Rib and Sea

Συζήτηση του Ιωσήφ Παπαδόπουλου με τον κατασκευαστή του νέου Barracuda 8.50 κ. Τάσο Χατζησταματίου.

Ο Τάσος Χατζησταματίου είναι ένας κατασκευαστής φουσκωτών σκαφών, ο οποίος έχει τα δικά του ιδιαίτερα και, γι' αυτό, μοναδικά χαρακτηριστικά. Πρόκειται για έναν κατασκευαστή ο οποίος, κατά την γνώμη μου, δραστηριοποιείται σε λάθος τόπο και χρόνο! Με τις πολύ ευχάριστες, για τον πελάτη, "εμμονές" του, με τις οδυνηρές, για τον ίδιο, συνέπειες  και εμπειρίες, αφού είναι υποχρεωμένος να ασχολείται μ' αυτό που αγαπά, και ξέρει κυρίως να το κάνει σωστά, σε μια χώρα όπου όλα είναι "χύμα". Τον συνάντησα  χθες στον χώρο της δουλειάς του, όπου πήγα με απώτερο σκοπό να μάθω κάποια πράγματα για το νέο του δημιούργημα. Το νέο Barracuda 8.50 το οποίο, όπως λέει ο ίδιος, θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου.

Σε μια εποχή και σε μια χώρα όπου τίποτε δεν κινείται, ενώ πολλές κατασκευαστικές αλλά και εμπορικές εταιρείες του χώρου είναι σε μονάδες εντατικής θεραπείας, ο Τάσος Χατζησταματίου έχει λοιπόν στα σκαριά ένα νέο φουσκωτό σκάφος στα 8.50 μέτρα! Του έθεσα μερικές ερωτήσεις, σχετικές με το σκάφος αυτό, αλλά και με την δουλειά του γενικότερα, και να τι μου απάντησε.

Ιωσήφ Παπαδόπουλος : Τάσο, το 8.50, που πριν από λίγο είδα και φωτογράφισα στο ναυπηγείο σου, είναι καινούργιο μοντέλλο ή απλώς ένα μικρότερο εννιάμετρο Barracuda;

Τάσος Χατζησταματίου : Καινούργιο μοντέλλο είναι. Και δεν είναι απλώς ένα ακόμη φουσκωτό σκάφος στα 8.50 μέτρα που βγαίνει στην αγορά, αλλά ένα σκάφος που απευθύνεται σ' αυτούς οι οποίοι θέλουν κάτι διαφορετικό.

Ι. Π. : Τι εννοείς λέγοντας "διαφορετικό";

Τ.Χ. : Θα σου εξηγήσω. Θέλησα, κατ' αρχάς, να φτιάξω ένα σκάφος που να είναι "σύννομο" όταν βρίσκεται πάνω στο τρέϊλερ, και όχι μόνο όταν πλέει στη θάλασσα. Να διαθέτει δηλαδή τις προδιαγραφές που απαιτεί ο Κ.Ο.Κ. ώστε να κυκλοφορεί στον δρόμο χωρίς προβλήματα. Να μη μπορεί δηλαδή να "πατήσει" ο δικηγόρος της άλλης πλευράς πάνω στο υπερβολικό πλάτος του σκάφους , αν συμβεί π.χ. κάποιο τροχαίο ατύχημα. Ένα σκάφος, με άλλα λόγια, για να μπορεί να ρυμουλκυθεί στους ελληνικούς δρόμους, πρέπει να έχει μέγιστο πλάτος 2.55 μέτρα. Όταν ξεφουσκώσουμε τους αεροθαλάμους τού 8.50, τότε το ολικό του πλάτος είναι 2.55 μ. Δεν βγήκε λοιπόν τυχαία αυτό το πλάτος, αλλά γιατί προσαρμοστήκαμε στις απαιτήσεις του Κ.Ο.Κ. Δεν έγινε βεβαίως κάποια δραματική αλλαγή. Τοποθετήσαμε απλώς τους αεροθαλάμους πέντε εκατοστά του μέτρου πιο μέσα, χωρίς να μειώσουμε την διάμετρό τους και την απαραίτητη εφεδρική πλευστότητα που εξασφαλίζει η διάμετρος αυτή σε σχέση με το μήκος τους.

