Rib and Sea
Με ιπτάμενο φουσκωτό από τον Φλοίσβο στην Αίγινα.
Την 23η Μαρτίου του 2008 αποφάσισα να ρίξω το αμφίβιο ιπτάμενο φουσκωτό σκάφος, που είχα εκείνη την εποχή, στη μαρίνα του Φαληρικού Δέλτα και να πετάξουμε με τον Σάκη Φιτσώρο μέχρι την Αίγινα. Σε καλό μάλιστα μου βγήκε εκείνη η πτήση γιατί, την ώρα που στήναμε το φτερό, κατέφθασε ένας Άγγλος, ο οποίος ήταν skipper στο μεγάλο ιστιοφόρο ενός Γερμανού επιχειρηματία που λιμενιζόταν στη μαρίνα του Φλοίσβου. Μας κοιτούσε με ενδιαφέρον, στην αρχή και, λίγο πριν ρίξουμε το Polaris στο νερό, με ρώτησε : "Το πουλάς;". "Ναι, το πουλάω, δεδομένου ότι είμαι και ο αντιπρόσωπος της Polaris στην Ελλάδα", του απάντησα. "Ωραία, λοιπόν. Μόλις επιστρέψετε από την Αίγινα τηλεφώνησέ μου. Είχα ένα ίδιο, φορτωμένο στο σκάφος όπου ήμουν ναυτολογημένος, το οποίο πήρε φωτιά σε ένα λιμάνι της Άπω Ανατολής και μαζί μ' αυτό κάηκε και το ιπτάμενο!". Αυτό ήταν. Μόλις επέστρεψα απ' την Αίγινα, του τηλεφώνησα και ο Άγγλος το αγόρασε...
Την ώρα που κάναμε τον τελικό έλεγχο, τηλεφώνησα, ως ώφειλα, στη σχετική υπηρεσία της ΥΠΑ για να καταθέσω το σχέδιο της πτήσης μας. Η κυρία που απάντησε στην κλήση με πληροφόρησε ότι δεν μπορεί να πάρει το σχέδιο πτήσης ενός ιπτάμενου φουσκωτού. "Πώς γίνεται, ενώ έχω λεμβολόγιο, ασφάλεια, άδεια χειριστού και τα σκάφη αυτά περιλαμβάνονται, εδώ και δύο χρόνια, στον νέο Κανονισμό της ΥΠΑ, εσείς να μου λέτε ότι δεν δικαιούμαι να καταθέσω σχέδιο πτήσης;", ρώτησα την κυρία. Δεν κατάφερε, βεβαίως, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και έτσι, μέχρι να απευθυνθώ στον τότε διευθυντή της Δ2, στον οποίον, εμμέσως πλην σαφώς, με παρέπεμψε, ρίξαμε το φουσκωτό στο νερό και πετάξαμε χωρίς σχέδιο πτήσης, σε χαμηλό σχετικώς ύψος, για ευνόητους λόγους...
Εκείνη πάντως την ημέρα δεν θα την ξεχάσω, και όχι μόνο εξ αιτίας του δικαιολογημένου εκνευρισμού που μου δημιούργησε το γραφειοκρατικό αγκύλωμα της ΥΠΑ και των παρελκομένων υπηρεσιών της. Θα μου μείνει, κυρίως, αξέχαστη γιατί η πτήση ήταν εξαιρετική, αλλά και γιατί οι καιρικές συνθήκες ήταν βγαλμένες, θαρρείς, από κάποια ταινία θρίλλερ! Άπνοια, βεβαίως, με ένα νοτιά που έβλεπες ωστόσο να καταφθάνει, χαμηλή ορατότητα και ένας ουρανός κόκκινος από την αφρικανική σκόνη που είχε μαζευτεί, έτοιμη να πέσει με τις πρώτες σταγόνες βροχής.
Πετάξαμε πρώτα πάνω από τη μαρίνα Καλαμακίου, τη μαρίνα του Φλοίσβου, το Φαληρικό Δέλτα και τις μαρίνες του Μικρολίμανου και της Ζέας, προτού βάλουμε στην πλώρη μας την σκιά της Αίγινας, που, αν και μόλις δέκα μίλια μακρυά, μόλις διακρινόταν στον ορίζοντα. Αφού προσεγγίσαμε το νησί από την πλευρά της Σουβάλας και το "στοιχειωμένο" ναυπηγείο της Planaco, προσθαλασσωθήκαμε έξω από το λιμάνι της Αίγινας, έχοντας πρώτα πετάξει πάνω από την πόλη για φωτογράφιση και βιντεοσκόπηση.
Δεν άργησαν να συγκεντρωθούν γύρω μας οι πρώτοι "περίεργοι" - είχαν δει το φουσκωτό να πετάει πάνω απ' τα κεφάλια τους - που έτρεξαν να δουν περί τίνος επρόκειτο. Δεν ήταν βλέπετε, ακόμη, γνωστό στο ευρύ κοινό, το ιπτάμενο της Polaris. Αυτό έγινε μερικούς μήνες αργότερα, όταν, όλοι σχεδόν οι τηλεοπτικοί σταθμοί, αλλά και τα περιοδικά της θάλασσας, το έκαναν πρώτο θέμα τους. Κάποιοι από τους "περίεργους", οι πιο "θαρραλέοι", πέταξαν μαζί μας πάνω απ' την πόλη και ένας μάλιστα από αυτούς έκανε σαν μικρό παιδί όταν το φουσκωτό προσθαλασσώθηκε ομαλά χωρίς να λειτουργεί ο κινητήρας του.
Λίγο πριν επιστρέψουμε στη βάση μας, πετάξαμε μέχρι την Πέρδικα, αφού ήταν κρυφή επιθυμία μου να φωτογραφίσω αυτόν τον γραφικό οικισμό από ψηλά. Τη μερίδα του λέοντος στην πτήση αυτή πήρε, ωστόσο, η βιντεοκάμερα. Θα έχετε έτσι την ευκαιρία να απολαύσετε την πτήση μας, βλέποντας το βίντεο που ακολουθεί...
Για περισσότερες πληροφορίες, φωτογραφίες και βίντεο, με θέμα τα ιπτάμενα φουσκωτά, μπορείτε να σερφάρετε στην ιστοσελίδα : http://www.polaris-fib.gr/