Αγαπητέ κύριε διευθυντά,
Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, από δικά σας πολλαπλά βιώματα στους συλλόγους και τις διαδικτυακές αγορές (fora) που στο παρελθόν συμμετείχατε, το σύμπαν έχει ένα, γαμημένο μυστήριο τρόπο να λειτουργεί σχετικά σωστά, αρκεί να του διαθέσεις τον χρόνο που αυτό ορίζει ανά περίπτωση.
Η βαθειά φιλοσοφημένη και ομοιοκατάληκτη έκφραση του τίτλου μου, κτήμα του πολύπαθου λαού μας, προσεγγίζει τα μεγάλα ζητούμενα, όπως την ελπίδα του θιγμένου και θυμωμένου ανθρώπου σε σχέση με την μοίρα κρετίνου τινός, ο οποίος, για παράδειγμα, σε παρελθόντα χρόνο, κατάφερε να ανελιχθεί σε forum, χρησιμοποιώντας ψευτομάγκικη χολή, βλακώδεις αναφορές, ανόητα φιλοσοφήματα και συγκεκαλυμμένα ψεύδη.
Όμως, ο τροχός γύρισε, και ο περί ου ο λόγος, μετά από μια μεγαλόπρεπη διαδικτυακή φάπα από τους έως τώρα πρόθυμους χειροκροτητές ομοίους του, πήγε σπίτι του.
Θα μου πείτε, και με το δίκιο σας, έγινε τώρα ο ουρανός πιο γαλανός; Όχι ακόμη, αλλά ένα από τα κακά σύννεφα, διαλύθηκε. Κάτι είναι και αυτό, έτσι δεν είναι;
Τέλος, για να απαλύνω τον πόνο της καρπαζιάς, αν και είναι ανώφελο να προσπαθήσω να διδάξω μουσική σε ένα γουρούνι, διότι κινδυνεύω να χάσω τον χρόνο μου, αλλά και να ενοχλήσω το ζώο, θα πάρω τα ρίσκα μου και θα του αφιερώσω τους παρακάτω στίχους του Δημήτρη Πρώσσου.
Πάλι αρχηγός το παίζεις
ψευτομάγκας μα και νταής
και με ξένες πλάτες θέλεις
παραπάνω νʼ ανεβείς.
Τι μυαλό σου περισσεύει
που' χεις και μας το πουλάς
και μας κάνεις τον καμπόσο
το Θεό μας παριστάς.
Κοίτα Άνθρωπος να γίνεις
Να' σαι μάγκας στη ζωή
σʼ όποια σκάλα ανεβαίνεις
πρόσεξε μην τσακιστείς.
Μη μας το παίζεις αρχηγός
έχει γυρίσματα ο τροχός
κι' αν από κάτω θα βρεθείς
δε θα' βρεις τρύπα να κρυφτείς.
Με τιμή
Ο παράξενος και διαστροφικός σας αναγνώστης, που αναμένει το σχόλιό σας...
Σχολιασμός ενός παράξενου και διαστροφικού εκδότη.
Αγαπητέ παράξενε και διαστροφικέ αναγνώστη μου,
Θα έχετε παρατηρήσει, τελευταία, ότι αφήνω ασχολίαστες τις επιστολές σας. Δεν το κάνω βεβαίως επειδή απαξιώ να σχολιάσω τις διαστροφικές και παράξενες σκέψεις σας, αλλά γιατί κάθε δικός μου σχολιασμός - ως διαστροφικότερος - θα μπορούσε να υποβαθμίσει την αξία των δικών σας. Σήμερα, όμως, κατ' εξαίρεσιν, θα σχολιάσω όσα γράψατε, δεδομένου ότι το θέμα που θίξατε ξύνει και δικές μου πληγές.
Είναι γεγονός ότι έχω κι' εγώ υποστεί, όπως είπατε, πολλαπλά τραύματα από την συμμετοχή μου στα διαδικτυακά fora-καφενεία, από τα οποία, όπως γνωρίζετε, απέχω συστηματικώς τα τελευταία τρία χρόνια. Και λέγοντας fora-καφενεία, εννοώ τους χώρους της συμπυκνωμένης βλακείας, η οποία εκ του ασφαλούς εκφέρεται από τους ανωνύμους (συχνά και επωνύμους) θαμώνες οι οποίοι συχνάζουν σ' αυτά.
