Rib and Sea

Από τότε που εγκατέλειψα τα περιοδικά του ειδικού Τύπου της Θάλασσας, τους συλλόγους και τα fora και άρχισα να γράφω σ' αυτόν τον ταπεινό, πλην επώνυμο, μάχιμο και έντιμο ιστότοπο, τα είδα όλα! Γνώρισα σημαντικούς ανθρώπους, που ήταν στην απομόνωση και μου άνοιξαν την καρδιά τους, όπως ο πρώην μοναχός Νικόδημος, ο Αννίβας και ο Απόλλων Αρτέμης, ο αείμνηστος Καλύμνιος δύτης Σταύρος Βαλσαμίδης, ο μαστρο Μιχάλης Φωκάς, ο Μιχάλης Καλογεράκης και τόσοι άλλοι. Γνώρισα καλύτερα ήδη φίλους μου, που άρχισαν να γράφουν στον χώρο αυτό, άλλοτε με ψευδώνυμο, όπως ο "παράξενος και διαστροφικός αναγνώστης", και άλλοτε επωνύμως, όπως ο Μπάμπης Κωνσταντάτος και ο Αρχιμήδης Τουσμάνωφ.

Γνώρισα όμως και αναγνώστες, τους οποίους δεν έχω ποτέ συναντήσει, η γραφή των οποίων με άγγιξε, με έκανε να σκεφτώ πως δεν είμαι εντελώς μόνος, πως υπάρχουν και άλλοι απροσάρμοστοι, διαστροφικοί και επικίνδυνοι σαν και του λόγου μου. Ένας από αυτούς είναι ο Πάνος Λιάρος, αγρότης σήμερα, από το Μουζάκι της Καρδίτσας. Θέλησα να αναρτήσω κάποια κομμάτια της διαδικτυακής αλληλογραφίας μας στο "Rib and Sea", αλλά δεν ήξερα πώς και αν είχα το δικαίωμα να το κάνω. Ζήτησα βεβαίως πρώτα την άδειά του γι' αυτό.

Αποφάσισα λοιπόν πως ο καλύτερος τρόπος, που ταιριάζει απολύτως στον αυθεντικό και ασυμβίβαστο τρόπο γραφής του Πάνου, είναι να αναρτήσω αυτούσια την πρόσφατη αλληλογραφία μου μαζί του, η οποία δεν έχει τον χαρακτήρα μιας προσωπικής εξομολόγησης, αλλά είναι μια κατάθεση ψυχής και σκόρπιες σκέψεις, δίκην σύντομων άρθρων ή μικρών χρονογραφημάτων.
 
Δεν κινδυνεύει συνεπώς η δημοσιοποίηση των σκέψεων του Πάνου Λιάρου να  χαρακτηριστεί σαν παραβίαση των προσωπικών του "απορρήτων" εκ μέρους μου, με δεδομένη μάλιστα την έγγραφη εξουσιοδότησή του να αναρτήσω, με όποιο τρόπο κρίνω εγώ, και με το όνομά του, όσα μου έγραψε κατά την διάρκεια των τελευταίων ημερών. Σκέψεις που θα έλεγα ότι λειτούργησαν σαν αντίδοτο στο κώνειο με το οποίο με ποτίζουν, εδώ και αρκετές ημέρες, κάποιοι ανώνυμοι τσάμπα μάγκες, αλλά και πρώην "γνωστοί" και "φίλοι", που συχνάζουν σε διαδικτυακούς καφενέδες...

Κάπως έτσι άρχισε λοιπόν η διαδικτυακή επικοινωνία μου με τον Πάνο Λιάρο, όταν έλαβα από αυτόν το πρώτο μήνυμα μέσω του λογαριασμού που διατηρώ στο YouTube.

