Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Τρίτο Μνημόνιο και Δημοκρατία.
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου.
Το τρίτο μνημόνιο δεν θα οδηγήσει μόνο στη συνέχιση της οικονομικο-κοινωνικής καταστροφής της Ελλάδας («σπείρα θανάτου μπροστά μας», λέει ο αγαπημένος του ΣΥΡΙΖΑ Γκαλμπρέιθ, στο τελευταίο άρθρο του). Αποτελεί, πιθανότατα, και είσοδο σε περίοδο βαριάς, όλο και πιο έκδηλης συνταγματικής ανωμαλίας.
Η επιστροφή της αστυνομίας του κ. Πανούση στην καθιερωμένη πρακτική, να αφήνουμε τους προβοκάτορες να δρουν ανενόχλητοι και μετά να επιτιθέμεθα με παραδειγματική και απρόκλητη βία στο σύνολο των διαδηλωτών, είναι το σύμβολο της νέας εποχής που αρχίζει. (1)
Το πρόγραμμα που εφαρμόζεται στην Ελλάδα μετά το 2010, είναι πανομοιότυπο με αυτό που εφαρμόστηκε στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης μεταξύ 1929 και 1933. Αν δεν παρήγαγε μέχρι τώρα αιματηρά αποτελέσματα και δεν κατέστρεψε πλήρως το δημοκρατικό πολίτευμα, ήταν μόνο και μόνο γιατί η Ελλάδα δεν βγήκε από πόλεμο, αλλά από μακρά περίοδο δημοκρατίας, ευημερίας και σταθερότητας. Η κοινωνία δεν ήταν προετοιμασμένη για βία. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Αν.Ελλ., προσέφεραν μια καθησυχαστική, αν και όχι αληθινή όπως απεδείχθη, ελπίδα δημοκρατικής και ειρηνικής διεξόδου από την καταστροφή. Τέλος, το τρίτο μνημόνιο θα είναι ακόμα βαρύτερο και θα επιπέσει επί μιας ήδη κατεστραμμένης χώρας.
Τα πέτρινα χρόνια του Άη Στράτη μέσα από τον φωτογραφικό φακό του Βασίλη Μανικάκη.
Επιμέλεια - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Φωτογραφίες Άη Στράτη (1940-1970) : Ευγενική προσφορά του Βύρωνα Μανικάκη από το αρχείο του πατέρα του Βασίλη.
Κάθε πόλη, κάθε χωριό, κάθε νησί έχει να επιδείξει τον δικό του άνθρωπο, που έδωσε το στίγμα του στον τόπο που γεννήθηκε, μεγάλωσε και έζησε. Ο μαρτυρικός Άη Στράτης έχει τον Βασίλη Μανικάκη, ο οποίος, με τον φακό της φωτογραφικής του μηχανής αποτύπωσε τα πέτρινα χρόνια του νησιού του από την δικτατορία του Μεταξά μέχρι την πτώση, περίπου, της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Ο φακός της φωτογραφικής μηχανής του Βασίλη Μανικάκη κατέγραψε την εξορία των αριστερών αντιφρονούντων, τον καταστροφικό σεισμό του '68 που στοίχισε τη ζωή σε 22 ανθρώπους, το γκρέμισμα των πέτρινων κατοικιών του παλιού οικισμού από την δικτατορία, αλλά και τις ιδιαίτερες στιγμές της ζωής των κατοίκων και των εξορίστων. Τους γάμους, τα γλέντια, τα ψαρέματα, τις κηδείες.
Franchise κατάστημα Σώρρα και στη Σκάλα Λακωνίας!
Λες και δεν είχαμε άλλη σκοτούρα, μετά από την υπογραφή και του τρίτου μνημονίου, να' σου και οι αγανακτισμένες φωνές από όλη την Ελλάδα για την ανησυχητική εξάπλωση της... Σωρραίας πανούκλας. Πρόσφατη αγανακτισμένη φωνή από τη Σκάλα Λακωνίας όπου ξεφύτρωσε άλλο ένα μαγαζί του πατρινού απατεώνα και έγινε η αιτία να τσακωθούν ζευγάρια και να χαλάσουν οικογένειες! Αφελείς νεοέλληνες τρέχουν αλαφιασμένοι στα μαγαζιά του Ψώρρα, ορκίζονται στον όρκο του... ιερού πολεμιστή, πίνουν το μαγικό νερό του νέου... Καματερού, καταθέτουν τον οβολό τους στην υγειά του πατρινού απατεώνα και λησμονούν συζύγους, παιδιά και υποχρεώσεις! Κάποιοι τους έχουν πείσει, προφανώς, ότι η "Ελλήνων Συνέλευσις" θα τους απαλλάξει από τους προδότες πολιτικούς και τα μνημόνια και θα τους εξασφαλίσει ένα άνετο, από οικονομικής απόψεως, μέλλον!
