Rib and Sea

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΦΑΙΡΑΣ. Και οι μεν και οι δε αγνοούν την Τέχνη της Πολιτικής. Το ξέρουν καλά αυτό οι έξωθεν αντίπαλοι και δανειστές.

"Πρέπει να πω ότι δεν βλέπω αυτές τις τηλεοράσεις, ούτε διαβάζω αυτές τις εφημερίδες. Ως πληροφόρηση, όταν χρειάζεται, χρησιμοποιώ το διαδίκτυο. Νομίζω ότι μόνο ο κόσμος που είναι περιορισμένος στο σπίτι του, οι συμπαθείς συνταξιούχοι και οι ένοχοι καθεστωτικοί της μεταπολίτευσης βλέπουν αυτές τις τηλεοράσεις. Παρατηρώ, όμως, ρίχνοντας κάποιες ματιές, ότι όλος αυτός ο μεταπολιτευτικός συνασπισμός επιδιώκει τελευταία να ρίξει τις ευθύνες, για το ότι συμβαίνει στην χώρα, στον Αλέξη Τσίπρα και τον Πάνο Καμμένο. Είναι εμφανές ότι δεν κινούνται με βάση μια θεωρητική επεξεργασία, με μια πολιτική στρατηγική, ότι απουσιάζουν οι προτάσεις, τα σχέδια, η Τέχνη της Πολιτικής.

Δεν νομίζω, όμως, δεν προκύπτει από μια επιστημονικού ακόμη και δημοσιογραφικού τύπου έρευνα, ότι είχαν ποτέ ή έχουν Πολιτικό και Αναπτυξιακό σχέδιο ο Αντώνης Σαμαράς, ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο Φώτης Κουβέλης. Υποχρεώνομαι, λόγω του ότι έχει επιβληθεί μια απολίτικη ατμόσφαιρα, να μιλήσω με αυτόν τον τρόπο.
Στο «Ελληνική Πολιτική Παιδεία» γράφω ότι η πολιτική δεν υπήρξε ως σχέδιο, ως πρόλογος. Ούτε οι μεν ούτε οι δε είχαν μια οικειότητα με αυτά τα ζητήματα.

Αλλά το να οικοδομείς συστηματικά μια παραφιλολογία και πολιτική κατηγορία ότι για ό,τι συνέβη στην χώρα την ευθύνη την έχουν ο Τσίπρας και ο Καμμένος, τότε οδηγούμαστε σε άλλη σφαίρα. Τόσο ο Γκέμπελς, όσο και ο Μπέρια, ακόμη και οι προπαγανδιστές της Αμερικανοκίνητης χούντας, θα απέφευγαν αυτή τη χοντρή προπαγάνδα. Όπως και το ότι δεν είμαστε μόνο εμείς στην κρίση, είναι και άλλοι, άλλες χώρες.

Οι ιστορικοί πατέρες και μητέρες της ήττας είναι πολλοί, πολλές, και όχι μόνο κρύβονται αλλά βάζουν μπροστά, ενοχοποιούν άλλους, προκαλούν σύγχυση. Γράφει ο Θουκυδίδης για αυτές τις ολιγαρχικές μεθόδους. Είμαστε εκτός της Πολιτικής Σφαίρας. Είναι ένα κακόγουστο, φτωχό επαρχιώτικο θεατράκι. Το ξέρουν καλά οι έξωθεν αντίπαλοι και δανειστές".

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης (Αλεξανδρούπολη 1951) είναι πολιτικός, κοινωνιολόγος και συγγραφέας. Σπούδασε Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες με μεταπτυχιακό στην κοινωνιολογία. Διωκόμενος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας διέφυγε στην Ιταλία ενώ ήταν μέλος του ΠΑΚ. Μετά την πτώση της δικτατορίας συμμετείχε στην επταμελή ομάδα που συνέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ στο Μόναχο τον Αύγουστο του 1974, ενώ διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ από το 1977.

Λόγω σοβαρών πολιτικών διαφωνιών αποχωρεί από το ΠΑΣΟΚ το 1999 και ιδρύει τον κομματικό σχηματισμό «Δημοκρατική Περιφερειακή Ένωση», με την οποία μετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 2000 (32.068 ψήφοι, ποσοστό 0,47%).

Το 1988, στην εισήγησή του στο Δεύτερο Παγκόσμιο Ποντιακό Συνέδριο, πρότεινε τη δημιουργία μιας πόλης στα παράλια της Θράκης με την ονομασία Ρωμανία και να προστεθεί στο όνομα Θράκη και το όνομα Ρωμανία, έτσι ώστε η περιφέρεια να ονομάζεται Θράκη - Ρωμανία. Το 1997, 204 βουλευτές κατέθεσαν πρόταση στο Κοινοβούλιο για την δημιουργία της, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το 1994, το Κοινοβούλιο υιοθέτησε την πρότασή του για την αναγνώριση της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας.

Είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Διεθνούς Ένωσης για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών και μέλος της διεθνούς μη κυβερνητικής οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και ερευνητής στο Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών.

Σήμερα είναι μέλος της ανεξάρτητης επιτροπής λογιστικού έλεγχου για την διερεύνηση του απεχθούς χρέους της Ελλάδος.

Ακούστε όσα προφητικά είπε κατά την διάρκεια του 6ου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ το 1996. Τρία χρόνια αργότερα απεχώρησε αηδιασμένος από το κόμμα, την ιδρυτική διακήρυξη του οποίου συνέγραψε τον Αύγουστο του 1974, μαζί με άλλους έξι συντρόφους του, ενώ 16 χρόνια αργότερα δικαιώνεται για όσα υποστήριζε το 1996 και χαρακτηριζόταν "γραφικός". Παρατηρήστε επίσης αυτούς που κάθονται πίσω του : Γιωργάκης, Τσοχατζόπουλος, Κουλούρης, Λαλιώτης και λοιποί συγγενείς. Όλα τα "καλά παιδιά". Σε μια αποστροφή της ομιλίας του μάλιστα, ο Κίμωνας Κουλούρης, προφανώς ενοχλημένος από όσα κατήγγειλε μέχρι εκείνη την στιγμή ο σύντροφός του, τον διακόπτει για να του πει να συντομεύει και πως, αν δεν το κάνει, σε δέκα λεπτά θα του αφαιρέσει τον λόγο!

Το γεγονός πάντως ότι αυτός ο πολιτικός είναι εκτός πολιτικής σκηνής, εξηγεί γιατί έχουμε σήμερα φθάσει ως εδώ. Εξηγεί πώς καταντησαμε να γίνουμε Γερμανικό βιλαέτι και γιατί το Κόμμα του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Χαραλαμπίδης προέβλεψε σ' εκείνη την ομιλία του, συρρικνώθηκε σε απόκομμα. Κρίμα...