Rib and Sea
Στο αεροπλάνο με τους «συγγενείς» της Μέρκελ!
Πηγή : http://grnea.gr/2015/06/sto-aeroplano-me-tous-singenis-tis-merkel/
Του Αρχισυντάκτη του GRnea
Η κρίση χρέους και τα χαρακτηριστικά του ευρωπαίου ταξιδιώτη...
Ταξιδεύοντας με απευθείας πτήση «charter» από την Ελλάδα προς στη Γερμανία, δύο πράγματα είναι που μου κάνουν πάντοτε εντύπωση. Το πρώτο είναι γλωσσολογικό. Έχω μια μικρή αλλεργία στη γερμανική γλώσσα και στο γεγονός ότι, ενώ ο πιλότος προσπαθεί να μιλήσει αγγλικά, κανείς άλλος δεν το κάνει. Το δεύτερο είναι η υπακοή των Γερμανών κάθε ηλικίας σε οτιδήποτε τους πει το προσωπικό καμπίνας, χωρίς να χρειάζεται να το επαναλάβει.
Οι πτήσεις «charter» έχουν ένα θετικό και ένα αρνητικό. Συνήθως είναι φθηνότερες. Από την άλλη οι επιβάτες συνήθως προέρχονται από μία μόνο χώρα. Έχοντας ταξιδέψει με αντίστοιχες πτήσεις από το Ηνωμένο Βασίλειο προς την Ελλάδα, ήταν ξεκάθαρη η διάθεση των ξένων ταξιδιωτών. Οι περισσότεροι ήταν μεθυσμένοι πριν την προσγείωση, χωρίς αυτό να είναι ατύχημα. Είναι καθαρή επιλογή, αφού οι περισσότεροι Βρετανοί έρχονται για να πιουν και να κάνουν «γουρουνιές», εκμεταλλευόμενοι την υψηλή ανεκτικότητα στα Ελληνικά νησιά. Για να επιταχύνουν το επιθυμητό και να μειώσουν το κόστος, ελέω τιμών αεροπλάνου, συνδυάζουν τη μπύρα (συνήθως Carlsberg) με τα σοκολατάκια. Χωρίς να το έχουν μελετήσει επιστημονικά, σίγουρα η συνήθεια αυτή είναι αποτέλεσμα «εμπειρικών μετρήσεων»… Η ζάχαρη σε κάνει «κουδούνι»…
Ούτως η άλλως ποτέ δεν θέλαμε θλιμμένους στη γιορτή μας...
Του Άρη Χατζηστεφάνου.
Βάρκιζα τέλος ή Βάρκιζα 2.0;
Οι περισσότεροι πολιτικοί αρχηγοί, μιλώντας την Παρασκευή στη Βουλή, υποστήριξαν ότι είχαν ραντεβού με την ιστορία. Πρέπει, όπως έλεγε και Θ. Μικρούτσικος, να είναι πολύ τσούλα αυτή η ιστορία, που βγαίνει ραντεβού με τόσο κόσμο.
Το πραγματικό πρόβλημα, όμως, στη σχέση μαζί της είναι ότι σε καλεί σε ιστορικές συγκρίσεις. Και η συμφωνία, την οποία προσφέρει η κυβέρνηση στους δανειστές, παραπέμπει άμεσα στη Βάρκιζα.
Κάθε κείμενο συνθηκολόγησης αποτυπώνει τους όρους υποταγής του ηττημένου. Η ιδιαιτερότητα της Βάρκιζας είναι ότι αποτύπωνε τους όρους υποταγής μιας Ελλάδας που δεν είχε χάσει τη μάχη και δήλωνε έτοιμη να πολεμήσει.
Τηρουμένων όμως των αναλογιών αυτό δεν έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ; Είχε στα χέρια του αποδείξεις ότι δεν οφείλει να πληρώσει ένα παράνομο και απεχθές χρέος και κουβαλούσε στις αποσκευές του την πανίσχυρη λαϊκή εντολή ενός δημοψηφίσματος – αποφάσισε όμως να μη δώσει τη μάχη.
Motherfucker Schäuble!
Πηγή : http://www.rizopoulospost.com/motherfucker-schauble/
Του Σπύρου Ριζόπουλου.
