριγκες που ενορχήστρωνε πίσω από την πλάτη μου ώστε να μη γίνει αποδεκτή η αίτησή μου να επιστρέψω στον σύλλογο που ίδρυσα. Δεν το έκανα όμως γιατί εκείνη η πράξη μου θα σήμαινε αυτομάτως και το τέλος του Ο.Φ.Σ.Ε. http://www.ribandsea.com/memo/273-2010-02-18-12-20-48

Εν τω μεταξύ κατέβαλα φιλότιμες προσπάθειες ώστε να δοθεί λύση στο αδιέξοδο που είχε δημιουργηθεί με τη μετάβαση της Χαρούλας Αλεξίου στην Ίμβρο. Μετά από πολλές διαβουλεύσεις, το Υ.Ε.Ν. έδωσε την άδεια να μεταβεί η Χάρις Αλεξίου και το 17μελές συγκρότημά της στην Ίμβρο, με τουριστικό σκάφος από τη Λήμνο, ενώ, μετά από παρέμβαση φίλης της Σοφίας Σακοράφα, που ήταν ιδιαιτέρα του Υφυπουργού Ματαφορών και Επικοινωνιών κ. Βούλγαρη, η Ολυμπιακή προσέφερε δωρεάν 17 εισιτήρια για την μετάβαση του συγκροτήματος στη Λήμνο. Όλα αυτά βέβαια έμειναν τελικώς στα χαρτιά, καθώς η συναυλία ματαιώθηκε μετά την απόφαση των Τουρκικών Αρχών να μην επιτρέψουν την απ' ευθείας είσοδο των σκαφών της Αποστολής στην Ίμβρο.

Όλα τα σκάφη που θα λάμβαναν μέρος στην Αποστολή συγκεντρώθηκαν στη Στενή Βάλα της Αλονήσου για το πέρασμα στον Άη Στράτη. Παρόν και το τηλεοπτικό συνεργείο του ALPHA που μας συνόδευσε μέχρι τον Άη Στράτη, μαζί με πλωτό σκάφος του Λιμεναρχείου Σκιάθου, το οποίο όμως απεχώρησε μετά από λίγο λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών! Λίγο πριν φθάσουμε στον Άη Στράτη μας προϋπάντησε το πλωτό του Λιμεναρχείο της Μύρινας.

Διαβάστε στη συνέχεια αυτά που είχα γράψει στο περιοδικό "Φουσκωτό & Jet" (τεύχος Οκτωβρίου-Νοεμβρίου 2001) και πάρτε τις απαντήσεις σε όσες απορίες σας έμειναν τυχόν αναπάντητες μέχρι τώρα.

Η συνέχεια εδώ : http://www.ribandsea.com/memo/2048-oli-i-alitheia-gia-tin-apostoli-agapis-ston-ai-strati-kai-tin-imvro-2001-meros-v