Δεν γνωρίζω βεβαίως ποιον ακριβώς εννοείτε, μολονότι η αναφορά σας στην αδυναμία των χοίρων να μάθουν μουσική, με παραπέμπει σε συγκεκριμένο θαμώνα ο οποίος σύχνασε επ' ολίγον και στο forum του "Rib and Sea", κατά την διάρκεια του πρώτου χρόνου λειτουργίας του (προτού η αγανάκτησή μου με αναγκάσει να ζητήσω την διαγραφή μου και τη μετονομασία του σε Ribfans). Στον θαμώνα εκείνο που έκανε log in χρησιμοποιώντας το όνομα ενός γνωστού αλλοδαπού μόδιστρου (γνωστού για τις ομοφυλοφιλικές τάσεις και προτιμήσεις του) με μοναδικό σκοπό να δημιουργήσει προβλήματα στην διαδικτυακή παρέα του "Rib and Sea", εκθέτοντας τις περί "δημοκρατίας" απόψεις, ενστάσεις και αντιρρήσεις του, ανωνύμως βεβαίως πάντοτε και εκ του ασφαλούς...
Διαπιστώνει κανείς ότι όλο και πιο συχνά δικαιώνονται στις μέρες μας όσα έγραψε προ εβδομήντα ετών ο αείμνηστος νεοέλληνας δημοσιογράφος και φιλόσοφος Ευάγγελος Λεμπέσης στο περί βλακών εγχειρίδιό του. Και καθώς είναι αρκετά δύσκολο να τριγυρίσει κανείς, σαν τον αόρατο άνθρωπο, ανάμεσα στα έδρανα του Ελληνικού Κυνοβουλίου, όπου η βλακεία κάνει το... μεταπτυχιακό της, μπορεί εύκολα να επισκεφτεί ένα από τα εκατοντάδες fora ή blogs, που υπάρχουν στον τεράστιο καφενέ του κυβερνοχώρου, για να βεβαιωθεί πως η βλακεία, που εκπέμπεται από τα γραπτά κάποιων μελών τους, πάει σύννεφο.
Διερωτώμαι, πάντως, εάν βεβαίως υποθέσουμε ότι αναφερόμαστε στο ίδιο πρόσωπο, τι ήταν αυτό που ανάγκασε τους ομοίους του να τον εκδιώξουν από τον διαδικτυακό καφενέ τους. Διότι, σε κανένα σημείο τού, ες αεί επίκαιρου, εγχειριδίου του δεν ανέφερε ο αείμνηστος Ευάγγελος Λεμπέσης περί αποπομπής βλακός τινός από την βλακικήν αγέλην, καθώς "ενός βλακός υπερκειμένου μύριοι έπονται". Και καθώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι "υπερκείμενοι" ουδέν ανέφεραν περί του λόγου αποπομπής του συν-εταίρου τους, η απορία μου - φαντάζομαι και η δική σας - θα μείνει προφανώς ες αεί αναπάντητη...
Δεν σας κρύβω πάντως ότι εύχομαι, από καρδίας, η αποπομπή του συγκεκριμένου βλακός να αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα και για άλλους χώρους συγκέντρωσης ομοειδών ανθρωποειδών, μήπως τοιουτοτρόπως απαλλαγούμε από την παρουσία επικίνδυνων - για την δημόσια ασφάλεια και ακεραιότητα της πατρίδας μας - βλάκες, οι οποίοι απολαμβάνουν εξουσίας, χρημάτων και ασυλίας και συχνάζουν στις πολιτικές, δημοσιογραφικές και δικαστικές γιάφκες...
Κατά τα λοιπά σας θαυμάζω, που έχετε ακόμη την διάθεση να ασχολείστε με την κατωτέρα αυτή βαθμίδα του κοινωνικού - κατά Λεμπέση - διαφορισμού, και σας ευχαριστώ γιατί είστε μια όαση χαράς στο καθημερινό τραγικό γίγνεσθαι.
Με τιμή
Ένας παράξενος και διαστροφικός εκδότης.