Πρέπει, επίσης, το μήκος του ρυμουλκούμενου να μην υπερβαίνει τα 12 μέτρα, συμπεριλαμβανομένου του τρέϊλερ και του κινητήρα, ο οποίος τις περισσότερες φορές είναι τριμαρισμένος για να μη ακουμπά στο έδαφος και τραυματίζεται. Θα ήθελε λοιπόν ο Χ πελάτης να αγοράσει, ενδεχομένως, ένα δεκάμετρο, αλλά δεν μπορεί, γιατί το συνολικό του μήκος, μαζί με τους προεξέχοντες αεροθαλάμους και το τρέϊλερ, θα υπερβαίνει τα 12 μέτρα. Χώρια που θα πρέπει να τοποθετηθεί το σκάφος αυτό σε τριαξονικό τρέϊλερ, λόγω βάρους και διαστάσεων. Ο νόμος δεν επιτρέπει όμως ρυμούλκυση σε τρέϊλερ με τρεις άξονες! Μπορείς, ενδεχομένως, να το ρίξεις στη γλίστρα απ' το διπλανό parking, ρυμουλκώντας το πάνω σε τριαξονικό τρέϊλερ, αλλά δεν μπορείς να ταξιδεύσεις με το τρέϊλερ αυτό στην εθνική οδό.

Συγχρόνως, το σκάφος πρέπει να είναι και σχετικώς ελαφρύ. Θέλω όμως και μεγάλη ίσαλο γραμμή, όταν θα το ρίξω στη θάλασσα. Άρα, θέλω μεγάλη γάστρα. Η γάστρα του νέου Barracuda είναι 8.54! Οι πρυμιοί αεροθάλαμοι σταματούν πριν από τον καθρέφτη, ενώ στην πλώρη "φωλιάζουν" μέσα στον πολυστέρα και ευθυγραμμίζονται με το ακρόπλωρο!

Ι.Π. : Η γάστρα του 8.50 είναι νέας σχεδίασης ή έχεις πάρει στοιχεία από άλλο μεγαλύτερο Barracuda;

Τ.Χ. : Είναι πολύ κοντά στην φιλοσοφία του προηγούμενου εννιάμετρου, για το οποίο όλοι όσοι το έχουν λένε τα καλύτερα λόγια. Επειδή το 8.50 θα είναι πάντως ελαφρύτερο απ' το εννιάμετρο, έπρεπε να αλλάξω λίγο τα παρατροπίδια και το chine, ώστε το φορτίο που τα πιέζει όλα αυτά και δημιουργεί την άνωση να έχει διαφοροποιήσεις. Δεν μπορώ δηλαδή να έχω την άνωση του εννιάμετρου με λιγότερο φορτίο. Είναι σαν να λέμε ότι ένα φορτηγό που έχει ωφέλιμο φορτίο 5 τόνους, εμείς το πάμε άδειο! Ε, δεν θα πάει καλά! Το ίδιο θα συμβεί και με ένα σκάφος στο νερό. Μη νομίζεις ότι η θάλασσα είναι λιγότερο "σκληρή" από την άσφαλτο όταν το σκάφος πλέει με ταχύτητα!

Τα ποιοτικά στοιχεία του εννιάμετρου παραμένουν, βεβαίως, και στο νέο μοντέλλο. Η γάστρα καλύπτεται με 12 χρόνια εγγύηση και είναι κατασκευασμένη από biaxial και βινυλεστέρα. Οι αεροθάλαμοι διατηρούν τις ίδιες προδιαγραφές, και στην ποιότητα του υφάσματος και στον τρόπο με τον οποίον γίνονται οι κολλήσεις. Θα σου δώσω, επιπλέον, έναν κατάλογο, στον οποίον καταγράψαμε όλα τα προβλήματα που έχουν κατά καιρούς παρουσιάσει διάφορα φουσκωτά, ανεξαρτήτως μάρκας, στα χέρια διαφόρων χρηστών. Στη συνέχεια σχεδιάσαμε το νέο μοντέλλο με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην παρουσιάσει στην πορεία κανένα από αυτά τα προβλήματα. Αυτόν τον κατάλογο των προβλημάτων, καθώς και τις λύσεις που εμείς δώσαμε, μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να τον βρει στην ιστοσελίδα μας.  http://www.barracuda.gr/newsone.php?id=50

Ι.Π. : Από πλευράς deck αλλάζει κάτι στο 8.50;

