Rib and Sea

Στις φιλόξενες εγκαταστάσεις του Ν.Ο.Ε έλαβε χώρα χθες 13.4.2016, συνέντευξη τύπου του Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών, του Δήμου και του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πόρου όπου ανακοινώθηκε η έναρξη του «4ου Ναυτικού Σαλονιού Παραδοσιακών Σκαφών» την 19η Μαΐου στο λιμάνι του Πόρου μέχρι και την 22α Μαΐου 2016. Παρευρέθηκαν δημοσιογράφοι και προσωπικότητες του ναυτιλιακού και καλλιτεχνικού κόσμου.
Πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας θα συνυπάρξουν αρμονικά με παραδοσιακά σκάφη προς τέρψη του κοινού που θα επισκεφθεί το λιμάνι του Πόρου κατά την ανωτέρω περίοδο.

Το νέο δημιούργημα της "BSK MARINE", το "Skipper NC100s", είναι το καλύτερο r.i.b. της ευρωπαϊκής αγοράς και είναι αληθινό!  

Με τέλεια σχεδίαση, υλικά υψηλής ποιότητας, κατάστρωμα εργονομικά σχεδιασμένο, ταχύτατο και αξιόπλοο με τέσσερα "σκαλοπάτια" στη γάστρα, επιτυγχάνει ταχύτητα πάνω από 75 knots (με δύο εξωλέμβιες 400 h.p. εκάστη) ενώ πλανάρει με ταχύτητα μόλις 9 κόμβων. Η άνεση στο ταξίδι συμπληρώνει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του νέου "Skipper NC 100s".

http://www.skipper-bsk.com/el/

Πηγή : http://cityculture.gr/2014/07/to-chorio-tis-kritis-pou-anazita-neous-katikous-prosferontas-epangelmatiki-apokatastasi

Περίπου 5 χιλιόμετρα έξω από τα Χανιά, ανάμεσα στη Σούδα και την Τσικαλαριά, στα παλιά εργαστήρια κατασκευής τσικαλιών, βρίσκεται το Καλλιτεχνικό Χωριό της Κρήτης, Βερέκυνθος. Οι κάτοικοι του ζουν από την τέχνη τους και αναζητούν νέους χειροτέχνες να γεμίσουν τα 10 άδεια από τα 35 εργαστήρια του χωριού.

Ο Βερέκυνθος, σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν το βουνό όπου ζούσαν και λατρεύονταν οι Ιδαίοι Δάκτυλοι, γιοί του Δία και προστάτες των τεχνών που ήρθαν για να διδάξουν τις πανάρχαιες τέχνες της Μεταλλουργίας, της Κεραμικής, της Υαλουργίας και της Υφαντικής στους ανθρώπους.

Τα τελευταία, 15 χρόνια, στην περιοχή, λειτουργεί μία πρωτότυπη για τα ελληνικά δεδομένα κοινωνία καλλιτεχνών, οι οποίοι αναδεικνύουν τις τέχνες που είναι συνυφασμένες με τη ζωή και τον πολιτισμό του Κρητικού λαού.

Πηγή : http://www.kathimerini.gr/847830/article/epikairothta/episthmh/eyrwpaikos-doryforos-ellhniko-hardware

Είμαστε στο Κορωπί, στο κτίριο της εταιρείας European Sensor Systems (ESS), μπροστά στο clean room. O συγκεκριμένος «καθαρός χώρος», ειδικά σχεδιασμένος και αποστειρωμένος, είναι κλάσης 10.000, δεν περιέχει δηλαδή περισσότερα από 10.000 μικροσωματίδια σκόνης. Γι’ αυτό και ο φωτογράφος μας, για να μπει εκεί, πρέπει να κάνει ειδική προετοιμασία: να φορέσει ποδιά, γάντια και σκουφάκι στα μαλλιά, να βγάλει τα παπούτσια του - ώστε να μη μολύνει το εργαστηριακό περιβάλλον. Αυτή η διαδικασία είναι ρουτίνα για όσους εργάζονται στην ESS. Υψηλή τεχνολογία, γαρ. Εδώ, άλλωστε, φτιάχνεται ένα καινοτόμο προϊόν που χρησιμοποιείται για διαστημικές εφαρμογές. Καλώς ήρθατε στον θαυμαστό κόσμο της ελληνικής διαστημικής βιομηχανίας, η οποία -μην απορείτε- όχι μόνο υπάρχει, αλλά και ανθεί, παρά την κρίση και τις τρικλοποδιές που, συνειδητά ή ασυνείδητα, της βάζει το συχνά στενόμυαλο και κοντόφθαλμο ελληνικό κράτος.

Επιστροφή στο clean room. Oι άνθρωποι της ESS ελέγχουν κατά πόσον ο μικροσκοπικός αισθητήρας πίεσης που έχουν κατασκευάσει -και ο οποίος κοστίζει 10.000 ευρώ- είναι έτοιμος να σταλεί στον πελάτη. Τι είναι όμως αυτός ο αισθητήρας και σε τι χρησιμεύει; Ας τα πούμε απλά και κατανοητά. Κάθε δορυφόρος που στέλνεται στο Διάστημα διαθέτει μια δεξαμενή καυσίμου. Και έναν αισθητήρα που πρέπει να μετράει την ποσότητα αυτού του καυσίμου, το οποίο είναι άκρως τοξικό. Τον πρώτο χρόνο, οι ενδείξεις του είναι απολύτως ακριβείς.