Εντάξει, είμαι ψιλοάσχετος, από χωριό, λίγους μήνες έχω το κομπιούτερ και σκοτώνω εδώ τη μοναξιά μου. Ιδεολογία Διογένη, Τσεγκεβάρα, Μπομπ Μάρλεϋ. Γουστάρω φάση ρε φίλε που δεν μπορείς να το βουλώσεις... έχω το ίδιο ελάττωμα: I LIKE FREEDOM IN THE WORLD. Κάνε αίτημα φιλίας, αν θέλεις, να σπάσουμε λίγο πλάκα κόντρα στη μιζέρια της παλιοζωής και της πλαστικοποίησης των συν-ειδήσεων...

Δεν μπορούσα λοιπόν παρά να απαντήσω στον Πάνο.

Καλημέρα Πάνο.

Να λοιπόν που ανταποκρίθηκα στην πρόσκληση και επικοινωνώ μαζί σου. Πες μου λοιπόν τώρα πού ζεις και με τι ασχολείσαι. Τα δικά μου, λίγο πολύ, τα έχεις ήδη μάθει.

Το διαδικτυακό περιοδικό μου είναι το www.ribandsea.com

Στο φατσοβιβλίο και στα fora ήμουν παλαιότερα, αλλά πριν από δύο χρόνια τα απαξίωσα και τα κατήργησα γιατί δεν είχα πια την διάθεση να σπαταλώ τον χρόνο μου απαντώντας στον κάθε πικραμένο που διαφωνούσε με την στάση ζωής και τις επιλογές μου ενάντια στο θλιβερό σύστημα. Δεν είναι δυνατόν να απολογείται κανείς συνεχώς στους φελλούς...

Φιλικά
Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Και το διαδικτυακό "πινγκ πονγκ" συνεχίστηκε με νέο μήνυμα από τον Πάνο.

Έχεις δίκιο για το φάτσαμπουκ. Ούτε εγώ ασχολούμαι, απλώς θα έβλεπες περίπου τι ρόλο παίζω. Είμαι πολύ νέος στο διαδίκτυο και μέχρι τώρα δεν έχω βρει κάποιο ενδιαφέρον άτομο αφού τα γραφούμενα τελικά τα διαβάζω μόνος μου.

Είσαι καλή πέννα και συμφωνώ μαζί σου που πρεσβεύεις την αλήθεια χωρίς περιστροφές. Σχολείο ήμουν ο καλύτερος. Πρώτη δέσμη, με τεράστια απόσταση από τον δεύτερο, αλλά τελικά πήγα κατά διαόλου. Περίπου σαν το Νικόδημο, προσπαθώντας δεκαετίες να ξεφύγω από τον εαυτό μου και τις κληροδοτημένες κατάρες. Όγδοος Σαλόνικα πανεπιστήμιο χημεία. Φυσικα το παράτησα. Τη δεκαετία του '90 πήγαινε έλα Γερμανία - χωριό, είχα μπλέξει άσχημα με το ποτό, ήδη απο Σαλονίκη.

Το 2002 καθαρίζω με τον διάολο. Με βοήθησαν οι δικοί μου, πήρα μια νταλίκα και δούλευα Ισπανία - Πορτογαλία. Μπροστά έγραφα "siempre fiesta", μέχρι το 2007 που άρχισε να μυρίζει κρίση. Την πούλησα και ψιλοπήρα τα λεφτά μου.

Μέχρι το 2010 ταξί Μουζάκι καρδίτσας με τον αδερφό μου. Είχαμε πολλή δουλειά. Το ταξί δεν έχει τώρα δουλειά για δύο ατομα. Συνεχίζουμε τη βιοπάλη καλλιεργώντας κάτι λίγα κτήματα. Οικογενειακή κατάσταση. Έχουμε καμμιά δεκαριά πρόβατα, κηπευτικά γενικώς. Πρωτογενής παραγωγή δηλαδή.

Κοντεύοντας τα 50 δεν είναι πια για πολλά ξενιτέματα. Καθότι δεν έχει και δουλειές, κόλλησα εδώ στην έδρα των ξενέρωτων έχοντας τουλάχιστον ένα σπιτάκι και κάργα μοναξιά.