Τ.Χ. : Ξεκινάμε απ' την δελφινιέρα της πλώρης, η οποία είναι ενσωματωμένη στην γάστρα. Όταν δηλαδή δένεις το σκάφος στην δελφινιέρα, τραβάς το κύτος και όχι τους αεροθαλάμους! Είναι δε έτσι σχεδιασμένη η δελφινιέρα, ώστε ο εργάτης της άγκυρας να λειτουργεί μόνος του και χωρίς υποβοήθηση. Συνήθως, οι κάτοχοι σκαφών που διαθέτουν εργάτη, χρειάζονται κατά την αγκυροβολία την βοήθεια ενός φίλου τους γιατί ο εργάτης "κολλάει". Στο 8.50 δεν θα "κολλάει" ούτε η αλυσσίδα, κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Μετά το στρίτσο της άγκυρας ακολουθεί ένα μεγάλο αποθηκευτικό ταμπούκι, το μήκος του οποίου είναι 2.10 μέτρα και στο οποίο μπορούν να κοιμηθούν δύο άτομα, αν δεν είναι κλειστοφοβικά!

Ι.Π. : Γιατί το λες αυτό; Πρέπει το καπάκι του ταμπουκιού αυτού να είναι οπωσδήποτε κλειστό, αν κάποιος θελήσει να κοιμηθεί εκεί; Δεν μπορεί, ας πούμε να προστεθεί ένα περιμετρικό πανί ώστε, και το καπάκι να μείνει ανοικτό και τα νερά, αν τυχόν βρέξει, να μη μπουν στο ταμπούκι;

Τ.Χ. : Όλα μπορούν να γίνουν, φυσικά. Θέλω όμως να σου πω ότι έχουμε λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να μη μπουν νερά στους αποθηκευτικούς χώρους του σκάφους. Δεν θέλω, επ' ουδενί, να βλέπω νερά στα ταμπούκια! Τα λούκια της αποστράγγισης έχουν τέτοιες διαστάσεις, ώστε το νερό περνάει από αυτά και φεύγει χωρίς να μπαίνει σταγόνα στους αποθηκευτικούς χώρους.

Ι.Π. : Και αν τύχει, παρ' όλα αυτά, να μπει νερό σε κάποιο ταμπούκι;

Τ.Χ. : Ας πούμε λοιπόν ότι έπεσε κάποιος πάνω σε μία ξέρα και έσπασε η πλώρη! Πράγμα απίθανο για ένα Barracuda! Ας υποθέσουμε όμως ότι έσπασε η πλώρη και το πλωριό ταμπούκι γεμίζει με θάλασσα. Υπάρχουν φραχτές με τάπες. Αν ανοίξεις την τάπα, το νερό θα πάει πίσω στη σεντίνα. Αν δεν την ανοίξεις, το νερό θα παραμείνει εκεί και δεν θα προχωρήσει στα υπόλοιπα διαμερίσματα. Σε όλο το μήκος της γάστρας υπάρχουν φραχτές με τάπες. Αυτό, νομίζω, είναι πολύ σημαντικό.

Προχωρώντας προς την πρύμνη υπάρχει η κονσόλα, η οποία ανοίγει και επιτρέπει την τοποθέτηση μιας χημικής ή ναυτικού τύπου τουαλέτας. Αν βεβαίως θέλει ο ιδιοκτήτης του σκάφους, μπορεί να μην βάλει τουαλέτα στην κονσόλα και να διαμορφώσει τον χώρο αυτόν σύμφωνα με τις ανάγκες του. Ακολουθούν τα καθίσματα κυβερνήτη και συγκυβερνήτη, τα οποία είναι τύπου bucket, ρυθμιζόμενα καθ' ύψος και διαθέτουν ανάρτηση. Στο τελείωμα της πρύμνης υπάρχει ένας γωνιακός καναπές, ο οποίος μπορεί να φιλοξενήσει πέντε άτομα. Είναι σημαντικό ότι αυτοί οι οποίοι επιβιβάζονται ή αποβιβάζονται απ' το σκάφος δεν χρειάζεται να πατούν επάνω στον καναπέ, αλλά μπορούν να χρησιμοποιούν τον διάδρομο ο οποίος αποκαλύπτεται όταν ανασηκωθεί το πορτάκι που βρίσκεται κάτω απ' το αριστερό άκρο του καναπέ.