Και οι εισαγγελείς, οι πολιτειακοί παράγοντες, οι ψυχίατροι και οι αστυνομικοί παρακολουθούν ατάραχοι χωρίς να επεμβαίνουν, επιτρέποντας στο λαμόγιο και τα "σκυλλάκια" του να αλωνίζουν ανενόχλητοι, να μαζεύουν συνδρομές, να ορκίζουν αφελείς σε αιώνια πίστη στον "ιερό πολεμιστή" και να απειλούν όσους στέκονται εμπόδιο στα σχέδιά τους!
Ποιος κυβερνάει αυτή τη χώρα;
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Φαίνεται πως θα τα δούμε όλα σ' αυτή τη θεότρελη γωνιά του πλανήτη, αν δεν τα έχουμε ήδη δει. Ακόμη και το εξωπραγματικό και απίστευτο φαινόμενο να είναι στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝ.ΕΛ. και να κυβερνά η τρόϊκα της αντιπολίτευσης!
Η αναξιοπιστία πάντως και η αφερεγγυότητα του Αλέξη Τσίπρα δεν έχουν προηγούμενο στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία. Από το "θα σκίσουμε τα μνημόνια" και "θα τους βαράμε το ταμπούρλο και θα χορεύουν", φθάσαμε στην υπογραφή του επαχθέστερου τρίτου μνημονίου και στο "πήδα με Βόλφγκανγκ μου ν' αγιάσω". Και είναι πράγματι απορίας άξιο πώς μπορεί ένας υποψήφιος πρωθυπουργός να υπόσχεται με τόση ευκολία στις προεκλογικές του εξαγγελίες τόσες φορολογικές ελαφρύνσεις για τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και μέσα σε πέντε μόλις μήνες από την ανάληψη της εξουσίας να τα ξεχνάει όλα! Εντάξει, το έκαναν αυτό οι Γιωργάκης, Σαμαράς, Βενιζέλος και παλαιότερα ο Ανδρέας, ο Κωστάκης και ο Σημίτης, αλλά αυτούς τους ξέραμε και το περιμέναμε. Όσοι τουλάχιστον από μας απείχαμε από την εκλογική διαδικασία. Γιατί τους άλλους, τους παρωπιδοφόρους, που ενώ γνωρίζουν τι τους περιμένει αν ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., τους ψηφίζουν γιατί τα θέλει ο πισινός τους. Να το κάνει όμως ο Αλέξης Τσίπρας, ο πιο νέος σε ηλικία πρωθυπουργός της χώρας, με τον δικό του "επαναστατικό" πολιτικό λόγο, ε αυτό όχι, για να είμαι ελικρινής, δεν το περίμενε κανείς. Ακόμη και οι δικοί του άνθρωποι, πολλοί εκ των οποίων τον εγκατέλειψαν ή τον μαύρισαν προσφάτως στη Βουλή.
Μήπως, τελικώς, δεν έχουν όλα τα γουρούνια την ίδια φάτσα;
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δεν μου αρέσει να γενικεύω και, πολύ περισσότερο, δεν μου αρέσει να τoυς βάζω όλους και όλες στο ίδιο σακκί. Μοναδική εξαίρεση έκανα μέχρι σήμερα για τους πολιτικούς, τους οποίους, όπως ή άλλοτε εργοδότις μου και ιδιοκτήτρια του περιοδικού "Νέμεσις" Λιάνα Κανέλλη, παρομοιάζω κι' εγώ με τα γουρούνια. Και, ως γνωστόν, όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια φάτσα. Δύσκολα τα ξεχωρίζεις, εκτός και αν είσαι ένα από αυτά!
Θυμάμαι, αρκετά χρόνια πριν, σε κάποια συνάντηση βουλευτών και δημοσιογράφων στον Πειραιά, ότι τόλμησα να εκφράσω δημοσίως αυτή μου την άποψη. Συνάντησα τότε την έντονη αντίδραση κάποιου βουλευτή της Ν.Δ., τον κ. Α., ο οποίος με ρώτησε :
"Πώς το λέτε αυτό για τους πολιτικούς κ. Παπαδόπουλε; Εσείς είστε δημοσιογράφος και είναι γνωστή η άποψη που έχει ο κόσμος για τους δημοσιογράφους. Να υποθέσω λοιπόν ότι είστε κι' εσείς ίδιος;". Προφανώς ο βουλευτής δεν περίμενε την αποστομωτική απάντησή μου :
Εδώ εθνικός μειοδότης, εκεί εθνικός μειοδότης, ποιος είναι ο εθνικός μειοδότης;
Γράφει, σκεπτόμενος, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από τότε που κάποια ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ερωτώμενοι από τους δημοσιογράφους πώς αντιμετωπίζουν με τόση ψυχραιμία τις αφόρητες πιέσεις που ασκούν όλους αυτούς τους μήνες οι τοκογλύφοι πιστωτές στην ελληνική ομάδα διαπραγμάτευσης με επικεφαλής τον Γιάνη Βαρουφάκη, εκείνοι απαντούσαν πως "υπάρχει σχέδιο Β". Δεν απεκάλυπταν βεβαίως ποιο ήταν αυτό το σχέδιο Β και έτσι, όλοι εμείς, είχαμε το δικαίωμα να σκεφτούμε πως οι Συριζαίοι διαπραγματευτές ή μας κοροϊδεύουν ή δεν έχουν συναίσθηση της σοβαρότητας της κατάστασης και των ευθυνών τους.