Αυτά εν περιλήψει τα δικά μου. Πολύ ευγενικό εκ μέρους σου να δίνεις σημασία στους ανθρώπους, αν και με την πραγματική έννοια είναι πολύ δύσκολο να συναντήσεις κάποιον.

Φίλος για πάντα
Π.Λιάρος

Του απάντησα, αμέσως σχεδόν, εντυπωσιασμένος από την ανεπιτήδευτη γραφή του.

Καλά, εξεπλάγην ευχάριστα!

Θα μπορούσες άνετα να αρθρογραφείς στο διαδικτυακό περιοδικό μου Παναγιώτη! Έχεις τον δικό σου ενδιαφέροντα τρόπο να γράφεις, αν και χωρίς τονισμό.

Έχουμε, προφανώς, να πούμε πολλά και αυτό θα το δείξει το μέλλον. Εγώ δεν θέλω να μιλήσω σ' αυτή τη φάση για τον εαυτό μου. Μιλούν για μένα τα γραπτά και οι πράξεις μου. Αυτά άλλωστε μένουν. Τα λόγια πετούν. Κάποια δείγματα μπορείς να πάρεις στο διαδικτυακό περιοδικό μου.

Προς το παρόν συγκεντρώνω οργή για όσα οι προδότες που μας κυβερνούν μας έκαναν να ζήσουμε στα στερνά μας και για όσα επιφυλάσσουν στα παιδιά και στα εγγόνια μας. Δεν ξέρω πού μπορεί να με οδηγήσει αυτή η οργή. Προς το παρόν ξεσπάω στο γράψιμο και σε μια μοναχική επανάσταση μέσα από δικές μου μεμονωμένες ενέργειες.

Είμαι βέβαιος ότι θα τα πούμε σύντομα και από κοντά, μόλις βρω το πετρέλαιο για να έρθω ως εκεί.

Φιλικά
Ιωσήφ

Και ο Πάνος συνέχισε.

Εντάξει Ιωσήφ. Αν ήμουν πριν φίλος, τώρα που μπήκα στο rib είμαι οπαδός και συμπολεμιστής. Πάνω που είχα βαρεθεί τα κουραφέξαλα του δικτύου έπεσα κατά τύχη πάνω στο Νικόδημο.

Η αλήθεια είναι, όπως προείπα, ότι είχα όλους τους δημοσιογράφους για διαφόρων αποχρώσεων, αστικοποιημένα παπαγαλάκια, και απλώς πέρναγα την ώρα μου. Καθότι δεν έχω τηλεόραση, είχα καταλήξει ότι και το internet είναι τα ίδια σκατά.

Σπέσιαλ το ρεπόρτ του καθηγητή Παππά. Πολλοί μιλάνε πλέον για προκατασκευασμένες διάννοιες, πλαστικοποιημένες κοινωνίες και βουτηγμένες στην αμαρτία τραπεζιτοθρησκείες.

Από το σχολείο έχω να γράψω κάτι επίσημο. Αφού κατήργησαν αυτοί τα ελληνικά, βαριόμουνα κι εγώ να βάζω τόνους.

Έχω σαν εσένα τεράστιο άχτι για το βρωμοκατεστημένο και ειδικά για κάτι τύπους της γεννιάς μας που, ενώ το’ παιζαν αντίθετοι, έγιναν οι χειρότεροι καρεκλοκένταυροι όλων των εποχών.

Με χαρά θα έγραφα στο περιοδικό (με τόνους), να εξωτερικεύσω κι εγώ λίγη οργή. Θα μου κάνεις βέβαια κάνα σεμινάριο να μπω καλά στο πνεύμα.

Μέχρι πριν από καναδυό χρόνια κατέβαινα πού και πού Αθηνα για βόλτα. Τώρα κόπηκε το σπορ αφού στένεψαν τα οικονομικά. Εδώ είμαι χάλια. Απέρριψα τις λιγοστές παρέες που είχα διότι αποδείχτηκαν όλοι μικροσυμφεροντολόγοι για την πάρτη τους. Όπως λέγαμε παλιά, απ’ έξω άνεση από μέσα εξαφάνιση. Θα κοιτάξω πώς να βρω τίποτα ψιλά αργότερα, που δεν έχουμε ασχολίες, να συναντηθούμε εκεί ή εδώ.