Τα νερά, που ενδέχεται να πέσουν στο κατάστρωμα και να το κατακλύσουν, εξ αιτίας δυσμενών καιρικών συνθηκών, φεύγουν κατ' ευθείαν στη θάλασσα. Το σκάφος είναι δηλαδή αυτοστραγγιζόμενο σε μηδενικό μάλιστα χρόνο! Το πορτάκι του καναπέ, όταν κλείνει, κατεβαίνει μέχρι κάτω και αφήνει μικρές θυρίδες ώστε να περνούν τα νερά χωρίς όμως να περνούν και άλλα αντικείμενα. Για τα σκάφη που ανήκουν στην κατηγορία "Β", όπως το νέο Barracuda, ο νόμος λέει ότι η πλήρης αποστράγγιση του καταστρώματός τους πρέπει να γίνεται μέσα σε 120 δευτερόλεπτα. Η αποστράγγιση του καταστρώματος του νέου Barracuda 8.50, με το πορτάκι του πρυμιού καναπέ κλειστό, θα διαρκέσει, το πολύ, 30 δευτερόλεπτα! Αν είναι τελείως ανοικτό, δεν το συζητώ. Τα νερά θα εξαφανιστούν στο δευτερόλεπτο!

Στην πλάτη του καναπέ έχει προβλεφθεί ειδικός χώρος (εσοχές) για την τοποθέτηση των μπαλλονιών, η δε πρύμνη δημιουργεί από μόνη της μια πλατφόρμα ώστε να διευκολύνεται η επιβίβαση και αποβίβαση των επιβαινόντων όταν το σκάφος πρυμοδετεί σε ένα λιμάνι.

Ι.Π. : Τι γωνία έχει η γάστρα στο ύψος του καθρέφτη;

Τ.Χ. : Η γωνία deadrise είναι 26 μοίρες ενώ η γωνία εισόδου (στην πλώρη) είναι περίπου 60 μοίρες. Και λέω περίπου, γιατί το ακριβές σημείο της γωνίας εισόδου μιας γάστρας δεν μπορεί να εντοπιστεί πάντοτε με ακρίβεια και να μετρηθεί.

Ι.Π. : Δεν είσαι, γενικώς, οπαδός των steps στα σκάφη που κατασκευάζεις. Ποια είναι η γνώμη σου γι' αυτά;

Τ.Χ. : Η στεπάτη γάστρα έχει πλεονεκτήματα αλλά έχει και μειονεκτήματα. Αν αγοράσεις ας πούμε μια Ferrari, θα μπορείς να τρέχεις γρήγορα στην άσφαλτο, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσεις να πας μ' αυτήν εκεί που πάει ένα 4Χ4. Με τα δικά μας δεδομένα και έχοντας στο μυαλό μας το Αιγαίο, το οποίο σπανίως μπουνατσάρει, θεωρώ ότι μια στεπάτη γάστρα δεν θα βοηθούσε πολύ. Υπάρχουν βεβαίως και εκείνοι οι οποίοι θέλουν να βγουν λίγο πιο έξω απ' τη μαρίνα και να ξεδώσουν πλέοντας γρήγορα στη μπουνάτσα. Γι' αυτούς οι στεπάτες γάστρες είναι ό,τι πρέπει. Ποιος όμως θα μπορέσει να πλεύσει γρήγορα με μια στεπάτη γάστρα σε ένα φουρτουνιασμένο Αιγαίο; Είναι σαφές, απ' την άλλη, ότι όσο μεγαλώνει το σκάφος οι επιπτώσεις από την καταπόνησή του και την καταπόνηση των επιβαινόντων στις υψηλές ταχύτητες λιγοστεύουν. Το συγκεκριμένο σκάφος που ετοιμάζουμε θα μπορεί εύκολα να ταξιδεύει με 35 κόμβους. Ποιος ο λόγος όμως να τρέχει κανείς με 35 ή και 40 κόμβους όταν μάλιστα το καύσιμο πλησιάζει ήδη τα δύο ευρώ το λίτρο; Και πώς θα προλάβει να δει και να αποφύγει ο κυβερνήτης ένα αντικείμενο, ένα μαδέρι ας πούμε, αν ταξιδεύει μ' αυτές τις ταχύτητες. Άσε που ούτε να κουβεντιάσεις δεν θα μπορείς με τους φίλους σου τρέχοντας με ταχύτητες που αγγίζουν ή υπερβαίνουν τους 35 κόβους!

