Rib and Sea

Σήμερα το απόγευμα ο Αλέξης Τσίπρας θα ανακοινώσει το πρόγραμμα της κυβέρνησής του και θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή. Δεν γνωρίζω αν θα τηρήσει όλες τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Θέλω να πιστεύω ότι θα το κάνει. Δεν χάνει άλλωστε την ευκαιρία να το επιβεβαιώνει αυτό, όπου σταθεί κι' όπου βρεθεί.

Θα υποθέσω λοιπόν - μολονότι ουδέν ακούγεται περί αυτού μετεκλογικά - ότι θα κάνει εκείνο τον λογιστικό έλεγχο του δημόσιου χρέους, τον οποίο διατυμπάνιζε τόσο ο ίδιος όσο και οι συνιστώσες του προεκλογικά. Θα αναφέρω, ενδεικτικώς, τη συμμετοχή της Σοφίας Σακοράφα στις κατά καιρούς συγκεντρώσεις που σκοπό είχαν να πείσουν τον λαό περί της ανάγκης διενέργειας λογιστικού ελέγχου του δημόσιου χρέους και της τιμωρίας αυτών οι οποίοι συνέβαλαν στη δημιουργία του. Αυτό ήταν, άλλωστε, το "διαβατήριο" της Σοφίας γα τη μετακίνησή της στον ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με την επιλογή της να μην υπογράψει τα μνημόνια όσο ήταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Διαβάστε εδώ τι έλεγε η Σοφία Σακοράφα σε μια από τις εκδηλώσεις για την συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου : http://www.elegr.gr/details.php?id=467

Πηγή : http://kartesios.com/?p=181474

Είναι κάποιοι τίτλοι ζηλευτοί που χωράνε όλο το νόημα του κειμένου, σε λίγες λέξεις. Όπως αυτός που κάνει λόγο για τον διπολικό Σουλτς, ο οποίος «Το πρωί εξυμνεί τον Έλληνα πρωθυπουργό που μάχεται για όλη την Ευρώπη και το βράδυ τρίζει τα δόντια στην κυβέρνηση ώστε να τηρήσει τις δεσμεύσεις της».

Αυτή η «συμπεριφορά Σουλτς» ακολουθείται πιστά από σχεδόν όλους τους αξιωματούχους με τους οποίους έχουν συναντηθεί μέχρι σήμερα οι Βαρουφάκης και Τσίπρας. Κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που έχεις την αίσθηση ότι οι συναντήσεις είναι πενταπλάσιες από αυτές που πραγματικά έχουν γίνει.
 
Όταν ανεβαίνουν διαρκώς ειδήσεις, με διαφορετικές δηλώσεις των ίδιων ανθρώπων και αφορούν στην ίδια συνάντηση, κάπου χάνεται η μπάλα. Κι αν έχεις όρεξη να τη βρεις, τη βρίσκεις. Η μπάλα είναι πάντα χωμένη κάτω από τη φούστα της Μέρκελ. Εκεί δηλαδή που ζουν και οι διάφοροι Σουλτς, Ολάντ, Γιούνκερ, Ρέντσι, Ραχόι και λοιποί ικέτες της γερμανίδας αυτοκράτειρας.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Αισθάνομαι πολύ άσχημα διαβάζοντας τέσσαρες ημέρες προ των εκλογών την διαβεβαίωση του κ. Πρωθυπουργού για άμεση άρση της μισθολογικής αδικίας. Ίσως ο κ. Πρωθυπουργός και ο αρμόδιος Υπουργός θεωρούν ότι οι απόστρατοι πάσχουν από Alzheimer και έπαυσαν να ενθυμούνται διαχρονικά τα προεκλογικά πολιτικά ψέματα και υποσχέσεις τους, που μέσω των παπαγάλων του συστήματος περνούν δήθεν εμπιστευτικά στους « ένστολους». Η ανακοίνωση αυτή προσβάλλει την λειτουργία του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος, τη νοημοσύνη των Στρατιωτικών και εμπαίζει τις οικογένειές τους.

Οι στρατιωτικοί είναι μία κατηγορία επιλεγμένων ανθρώπων με ειδικά και δοκιμασμένα ψυχικά, σωματικά και πνευματικά προσόντα, που συνεχώς βελτιώνονται και σφυρηλατούνται μέσα από την εκπαίδευση και την ενάσκηση των καθηκόντων τους.

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Φίρδην μίγδην είναι οι σκέψεις στο μυαλό μου μετά το πέρας και αυτής της εκλογικής αναμέτρησης. Αδύνατον να τις βάλω σε τάξη. Το προεκλογικό κλίμα, άλλωστε, συνέτεινε τα μάλα στη δημιουργία αυτής της εν κρανίω ταραχής μου. Έτσι λοιπόν, φίρδην μίγδην, θα εκθέσω κάποιους προβληματισμούς μου ζητώντας συγχρόνως την επιείκειά σας.  

Και αρχίζω. Τώρα που ο Τζέφρυ έμεινε εκτός Βουλής θα οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη; Και ποιος θα τον οδηγήσει σ' αυτήν; Ο μέχρι χθες ευτραφής "σύντροφος" και συνεργάτης του στη ρεμούλα ή ο Αλέξης που υπεσχέθη προεκλογικώς ότι οι ένοχοι για την κατάντια της χώρας θα κάτσουν στο σκαμνί; Ας το δω αυτό και μετά ας πεθάνω!

Το πορτραίτο του Τζέφρυ θα μπει και πάλι στη θέση του στα γραφεία της Χαριλάου Τρικούπη ή θα πουληθεί σε τιμή ευκαιρίας στο Γιουσουρούμ; Αγωνιώ πολύ γι' αυτό ξέρετε...