Ένα είναι σίγουρο. Είμαι στο πλευρό σου, ομοϊδεάτης συν-αγωνιστής, μήπως μπορέσουμε και συστρατεύσουμε πολλούς από τις νυν κότες να ανατρέψουμε τη μπασταρδοκρατία που έχουν στήσει τα πουλημένα παλιοτόμαρα.

Ελπίζω να μην μου κάνουν χάκιγκ οι σκοτεινές δυνάμεις ή καταστρέψουν τον υπολογιστή.

Με αγάπη και εκτίμηση.
Π. Λιάρος

Δεν τον άφησα να περιμένει πολύ και του έγραψα πάλι...

Δεκτός και σαν φίλος, και σαν συμπολεμιστής. Σαν οπαδό δεν σε θέλω! Δεν έχω ανάγκη ούτε από οπαδούς ούτε από κόλακες. Τσουρουφλίστηκα από αυτούς...

Θα πούμε σίγουρα πολλά στις μέρες που θα ακολουθήσουν και είναι άγνωστο πού θα καταλήξουμε. Ένα είναι βέβαιο : Ότι κρατάμε όπως φαίνεται την ίδια ρότα.

Σήμερα με πήρε ένας φίλος μελισσοκόμος και πήγαμε στην περιοχή του Αγ. Ιωάννη του Ρώσου για να τον βοηθήσω και να τραβήξω με την ευκαιρία και βίντεο. Πολύ ενδιαφέρον, αν και κουραστικό, μέσα σε μια Φύση εκπληκτική, που γιόρταζε...

Αύριο το πρωί έχω το δεύτερο ραντεβού μου με τον Νικόδημο. Θέλω να απαντήσει ο ίδιος σε κάποιες ερωτήσεις που έθεσαν μερικοί φανατικοί θρησκόληπτοι στο πρώτο του βίντεο και έκαναν τον λογαριασμό μου στο YouTube άνω κάτω. Δεν λέω όμως κι' εγώ να βάλω μυαλό και την ουρά στα σκέλια. Αφού ξέρω πως το θεριό έχει εκατό κεφάλια, επιμένω να θέλω να του κόψω το ένα αυτί.

Βρες πάντως ένα θέμα και άρχισε να γράφεις. Αν μπορείς να βάλεις τόνους, έχει καλώς. Αν δεν μπορείς, θα τους βάλω εγώ.

Θα κάνω ό,τι μπορώ για να ανηφορίσω κάποια στιγμή προς τα πάνω. Δεν σου υπόσχομαι ότι θα είναι φυσικά αύριο ή μέσα στην επόμενη εβδομάδα, θα είναι όμως σύντομα (ελπίζω).

Ο νέος φίλος σου και συμπολεμιστής.

Ιωσήφ

Υ.Γ. Το hacking μην το φοβάσαι. Εμένα έχουν προσπαθήσει πολλές φορές να με ισοπεδώσουν. Είμαι όμως ακόμη όρθιος. Να θυμάσαι άλλωστε πως ό,τι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς.

Και ο Πάνος δεν άργησε να απαντήσει, με τον γνωστό του πια τρόπο.

Φυσικά και περίμενα να γράψεις έτσι για το οπαδός!

Είσαι καλό παιδί, απ’ αυτά που θέλουν οι άλλοι να καταστραφεί, και θαυμάζω το θάρρος σου. Υποτίθεται και εννοείται οτι τα γραφόμενα είναι ποιητική αδεία.

Ήμουν πάντα φανατικός υπέρ της ψυχρής αλήθειας και ήθελα μια κοινωνία των όλων, υποστηρικτής των γέρων και των αδύναμων, όπως η ανθρώπινη φύση επιτάσσει. Όμως διαψεύστηκα οικτρά, αφού εγώ υπολόγιζα τους άλλους εγωπαθείς, μικροπρεπείς, ανέραστους γαμιάδες οι οποίοι δούλευαν υποκρισία και για τον εαυτό τους.