Ι.Π. : Τι ιπποδύναμη σκέφτεσαι να βάλεις στον καθρέφτη του νέου Barracuda;

Τ.Χ. : Για τους λάτρεις των διπλών κινητήρων ξεκινάμε από 2Χ200 μέχρι 2Χ300, ενώ γι' αυτούς που προτιμούν τη μονή τοποθέτηση, 1Χ350

Ι.Π. : Υπάρχει πρόβλεψη να τοποθετηθεί στο 8.50 και έσω έξω κινητήρας;

Τ.Χ. : Θα μπορούσε, αλλά, προσωπικώς, είμαι κατά των έσω έξω! Αν υποθέσουμε ότι κάρφωσες σε ένα κύμα και πέρασε θάλασσα στο μηχανοστάσιο, τελείωσες! Οι εξωλέμβιοι κινητήρες είναι πλέον πολύ αξιόπιστοι και ακόμη και στην περίπτωση που το σκάφος θα μπει κάτω απ' το νερό, μπορούν να λειτουργήσουν μέχρι και ένα λεπτό! Δεν παύουν βεβαίως οι έσω έξω κινητήρες να έχουν και πλεονεκτήματα. Όταν όμως τα βάλω στη ζυγαριά μ' αυτά που θέλω εγώ, βρίσκω ότι μειονεκτούν έναντι των εξωλεμβίων. Αν θεωρήσουμε ότι ο diesel είναι ένας απροβλημάτιστος κινητήρας, και έτσι είναι, εφ' όσον δεν υπάρχει θέμα νερού και νοθείας στο πετρέλαιο και ο χρήστης τον λειτουργεί "επαγγελματικά" και δεν του συμπεριφέρεται με το νεύρο και την βιασύνη με την οποία συμπεριφέρεται απέναντι σε έναν εξωλέμβιο, το πόδι δεν είναι! Συνεπώς, για μένα μετράει το σύνολο. Τι σημασία έχει από τι έμεινα στο πέλαγος και αν δεν ευθύνεται γι' αυτό ο κινητήρας αλλά το πόδι;

Θα ήθελα όμως, μια και μου έδωσες την ευκαιρία αυτής της συζήτησης, να πούμε ποιος είναι ο ορισμός του φουσκωτού. Υπάρχει τέτοιος ορισμός;

Ι.Π. : Συγγνώμη που σε διακόπτω Τάσο, αλλά ούτε βαλτός να ήσουνα! Αυτή την κουβέντα την έχω κάνει πολλές φορές στο παρελθόν και λίγο έλειψε να γίνω μαλλιά κουβάρια με κάποιους "ειδήμονες", οι οποίοι αυτό που κατηγορούσαν στην αρχή, στη συνέχεια το μιμήθηκαν! Εσύ όμως είσαι ο ερωτώμενος τώρα και σε σένα πέφτει το βάρος αυτής της συζήτησης.

Τ.Χ. : Κάθισα λοιπόν και σκέφτηκα, τι είναι φουσκωτό σκάφος, γιατί ακριβής ορισμός δεν υπάρχει. Έρχονται κατά καιρούς κάποιοι πελάτες και με ρωτούν : "Είναι φουσκωτό αυτό, είναι φουσκωτό εκείνο"; "Ποιο δηλαδή είναι φουσκωτό κατά την γνώμη σας"; τους ρωτάω εγώ. "Αυτό με την λαγουδέρα"! μου απαντούν. Είπα λοιπόν ότι φουσκωτό είναι το σκάφος το οποίο, όταν κατακλυστεί με νερό, συνεχίζει να ταξιδεύει αυτόνομα.

Ι.Π. : Με βάζεις στον πειρασμό!

Τ.Χ. : Για πες...

Ι.Π. : Και αυτό επίσης το οποίο θα πλεύσει καλύτερα, λόγω του σφαιρικού του σχήματος, όταν ο καιρός είναι στο πλάϊ, από ένα αμμιγώς πολυεστερικό σκάφος, το οποίο έχει ψηλά πλευρικά τοιχώματα (chine).

Τ.Χ. : Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι ο Πολλάτος δεν τοποθετούσε αεροθαλάμους στα Apache, ξέρεις τι θα γινόταν αν κατακλύζονταν με νερό; Θα βούλιαζαν, βεβαίως, γιατί δεν θα είχε εξασφαλίσει την εφεδρική τους πλευστότητα.