Χθες όμως, ο Βαρουφάκης μίλησε. Και τι είπε; "Είχαμε σχέδιο Β! Έξοδο από την ευρωζώνη και δημιουργία παράλληλου νομίσματος". Και όλοι εμείς πέσαμε να τον φάμε, να ζητήσουμε την κεφαλή του επί πίνακι. Ο Λοβέρδος μάλιστα ζήτησε να παραπεμφθεί ο Βαρουφάκης στην εξεταστική επιτροπή για το χρέος! Ποιος; Αυτός, το κόμμα του οποίου ευθύνεται κυρίως για την δημιουργία του! Και δικαίως ο πρώην υπουργός των Οικονομικών σήκωσε το γάντι απαντώντας στον Λοβέρδο πως είναι πρόθυμος να παρουσιαστεί στην εξεταστική επιτροπή και πως έχει πολλά να πει. Αυτός όμως (εννοώντας τον Λοβέρδο και το κόμμα του) τι θα έχουν να πουν για το ίδιο θέμα;
Ο Δον Κιχώτης και οι «πάση θυσία στο ευρώ»...
Πηγή : http://www.topontiki.gr/article/136413/o-don-kihotis-kai-oi-pasi-thysia-sto-eyro
Στις Διεθνείς (και τις καθημερινές ανθρώπινες) σχέσεις ελάχιστη σημασία έχει το «δίκιο» αν δεν μπορεί να κατοχυρωθεί. Στην προκειμένη ελληνική περίπτωση το δίκιο της χώρας είναι ολοφάνερο, το ομολογεί ακόμη και ο Σόιμπλε: «το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο». Ωστόσο, ο Γερμανός υπουργός, μετά την αυτονόητη παραδοχή περί της μη βιωσιμότητας του χρέους, επαναφέρει τα πράγματα στην σκληρή και ωμή πραγματικότητα επισημαίνοντας, ότι «κούρεμα του χρέους δεν επιτρέπεται εντός της ευρωζώνης».
Με πιο απλά λόγια ο Σόιμπλε περιγράφει κυνικά τον πραγματικό σκληρό κόσμο: εντός της ευρωζώνης το μόνο πράγμα που επιτρέπεται για την Ελλάδα είναι να παραμείνει για πάντα αποικία χρέους.
Αυτήν την πραγματικότητα επιχείρησε να αμφισβητήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αγνοώντας ότι η αλήθεια και το δίκιο ελάχιστη σημασία έχουν σε μια τέτοια μάχη.
Να γιατί σας μισώ και μαζί με σας μισώ και τον εαυτό μου!
Μισώ όλους εσάς, τους κακο-διαχειριστές της εξουσίας των τελευταίων 40 ετών, γιατί μισείτε την πατρίδα μου και σας εγκαλώ για εσχάτη προδοσία! Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά : http://www.ribandsea.com/waves/286-2010-03-07-06-45-00
Μισώ όσους από εσάς εξαγοράσατε τον αντιδικτατορικό σας "αγώνα" για μια υπουργική θέση στο Κυ(οι)νοβούλιο.
Σας μισώ γιατί μετατρέψατε την Πολιτική, την υψίστη των επιστημών κατά τους αρχαίους ημών προγόνους, στο ειδεχθέστερο των εγκλημάτων (αρνούμαι να το ονομάσω καν επάγγελμα).
Σας μισώ γιατί κλέβετε όλα αυτά τα χρόνια την ψήφο ενός αφελούς και εαυτούλη ψηφοφόρου, ο οποίος σας ψηφίζει επειδή τον προσλάβατε στο δημόσιο.
Σας μισώ γιατί βοηθήσατε να αναρριχηθούν σε θέσεις κλειδιά της κρατικής μηχανής άνθρωποι χωρίς προσόντα και ηθικές αξίες.
Προβλέψεις.
Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη και του Νίκου Καλογερόπουλου.
Τα μέτρα είναι εγκληματικά, αλλά ανεφάρμοστα. Σε πολύ λίγο χρόνο θα έχουν καταστρέψει, φοβούμαι τελεσίδικα, ότι έχει ακόμη παραμείνει όρθιο στη χώρα αυτή. Και χωρίς να ζηλεύω το ρόλο Κασσάνδρας, πιστεύω ότι το ποσοστό των Ελλήνων που θα εκλιπαρούν την επιστροφή στη δραχμή θα είναι συντριπτικά υψηλό. Κάτι, που προτείνω, σταθερά, από το 2010, όχι βεβαίως ως επιλογή, αλλά ως αναγκαιότητα. Θα υπάρξει και κόμμα δραχμής, που πιθανότατα θα επικρατήσει ταχύτατα στο ελληνικό πολιτικό προσκήνιο. Σε 3 χρόνια από σήμερα, αν η ευρωζώνη δεν έχει διαλυθεί, η Ελλάδα θα έχει επιστρέψει στη δραχμή. Θα είναι, όμως, πολύ αργά πια γιατί η πολύπλευρη καταστροφή θα έχει καταστεί μη αντιστρέψιμη.
ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ;
Σκοτώνοντας το ευρωπαϊκό σχέδιο.
Του Paul Krugman.
Πηγή : http://krugman.blogs.nytimes.com/2015/07/12/killing-the-european-project/?_r=1
«Ας υποθέσουμε ότι θεωρείτε τον Τσίπρα έναν ανίκανο νεαρό. Ας υποθέσουμε ότι θέλετε πολύ να δείτε τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός εξουσίας. Ας υποθέσουμε ακόμα ότι βλέπετε με καλό μάτι την έξοδο αυτών των ενοχλητικών Ελλήνων από το ευρώ.
Ακόμα και αν όλα αυτά είναι αλήθεια, αυτή η λίστα που παρουσιάστηκε απόψε στο Eurogroup είναι αληθινή τρέλα. Πηγαίνει πέρα από την σκληρή, καθαρή εκδικητικότητα. Είναι η πλήρης καταστροφή της εθνικής κυριαρχίας. Και χωρίς ελπίδα ανακούφισης. Είναι προφανώς μία πρόταση που η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχτεί. Αλλά ακόμα και έτσι, είναι μια γκροτέσκα προδοσία όλων όσων το ευρωπαϊκό σχέδιο υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει.
Υπάρχει όμως κάτι να τραβήξει την Ευρώπη από το χείλος του γκρεμού; Η αλήθεια είναι ότι ο Μάριο Ντράγκι προσπαθεί να επαναφέρει κάποια λογική, και ο Ολάντ επιτέλους δείχνει μια διάθεση πίεσης στη γερμανική ηθική της οικονομίας που τόσο παταγωδώς απέτυχε στο παρελθόν. Αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς έχει ήδη γίνει. Υπάρχει κανείς που θα εμπιστευθεί τις καλές προθέσεις της Γερμανίας μετά από αυτό;
Με έναν τρόπο, τα οικονομικά έχουν γίνει πλέον δευτερεύουσας σημασίας. Αλλά ας είμαστε σαφείς: αυτό που μάθαμε τις τελευταίες εβδομάδες είναι ότι το να είσαι μέλος της Ευρωζώνης σημαίνει ότι οι πιστωτές μπορούν να καταστρέψουν την οικονομία σου, αν ξεφύγεις από τη γραμμή τους.
Αυτό δεν έχει να κάνει με τις υφιστάμενες συνθήκες της λιτότητας. Είναι πλέον πιο εμφανές από ποτέ ότι η επιβολή σκληρής λιτότητας χωρίς την ελάφρυνση του χρέους είναι μία πολιτική καταδικασμένη. Δεν έχει σημασία πόσο πρόθυμη είναι μια χώρα να αποδεχθεί να υποφέρει. Και αυτό τελικά σημαίνει, ότι ακόμα και μία πλήρης ελληνική συνθηκολόγηση, θα ήταν ένα ακόμα μεγαλύτερο αδιέξοδο.
Η ευρωπαϊκή ιδέα -μία ιδέα που πάντα επαινούσα και υποστήριζα- μόλις τώρα έχει να αντιμετωπίσει ένα φοβερό, ίσως μοιραίο χτύπημα. Και οτιδήποτε και αν σκέφτεστε για τον ΣΥΡΙΖΑ ή την Ελλάδα, το σίγουρο είναι ότι όλο αυτό δεν το έκαναν οι Έλληνες».
Το κείμενο στην αγγλική γλώσσα εδώ : http://krugman.blogs.nytimes.com/2015/07/12/killing-the-european-project/?_r=1