Έχουμε την ίδια ρότα, παρότι εγώ ιδέα από ναυτικά έχω μόνο για ανεκ όταν περνάγαμε την Αδριατική ως νταλικατζήδες.

Έχει πλάκα τι γράφουν για τον Νικόδημο οι διάφοροι, που δεν διστάζουν να καταστραφούν παρά να εκλύσουν τα κολλήματά τους.

Η φύση γιορτάζει πάντα, μα τώρα είναι στο φόρτε της επειδή είναι εποχή της περισυλλογής των καρπών. Όμως είναι πολύ μακριά από πους ηλίθιους αστούς που έχουν γαλουχηθεί στο τσιμέντο ξεχνώντας ότι δεν τρώγεται. Μάζεψα σήμερα κάτι λίγα φασόλια. Σίγουρα θα δοκιμάσεις. Μένουν τα κάστανα που τους έχουν βάλει χέρι τα πουλιά. Πρέπει να τα τινάξουμε αλλιώς θα τα φάνε όλα.

Το άγνωστο πάντα με προσέλκυε ώσπου γύρισα αρκετές πόλεις και είδα πως είναι τα ιδια σκατά με τους έλλογους. Τελικά γύρισα στο κωλοχώρι με την άψογη φύση και τους 100% βλάκες ανθρώπους.

Καιρός είναι όμως να ψάξουν πολλοί για την άγνωστη κοινωνία των ανθρώπων, όχι της ψευδοευημερίας του εγώ, αλλά για το μέλλον του είδους.

Πάντα ο ίδιος, πάντα πρόθυμος για το καλύτερο.

Πάνος

Δεν άφησα τον Πάνο να περιμένει πολύ.

Καλημέρα Πάνο.

Θα ήθελα πολύ να ανεβάσω το κείμενό σου στο περιοδικό, όχι σαν άρθρο, αλλά σαν ένα απλό σχόλιο αναγνώστη, απάντηση στο δικό μου που προηγήθηκε. Σε πειράζει; Δεν θα μπει από κάτω τοπλήρες όνομά σου, αν δεν θέλεις, παρά μόνο το Πάνος Λ. ή Π.Λ. αν προτιμάς καλύτερα.

Τα σχόλια αυτά που προέρχονται από ανθρώπους όπως εσύ, και δεν είναι (ευτυχώς) λίγοι όπως όπως πιστεύουν οι συστημικοί βλάκες, έχουν ιδιαίτερη αξία, και για μένα που βιώνω μια απίστευτη μοναξιά εδώ και πολλά χρόνια, και για τους υπολοίπους σαν εσένα που δεν έχουν την ευκαιρία να δουν πως το είδος τους είναι ακόμη ζωντανό.

Πιστεύω πως η χώρα αυτή θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται από αυτά που λένε και γράφουν οι απλοί άνθρωποι, οι αυθεντικοί, αυτοί που έχουν κάτι να πουν και να γράψουν, πέρα από το δήθεν της εξουσίας των ηλιθίων, των
πουλημένων δημοσιογράφων και των δήθεν κουλτουριάρηδων.

Μια ανάλογη επικοινωνία, που μοιάζει περισσότερο με αρθρογραφία, είναι αυτή που έχω ξεκινήσει εδώ και καιρό με έναν καλό μου φίλο ο οποίος υπογράφει σαν "παράξενος και διαστροφικός αναγνώστης". Θα βρεις τα σχόλιά του και τις απαντήσεις μου στην ενότητα με τον τίτλο "αγαπητέ κ. διευθυντά". Ρίξε μια ματιά εκεί. Έχει νομίζω ενδιαφέρον αυτό το ιδιότυπο διαδικτυακό"πινγκ-πονγκ.

Φιλικά
Ιωσήφ

Η απάντηση του Πάνου ήρθε γρήγορα.