Ι.Π. : Το τραγικό είναι ότι κάποιοι αφαιρούν τον αέρα από τους αεροθαλάμους των σκαφών αυτών, για να μετατρέψουν τα πολυεστερικά τους καλύματα σε αποθηκευτικούς χώρους! Ας επιστρέψουμε όμως στα Barracuda. Τι ύφασμα χρησιμοποιείς για την κατασκευή των αεροθαλάμων;

Τ.Χ. : 1670 dtex της Pennel Flippo. Το "στρατιωτικό" που λέγαμε παλιά και ήταν στα 1880 dtex, δεν κυκλοφορεί πια. Υπάρχει ένα 1880 που όμως δεν έχει πολυεστερικές ίνες αλλά ίνες από πολυαμίδιο, με αποτέλεσμα να είναι περισσότερο άκαμπτο και δύσχρηστο στην επεξεργασία του. Αυτό το ύφασμα το χρησιμοποιώ για να κάνω τους πάτους στα συμβατικά φουσκωτά που κατασκευάζω. Ένα άλλο πλεονέκτημα που έχουν τα δικά μου φουσκωτά είναι ότι δεν θα χρειαστεί να συμπληρώσει ποτέ κανείς αέρα στους αεροθαλάμους τους! Υπάρχει βεβαίως το θέμα της συστολής και της διαστολής των αεροθαλάμων, ανάλογα με την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, όταν όμως οι αεροθάλαμοι ενός Barracuda, μετά από μια μακρά παραμονή τους σε κρύο περιβάλλον, εκτεθούν και πάλι στη ζέστη, θα επανέλθουν στην αρχική τους κατάσταση χωρίς να χρειαστεί συμπλήρωμα αέρα. Αυτός είναι και ο λόγος που σκέφτομαι να βάζουμε άζωτο στους αεροθαλάμους. Το άζωτο, σαν αέριο, είναι πιο ελαφρύ απ' το οξυγόνο, δεν μεταβάλλεται ο όγκος του με την διαφορά θερμοκρασίας και δεν φθείρει εσωτερικά τις κόλλες και τις ραφές των αεροθαλάμων όπως το οξυγόνο. Δεν είναι τυχαίο ότι στα αγωνιστικά αυτοκίνητα φουσκώνουν τα ελαστικά τους με άζωτο. Χρειάζεται όμως κάποια μελέτη προτού αποφασίσω να φουσκώνω τα Barracuda με άζωτο, γιατί υπάρχουν και άλλοι παράμετροι.

Ι.Π. : Θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι, σχετικώς με την φιλοσοφία σου πάνω στον τρόπο κατασκευής ενός φουσκωτού που σε κάνει να ξεχωρίζεις όλα αυτά τα χρόνια ανάμεσα στους Έλληνες κατασκευαστές. Μ' αυτή την οικονομική κρίση δεν σκέφτηκες κάποια στιγμή να ρίξεις λίγο νερό στο κρασί σου και να κατασκευάσεις ένα πιο φθηνό φουσκωτό;

Τ.Χ. : Όχι! Όλα αυτά τα χρόνια έτσι κατασκευάζω τα Barracuda. Δεν σου κρύβω ότι δέχομαι πιέσεις από φίλους και συγγενείς μου, να βάλω, όπως λες, νερό στο κρασί μου. Τους λέω ότι δεν μπορώ. Είμαι άρρωστος και το ξέρω! Οι παλιοί λέγανε "παλιός γάϊδαρος καινούργια περπατησιά δεν γίνεται"! Δεν διανοούμαι να αλλάξω την ποιότητα κατασκευής. Τελευταία μάλιστα ανεβάζω την ποιότητα ,επιλέγοντας νέα, καλύτερα παρελκόμενα, όπως λόγου χάριν στους κολλιέδες τους οποίους χρησιμοποιούμε για τους σωλήνες. Κοίταξε τον κολλιέ αυτόν και πες μου σε ποιο άλλο σκάφος έχεις δει κάτι παρόμοιο; Αντί δηλαδή να μειώσω το κόστος μου, το ανεβάζω! Απευθύνομαι σε άλλο κοινό, τελείως διαφορετικό. Απευθύνομαι σ' αυτόν που θέλει να μπει στη θάλασσα, να γυρίσει το κλειδί στη μίζα και να μην έχει κανένα πρόβλημα.

Ι.Π. : Τι άλλο θα πούμε;

Τ.Χ. : Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στη θάλασσα...

Κατασκευαστής : Αναστάσιος Χατζησταματίου, Λεωφ. Ειρήνης 22, 177 78 Ταύρος. Τηλ.: 210 3410986 - Web : http://www.barracuda.gr/ - e mail : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.