Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Ολύμπου συνέχεια...

Ο φίλος μου Γιώργος Σαρανταυγάς αντέδρασε στο πρωϊνό μου σχόλιο https://www.ribandsea.com/waves/4538-provlimatismoi-tou-diethnologou-giorgou-sarantavga-gia-ti-megali-provoli-tou-egxeirimatos-tou-mariou-giannakou.html και μου έστειλε προ ολίγου την απάντηση που ακολουθεί.

Φίλε, φίλτατε Ιωσήφ,

όπου δεν ανοίγει πληγή δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει γονιμότητα. Ευαισθησία χωρίς την αδελφή της όψη, δηλαδή τη σκληρότητα, είναι θάλασσα χωρίς αλάτι. Το "Rib and Sea" δεν χρειάζεται να το κατατάξω. Για την ακρίβεια, δεν νομίζω ότι χωράει στο γνωστό πήχη. Κινείται ελεύθερα και απροσχημάτιστα, γιαυτό και ενίοτε πληγώνεται. Αν σε πλήγωσα σημαίνει ότι είσαι ζωντανός. Αν πλήγωσα το Rib and Sea, σημαίνει ότι το δημοσιογραφικό σκαρί σου δεν είναι ζόμπι. Δημοσιογραφία που δεν πληγώνεται δεν είναι θεραπαινίδα της αληθείας, είναι άσχημη και επικίνδυνη εταίρα της εξουσίας.

Καπετάνιε δεν με γελάς, δεν είσαι σκέτος δημοσιογράφος, είσαι πειρατής της αλήθειας. Είσαι από άλλη πάστα. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς γιατί σήκωσες και πήρες "βάρος" στο Καράβι σου το θαλασσοδαρμένο αυτισμό, και μάλιστα τον κράτησες στο πλήρωμα. Τέσσερα χρόνια στη θάλασσα. Κανένα καράβι, ούτε κυβερνητικό ούτε εμπορικό, δεν έριξε σκοινί να μας μαζέψει, παρά τα σαφή, επίμονα και κοπιαστικά σήματά μας. Τον αυτισμό τον πέταξε στη θάλασσα η πολιτεία, και η καλή κοινωνία έκανε πως δε βλέπει. Αυτή είναι η αλήθεια. Ομολογουμένως είσαι σε δύσκολη θέση Καπετάνιε, αλλά έχεις τον τρόπο σου. Η παρεξήγηση στο κατάστρωμα είναι για να επιβεβαιώνει ότι το σκαρί έχει και Ζωντανό Πλήρωμα και Ζόρικο Καπετάνιο.

Ορίστε δυο μονάχα αποσπάσματα από τη λίστα των καραβιών που πέρασαν:

sarantavgas1sarantavgas2Ξέρεις καλά Καπετάνιε ότι έχω σοβαρούς λόγους να εξοργίζομαι. Ό,τι διεκδικώ εγώ για τη σύζυγό μου, και ό,τι διεκδικούμε και καταγγέλλουμε και οι δύο μας ενώπιόν σου και αλλού, δεν αφορά μονάχα εμάς, αφορά όλη την αναπηρία, όλη την κοινωνία και όλη την πολιτεία. Το γεγονός ότι, για παράδειγμα, εμείς μόνο αγωνιστήκαμε για να κριθεί ως παράνομη η επί δέκα έτη ανωνυμία (σ.σ. αυτή η ντροπή της ιατρικής και της δημοκρατίας) των ιατρο-διοικητικών επιτροπών του Συστήματος Αξιολόγησης Αναπηρίας (απόφαση 20/2019 ΑΠΔΠΧ), αφορά ένα εκατομμύριο αναπήρων και τις οικογένειές τους, αφορά την υπόληψη και την ελευθερία της ιατρικής, αφορά τη νομιμότητα των πράξεων της διοίκησης, αφορά τη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών. Αντιστοίχως, οι μηνυτήριες αναφορές μου και οι μηνύσεις μου, ακόμα και κατά Εισαγγελέων, δεν γίνονται επειδή είμαι δικομανής ούτε επειδή μου περισσεύουν χρήματα για δικαστικές ενέργειες. Ούτε έφτασα για την πλάκα μου και για την ψυχαγωγία της συζύγου μου μέχρι τη Γενεύη και τις Βρυξέλλες. Η ομερτά, ο σαδισμός, ο ωχαδερφισμός, η δουλοπρέπεια, η κουτοπονηριά, ο χυδαίος κατεξουσιασμός, ο εκμαυλισμός, η άγνοια, ο εκφοβισμός και η ψωροπερηφάνια που βασιλεύουν στη χώρα μας εμποδίζουν τα στόματα να ανοίξουν και τα πληρώματα να λειτουργήσουν ως καραβιού πληρώματα.

Κι αυτά δεν τα λέω για να τα μάθεις εσύ. Εσύ τα ξέρεις. Απλά τυγχάνει να αντιπροσωπεύεις την έχουσα το ευήκοον ους νύφη (σ.σ. δημοσιογραφία), κι εγώ τα λέω στη νύφη για να ακούνε η πεθερά (σ.σ. η πολιτεία) και η συμπεθέρα (σ.σ. η κοινωνία).

Τα σέβη μας

Γιώργος Σαρανταυγάς