Κανένα πρόβλημα. Η γνώμη σου είναι και δική μου. Μεγάλη τύχη που σε γνώρισα. Σωστό άνθρωπο, απ’αυτούς που θα’πρεπε να είχε ορίσει η κοινωνία να βγάζουν τους κανόνες. Ανεκτίμητη η αξία ενός συμπολεμιστή που φέρει τις αιώνιες σταθερές αξίες του είδους. Με τέτοιους συνανθρώπους έχει νόημα η ύπαρξη της κοινωνίας που προσπαθούν να διαβρώσουν οι μπαγλαμαδορουφιάνοι βρωμοκαπιταλιστές ή ψευτοκουλτουριάρηδες κομμούνια της πάρτης τους.

Δεν έχω προς το παρόν πολύ χρόνο. Τρέχω στα χωράφια και κάνα ψιλομεροκάματο, ξύλα για το χειμώνα κλπ. Θα διαβάσω όλο το περιοδικό. Κάτι λίγα που είδα έχουν ενδιαφέρον.

Βάλε τα γραπτά μου όπου θέλεις, σαν να ήταν δικά σου, με το κανονικό όνομα, τονισμένα ή άτονα όπως γουστάρεις φιλάρα. Δεν έχω τίποτα να κρύψω. Η ζωη μου ανοιχτό βιβλίο χωρίς copyright.

Δεν τους φοβάμαι τους εξουσιαστές της πεντάρας. Με κυνηγούν εδώ χρόνια με κάτι τοπικούς καταδότες. Ξέρεις, μιλάω κι εγώ πολύ. Ήδη έχω μια καμπάνα στη Λάρισα και χα χα στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Δεν κοίταξαν οι βλάκες ότι δεν τα χρειάζομαι αφού δεν πάτησα ποτέ να ψηφίσω την αυτοαπαξιωμένη δημοκρατία τους.

Στο μέλλον θα κάνουμε κάνα ρεπορταζάκι για τον αν μπορεί το ανθρώπινο σώμα ή πνεύμα να μετεξελιχτεί σε τσιμεντοφάγο. Άνευ παρεξήγησης, δεν έχω έχθρα με το άστυ. Όμως, υπό τις παρούσες συνθήκες είναι άξιον απορίας ότι οι εκεί διαμένοντες δεν προβληματίζονται για την επικείμενη βαθειά παρακμή σε επίπεδο διαβίωσης και επιβίωσης.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
 Π. Λιάρος

Θέλοντας να κρατήσω συντροφιά στον καινούργιο φίλο από την Καρδίτσα, του απάντησα αμέσως.

Δεν έχεις καθόλου άδικο φίλε Πάνο που τα έχεις με το τσιμέντο της μεγαλούπολης. Εγώ το σιχαίνομαι περισσότερο το τσιμένο κι' ας γεννήθηκα, ας μεγάλωσα στον Πειραιά και στην Αθήνα. Ψάχνω, εδώ και καιρό, τρόπο να αποδράσω.

Το τέρας της Αθήνας και η εγκατάλειψη της επαρχίας δεν προέκυψαν τυχαία. Ήταν πολιτική επιλογή του "μεγάλου εθνάρχη" Κων/νου Καραμανλή. Δίνοντας το ελεύθερο στην αντιπαροχή, χωρίς σχέδιο και οργάνωση, χωρίς χάραξη δρόμων, πλατειών, δημιουργία έργων κοινής ωφελείας, χωρίς πνεύμονες πρασίνου, επέτρεψε να αναγερθούν πολυκατοικίες καταστρέφοντας την Αθήνα και ερημώνοντας την επαρχία.

Πρόκειται όμως για καλά μελετημένο σχέδιο που άρχισε πριν από σαράντα τουλάχιστον χρόνια. Δεν θα μπορούσαν να ξεπουλήσουν τα σύνορα και κυρίως τα ανατολικά νησιά του Αιγαίου αν δεν τα υποτιμούσαν και δεν έκαναν τους κατοίκους τους να καταφύγουν στην εσωτερική ή την εξωτερική μετανάστευση. Ένα οικόπεδο που σκοπεύεις να το πουλήσεις ούτε το περιφράζεις ούτε το αξιοποιείς. Τόσο απλά...

