Rib and Sea
Βαρουφάκης, ΕΝΦΙΑ, δραχμή, θεσμοί και δημιουργική ασάφεια.
Σχολιάζει, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πρέπει, κατ' αρχάς, καλοί μου φίλοι και αναγνώστες να σας πω, εν γνώσει των συνεπειών του νόμου περί ψευδούς δηλώσεως, ότι ήμουν ανέκαθεν, και συνεχίζω να είμαι, εντελώς ακομμάτιστος. Από το τέλος της πρώτης τετραετίας του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή, για να είμαι πιο ακριβής. Όχι ότι πριν ήμουν κομματικοποιημένος, αλλά να, μια συμπάθεια να πεις την έτρεφα για τον Ανδρέα που φώναζε από το μπαλκόνι και ξεσήκωνε τα αλαλάζοντα πλήθη : Αλλαγή, αλλαγή, Ε.Ο.Κ. και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο, η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες, περήφανα νιάτα, τιμημένα γηρατειά, ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά και άλλα τέτοια επαναστατικά.
Από το 1985 και μετά, όμως, άρχισα να νοιώθω μια απέραντη μοναξιά και μια απέραντη αμηχανία καθώς "έπρεπε" να επιλέγω απρόθυμα ένα από τα κόμματα ή αποκόμματα που ήταν, σε μορφή έντυπου χαρτιού υγείας, αραδιασμένα επάνω στα τραπέζια των εκλογικών κέντρων. Και, το ομολογώ, πότε ζωγράφιζα μια μούντζα σε ένα λευκό χαρτί, πότε συνέτασσα μια μαντινάδα, πότε πάλι δεν πήγαινα καθόλου να ψηφίσω. Και μην αρχίσετε να μου κάνετε τώρα κήρυγμα για το πόσο ανεύθυνη ήταν εκείνη η στάση μου, γιατί είδα και την δική σας προκοπή αφού, πότε ψηφίζοντας Νουδούλα και πότε Θασόκ, βάλατε ένα λιθαράκι στο κτίσιμο της σημερινής μας κατάντιας.
Λες να σωθούμε από σπόντα;
Το δράμα της Ολλανδίας.
Πηγή : http://www.analyst.gr/2014/08/13/to-drama-tis-ollandias/
Όλο και περισσότερες χώρες της Ευρώπης προσβάλλονται από μία οικονομική ασθένεια, η οποία θυμίζει, από ορισμένες πλευρές της, αυτήν της Λατινικής Αμερικής της δεκαετίας του '80 - ενώ από άλλες την Ιαπωνία μετά το 1990. Δύο "περιοχές" δηλαδή, οι οποίες ποτέ δεν συνήλθαν, παρά τα χρόνια που έχουν περάσει.
Ακόμη λοιπόν και αν δεν υπήρχε η σύγκρουση με τη Ρωσία, αρχικά μέσω των οικονομικών κυρώσεων (οι οποίες αδυνατίζουν κυρίως το κράτος που "τρέφεται" από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους, κυριολεκτικά από τις "σάρκες των εταίρων" της, τη Γερμανία), η κατάσταση δεν θα ήταν καθόλου καλύτερη - ενώ τα αποτελέσματα της ρωσικής κρίσης, όσον αφορά την ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης, θα εμφανιστούν στο πραγματικό τους μέγεθος, όταν εισέλθουμε στο χειμώνα.
Δανειζόμαστε στο 15% ενώ 8 χώρες της ΕΕ με αρνητικά επιτόκια!
Πηγή : http://bankingnews.gr
Του Πέτρου Λεωτσάκου, δημοσιογράφου.
Με ένα πλάνο 3 αξόνων θα επιχειρήσει η ελληνική κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τον σοβαρό κίνδυνο στάσης πληρωμών.
Παρ΄ ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μνημόνιο κατάφερε το ακατόρθωτο να βρίσκεται σε μνημόνιο χωρίς να έχει διασφαλίσει χρηματοδότηση.
Οι ανάγκες του ελληνικού κράτους ανέρχονται σε 4,8 με 5 δισεκ. μηνιαίως χωρίς να περιλαμβάνονται τα κεφάλαια για την εξυπηρέτηση του χρέους.
