Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Πωλούνται λάδια κινητήρων.
Πωλούνται λάδια κινητήρων των κάτωθι αναφερόμενων τύπων σε μειωμένες τιμές (όλα σε τετράκιλη συσκευασία) :
Tohatsu Gold (για δίχρονους εξωλέμβιους κινητήρες).
Johnson (για δίχρονους εξωλέμβιους κινητήρες).
Castrol RX Super SAE 30 Monograde Super Diesel.
Castrol GTX2 Super Multigrade 20W -50
Τηλ. στο : 210 9940977 - 6977 54444
Άλλος τρώει τη μπανάνα, άλλος πατάει τη μπανανόφλουδα!
Είναι αλήθεια ότι έχω κάπως "ξεχάσει" τους αναγνώστες αυτού του διαδικτυακού περιοδικού. Όμως, μεσούσης όλης αυτής της ανεξέλεγκτης πολιτικο-οικονομικής κατάστασης που μας έχει κάνει τον βίο αβίωτο και έχει κλείσει εμάς και τις τρελοcamperες μας (όπως λέει ο φίλος μου ο Μπάμπης) στο καβούκι μας, αναγκάστηκα να ρίξω μεγαλύτερο βάρος στο έτερο διαδικτυακό περιοδικό μου, το http://www.ribandsea.com/ το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, έχει... "μεταλλαχθεί" κι' αυτό - κατ' ανάγκην - σε site με πολιτικο-οικονομικές "ευαισθησίες". Ευτυχώς μας θυμάται, κατά καιρούς, ο Μπάμπης Κωνσταντάτος για να μην πήζει, όπως λέει, κι' αυτός ο διαδικτυακός τόπος από απελπισία. Απολαύστε τον, λοιπόν, δεδομένου ότι το άρθρο το οποίο επιμελήθηκε είναι, εκτός από πολύ χρήσιμο, και απολαυστικό!
Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Άλλος τρώει τη μπανάνα, άλλος πατάει τη μπανανόφλουδα!
Συμβουλεύει και φωτογραφίζει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Εκεί που βολτάριζα προχθές με το ποδήλατο, βλέπω ξαφνικά λίγα μέτρα μπροστά από τη ρόδα, φαρδιά πλατιά πάνω στο οδόστρωμα, μια μπανανόφλουδα. Έκανα ένα γρήγορο ελιγμό να την αποφύγω, για να μην τσακιστώ, ενώ βλαστήμαγα αυτόν τον παλιο… μπιπ-μπιπ που γεύτηκε τη γλύκα της και πέταξε τη φλούδα-παγίδα στο δρόμο.
Ωστόσο, αυτή η μπανανόφλουδα έγινε η αφορμή να αρχίσω να αναρωτιέμαι πόσες μπανανόφλουδες μας πετάνε καθημερινά και εμείς άλλοτε τις βλέπουμε και τις αποφεύγουμε, αλλά αρκετές φορές τις πατάμε και τσακιζόμαστε. Αλλά μην πάει ο νους σας ότι θα αρχίσω καμιά πολιτική γκρίνια ή έστω της τρέχουσας επικαιρότητας. Με τον χαρακτήρα που έχω αυτό δεν μου ταιριάζει καθόλου και το αφήνω σε άλλους (να μη πήζει και αυτός ο δικτυακός τόπος από απελπισία).
Κάσος. Η μικρή πατρίδα της καρδιάς μου.
Κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πάει καιρός από τότε που πήγα για τελευταία φορά στην Κάσο με φουσκωτό. Πού να βρεθεί άλλωστε σκάφος μ' αυτή την κρίση; Αλλά και αν ακόμη υποθέσουμε ότι κάποιος μου δάνειζε ένα "αξιοπρεπές" φουσκωτό για να φορτώσω το μεσόκοπο πια κορμί μου, πού να βρεθούν τα χρήματα για να αγοράσω μερικές εκατοντάδες λίτρα βενζίνης προκειμένου να διασχίσω το Αιγαίο, αποπλέοντας από κάποια ακτή της Αττικής, και να καταλήξω στην Κάσο; Την ανάγκη φιλοτιμία λοιπόν ποιούμενοι, αναγκαστήκαμε τα τελευταία χρόνια να ταξιδεύουμε με το πλοίο της άγονης. Δέκα τέσσερις ώρες η κοντινή διαδρομή, μέσω Σαντορίνης και Ανάφης, πάνω από είκοσι μία ώρες μέσω Μήλου, Σαντορίνης, Ηρακλείου και Σητείας. Ασπρίζουν τα μαλλιά μας μέχρι να αντικρύσουμε τ' Αρμάθια και το εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου στην Αμμούα! Μελαγχολώ όταν αναπολώ εκείνα τα ταξίδια των οκτώ ωρών με το φουσκωτό, παρέα με τα δελφίνια και τους γλάρους...