Καλό βράδυ. Να είσαι καλά και να αντιστέκεσαι σκεπτόμενος.

Ιωσήφ

Και ο Πάνος επανήλθε δριμύτερος.

Αυτή η σκέψη μας έφαγε. Ο τρελιάρης αναγνώστης πολύ ορίτζιναλ. Υπογράφω το μανιφέστο ως στρατάρχης Τσε-Βελούχι, απόγονος του παγκοσμιάρχη Big Aleko, σε αποχαυνωμένους επιστη-μουνόπληκτους.

Συμφωνώ απόλυτα με τις βολές. Κάτι τέτοιες ρίχνω κι εδώ στο χωριό που φτάνουν και σε αυτιά πρωτογενώς εμπλεκομένων, όπως ιερέων, δημάρχων made in βλαχοland και άλλων βλακόληπτων. Σκληρή η αλήθεια. Ποτέ δεν άρεσε στον χόμους πιθήκους, αφού από την καπήλευσή της αποκτούν υπεραξία οι καπιταλιστικού-αστικού τύπου άχρηστοι και έντεχνα στήνεται Καιάδας για τους χρήσιμους που, παρ' όλα αυτά, δημοσίως όλοι τους επικροτούν και αντιθέτως με την τεχνολογική τεράστια ψευτοπρόοδο σε ψυχοπνευματικό επίπεδο ως χόμο σάπιενς οδηγούν (οι έτσι) τον πλανήτη σ’ ένα μόνιμο μεσαίωνα και από τη φόρα που θα πάρουν, μη μένοντας πλέον άλλοι ελεύθεροι, να υποδουλώσουν στο τέλος τον εαυτό τους.

Φιλοσοφικό ή υπαρκτό το λήμα; Ίσως μας βοηθήσει ο διαστροφικός καθηγητής της πεζοδρομίας-ανωτέρας των επιστημών. Γέλασα με την καρδιά μου. Αυτό είναι χρονογράφημα κι όχι τα μπουρδελο-εντιτόριαλ.

Έχει φάση. Μ’ έβαλες στη μπρίζα αδέρφι. Κάνε ο,τι θέλεις με τα γραπτά. Βάλε, βγάλε σαν δικά σου τα δικά μου. Να ξέρεις όμως πιο πολύ απ’ την αγάπη δεν μπορώ να προσφέρω ή να λάβω. Όχι βέβαια σε προσωπικό, αμμιγώς, αλλά σε κοινωνιοκεντρικό επίπεδο. Κόψε ράψε, μήπως κατά λάθος πετύχεις το κεφάλι του τέρατος. Αν είναι Λερναία Ύδρα, τη γάμησες.

Κανονικότατα είμαι ο Πάνος Λιάρος, Μουζάκι Καρδιστάν, και με ένα εκατομμύριο γνήσιες υπογραφές αναλαμβάνω υπεύθυνα να υποδείξω τον Ιωσήφ Παπαδόπουλο ως ηγήτορα της πνευματικής ηγεσίας του greekland.

Αν πω στους ντόπιους εδώ πέρα ότι γράφω σε περιοδικό, όλο και κάποιος θα το διαβάσει. Αν όχι τιποτα σοβαρό τουλάχιστον να γελάσουμε, καθότι ήδη έχω αστυνομοδικαστικά προβλήματα τριτοκοσμικής φύσεως.

Πάντως, διαστροφικέ παλιόφιλε, δεν φτάνουν λεκτικές οβίδες. Αν βρω λεφτά θα σου παρω τίποτα σύγχρονες ισραηλίτικου τύπου οβίδες, αφού γουστάρεις κατάσταση ενάντια στους ψεύτικους.
           
Δικός σου

Πάνος Λιάρος