Ακούγοντας χθες τον Σόιμπλε να μεταφέρει ο ίδιος μια συνομιλία του με τον αμερικανό ομόλογό του Τζακ Λιου, πραγματικά νοστάλγησα την εποχή που η Ανατολική Γερμανία ήταν υπό ρωσική κατοχή. Είναι προφανές πως η γερμανική ηγεσία δεν μαθαίνει τίποτα από την ιστορία και για αυτό μπαίνει στον πειρασμό να την επαναλάβει, με κάθε κόστος. Είναι αυτό που λέμε «πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι».
Μεταξύ σοβαρού και αστείου , ο Σόιμπλε πρότεινε στους Αμερικανούς να πάρουν την Ελλάδα και να δώσουν στη Γερμανία το Πουέρτο Ρίκο. Προσωπικά θα ήμουν ευτυχής αν συνέβαινε κάτι τέτοιο αλλά προφανώς η δήθεν χιουμοριστική ατάκα του Σόιμπλε δεν είχε στόχο την προσωπική μου ευτυχία.
Από τις Ακυβέρνητες Πολιτείες του Τσίρκα στην Ακυβέρνητη Πολιτεία του Τσίπρα.
Γράφει ο Πλάτων Τήνιος (οικονομολόγος, επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς).
Μόνιμη επωδός στις αναλύσεις των τελευταίων ημερών είναι ότι δεν υπάρχει προηγούμενο για αυτό που γίνεται. Όμως εμείς, οι Αιγυπτιώτες, θυμούμαστε τις τελευταίες μέρες της δικής μας Αλεξάνδρειας: την επιβολή ελέγχων στο συνάλλαγμα, τα προβλήματα στις μετακινήσεις, τη διάχυτη αβεβαιότητα. Και μετά από τα απειλητικά σύννεφα ήλθαν τα έκτακτα μέτρα, και τέλος η διασπορά των Αλεξανδρινών σε όλο τον κόσμο. Καθώς η κρίση βαθαίνει, το κλίμα θυμίζει σε κάποιους από εμάς ημέρες που ζήσαμε στις αρχές του ’60.
Προχτές πήγα να δώ τους δύο πιο αγαπημένους Αλεξανδρινούς φίλους των γονιών μου. Με τα παιδιά τους μεγαλώσαμε μαζί. Μια εποχή που καθώς εκείνοι μετράγανε τις τελευταίες μέρες της παλιάς τους ζωής, η πόλη μας άδειαζε από Ελληνες. Σήμερα, στα 90 τους, με σφριγηλό μυαλό και ολοζώντανες αναμνήσεις, μας θύμησαν τη δική μας Αλεξάνδρεια του 1963.
ΑΣΧΕΤΟΙ, με το δημοψήφισμα λέμε ΝΑΙ αναδρομικά στο αγγλικό δίκαιο!
Πηγή : http://www.defence-point.gr/news/?p=132169
Ολοταχώς βαδίζει λοιπόν ο ελληνικός λαός προς την κάλπη της Κυριακής, όπου θα κληθεί να αποφασίσει εμμέσως για το αν επιθυμεί να παραμείνει η χώρα στο ευρώ, αφού επί της ουσίας, το ερώτημα που έχει τεθεί είναι μη υφιστάμενο, καθότι το σχέδιο επί του οποίου καλείται ο κόσμος να αποφασίσει, απλούστατα έχει αποσυρθεί.
Το πρόβλημα όμως δείχνει να είναι κάπως πιο πολύπλοκο και δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ότι η ψήφος αυτή του ελληνικού λαού, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, ίσως παραγάγει νομικές συνέπειες, τελείως διαφορετικές από αυτές που ενδεχομένως θα προέβαλαν τα ελληνικά «πολιτικά αηδόνια». Μας απασχόλησε ποτέ το ότι ενώ αρχικά η Μέρκελ και οι κοινοτικοί αξιωματούχοι έσπευσαν να αποσύρουν το σχέδιο επί του οποίου θα κάναμε το δημοψήφισμα, στη συνέχεια άλλαξαν στάση και είπαν προχωρήστε; Είναι το ζήτημα… δημοκρατίας η εξήγηση της αλλαγής στάσης; Μάλλον όχι…