Η τρελοcamperα πήρε τα βουνά.
Γράφει και φωτογραφίζει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Η αρχή του χειμώνα στην Ελλάδα είχε πάντα σε μένα μια μαγική επίδραση. Ακόμα και τότε που η θάλασσα είχε την αποκλειστικότητα, μια εβδομάδα στις αρχές του Δεκέμβρη τη φύλαγα για ορεινές εξορμήσεις. Τα χρώματα της φύσης και η μυρουδιά του αέρα αυτή την εποχή είναι στοιχεία που δεν τα βρίσκεις καμιά άλλη εποχή του χρόνου. Τα φύλλα στα δέντρα δεν έχουν πέσει αλλά έχουν πάρει τα πιο όμορφα και περίεργα χρώματα, καταρρίπτοντας κάθε κανόνα αισθητικής χρωματικών συνδυασμών, ακόμα και του πιο έμπειρου μαιτρ των χρωμάτων, ενώ η άχνα που αναβλύζει από το βρεγμένο χώμα, γεμίζει τα ρουθούνια από πρωτόγονες μυρουδιές που είναι ξεχασμένες αλλά τόσο γνώριμες.
Μια φορά κι' ένα καιρό ήταν ένα camper...
Περιγράφει το όνειρο (όσο πρόλαβε να το δει και να το φωτογραφίσει) ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τον Οκτώβριο του 2009 πήγα με το αυτοκινούμενο στην Ιταλία, προκειμένου να καλύψω το μεγάλο Διεθνές Ναυτικό Σαλόνι της Γένοβας για τις ανάγκες του άλλου διαδικτυακού περιοδικού μου : http://www.ribandsea.com/
Πολλές εμπειρίες, εικόνες, νέα πράγματα, που εισπράττει κανείς όταν φεύγει έξω απ' τα σύνορα της Ελλάδος. Τελείωσε κάποια στιγμή η έκθεση κι' εμείς αποφασίσαμε να τρενάρουμε λίγο τον γυρισμό μας για να κάνουμε μια σύντομη βόλτα στην περιοχή της λίμνης Γκάρντα. Χειμώνας ήταν βέβαια, αλλά αυτό δεν εμπόδισε εμένα και την καπετάνισσα να καβαλήσουμε το παπί, που μεταφέραμε στη σχάρα του camper, και να κάνουμε τον περίπλου της λίμνης. Γιατί σας τα λέω αυτά; Μα κάτι έπρεπε να γράψω σαν εισαγωγή για να σας δείξω αυτό που είδα σε κάποιο parking της λίμνης.
Το χρονικό της υποβολής μιας φορολογικής δήλωσης.
Τρίτη 2/7/2013 ώρα 8.30 βρίσκομαι στην ΔΟΥ Αγ. Αναργύρων. Η ουρά του κόσμου γύρω στα 150 μέτρα, λόγω της χθεσινής εορτής των Αγ. Αναργύρων που η ΔΟΥ ήταν κλειστή (συνεργαζόμενα καταστήματα).
Ανεβαίνω στον 2ο όροφο, στον προϊστάμενο, και του εκθέτω τον λόγο που βρίσκομαι εκεί, δηλαδή να καταθέσω χειρόγραφα ΑΡΧΙΚΗ φορολογική δήλωση, με όλους τους δείκτες μηδενικούς και να ακολουθήσει η συμπληρωματική.
Ο προϊστάμενος αρνείται κατηγορηματικά να παραλάβει χειρόγραφη δήλωση. Επόμενο βήμα κλήση στην Άμεση Δράση και αναμονή. Σε 15 λεπτά περίπου καταφθάνει το περιπολικό και ανεβαίνουμε στο γραφείο του προϊστάμενου.
Παρουσία του οργάνου ενημερώνω ότι βάσει του 3528/2007 η ΔΟΥ είναι υποχρεωμένη να παραλαμβάνει όποιο έγγραφο καταθέτει ο πολίτης, αλλιώς θα επιληφθεί ο εισαγγελέας με κατά νόμο συνέπεια την υποχρεωτική διαθεσιμότητα του παρανομούντος υπαλλήλου.
Και ω του θαύματος! Ο καλός προϊστάμενος καλεί στο τηλέφωνο το Τμήμα του Εισοδήματος και δίνει εντολή να ΠΑΡΑΛΗΦΘΕΙ η δήλωση. Α, και μην ξεχάσω: Εξακολουθώ να μην είμαι ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ!
Κώστας Κωσταντόπουλος.
