Rib and Sea

Γράφει, έχοντας βγει πλέον απ' τα ρούχα του, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Όταν λέω στους φίλους μου ότι είμαι ο πιο σκληρά εργαζόμενος... άνεργος δημοσιογράφος, γελούν. Το βρίσκουν βεβαίως αστείο οι άνθρωποι γιατί δεν γνωρίζουν πώς ακριβώς κυλούν οι μέρες της ζωής μου τα τελευταία χρόνια. Και όχι μόνο είμαι άνεργος και σκληρά εργαζόμενος, αλλά εάν κολλούσα ένσημα αυτά θα έπρεπε να είναι... βαρέα και ανθυγιεινά! Μάχη στα χαρακώματα είναι η απλήρωτη δημοσιογραφία που ασκώ, από τότε που εγκατέλειψα τον Μάκη στη ζούγκλα του και τη Λιάνα στο χοιροστάσιο. Μόνος, παρέα με την οργή που μου προκαλεί το σκυφτό συνάφι μου, οι αναίσχυντοι εργοδότες τους και οι προδότες που έχουν κρυφτεί στη γιάφκα του Κυνοβουλίου.

Δεν περνάει μέρα που να μην έχω κάτι να καταμαρτυρήσω στους επίορκους, κάτι να καταγγείλω, κάτι για το οποίο να διαμαρτυρηθώ. Και, βεβαίως, δεν είμαι ο μόνος. Την εβδομάδα που πέρασε προσπάθησα να βρω άκρη - λέμε τώρα - για το τι συμβαίνει, ποιος ευθύνεται που οι άνεργοι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν εισέπραξαν τον Μάρτιο το "εκπληκτικό" μηνιαίο επίδομα των 360 ευρώ που τους υπεσχέθη το στουρνάρι πριν από ένα περίπου μήνα.

Πήγα λοιπόν στο υπουργείο Οικονομικών, στην οδό Καραγεώργη Σερβίας, εξήγησα στους υπαλλήλους του "αρμοδίου" τμήματος τους λόγους της επίσκεψής μου και αυτοί, ως... αναρμόδιοι, με προώθησαν στο διπλανό κτίριο. Κι' εκείνοι όμως με την σειρά τους δήλωσαν άγνοια επί του θέματος και με παρέπεμψαν στο γραφείο του κ. υπουργού που βρίσκεται στο επί της οδού Νίκης κτίριο. Είναι αυτό στο οποίο αλωνίζουν ανενόχλητες εκείνες οι αντιπαθητικές μουτσούνες της τρόϊκας, χωρίς να περάσουν απο τα ανιχνευτικά μηχανήματα, χωρίς να αφήσουν ταυτότητα στον αστυνομικό.

Μόλις πέρασα το κατώφλι της εισόδου, έπεσα πάνω σ' ένα πάνοπλο φρουρό.

"Τι θέλετε;", με ρώτησε.

"Να ρωτήσω τον υπουργό γιατί δεν τηρεί τις υποσχέσεις του", είπα με αρκετό θράσος και περίσσεια αφέλεια.

"Δεν γίνεται κύριε να δείτε τον υπουργό χωρίς ραντεβού".

"Και γιατί γινόταν τόσο εύκολα προεκλογικά; Τότε καιγόταν για την ψήφο ε;", συνέχισα εγώ το βιολί μου.

"Τι να σας πω; Τηλεφωνήστε σ' αυτόν τον αριθμό να κλείσετε ραντεβού".

Έφυγα, αλλά ραντεβού δεν έκλεισα. Δεν είχα άλλωστε καμία διάθεση να δω τα μούτρα του ανθρώπου που έριξε έξω την Εμπορική, έφαγε τα χρήματα των Ασφαλιστικών Ταμείων και, για να τον ανταμείψουν, τον έκαναν υπουργό Οικονομικών! Του κουκουλωμάτη που κοιτάζει μονίμως στη γη, μπας και βρει εκείνο το πενηνταράκι που έχασε όταν ήταν παιδί, αδύναμος να αντικρύσει τον συνομιλητή του στα μάτια.

Αντ' αυτού συνέταξα μια επιστολή την οποία παρέδωσα σήμερα στο Πρωτόκολλο του Γραφείου του. Και μη μου πείτε ότι του έκανα τα μούτρα κρέας, γιατί το ξέρω! Απλώς δεν μπορούσα να το κρατήσω μέσα μου. Δεν θα του κάνω το χατήρι να καταπιώ την οργή μου, να αρρωστήσω και να πέσω απ' το μπαλκόνι. Θέλω να είμαι εκεί την ημέρα της τιμωρίας αυτού και των υπολοίπων επιόρκων της τροκολόρε παρέας των ηλιθίων...

Προς το
Υπουργείο Οικονομικών
Υπ’ όψιν του κ. υπουργού.

Ηλιούπολη, 19 Μαρτίου 2013

Αναξιόπιστε κ. υπουργέ των Οικονομικών,

Με αφορμή την εξαγγελία σας ότι, αρχής γενομένης από τον Μάρτιο του 2013 θα άρχιζε (κατά το «μαζί θα προχωρούσαμε» του Ανδρέα Παπανδρέου) να χορηγείται στους ανέργους ελεύθερους επαγγελματίες μηνιαίο επίδομα 360 ευρώ και δεδομένης της αγνοίας που έχουν περί τούτου, τόσο οι αρμόδιοι του Ο.Α.Ε.Ε., εις τον οποίον είμαι ασφαλισμένος, όσο και του Ο.Α.Ε.Δ., εις τον οποίον είμαι εγγεγραμμένος μετά την διακοπή της επαγγελματικής μου δραστηριότητας τον Μάρτιο του 2012, θα ήθελα να σας ρωτήσω γιατί συνεχίζετε να κοροϊδεύετε τον ελληνικό λαό δίνοντας υποσχέσεις τις οποίες δεν έχετε σκοπό να τηρήσετε.

Αντί λοιπόν να δοθεί αυτό το επίδομα, που εσείς υποσχεθήκατε, επινοείτε καθημερινώς νέους τρόπους φορολόγησης και καταλήστευσης των περιουσιακών στοιχείων τα οποία με σκληρή δουλειά 30 και πλέον ετών κατάφεραν να αποκτήσουν οι Έλληνες εργαζόμενοι πολίτες. Τι δηλαδή; Ένα σπίτι και ένα αυτοκίνητο.

Δεν σας ρωτώ πότε θα χορηγηθεί το ως άνω επίδομα στους ανέργους ελεύθερους επαγγελματίες γιατί είμαι βέβαιος ότι δεν θα μου απαντήσετε. Ζητώ όμως να παραιτηθείτε, εφ’ όσον σας έχει μείνει ένα στοιχειώδες ίχνος ευθιξίας.

Με προφανή και δικαιολογημένη οργή

Ιωσήφ Ι. Παπαδόπουλος
Αδέσμευτος (και γι’ αυτό άνεργος) δημοσιογράφος

Υ.Γ. Η επιστολή μου πήρε αριθμό πρωτοκόλλου 03298/19.3.2013