Rib and Sea

Αγαπητέ φίλε Σήφη (όπως συνηθίζεται να σε λέμε στην Κάσο),

Κατ' αρχήν συγχαρητήρια για το δημοσιογραφικό σου έργο και για το περιοδικό που επιμελείσαι, συμβάλλοντας έτσι στην δημιουργία μιας νέας, διαφορετικής φωνής, πέρα από πολιτικά όρια και δεσμευτικές κατευθύνσεις, φωνή που πιστεύω πως σχηματίζεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μέσα σε πάρα πολλούς Έλληνες της σημερινής εποχής.

Μετά από πολλή περιήγηση στο site του περιοδικού δεν βρήκα τρόπο να δημιουργήσω λογαριασμό έτσι ώστε να παραθέσω τα παρακάτω στο "Βήμα των αναγνωστών" σε συνέχεια της επιστολής του αδελφού σου Βασίλη Παπαδόπουλου "Μια ευχή...διαφορετική".

Η επιστολή του Βασίλη δεν είναι μια απλή ευχή, αλλά είναι ακριβώς η κλήση του Θεού προς τον άνθρωπο. Η Θεία φύση του ανθρώπου δεν είναι μόνο λογοτεχνικός όρος αλλά είναι η Αλήθεια που καλούμαστε να ακολουθήσουμε, προσωποποιημένη, ενσαρκωμένη στο πρόσωπο και στο Έργο του Ενός, του Μοναδικού Ιησού Χριστού. Είναι το Θείο Πρότυπο του Ανθρώπου. Το Πρότυπο υπάρχει και το μόνο που μένει, είναι να το ακολουθήσει ο άνθρωπος για να γίνει Ένα με Αυτόν. Είναι ο προορισμός κάθε ανθρώπου. Είναι το αυτονόητο, η Αλήθεια. Είναι ο λόγος της Ύπαρξης της Ζωής. Δεν είναι εύκολο, είναι όμως δυνατόν.

Υπάρχει ο πρωτοπόρος που το σκέφτηκε, το έπραξε και το κατάφερε και ήταν ο Διονύσης Δώριζας που διεκδήκησε και εδραίωσε το Θείο Δικαίωμα του ανθρώπου. Το Θείο Δικαίωμα της Χριστοποίησης και Θέωσής του. Τίποτα λιγότερο δεν μπορεί να υπάρξει στην αληθινή κοινωνία του Δικαίου και της Αγάπης της Ανθρώπινης Κοινωνίας και γι' αυτό όλα όσα δεν έγιναν με δικαιοσύνη, αίσθημα ευθύνης και σεβασμό προς τον διπλανό του καθενός, πλέον συρρικνώνονται μέσα στην συνείδησή του μέχρι να εγκαταληφθούν πλήρως οι "ιδέες" του "δε βαριέσαι" και του "κοιτάω την πάρτυ μου". Όλοι ελπίζουμε και ευχόμαστε η συρρίκνωση αυτή να μην είναι πολύ επώδυνη. Περισσότερα για το έργο του Διονύση Δώριζα στο http://www.daskalos-ioannis.gr/

Χαιρετισμούς πολλούς και σ'ευχαριστώ,

Γιάννης Γερογιάννης

Απάντηση του "Rib and Sea".

Αγαπητέ Γιάννη,

Σ' ευχαριστώ, κατ' αρχάς, για τα καλά σου λόγια. Δεν κάνω όμως τίποτε περισσότερο από αυτά που μου επιτάσσουν η ανατροφή, η συνείδηση και οι εμπειρίες μου.

Δεν χρειάζεται να ανοίξεις λογαριασμό, προκειμένου να δημοσιοποιήσεις τις σκέψεις σου στο περιοδικό. Στέλνεις απλώς αυτά που θέλεις με e mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.. Αυτό έκανε άλλωστε και ο Βασίλης.

Όπως αντιλαμβάνεσαι, δεν ήταν δυνατόν να επιτρέψω την ελεύθερη πρόσβαση στο περιοδικό, γιατί τότε θα κινδύνευε να καταντήσει όπως εκατοντάδες άλλα blogs και fora, όπου ο κάθε πικραμένος βγάζει τα απωθημένα του...

Φιλικά

Ιωσήφ Παπαδόπουλος