Αυτή είναι η τρανή απόδειξη ότι όταν ο πολίτης είναι συνειδητοποιημένος και γνωρίζει ποια είναι τα δικαιώματά του, μπορεί να επιτύχει αυτό που μέχρι εκείνη τη στιγμή μοιάζει ναν είναι ακατόρθωτο...
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Roller Granduca GT
Κείμενο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μία από τις βασικές ενότητες αυτού του διαδικτυακού περιοδικού είναι και αυτή που αφορά τις παρουσιάσεις των αυτοκινούμενων τροχόσπιτων που κυκλοφορούν στην Ελληνική, κυρίως, αγορά. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αν δοθεί η ευκαιρία δεν θα παρουσιαστούν και μοντέλλα που, για το ένα ή τον άλλο λόγο, δεν εισάγονται ή δεν θα εισαχθούν ποτέ στη χώρα μας. Εγκαινιάζοντας λοιπόν την ενότητα αυτών των παρουσιάσεων, θα ξεκινήσω με την παρουσίαση του camper που είχαμε μέχρι και πριν από δύο περίπου χρόνια, έτσι για να δώσω και ένα "δείγμα" του τρόπου με τον οποίον θα γίνονται στο "Camper Life" οι παρουσιάσεις όλων γενικώς των αυτοκινούμενων τροχόσπιτων στο μέλλον. Αυτό, βεβαίως, δεν είναι πάντα εφικτό, δεδομένου ότι η αγορά έχει τα τελευταία χρόνια "καθίσει" και οι εισαγωγείς δεν διαθέτουν ούτε καν τα απαραίτητα έξοδα μιας παρουσίασης.
Ω Ελλάδα, ξέφραγο αμπέλι!
Σχολιάζει αγανακτισμένος ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Κύριε Διευθυντά, αγαπητέ Ιωσήφ, Μόλις είδα το video της συνέντευξης για το χαράτσι και χαλάστηκα ακόμα περισσότερο. Για να πω την αλήθεια το θέμα του χαρατσιού δεν με αφορά (τυπικά) αφού δεν έχω κανένα ακίνητο, ωστόσο η αποδεδειγμένη αντισυνταγματικότητα αυτού του εισπρακτικού μέτρου δεν είναι δυνατόν να μη με εξαγριώσει, όπως και κάθε έλληνα, φαντάζομαι. Και όλοι εμείς, κατέχοντες και μη, δεν θα πρέπει να αφήσουμε την «εξαίρεση» (όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η δυναμική δικηγόρος) να βγάλει το φίδι απ' την τρύπα, αλλά όλοι να αντισταθούμε και να μην πληρώσουμε τους νταβατζήδες.
Τα νερά στο camper.
Αργία μήτηρ πάσης κακίας, καμιά φορά και... αρετής!
Γράφει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Μου αρέσει να ξεκινάω ένα άρθρο κάνοντας χιούμορ, τώρα μάλιστα που αυτή η ανάγκη είναι ακόμα πιο επιτακτική. Το γιατί επέλεξα να παραποιήσω το αρχαίο αυτό ρητό είναι απλό: Όταν είσαι συνταξιούχος χωρίς σύνταξη (και χωρίς να έχεις άλλα εισοδήματα) και δεν θέλεις να μελαγχολήσεις (τουλάχιστον), κάθεσαι και ψάχνεσαι τι να κάνεις για να περάσεις τη μέρα σου ευχάριστα χωρίς αυτό να σου στοιχίζει. Φυσικά, αν η τσέπη σου είναι κάπως γεμάτη φορτώνεις το camper με καύσιμα και νερό και την κάνεις με… ελαφρά, για όπου σου γουστάρει (γιατί το έχουμε άλλωστε). Όταν, όμως, αρχίζεις και μετράς κέρματα, κάθεσαι στ’ αυγά σου και το φιλοσοφείς.
Camping και... savoir vivre.
Γράφει και φωτογραφίζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το πρώτο πράγμα που οφείλει να μάθει κανείς, όταν "αποβιβαστεί" για πρώτη φορά σ' αυτόν τον πλανήτη, είναι πώς να συμπεριφέρεται απέναντι στους συνανθρώπους του και το περιβάλλον που τον φιλοξενεί. Μόνο η αρμονική συμβίωση με τους άλλους και το φυσικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο ζούμε και κινούμαστε, μπορεί να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη και αρμονική λειτουργία ολόκληρου αυτού του πολύπλοκου συστήματος, το οποίο απαρτίζεται από ανθρώπους, ζώα, θάλασσα, γη και αέρα. Η διατάραξη, άλλωστε, αυτής της αρμονικής συνύπαρξης του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον και τους συνανθρώπους του, έχει επιφέρει τα οδυνηρά αποτελέσματα που όλοι σήμερα βιώνουμε.