Rib and Sea

Σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Όταν εμφανίζεται ελικόπτερο στον ουρανό των ακριτικών νησιών του Αιγαίου, το μυαλό όλων πάει αναπόφευκτα στο κακό. Το ελικόπτερο - και μάλιστα του ΕΚΑΒ - που κατέφθασε εκείνο το Αυγουστιάτικο πρωϊνό στο αεροδρόμιο της Κάσου, δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Για ποιον ήρθε άραγε; αναρωτήθηκα. Πού να φανταστώ πως μ' αυτό θα μεταφερόταν ο φίλος μου ο Μιχάλης, ο "Ρώσος" πιο γνωστός για τους Κασιώτες. Το έμαθα αργότερα. Ο Μιχάλης ένοιωσε περίεργα και επισκέφτηκε τον εξαιρετικό, και προσφάτως βραβευμένο, γιατρό του νησιού Νίκο Συμσερίδη. Αρρυθμίες, κόπωση, άγχος...

Ο γιατρός προσπάθησε να αντιμετωπίσει το περιστατικό αλλά καθώς τα ανεπαρκή μέσα που διαθέτει το υποτυπώδες Ιατρείο του νησιού δεν του έδωσαν αυτή τη δυνατότητα, κρίνοντας πως το περιστατικό ήταν αρκετά σοβαρό, κάλεσε επειγόντως το ΕΚΑΒ. Που ευτυχώς (και περιέργως) ήρθε και μετέφερε τον Μιχάλη στο νοσοκομείο της Ρόδου, με τον γιο του Μίσα να τον συνοδεύει.

Όταν μου είπαν πως ο Μιχάλης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Ρόδου, ανησύχησα. Όχι τόσο για την κατάστασή του όσο γιατί φοβήθηκα πως σ' αυτό το νοσηλευτικό ίδρυμα η κατάστασή του θα χειροτέρευε. Έυτυχώς έπεσα έξω! Στο νοσοκομείο τον Μιχάλη περίμενε ένας καρδιολόγος γιατρός, γνωστός στους κατοίκους της Κάσου, ο Σάββας Καραταπάνης, ο οποίος έπεσε στην κυριολεξία επάνω στον Μιχάλη και μαζί με ολόκληρο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου του πρόσφεραν κάθε δυνατή βοήθεια.

Κάποιος ρώτησε τον γιο του Μιχάλη αν ο πατέρας του είναι ασφαλισμένος, αλλά ο Μίσα απάντησε αρνητικά. "Δεν πειράζει", του απάντησαν, θα το δούμε αυτό μετά. Τώρα προέχει να ανατάξουμε τον πατέρα σου. Και ο Μιχάλης εισήχθη στην εντατική μονάδα παρακολούθησης, χωρίς να είναι ασφαλισμένος, χωρίς ο γιος του να μπορεί να προσφέρει κάποια χρήματα γι' αυτό! "Πού θα μείνεις;", τον ρώτησε κάποια νοσοκόμα. "Δεν ξέρω", απάντησε ο νεαρός, "δεν έχω χρήματα μαζί μου, μπορώ να μείνω σε ένα κρεββάτι κοντά στον πατέρα μου;". Και του το επέτρεψαν, φροντίζοντας την επομένη να τον φιλοξενήσουν δωρεάν στον ξενώνα που υπάρχει γι' αυτές τις περιπτώσεις!

Δεν ξέρω αν πρέπει κανείς να εκθειάζει αυτές τις συμπεριφορές που θα έπρεπε να είναι, ούτως ή άλλως, αναμενόμενες και αυτονόητες. Είναι όμως αναμενόμενες και αυτονόητες στην Ελλάδα του 2013, στην Ελλάδα της καταρρέουσας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, στην Ελλάδα των μνημονίων και των επίορκων πολιτικών; Δεν είναι, δυστυχώς. Γι' αυτό η συμπεριφορά των ιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού του καρδιολογικού τμήματος του νοσοκομείου της Ρόδου είναι άξια μνείας και συγχαρητηρίων. Τέτοιες συμπεριφορές τιμούν το ιατρικό λειτούργημα και δίνουν κουράγιο στους κατοίκους των ακριτικών νησιών του Αιγαίου. Μπράβο Νίκο Συμσερίδη, μπράβο Σάββα Καραταπάνη, μπράβο στο Ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Καρδιολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Ρόδου!