Η ελληνική κυβέρνηση βρέθηκε εκτεθειμένη κυρίως γιατί υπέστη μια βαριά ήττα στο ζήτημα της διαχείρισης του μνημονίου.
Από 30.000 έως 50.000 οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα της κρίσης!
Του Δημητρίου Μαντέ.
Κατά καιρούς πολλά γράφονται, πολλά λέγονται και πολλά ακούγονται για τις αυτοκτονίες στην περίοδο της κρίσης από το 2010 μέχρι και σήμερα αρχές του 2015. Οι πληροφορίες για τον ακριβή αριθμό των αυτοκτονιών ανά έτος είναι συγκεχυμένες. Ανατρέχοντας σε στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (ελληνική στατιστική υπηρεσία) μας "πληροφορεί" ότι οι αυτοκτονίες ανέρχονται σε περίπου σε 377 άτομα τον πρώτο χρόνο της κρίσης (2010), σε 477 το 2011 και 508 το 2012. Πόσο αξιόπιστη είναι όμως η ΕΛΣΤΑΤ; Αυτή δεν χάλκευσε τα επίσημα στοιχεία μας κι εκεί που ήμασταν ακίνδυνοι στο 12%, ξαφνικά βρεθήκαμε στο 15,4 εν μια νυκτί και μπήκαμε εκόντες άκοντες στο ΔΝΤ;
Συνεπώς, ας με συγχωρέσουν ορισμένοι αλλά δεν έχω ουδεμία εμπιστοσύνη στους αριθμούς της ΕΛΣΤΑΤ. Αυτό θα το αποδείξω ευθύς αμέσως δίνοντάς σας τον επόμενο πίνακα όπου τα στοιχεία που παραθέτει η ΕΛ.ΑΣ δεν έχουν καμία σχέση με τους αριθμούς που δίνει η ΕΛΣΤΑΤ. Συγκεκριμένα ενώ η ΕΛΣΤΑΤ δίνει για το 2010 σύνολο 377 αυτοκτονιών η ΕΛ.ΛΑΣ δίνει 830!!! Τι λέγαμε πριν;
Αριστερά έτσι όπως φεύγουμε ή όπως ερχόμαστε;
Πηγή : http://kartesios.com/?p=183181
Στις εκλογές διαλέγεις ψέμα. Την αλήθεια είσαι υποχρεωμένος να την ανακαλύψεις μόνος σου...
Από ό,τι ακούω και διαβάζω στα πλαίσια της κριτικής στον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει η απαίτηση μέσα σε ένα μήνα που βρίσκεται στην κυβέρνηση να είχε ήδη: διαλύσει τα ΜΑΤ, κλείσει τις Αμυγδαλέζες, δημιουργήσει τις υποδομές και τις συνθήκες υποδοχής με αξιοπρέπεια για όσους επιστρέψουν από αυτές τις κολάσεις, προχωρήσει στο διαχωρισμό Εκκλησίας – Κράτους, εξετάσει όλες τις υποθέσεις για τις ευθύνες μνημονίων, εξετάσει όλες τις υποθέσεις σκανδάλων, ψηφίσει ολόκληρο το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, βγει από το ευρώ, δημιουργήσει δραχμή και πάρα πολλά άλλα.
Για όλες αυτές τις προσδοκίες σαφώς και φταίει αποκλειστικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός τις δημιούργησε και είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος της κριτικής που τώρα δέχεται. Δεν μπορώ να τον υπερασπιστώ, ούτε όμως θα τον καταδικάσω. Έχει άλλοθι. Σε ό,τι έχει σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον διαχωρισμό Εκκλησίας – Κράτους μπορεί να επικαλεστεί την απουσία αυτοδυναμίας. Και αυτή την απουσία αυτοδυναμίας κανείς λογικός άνθρωπος δε μπορεί να τη χρεώσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Ή ξαναπάμε σε εκλογές ή συγκατοικεί με τους ΑΝ.ΕΛ. και προχωράνε αυτά τα θέματα βήμα – βήμα.